سفرنامه اروپا، بخش اول : ایتالیا – رم

به نام خدا

همیشه هر کار وخصوصا سفر را با نام و امید خدا شروع می کنم . خدایا خودم و بچه ها را به تو سپردم به من آسودگی خیال بخش و آرامش قلب را به من عطا فرما . خدایا کفالت کن بچه ها را و ما را و همه مومنین را . این سفری است که من با همسرم در تابستان 92 به اروپا داشتیم وبچه هایم در خانه بودند ومادرم مانند همیشه لطف داشت واز آنها مواظبت می کرد . چهار شنبه 10جولای 2013

پرواز ایران ایر تهران- رم با یک ساعت تاخیر در ساعت 30/16 پرواز کرد و ساعت 45/18 به وقت محلی (15/9شب به وقت تهران) در فرودگاه فیومیچینوی رم به زمین نشست . امروز چقدر آفتاب بالای سر، پایداربود. اینجا هنوز هوا کاملا روشن است و در واقع روز محسوب می شود. به وقت اروپا30/2 ساعت با تهران اختلاف افق داریم. عملیات گمرکی بسیار سریع انجام می شود . اسکن چشمی هم در کار نیست. مامور گمرک در واقع رویش آن طرفی بود وبا دوستش حرف می زد ومهر پاسپورت ها را می زد. کیف کردم از این همه دقت. متاسفانه مرکز اطلاعات تورسیتی فرودگاه تا 5/7 کار می کند و این ساعت بسته است. با اتوبوس به ایستگاه مرکز شهر رم(ترمینی) آمدیم . قبل از آن یک سیم کارت هم گرفتیم و به بچه ها اطلاع دادیم که رسیده ایم. ایستگاه مرکزی قطار و متروی رم ترمینی نام دارد. خیلی شلوغ است وبرای غریبه ای که وارد اینجا می شود در نگاه اول کمی نامانوس جلوه می کند . خصوصا اینکه مردم با عجله در حرکتند واطلاعات هم فقط پاسخگوی قطار هاست .کمی پرسان می شویم که ورودی مترو کجاست تا پیدا می کنیم. در اطلاعات مترو یک دختر خانم مامور اطلاعات مترو با حوصله ای زیاد، خیلی زحمت کشید و ما را راهنمایی کرد که کدام خط را سوار شویم. ولی ایستگاهی که باید پیاده شویم را به ما اشتباه گفت.

تازه می گفت فلان ایستگاه پیاده شوید وتاکسی بگیرید تا هتلتان، چون ایستگاهی نزدیک هتل شما نیست. بعدا خیلی تعجب کردم که اطلاعات یک مامور اطلاعات شهری توریستی چرا اینقدر باید کم باشد . خلاصه به توصیه ایشان یک مرتبه پیاده شدیم ودوباره پرسان پرسان این بار زیر باران. تا فهمیدیم نه خیر ایستگاه اشتباه است ودوباره سوار همان خط مترو شدیم با بساط چمدان و کوله. خیلی خسته بودیم . با یک خانم ایتالیایی در قطار مسیر را چک کردیم. ایستگاه cornolia به علاوه یک اتوبوس یا نیم ساعت پیاده روی به هتل مان منتهی می شد . همان ایستگاه پیاده شدیم و آمدیم بالا ،خلاصه دو سه کیلومتری هم با اتوبوس آمدیم و ساعت 45/10 شب هتل را پیدا کردیم .تعمد داشتیم تاکسی نگیریم تا مسیر یابی مان تقویت شود. palace hotel pineta هتلی 4 ستاره در خیابان pineta محل اقامت ما برای سه شب در رم بود، تقریبا دو ساعت ونیم چرخیدیم ولی خیلی خوب شد ، الکی الکی مترو و مرکز شهر و ایستگاه اصلی قطار و مترو را یاد گرفتیم . این وقت را که امشب گذاشتیم ، خیلی برایمان ثمر داشت.
پنجشنبه 11جولای2013، بازدید از رم

