روز هشتم: بانکوک- آیوتایا: سفری در تاریخ

در این روز قصد داشتیم به شهر تاریخی آیوتایا برویم. آیوتایا شهری در 85 کیلومتری شمال بانکوک است که از قرن چهاردهم تا هیجدهم پایتخت سیام (تایلند قدیم) و محل حکومت 33 پادشاه بوده است. پس از 400 سال حکومت درخشان برمه ای ها به این شهر حمله و آنرا نابود کردند و سپس پایتخت به بانکوک منتقل شد.

برای رفتن به آیوتایا موارد زیر را در نظر داشته باشید:

به همراه داشتن کرم ضدآفتاب، کلاه و عینک آفتابی.

به همراه داشتن پاسپورت برای کرایه دوچرخه یا موتور.

به همراه داشتن خوراکی و نهاری مختصر.

تورهای یک روزه آیوتایا با قیمت حدود نفری 600 بت در مراکز توریستی بانکوک به فروش می¬رسید که متاسفانه در تعطیلات برگزار نمی¬شد. البته ما از قبل تصمیم داشتیم بدون تور به آیوتایا برویم اما مجموع هزینه ای که ما بصورت شخصی انجام دادیم بیش از برآورد اولیه من و حدود 1000 بت شد. بنابراین فکر می¬کنم برای رفتن به این شهر استفاده از تور که شامل گشت معابد مهم و نهار نیز می¬باشد به صرفه و راحتتر باشد.

همچنین تورهایی نیز هستند که ترنسفر آنها با قایق از بانکوک صورت می¬گیرد که گرانتر بوده اما جذابیت بیشتری خواهد داشت.

صبح ساعت 8 از هاستل خارج شدیم و با استفاده از تاکسی به میدان پیروزی یا Victory Monument رفتیم. در آنجا و در جلوی مرکز خرید Fashion Mall تعدادی مینی ون قرار دارند که با مبلغ 60 بت شما را به آیوتایا میبرند و جالب اینکه کرایه برای محلی ها نصف این مقدار است! حتما هنگام سوار شدن تاکید کنید که میخواهید به بافت تاریخی بروید و نه بخش مرکزی شهر جدید.

حدود 1:30 ساعت در راه بودیم و در نهایت مینی بوس در ایستگاهی نزدیک به بافت تاریخی متوقف شد. برای برگشت نیز آخرین مینی ون از همین ایستگاه ساعت 6 بعدازظهر حرکت می¬کند. برای رسیدن به ایوتایا از قطار نیز می توان استفاده کرد که زمان بیشتری می¬برد و بهترین روش همان مینی ون است.

به محض پیاده شدن از مینی ون تعدادی توک توک سوار که در واقع لیدرهای محلی هستند ما را احاطه کردند و با مبلغ حدود 500 بت برای هرنفر شما را به مدت 3 ساعت در شهر میگرداندند و معابد مختلف را نشان میدادند.

البته نمیدانم که این مبلغ شامل ورودیه ها هم میشد و یا خیر. به هرحال ما که قصد گشتن شهر با دوچرخه را داشتیم به آنها توجهی نکردیم و به سمت ایستگاه کرایه دوچرخه و موتور سیکلت که در نزدیکی مجموعه پارک تاریخی قرار دارد حرکت کردیم.

دو توریست ایتالیایی نیز با ما همراه شده بودند و بالاخره ایستگاه دوچرخه را پیدا کردیم و دو عدد دوچرخه به قیمت هرکدام 100 بت برای یک روز کرایه کردیم. برای کرایه دوچرخه ارائه پاسپورت لازم بود. دیدنی ها و معابد این شهر همگی در منطقه تاریخی و در نزدیکی رودخانه قرار دارند. در داخل شهر نیز میتوان قایق کرایه کرد و دیدنیهای اطراف رودخانه را دید و یا فیل سواری کرد. همچنین تعدادی مهمانسرای کوچک نیز جهت اقامت وجود داشت.

معروفترین معبد، وات پرا ماهاتات (Wat Phra Mahathat) است که همه روزه از ساعت 8:30 الی 16:30 باز است. بلیت ورودی این معبد نیز 50 بات می¬باشد. ساخت این معبد به دهه 1380 میلادی برمی گردد و توسط شاه برومانجای اول ساخته شده و تندیس بودای بزرگی در آن خودنمایی می کند که تعدادی مجسمه بودای کوچک در اطراف آن قرار دارد.

 

بودای بزرگ ماهاتات

 

مجموعه وات ماهاتات

 

یکی دیگر از جاذبه های این معبد وجود سر بودا در میان ریشه های درخت انجیر است که بسیار تماشایی است.

 

سر بودای درختی

 

وات ماهاتات

 

سپس در کنار دریاچه زیبایی مجاور معبد نشستیم و نهار ساندویچی را که از سوپرمارکت 7-11 خریده بودیم و با خودمان آورده بودیم را خوردیم و کمی استراحت کردیم. این محل با درختان و دریاچه زیبایی که دارد محل مناسبی برای فرار از گرماست.

