کلمه "بیش از حد توریستی"، کلمهای است که به تازگی در صنعت گردشگری استفاده میشود. یک تحقیق جدید در این زمینه توسط سازمان گردشگری جهانی، شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) و مرکز تحقیقاتی جیالال (JLL) که در زمینه های مختلف شهرهای جهان را رتبه بندی میکند، صورت گرفته است که در طی آن 50 شهر را در جهان بررسی کردهاند و 7 شهر را مشخص کردهاند که صنعت گردشگری در آن ها به شدت در حال رشد است و ممکن است که در دهه بعدی با مشکلات بسیار جدی در این زمینه روبهرو شوند.
در این تحقیق شهرها بر اساس اینکه تا چه میزان برای رشد گردشگری آماده شدهاند، به چند دسته تقسیم شدهاند. معیار دستهبندی این شهرها بر اساس فاکتورهایی مثل کار، زیرساختها، ثبات شرایط، شرایط محیطی، پایدار بودن نرخ رشد گردشگری، مدیریت گردشگری و... انجام شده است. در این تحقیق این فاکتورها با رشد پیشبینی شده رشد گردشگری در بین سال های 2017 تا 2027 مقایسه شدهاند. وقتی یک شهر رتبه کمی در فاکتورهای مناسب گردشگری و رتبه زیادی در پیشرفت نرخ گردشگری در طی این سالها دارد، مشخص است که این شهر تحت خطر تبدیل به شهری با عنوان "بیش از حد گردشگری" است. در واقع این شهرها که به آن ها عنوان "بیش از حد گردشگری" اطلاق شده است، در مقایسه با توانی که دارند، پیشرفت گردشگری بیشتری دارند و در این دهه میزبان حجم زیادی از توریستها خواهند بود که اصلا توان مدیریت آنها را ندارند.
در آخر 7 شهر با این روش مشخص شدند که رشد گردشگری در آن ها بیش از حد بالاست و در دهه آینده فشار بیش از حدی از این بابت به آن ها وارد خواهد شد. این 7 شهر عبارتند از: بانکوک در تایلند، کیپ تاون در آفریقای جنوبی، دهلی در هند، هوشی مین در ویتنام، استانبول در ترکیه، جاکارتا در اندونزی (که تخمین زده شده تا سال 2030 پر جمعیت ترین شهر دنیا نیز باشد) و مکزیکو سیتی.
پس اگر شما هم دوست دارید که به یکی از این 7 شهر موجود در لیست بالا سفر کنید، بهتر است که همین الان نسبت به سفر به این شهرها اقدام کنید! اگر هم امکانش را ندارید، حتما برنامه سفر به این شهرها را تا قبل از سال 2030 و قبل از اینکه اوضاع آن ها به هم بریزد، بچینید. چراکه معلوم نیست که چقدر اوضاع و شرایط آن ها بعد از سال 2030 تغییر کند و ممکن است که شما هم بعدا به خاطر بازدیدنکردن از آن ها در شرایط بهتر افسوس بخورید.
گذشته از این شهرهایی که در تهدید فاکتور بیش از حد گردشگریشدن هستند، یک سری شهرها نیز در طول این تحقیق مشخص شد که با موفقیت کامل توانستهاند با رشد صنعت گردشگریشان کنار بیایند و کاملا اوضاع تحت کنترل مسئولینشان است. این شهرها برلین، دوبلین، مادرید، لندن، میامی و نیویورک هستند که همان طور که می بینید بیشترشان پایتخت کشورهای اروپایی و آمریکایی هستند و مسئولین آنها به حق مجریان کامل و بالغی هستند و خوب توانستهاند که اوضاع و شرایط را تحت مدیریت خودشان درآورند. این شهرها به گزارش WTTC شهرهایی هستند که می توان از آن ها با عنوان شهرهای "پویای متعادل" یاد کرد. شهرهایی که توانستهاند به بهترین شکل ممکن سطح کنونی رشد صنعت گردشگری را مدیریت کنند و از هیچ فاکتوری در این مدیریت غافل نماندهاند.