ساعت 8 صبح از هتل بیرون زدیم. آدرس اتوبوس به سمت واتیکان را پرسیدیم و یک ایستگاه پایینتر از هتل منتظر اتوبوس خط 49 شدیم. بعد از حدود نیم ساعت به واتیکان رسیدیم . واتیکان ، میدان سن پیرو، محوطه بیرونی کلیسا ومجسمه های آن وداخل کلیسا

موزه کوچک پاپ شانزدهم و وسایل پاپ ها ، زیر زمین کلیسا -که آرامگاه پاپ هاست- را بازدید کردیم. معماری وتزیینات داخلی کلیسا خیلی معرکه بود. واقعا چرا ما فکر میکنیم هنر نزد ایرانیان است و بس.کنار واتیکان و بعدا در جاهای دیگر رم وایتالیا مینی بوسهای مغازه ای را برای بار اول بود که می دیدیم.

حدود ساعت 12 بودکه به مرکز شهر و به سمت collossem رفتیم. بنای با عظمت و زیبایی بود. جایی که گلادیاتورها با هم می جنگیدند . دراینجا می شود هنوز حس درد آلود انسانها وحیواناتی که به جان هم انداخته می شوند، درک کرد. یاد این افتادم که درعصری که در اینجا مردم برای کشته شدن انسانها وحیوانات هلهله می کردند، در کشور بزرگ ما، شاهان ایرانی در ساخت پرسپلیس برای کارگران وسازندگان حقوقی را قائل بودند که در اعصار بعد در قوانین مترقی کار برای کارگران وضع شد. به هر حال کلسیوم بنای باعظمتی است و نماد رم است ولی از دیدنش حس غرور انسانی به من دست نمی دهد.

عصر را تماما در بافت قدیم رم گشتیم . فروم رومی ، جایی که نماد دموکراسی رم بوده ومحل اجتماعات مردم که البته الان اثر زیادی از آن باقی نیست. میدان های رم قدیم، پلازای ونیزیو کلیسا کنارش که عروسی هم در آن داشتند را دیدیم. اینجا پرندگان دریایی به حضور انسانها خو گرفته اند وهرچه نزدیکشان شوی فرار نمی کنند جالب است. داخل ساختمان ونیزی موزه ای هم بود که مربوط به مفاخر رم قدیم وجدید وجنگهای آن است.جالب بود که بازدید این بنا و موزه آن نیازمند تهیه بلیط نبود.

قدم زدن درکوچه و خیابانهای بافت قدیم رم حرکت در تاریخ است. چندین بنای مشابه تخت جمشید را در اینجا در وسط شهر می توان دید. که البته حفاظت می شود وکسی به محوطه آن راه ندارد. امروز غیر از دوتانیم ساعت که در صف ورود به محوطه واتیکان و کلوسیوم بودیم، تقریبا تمام مدت را راه رفتیم. وچندین کلیسا وخانه تاریخی دیدیم. ساعت حدود 6 بعد از ظهر بود که با مترو به سمت هتل حرکت کردیم.

جمعه 12جولای2013، باز دید از رم

امروزنزدیک 20/7 از هتل بیرون زدیم. با اتوبوس خط 49 تا انتهای خط، میدان covour ، نزدیک رودخانه رفتیم . ساختمان بسیار معظم و زیبایی در این میدان است که احتمالا از ساختمانهای اداری مقر اتحادیه اروپا در ایتالیاست.

زیرا پرچم اتحادیه اروپا و کشور ایتالیا را در سردر آن نصب کرده بودند.موقعیت توریستی وبازدیدی نداشتند. از بیرون آن عکس برداشتیم و پیاده از روی پل رودخانه رد شدیم و پس ازکمی پیاده روی به محل پله های اسپانیایی (Spanish steps) رسیدیم بالای آن کمی چرخیدیم وکلیسایش را هم دیدیم

سپس به trevi fountain رفتیم که محل زیبایی از حوض و فواره و آبشار ساختمانی (ساختنی) بود

پس از آن به محل roman pantheon رفتیم وکمی آنجا گردش کردیم که کلیسای بسیار زیبا با سقف گنبدی وفوق العاده قشنگ بود. سبک این کلیسا بیشتر به باروک می مانست تا گوتیک وبه نظر بیشتر متعلق به مدل های بعد از رنسانس بود.

