جک براون از منطقه دوون انگلستان طبق گزارشی اعلام کرده تونلی مخفی را پیدا کرده که مربوط به ۱۲۰ سال پیش است. او بیرون خانه و نزدیک در زیرزمین ایستاده بود که متوجه شد بافت قسمتی از دیوار با بقیه قسمتهای آن متفاوت است. وی همچنین گفت متوجه شده که این تکه عجیبوغریب همان حد فاصل زیرزمین با انبار زغالسنگ بوده است که در حال حاضر بهعنوان محلی برای ذخیرهسازی مورداستفاده قرار میگیرد. در زمان قرنطینهی پاندمی کرونا، او هم مانند بسیاری از مردم سراسر دنیا، از ماندن در خانه خسته شده بود و تصمیم گرفت که بررسی این موضوع را خودش شروع کرده و جواب سوالاتش را پیدا کند که این کنجکاوی نتایج غیرمنتظرهای در برداشت.
اولین کاری که او کرد این بود که چند سوراخ در دیوار ایجاد کند تا بتواند نگاهی به داخل بیندازد. چراغقوهاش را به سمت یکی از سوراخها چرخاند تا شاید بتواند با انداختن نور به داخل چیزی ببیند، همچنین به سوراخ دیگر نیز نگاهی کرد تا جاییکه توانست تونلی که زیر خانه است را کشف کند.
قدم بعدی در تحقیقات او این بود که بهاندازه خود حفرهای بکند تا بتواند از آن عبور کند و ببیند چه چیزی در طرف دیگر دیوار قرار دارد! بنابراین چکش به دست گرفت و شروع به کار کرد. زمانی که فضا برای عبورش باز شد و حفره به اندازه کافی بزرگ بود که بتواند از آن عبور کند، چراغقوه را روشن کرد و متوجه شد که نه تنها یک فضا پشت دیوار وجود دارد بلکه بیشتر از آن چیزی بود که انتظارش را داشت.
ناگهان دریافت در تونلی است که سالها از وجود آن بیخبر بوده و سالهای زیادی را بدون اطلاع از وجود این فضا در ساختمان خانهاش، گذرانده است. هنگامیکه او به فضای داخل تونل رفت، فوراً متوجه شد که این تونل دهها سال پیش پوشیده شده بود و قبل از آن، بهعنوان مکانی برای نگهداری وسایلی قدیمی مانند پنجرهها و ناودانها استفاده میشده است. درحالیکه براون هم خسته و هم کنجکاو بود تصمیم گرفت به این موضوع که قدمت این فضا چقدر بوده و نیز چه مدت بسته بوده است، پی ببرد! پس شروع به یافتن سرنخهایی در اینباره کرد.
او وقتی فهمید که سقف از سنگ ساختهشده بوده خیالش راحت شد. او همچنین متوجه شد که فضای داخلی آن حدود ۳ متر است، درواقع ۳ متر طول و عرض دارد و عمق آن حدود ۱۵ متر است. درحالیکه به اطراف خود نگاه میکرد، تعدادی بطری قدیمی و قوطیهای رنگ را که میتوانستند در درک اینکه این فضا واقعاً چندساله است به او کمک کند، جمعآوری کرد. احتمالاً مفیدترین یافته او یک روزنامه قدیمی بود، باوجود اینکه بسیار خرابشده بود و صفحات آن خیلی پوسیده و به هم چسبیده بودند.
او ادامه اکتشافات خود را به روز بعد موکول کرد و دریافت که قوطیهای رنگ برچسبهایی دارند که در دهه ۱۹۵۰ و 1960 بسیار رایج بودند و بطریها بهنوعی حکاکی داشتند که در سالهای اول قرن گذشته این کار رایج بود. باز کردن آن روزنامه کاری بسیار سخت بود زیرا به تودهای درهمفشرده تبدیل شده بود. براون با استفاده از تفکرات خلاقانهاش، وان حمام خود را با آبگرم پر کرد و روزنامه را زیر آب فرو برد. پس از مدتی او توانست قسمتهایی از آن را با استفاده از موچین جدا کند. تا آنجا که میتوانست قطعات روزنامه را از هم جدا کرد و درحالیکه هنوز زیر آب بودند از قطعهها عکس گرفت، سپس آنها را خشک کرد تا از خراب شدن بیشتر آنها جلوگیری کند. او درنهایت از طریق محتوای این روزنامه دریافت که این روزنامه مربوط به سال ۱۹۶۴ بوده است. شواهدی که او جمعآوری کرده حاکی از آن است که این تونل حدود ۱۲۰ سال قدمت دارد و بیش از ۵۰ سال است که مهروموم شده.
آن شب براون با ریچارد فیشر که یک مورخ محلی است تماس گرفت. فیشر به براون گفت که ملک متعلق به جان فولستون و جورج ویتروایت معروف بوده و از سال ۱۸۳۵ مال آنها بوده است. در طول این مدت، خانههایی که در محله براون واقع شدهاند، بر روی آنچه قبل از ساختهشدن آنها در آن منطقه قرار داشته است، ساخته شدند! درواقع خانهها روی این تونل زیرزمینی بنا شده بودند. آن انبار زیرزمینی، معمولاً بهمنظور نگهداری زغالسنگ استفاده میشده و زیر سنگفرش خیابان ساخته شده بود. براون علاقه خود را برای تمیز کردن تونل زمان کشف شده خود و خارج کردن مجدد وسایل از آن ابراز کرده است.
نکته: متاسفانه تصاویر بیشتری از این تونل موجود نیست.
منبع: thevintagenews.com