درحالیکه جهان شاهد تطبیق حیاتوحش دریایی با اقیانوسی است که این روزها به دلیل قرنطینه جهانی کمتر استفاده صنعتی میشود، دوستداران طبیعت در همهجا در محل سکونت خود از فرصتهای نادر برای عکاسی از حیوانات استفاده میکنند. بسیاری از مشکلات دیرینه پیرامون حفظ و محافظت از حیوانات نیز توسط این دنیای آرامتر، کاهشیافته است. علیالخصوص ایسلند که به نفع حمایت از زندگی دریایی در حال پیشرفت است.
کشورهای نوردیک (nordic nation: این منطقه شامل کشورهای دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد و همچنین قلمروهای خودمختار الند، گرینلند، سوالبار و فاروئه را شامل میگردد.) یکی از آخرین کشورهای توسعهیافته است که هنوز هم دارای ناوگان تجارت وال است، که در دست دو شرکت بزرگ والگیری - Hvalur hf و IP-Utgerd میباشد. آنها به دنبال شکار نهنگ تیغباله و نهنگ مینکی برای گوشت آنها هستند، که میتوان از آنها در غذاهای خانگی استفاده کرده و در سطح بینالمللی تجارت کرد. بااینحال، آنها اخیراً رفتار خود را تغییر دادهاند. گونار برگمان جانسون، مدیرعامل IP-Utgerd، به AFP گفت: «من دیگر هرگز قصد شکار نهنگها را ندارم، و برای همیشه آن را کنار گذاشتهام.» کریستین لوفسون، مدیرعامل Hvalur، همچنین با استناد به قوانین سختگیرانه فاصله اجتماعی کووید-19، قول داده است که کشتیهایش را تابستان امسال برای صید خارج کند.
گذشته از این ادعاهای اخیر، همانطور که معلوم است از سال 2002 تا به حال، سال 2019 اولین سالی بود که در آن هیچ نهنگی در آبهای ایسلند شکار نشد و طبق گزارشات، سال 2020 سال دومی خواهد بود که این اتفاق میافتد. علاوه بر بیماری همهگیر جهانی، که قطعاً بر تمام مناطق عملیاتی تأثیر میگذارد، نیروی محرک مؤثر بر این تصمیمگیریها درواقع خود تجارت است. لوفسون، اظهار داشت که در رقابت با صنعت شکار والها در ژاپن که کشوری توسعهیافته است، حفظ منافع بسیار دشوار خواهد بود. در این مسیر، دولت ژاپن از شکارچیان نهنگ محلی خود در برابر این کاهش شدید تقاضا برای گوشت نهنگ حمایت مالی میکنند، اما هیچ حمایت مالی برای شرکتهای ناوگان والگیری ایسلندی وجود ندارد.
علاوه بر این کاهش میل داخلی و بینالمللی برای گوشت نهنگ، گردشگرانی که برای تماشای نهنگ میآیند افزایش یافته است. در حقیقت، بازدیدکنندگان دهکده ساحلی هاگانز (Hauganes) در سال 2015 از 4000 بازدیدکننده نهنگ به 17 هزار نفر در سال 2018 افزایش پیدا کرده است. همچنین این مسیرهای تماشای نهنگ، مناطقی از اقیانوس هستند كه شکارچیان وال ایسلندی مجاز به شكار در این مناطق هستند و این خود باعث میشود كه ناوگانهای شکار نهنگ سود کمتری داشته باشند. همچنین ظهور رسانههای اجتماعی باعث شده است تا تماشاگران نهنگ جامعه بزرگتری برای به اشتراک گذاشتن تجربیات خود و ترغیب حمایت از این حیوانات داشته باشند.
پاتریک رماژ، مدیر حفاظت دریایی در مرکز بینالمللی حفاظت از حیوانات میگوید: «به نظر میرسد آخرین کشتیهای شکار نهنگ باقیمانده در حال خروج از این تجارت هستند. شکار نهنگها با دوربین مزایای اقتصادی به جوامع ساحلی در سراسر جهان میبخشد، و ایسلند شروعکننده این راه بوده است.»
منبع: mymodernmet.com