براساس برنامه پیاکوسیور (PeakVisor) در دنیا 1.000.809 کوه وجود دارد. بعضی از آنها بسیار عظیم هستند و ارتفاع آنها به 25.000 فوت میرسند. در حالی که برخی دیگر کوچک و به نظر در دسترس هستند. بیشتر این کوهها آنقدر کوچکند که به نظر هیچ قلهای ندارند. برای ماجراجویی این مسئله نه تنها به جذابیت کوهنوردی میافزاید بلکه تمایل آنها برای رسیدن به قله افزایش مییابد. رفتن به قله کوه میتواند یک سفر هیجانانگیز باشد در عین حال بدون برنامهریزی و اجرای درست و مناسب میتواند یک سفر خطرناک به حساب بیاید. هیچکس دوست ندارد در میان بوتهزاری انبوه یا در بالای یک صخره مرتفع گم شود.
در این مقاله از لست سکند که از مجله ماتادور نتورک (matadornetwork) برداشته شده، با راهنمای سفرهای کوهنوردی به نام جکسون هول (Jackson Hole) در مورد چگونگی برنامهریزی و اجرای صحیح یک سفر اکتشافی به کوهستانهای دور از دسترس، صحبت کردهایم. او رهبر گروه Exum Guides است. این گروه به مدت 90 سال در رشته کوههای تیتان (Tetons) (رشته کوهی درمیان رشته کوههای راکی آمریکا) فعالیت میکنند و در تلاش هستند تا چیزی را به مردم آموزش دهند که ریگان به آن راهنمای آمریکایی کوهنوردی میگوید. این راهنما هدفش آموزش مهارتهای پایه کوهنوردی در یک سفر اکتشافی به همراه راهنماهای مختصص و حرفهای است. در این جا به چند توصیه از ریگان اشاره میکنیم که میل شدید او به کوه و سفرهای اکتشافیش را نشان میدهد.
شیب و زاویه شیب را درک کنید.
ریگان میگوید: اولین قدم برای راهپیمایی (این واژه معادل فارسی کلمه Hiking میباشد که توسط فرهنگستان زبان فارسی انتخاب شده است) در کوهستان درک شیب و زاویه شیب است. در واقع به چگونگی شیب در نقاط خاص اشاره دارد. دانستن این اطلاعات، صعود امن به کوهها را بسیار آسان میکند زیرا کوهنوردهای که شیب و زاویه شیب را درک کنند، به راحتی میتوانند راه بالا و پایین رفتن را پیدا کنند، بدون اینکه سقوط را تجربه کنند.
ریگان میگوید: شیب و زوایه شیب چیزی است که وقتی مردم به نقشهها نگاه میکنند و یا در حال پیدا کردن مسیر و راهی برای بالا رفتن از کوه هستند، نادیده گرفته میشود. این موضوعات به شما میگوید که چطور به کوهها نزدیک شوید. درک اینکه چه بخشی شیب دارد و چه بخشی شیب ندارد، اولین کلید برای دانستن این موضوع است که آیا میتوانید از آن کوه بالا رفت یا خیر.
به دنبال کمترین زاویه شیب رو به بالا باشید.
زمانی که درک کنید، در راهپیمایی تمام تلاش باید برای یک راهپیمایی ایمن باشد، سادهترین راه برای رسیدن به قله پیدا کردن کمترین شیبی است که میتوان از آن طریق کوه را بالا رفت.
ریگان میگوید: ما اغلب فکر میکنیم که میدانیم کوه چه شیبی دارد و چه چیزی را میتوانیم تحمل کنیم. اما واقعیت این است که ما در اکثر موارد اشتباه میکنیم. اگر به کسی بگویید که باید از یک شیب 40 درجه با سنگهای سست بالا برود، احتمالا به ذهنش میرسد که این کار شدنی است زیرا با خود فکر میکند، یک دیوار90 درجه شیب دارد و 40 درجه حتی از نصف زاویه دیوار هم کمتر است. پس چرا باید مشکل باشد؟
اگر یک مسیری از دور پر شیب به نظر میرسد؛ در واقع حتی شیب آن مسیر از آنچه میبینید، بیشتر هم هست. ریگان اضافه میکند که درک الگوهای توپوگرافی برای یافتن پایینترین زاویه واقعا جالب و چالشبرانگیز است و قبل از حرکت اطلاعات جالبی در اختیار شما قرار میدهد.
یک برنامه نقشهبرداری در تلفن یا کامپیوتر خانگی خود داشته باشید.