سپس به میدان piazza novona و کلیسای بسیار زیبای آن رفتیم که اجازه عکس برداری از داخل آن نمیدادند . این کلیسا پر از زیبایی های نقاشی و مجسمه سازی بود. واقعا در حد کلیسای واتیکان ولی کوچکتر . حتی این یکی به نظر من شاید زیباترین کلیسای رم بود. piazza novona میدانی است کوچکتر از نقش جهان همانطور مستطیل شکل، که صرفا پیاده در آن می روند و اطرافش همه کافه است

میدان هم با صفا بود وسطش مجسمه های زیبایی که از لابلایش آب بیرون می زد.تا ظهر در این چند مکان گشتیم. از میدان بیرون آمدیم ولی چون مسیر زیاد بود با اتوبوس رفتیم به میدان راه آهن termini و بلیط فردا فلورانس را گرفتیم. برای اولین بار بود که می خواستیم بلیط تهیه کنیم می خواستیم ساعتش را حتما قطعی کنیم که دیر نرسیم یا بلیط صبح زود تمام نشود. فکر کردیم برای اولین بار باید احتیاط هایی را بکار بندیم. بلیط فلورانس برای دونفر شد 43 یورو . یه خانم ایتالیایی وقتی ما با دستگاه کار می کردیم شروع کرد به کمک کردن، البته جای تشکر و قدردانی داشت و وقتی هم که تمام شد گفت انعام مرا بدهید .برای بار اول بود ازین دستگاهها بلیط می گرفتیم. کمی هیجان داشت، ولی بسیار ساده وراحت طراحی شده بود. بلیط فلورانس از 100 یورو برای 2 نفر تا 43 یورو متفاوت بود که بسته به درجه صندلی است ما ارزانترین آن را گرفتیم. ما باید فردا قطار میلان را سوار شویم که در فلورانس توقف دارد. ساعت حرکت 20/8 و ساعت رسیدن 50/9 است. بعد از ظهر را به گشت وگذار در حاشیه رودخانه ودیدن جزیره ای که در وسط رودخانه بود گذارندیم . یک گروه توریستی کره برای آشنایی توریستها با کشور کره (جنوبی) اقداماتی انجام می دادند، ازجمله اینکه اسم شما راروی یک برگه دراز با زبان وخط کره ای می نوشتند .یادگاری خوبی است. من ورضا دادیم اسممان را روی کاغذهایی بطور جداگانه نوشت. کتاب هایی هم در رابطه با سفر به کره به توریست ها می دادند و برای شب هم بلیط فیلم می فروختند که ما نگرفتیم و...

بعد از آن مسافت زیادی کنار رودخانه قدم زدیم. حاشیه رودخانه جایی برای گردش وتفریح عصرگاهی واحیانا تاپاسی از شب مردم است و پر از رستورانهای مختلف . غذای حلال هم که توسط ترک ها وسوری ها وبرخی کشورهای افریقایی مسلمان ارائه می شود، هم در این قسمت وهم بقیه رم به راحتی می توان یافت.
چند نکته قابل توجه در رم و سفر به آن:

•رفتارهای مردم در اینجا نکته های جالبی دارد . توریست ها خیلی قانونمندند. در صف از یکدیگر جلو نمی زنند. غرغر نمی کنند. اگر کسی عکسی می گیرد خیلی مراعاتش را می کنند . جوری حرکت میکنند که مانع عکس گرفتن دیگران نشوند. این فصل رم پر از توریست است شرقی و غربی .. متاسفانه متکدیان زن که احتمالا از کولی های مهاجر هستند، اینجا روسری سر می کنند و به حالت سجده از مردم گدایی می کنند، ناراحت کننده است. حس امنیت در همه جا به چشم می خورد. حتی شب ها که شاید بطور معمول حس ناامنی زیادتر باشد، این حس را در هیچ یک از مردم ساکن اینجا و یا توریست ها نمی بینید.

