هرساله در اول آگوست که مصادف با روز ملی سوئیس است، قایق‌ها در حال رفت و آمد روی رودخانه راین هستند و مردم در کنار ساحل چمنی آن در حال آفتاب گرفتن می‌باشند و اتوبوس‌های تزیین شده با پرچم آشنای سوئیس یعنی یک پرچم قرمز با یک بعلاوه سفید بزرگ در داخل آن در خیابان‌ها برای فستیوال‌های این روز مستقر شده‌اند. همهی این جشن‌ها و خوشحالی‌ها برای روز ملی سوئیس در آلمان برگزار میشود. شهر بوسینگن آم هوکرهین یک شهر سوئیسی است که در اختیار آلمان است. اما چرا؟ این شهر کوچک آلمانی کاملاً توسط سوئیس احاطه شده است، به‌گونه‌ای که آن را تبدیل به یک ناحیه برون بوم و در حین حال درون‌بوم کرده است. این مسئله برای مردم شهر عادی شده اما برای دیگران بسیار جالب است.
شهر آلمانی بوسینگن آم هوکرهین کاملاً توسط سوئیس احاطه‌شده است.
از نظر جغرافیایی یک سرزمین درون‌بوم منطقهایست که کاملاً توسط منطقه‌ای دیگر احاطه شده باشد، مانند کشور لسوتو که در دایره کشور آفریقای جنوبی قرار دارد. برون بوم نیز منطقهایست که به‌واسطه منطقه‌ای دیگر از بخش اصلی خود جدا شده باشد. در این میان بوسینگن هر دو معنی را در بردارد.
مرز شرقی شهر تنها 700 متر با آلمان فاصله دارد، درحالی‌که از نظر سیاسی این شهر با 1450 نفر جمعیت متعلق به آلمان است و از نظر اقتصادی متعلق به سوئیس.
این شهر نیز مانند سوئیس خارج از اتحادیه اروپا فعالیت می‌کند. سه سال قبل سیاست‌مداری از شهر بلفاست پیشنهاد کرد که ایرلند شمالی نیز مانند بوسینگن اداره شود و مهاجرت و قواعد نیز همانند قوانین موجود در بوسینگن و سوئیس میان ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند رعایت شوند. اما دیگران موافق این طرح نبودند، زیرا جمعیت ایرلند شمالی حدود 1.8 میلیون نفر بود.
درحالی که این شهر از نظر سیاسی متعلق به آلمان است اما از نظر اقتصادی به سوئیس تعلق دارد.
این تقسیم‌بندی در هیچ جا بیشتر از رستوران والدهیم به چشم نمی‌خورد. خطی که در حیاط بیرونی این رستوران کشیده شده مرز بین‌المللی را نشان می‌دهد، بنابراین می‌توانید یک بشقاب شنیسل را در سوئیس بخورید و سپس به آن‌طرف میز بروید و در آلمان یک لیوان نوشیدنی میل کنید.
زندگی دوملیتی برای ساکنین شهر همچنان دربردارنده تناقضات و انتخاب‌های روزانه است. تبادلات مالی با فرانک سوئیس انجام می‌شوند و بیشتر مردم در شهرهای بزرگ‌تر سوئیس کار می‌کنند اما باید مالیات خود را به کشور آلمان پرداخت کنند. کودکان ابتدایی به مدرسه‌های آلمانی می‌روند اما والدین درباره کشوری که نوجوانان باید در آن وارد دبیرستان شوند تصمیم می‌گیرند. این شهر دارای کد پستی و کد تلفن هر دو کشور است. تیم فوتبال شهر هم تنها تیم آلمانی است که اجازه بازی کردن در لیگ سوئیس را دارد.
همانند سایر برون بوم‌ها و درون‌بوم‌های دیگر دنیا، داستانی در پشت این تقسیم‌بندی نهفته است.