بسیاری از کوهنوردان حرفهای با شناسایی مسیرها و نقاط دیگر در امتداد یک مسیر بر روی یک نقشه سنتی و کاغذی آشنا هستند اما به خواندن نقشه توپوگرافی عادت ندارند. این نقشهها که به طور معمول نقشه توپوگرافی نامیده میشوند، شیب و زوایه شیب کوه را از طریق خطوط پیوسته نشان میدهند، مانند مسیرهای جغرافیایی ملی و محبوب که در بیشتر فروشگاههای خردهفروشی دیده میشود.
ریگان میگوید: اگر مدتی است که نقشههای توپوگرافی را میخوانید، احتمالا متوجه خواهید شد که هرچه خطوط به هم نزدیکتر هستند، در واقع به معنی شیب تندتر است. اما برنامههای بسیار خوبی هم وجود دارد که میتوانند این کا ر را برای شما به صورت دیجیتالی و با رنگهای مختلف انجام دهند.
ریگان برای گوشیهای هوشمند برنامه گایا جی پی اس (Gaia GPS) را پیشنهاد میکند. او میگوید: برنامه گایا یک استاندارد برای نقشهبرداری ارائه میدهد. این برنامه به کاربران این امکان را میدهد تا به راحتی پایینترین زاویه شیب را هنگام راهپیمایی در کوهستان شناسایی کنند. گایا جی پی اس همچنین به کاربران این امکان را میدهد که خودشان مسیر را ردیابی کنند و مسیر را از ابتدا تا انتها با دیگران به اشتراک بگذارند و حتی عکسهایی را به سفرهایی ذخیره شده خود اضافه کند.
این تصاویر در نقاطی که گرفته شدهاند، قرار میگیرند. علاوه بر این، ریگان اشاره دارد که برنامه استراوا (Strava) میتواند برای این کار مفید باشد زیرا یک منبع مهم از اطلاعات و دادههای کوهنوردی است. در این برنامه به کاربران اجازه داده میشود تا مسیرهایی که توسط دیگران بررسی و حتی امتحان شده، را ببینند و از آنها در برنامهریزیهای خود استفاده کنند.
ریگان اضافه میکند که کالتو(caltopo) نیز یک برنامه عالی برای برنامهریزی سفر است، البته این برنامه برای کامپیوترهای خانگی یا لپتاپ میباشد. این سرویس خدمات رایگان و پولی دارد. با پرداخت هزینه به کاربران اجازه داده میشود که با دیگران ارتباط بگیرند و مسیرها را با هم به اشتراک بگذارند. همچنین دادههای کاربران دیگر را نیز روی نقشهها دیده میشود و به مجموعهای از ابزارهای مناسب برای برنامهریزی مسیر دسترسی پیدا میکنند. در این برنامه به کاربران خارج از کشور اجازهی برنامهریزی کامل یک مسیر راهپیمایی از ابتدا تا پایان صعود داده میشود.
ریگان ادامه میدهد: به کمک دو برنامه کالتو و گایا یک دید کلی و خوب نسبت به جای که میخواهید بروید، پیدا میکنید.
یک جفت باتوم برای راهپیمایی لازم است.
راهپیمایی در کوه که مسیر مشخصی ندارد، در واقع مرحله وارد شدن به کوهنوردی است. برای انجام این کار به صورت ایمن، کوهنوردان باید خود را به درستی تجهیز کنند. ریگان خرید یک جفت باتوم پیادهروی که قابل جمع شدن است، برای ثبات بیشتر کوهنوردان توصیه میکند.
ریگان میگوید: از نظر من اگر قصد راهپیمایی در کوه دارید، داشتن یک جفت باتوم Z یا حداقل یک جفت باتوم معمولی الزامی است. نداشتن باتوم از نظر من نشان از بیفکری میباشد. میزان امنیتی که این باتومهای به افراد میدهد، باورکردنی نیست. من در کوهنوردیها حتی زمانی که تبر یخ به همراه دارم باز باتومهای Z را با خود حمل میکرد زیرا اگر زمین لغزنده بودند، یا قرار بود از نهر کوچکی عبور کنم، این باتومها به من کم میکنند.
اگر مسیر شما خارجی از مسیر راهپیمایی مشخص شده باشد، یا اگر به سمت پایین در حرکت باشید، این باتومها حمایت کافی از زانوهای شما خواهند داشت. حتی زمانی که از آنها استفاده نمیکنید میتوانید بر روی کولهتان ببندید.
برای زوجها در راهپیماییهای خارج از پیست، ریگان آنها را به آوردن یک جفت باتوم تشویق میکند و میگوید حمل 4 باتوم میتواند ازاردهنده باشد. او میگوید: من آشکارا عاشق باتوم هستم. اگر مچ پا یا چیز دیگری در کوه یا مسیر دچار مشکل شود، باتومها از آن میتواند تا حدودی حمایت کند.
منبع: matadornetwork