•به لحاظ ساختمانی رم شهری بسیار کوتاهست. هم مرکز شهر که ساختمانهایش بیشتر قدیمی است و هم اطراف شهر . ما در اینجا خیابان panite sadini حتی از واتیکان هم به مرکز رم دورتریم. ولی اینجا هم برج دیده نمی شود. هتل ما، 8 طبقه است و ما طبقه ششم هستیم . تقریبا تمام شهر را از این ارتفاع می توان دید. شهر کاملا معماری سنتی در مرکز خود دارد. حالا بیشتر می توانیم بفهمیم استادان معماری که در ایتالیا درس خوانده اند چرا اینقدر با بافت های جدید شهری مشکل دارند.

•حرکت در کوچه ها و خیابانهای رم مثل حرکت در تاریخ است. فضاهای شهری زیبایی خاصی دارند، غیر از فضاهای تاریخی که در همه جای رم قدیم مشاهده می شود، کوچه ها و خیابانهایی که با ساختمانهای نما رومی پر شده اند، فضای جالبی را بوجود آورده است. کنارة خیابان را تبدیل به کافه و رستورانهای با صفا کرده اند و از ساعت 9یا 5/9 صبح به بعد مشتری می گیرد خیلی زیباست. اساسا فضای شهر برای قدم زدن های طولانی مدت طراحی شده است. به لحاظ شهر سازی(که رشته من است) رم جالب است ولی به خاطر معماری شهری فوق العاده است . به نظر من تمام دانشجویان معماری باید رم را ببینند. دانشجویان شهرسازی هم البته .

•در رم کلیساها و برخی مکانهای دیگر بلیطی نیستند. حتی برخی از این مجموعه ها حاوی موزه هم هستند ولی مجانی اند. بلیط کلسیوم 12 یورو و سقف کلیسای واتیکان و موزه آن 20 یورو بود.

•خرید بلیط قطار ومترو توسط دستگاه صورت می گیرد و خیلی راحت و آسان است. فقط باید یکبار راهنمایی شوی که اشتباه نکنی.

• حرکت از چراغ قرمز به سبز در اینجا خیلی قانونمند رعایت می شود. در جاهایی که چراغ قرمز برای حرکت عابر پیاده طراحی نشده باشد. راننده ها به شدت و با اصرار و احترام بسیار زیاد برای حرکت عابر پیاده از روی خط عابر پیاده، اهمیت قایل می شوند. و حتی اگر شما کنار ایستاده باشید و نشان ندهید که عجله دارید ولی حتما می ایستند و حق تقدم را به شما می دهند. در عوض عابرین نیز در حرکت از روی خطوطی که برای عابرین چراغ قرمز و سبز دارد ، خیلی با احتیاط اند و به قانون پایبندند.

•شهر رم پوشش خیلی خوبی در اتوبوس دارد. مترو 2خط بیشتر ندارد . قدیمی است و همه جای شهر را هم پوشش نمی دهد ولی اتوبوس مکمل خوبی است و یادگیری آنهم آسان است. بطوری که توریستها هم بخوبی می توانند از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نمایند . هرچند گاهی اوقات هم در ایستگاههای آن مدتی بیشتر از حدانتظار معطل می شدیم که نشاندهنده بی نظمی در تردد اتوبوسهایش است.

•نمیدانم چراآدم اینجا احساس غرب نمی کند . یعنی فکر می کنم گذشته از چین که البته مردم مهربانی داشت ولی ارتباط کلامی را سخت می شد برقرار کرد و از وسایل حمل و نقل عمومی نیز به سختی می شد استفاده کرد ، بعد از آن، در بسیاری جاهای دیگر -حتی غیر انگلیسی زبان -که بتوان از وسایل حمل ونقل عمومی استفاده کرد و با مردم نیز کمابیش ارتباط برقرار کرد ، حس غربت به انسان دست ندهد. هرچند اینجا مردم عادی خیلی انگلیسی نمی دانند ولی در حد مختصرکه بتوان آدرس گرفت ارتباط برقرار می شود.

•به نظر نمی رسید اینجا هتل چهارستاره wifi را پولی کند. اینجا برای 24 ساعت 9 یورو می گیرد. این قیمت برای ipad است. نمی دانم چه فرقی می کند . به نظرم گران است 24 ساعت که استفاده نمی کنیم فوقش یکی دو ساعت شبانه بخواهیم استفاده کنیم. البته حتما هتل های دیگری این امکانات را بهتر دارند.

نویسنده : زهرا عربشاهی