یک سری شهرها نیز در دنیا وجود دارند که قطبهای مالی جهان هستند و کمتر سرگرمی در آنها نقش دارد. این شهرها مثل پکن، شیکاگو، هنگ کنگ و توکیو آنقدری توریستی نیستند که نرخ رشد صنعت گردشگری در آن ها تنش زیادی ایجاد کند و به همین خاطر در معرض خطر چندانی نیستند.
بر طبق این تحقیق، مسافرانی که دوست دارند سفرشان را در شهرهای آرامشبخشتری تجربه کنند و دوست ندارند که به شهرهای توریستی و شلوغ دنیا سفر کنند، بهتر است که به شهرهایی مثل بوگوتا در کلمبیا، لیما در پرو، قاهره در مصر و مسکو در روسیه بروند. چراکه این شهرها نرخ رشد گردشگری پایینتری به نسبت دیگر شهرهای توریستی دارند و کمتر مورد توجه توریستها قرار گرفتهاند و آنقدرها شلوغ نیستند.
WTTC یک گزارش مفصل تر نیز در این زمینه ارائه کرده است که در آن بسیار جزئی تر به مسئله نگاه شده است و این بار به جای شهرها، مقصدهای گردشگری پربازدید دنیا مورد تحقیق قرار گرفتهاند. البته دیدن نام بعضی از مقاصد گردشگری دنیا در این تحقیق مثل دیوار بزرگ چین و مجسمه آزادی به عنوان مقاصد و اماکن دیدنی که بیش از حد گردشگری هستند، تعجبآور نیست. اما یک سری مقاصد و اماکن دیدنی دیگر در این لیست وجود دارند که شاید شما هم حدسش را نمیزدید که از نظر افزایش نرخ گردشگری در خطر باشند که از جمله آنها می توان به شهر قدیمی تالین در استونی و دارجیلینگ در هند اشاره کرد که این ها نیز در دهه آینده با چالشهای زیادی در مدیریت توریست روبهرو خواهند شد. این اماکن دیدنی با اینکه اصلا به اندازه دیوار بزرگ چین معروف نیستند و جزء مقاصد اصلی گردشگری دنیا به حساب نمیآیند، با این حال بر طبق این تحقیق تحت خطر اعلام شدهاند.
با این حساب یک سری از کشورها و شهرهای توریستی دنیا تا به حال تدابیر بسیار خلاقانهای در این زمینه اندیشیدهاند تا گرفتار این معضل توریستی نشوند. برای مثال در آمستردام نماد معروف " I Amsterdam" که حروف آن به شکل یک مجسمه با رنگ های سفید و قرمز در آمستردام تعبیه شده بود و همه توریستها در کنار آن عکس میگرفتند، در ماه دسامبر امسال برداشته شد تا توریستهای کمتری به آمستردام سفر کنند! حتی شهرهایی مثل ونیز و رم نیز یک سری قوانین سختگیرانه برای کنترل کردن تعداد توریستها اعمال کردهاند. در جزایر فارو نیز به کل برای چند روز از ورود گردشگران جلوگیری به عمل آورده شد تا در طول آن روزها کمی به جزایر رسیدگی شود تا مثل این 7 شهر در معرض خطر بیش از حد توریستیشدن قرار نگیرند.
اگرچه این عامل بیش از حد گردشگریشدن، هنوز که هنوز است یک مسئله مهم در دنیا تلقی میشود، با این حال صنعت گردشگری یک عامل ضروری برای کسب درآمد بین المللی نیز محسوب میشود و نمیتوان از کنار این مسئله ساده عبور کرد و از اهمیت توریستها در رشد و پیشرفت یک شهر در جهان چشمپوشی کرد. بر اساس گزارش WTTC صنعت گردشگری به میزان 10.4% به تولید ناخالص ملی کمک میکند و به همین دلیل میتوان گفت که این مشکلی که در صنعت گردشگری بعضی از نقاط دنیا ایجاد شده است، فقط در صنعت گردشگری تاثیر منفی نمیگذارد و تبعات بدتری نیز به دنبال دارد. به همین دلیل است که کشورها باید تدابیر مهمی برای مدیریت صنعت گردشگری بیندیشند و هرچه سریع تر نسبت به رفع این مشکل اقدام کنند.
منبع: thepointsguy.com