این مشکل از سال 1693 و قبل از آنکه آلمانی وجود داشته باشد آغاز شد. در زمانی که یک دشمنی خانوادگی درباره اعتقادات دینی منجر به ربوده شدن لرد کاتولیک بوسینگن شد، این شهر در اختیار اتریشی‌ها قرار داشت. پسرعموهای لرد او را به نزدیکی شهر سوئیسی شافهاسن انتقال دادند، و در آنجا محکوم به ادامه زندگی در زندان شد. مدت زندان او 6سال طول کشید و سرانجام با تهدید اتریشی‌ها به حمله به شافهاسن لرد آزاد شد.
طبق نظر تاریخ شناسان چند دهه بعد اتریش همه زمین‌های خود به‌جز بوسینگن را به دولت محلی زوریخ فروخت و عنوان کرد که هرگز این شهر را به سوئیس واگذار نخواهد کرد.
بدان معنا که وقتی در قرن نوزدهم بخش‌هایی از کشور اتریش توسط آلمانی‌ها اشغال شد، بوسینگن تحت املاک دولت جدید قرار گرفت.
دولت سوئیس در سال 1919 تصمیم گرفت به این اختلاف پایان دهد و طی یک رفراندوم نشان داد که 96% از مردم این شهر خواهان ترک آلمان هستند. اما آلمان علاقه‌ای به تقدیم شهر به سوئیس نداشت، زیرا در قبال آن چیزی دریافت نکرده بود.
حتی در درگیری‌های جنگ جهانی دوم نیز این مسئله کمرنگ نشد. سربازان آلمانی قبل از بازگشتن به خانه خود در بوسینگن باید در مرز اسلحه خود را تحویل می‌دادند و لباس نظامی خود را عوض می‌کردند. پس از جنگ این تقسیم‌بندی ادامه داشت و سفرهای روزانه در آن تبدیل به یک تجارت جهانی شد.
نهایتاً در سال 1967 سوئیس و آلمان توافق کردند که این شهر جزء کشور سوئیس شود و مرز 8کیلومتری میان آن‌ها برداشته شود. گرچه 96% مردم بوسینگن در سال 1919 رأی به جدایی از آلمان دادند، آلمان علاقه‌ای به انجام این کار نداشت.
مشکل امروزه بر سر دادن مالیات است. از آنجایی که هزینه‌های زندگی در سوئیس از آلمان بیشتر است، مردم شهر درآمد بیشتری نسبت به سوئیسی‌ها دارند. اما از آنجایی‌که نرخ مالیات در آلمان بیشتر است، مردم بوسینگن باید نسبت به شهروندان سوئیسی مالیات بیشتری بپردازند. البته هزینه‌های زندگی مانند اجازه خانه‌ها در این شهر 50% کمتر از دیگر شهرهای سوئیس است. دولت آلمان بازنشستگان را معاف از مالیات کرده و بوسینگن نیز این افراد را به سوئیس می‌آورد. نتیجه اینکه افراد جوان‌تر به سوئیس می‌روند و پیرها در بوسینگن باقی می‌مانند.
احتمالاً یک نقاشی دیواری در شهر که در یکی از خیابان‌های اصلی قرار دارد این وضعیت را به بهترین شکل توضیح دهد: یک کارگر خندان میله‌ای را گرفته که پرچم آلمان بر فراز آن قرار دارد، درحالی‌که پرچم سوئیس از جیب ژاکت او بیرون زده است.
نشانه‌های برون و درون‌بومی در 11 نقطه دیگر شهر نیز دیده میشود، مانند این نقاشی دیواری.
از زوریخ تا این شهر با هواپیما تنها یک ساعت فاصله است و با اتوبوس و طی 10 دقیقه می‌توان به شهر سوئیسی شافهاسن رسید. از نظر شهردار این شهر مانند بهشت است که نمی‌توان ارزشی برای آن تعیین کرد، جایی که مرزهای آن هرگز به‌وضوح مشخص نشدند.
منبع: bbc.com