 

محوطه مجاور وات ماهاتات

 

سپس سوار دوچرخه شدیم و به سمت وات پرا سی سانپت (Phra Si Sanphet) رفتیم. ورودی این معبد نیز 50 بت و ساعت کاری آن از 7 صبح الی 6 عصر می¬باشد. در بخشی از محوطه این معبد سه شمایل بودا به سبک سریلانکایی وجود دارد و شامل سالنهای مختلف مانند عبادتگاه سلطنتی و ... می¬باشد. این مجموعه در سال 1448 ساخته شده است. این معبد یک معبد سلطنتی بوده و برای برگزاری جشن های سلطنتی استفاده می شده است.

 

مجموعه وات سی سانپت

از دیگر معابد آیوتایا می توان به معابد Phra Ram, Rachaburana ، , (بودای خوابیده)Lokaya Sutha و Wat Yai Chai Mongkhon اشاره کرد که دیدنی بوده اما دور از بقیه معابد است و در سمت دیگر رودخانه قرار دارد. در انتها تصمیم گرفتیم به جای دیدن سایر معابد سری به موزه ملی Chao Sam Prayaبزنیم.

بلیت ورودی موزه نفری 150 بت بود و شامل دو بخش بود. این موزه همه روزه بجز روزهای دوشنبه و سه شنبه از ساعت 9 صبح الی 4 عصر باز می باشد. گنجینه های این موزه از معابد مختلف مانند ماهاتات و راچابورانا جمع آوری شده و به این محل آورده شده اند. در طبقه اول تعداد زیادی مجسمه بودا و برخی اجزای معابد مانند دربهای قدیمی و ... قرار داشت که توضیحات کامل در هر مورد در کاتالوگی که به همراه بلیت داده می¬شود وجود دارد.

 

موزه ملی چاسام پرایا

درب چوبی قدیمی معبد سی سامپت

 

قدیمی ترین بودای موزه مربوط به قرن 7 ام به سبک اروپایی

 

مجسمه چوبی مرد عقابی- قرن 17 ام

 

در طبقه دوم نیز نمونه ای از آثار خطی و تاریخی و پلاک هایی با طرح بودا وجود داشت. در دو انتهای سالن طیقه دوم دو بخش قرار دارد که جواهرات سلطنتی و قدیمی در آن نگهداری می¬شد که اکثرا از طلا و بسیار زیبا بودند. عکسبرداری در این دو اتاق ممنوع بود.

 

پلاک با طرح بودا

 

در ساختمان دوم نیز مجموعه ای از ظروف قدیمی به نمایش گذاشته شده بود.

 

موزه ظروف قدیمی

 

پس از بازدید از موزه، به سمت ایستگاه دوچرخه حرکت کردیم. در بین راه در رستورانی نشستیم و دو عدد لیموناد و نوشابه خنک خوردیم. پس از تحویل دوچرخه ها از آنجا که هنوز وقت داشتیم در کافه ای نشستیم و دو عدد بستنی اسکوپی خوردیم که طعمی شبیه بستنی های معمولی ایتالیایی داشت. از شدت گرما بستنی به سرعت آب میشد و باید خیلی سریع بستنی را می¬خوردیم! سپس پیاده به سمت ایستگاه مینی بوس رفتیم و حدود ساعت 5 به راه افتادیم. پس از رسیدن به بانکوک و میدان پیروزی بایستی منتظر اتوبوس کاسانرود میشدیم. حدود نیم ساعتی صبر کردیم اتوبوسهای مختلفی آمدند و رفتند. اتوبوسها بسیار کهنه بودند و مردم برای سوار شدن به سمت اتوبوس هجوم میاوردند. با این حال تعداد اتوبوسها به حدی بود که کسی ایستاده نبود.

خبری از اتوبوس خط 59 نشد و نهایتا تصمیم گرفتیم با تاکسی به هتل برگردیم و دوباره در یک پروسه طولانی موفق شدیم یک تاکسی به مبلغ 150 بت بگیریم. شما می¬توانید قبل از سفر به بانکوک در مورد اپلیکیشن هایی که برای گرفتن تاکسی کاربرد دارند مانند اوبر تحقیق کنید. احتمالا در بانکوک نیز چنین اپلیکیشن هایی وجود دارند و مشکل گرفتن تاکسی با این روش حل خواهد شد.

پس از رسیدن به هتل کمی استراحت کردیم و برای شام بدنبال یک فست فود خوب بودیم و با استفاده از اپلیکیشن فوراسکوئیر ، یک فست فود در نزدیکی کاسانرود پیدا کردیم. سیب زمینی، پیاز حلقه ای و یک عدد پیتزا سفارش دادیم که بسیار خوشمزه و با پنیر زیاد بود. رستوران فضای جالبی داشت. آشپزخانه یا به عبارت بهتر تنور پخت در ورودی رستوران و در حیات کوچک آن قرار داشت. غذا توسط خود آشپز برایمان آورده شد و در انتها هنگام خروج نیز آشپز نظرمان را در مورد غذا پرسید.

روز نهم: بانکوک- سافاری وردلد

ترنسفر تور مانند روز قبل با تاخیر 30 دقیقه ای حاضر شد و به سمت سافاری ورلد حرکت کردیم. پس از ورود به پارک لیدر برنامه را بصورت کلی معرفی کرد. در مجموع در سافاری ورلد دو بخش وجود دارد : بخش اول که شامل انواع نمایش می باشد که طبق برنامه درج شده در جدول اجرا می شود و بایستی در ساعت مقرر در محل هر نمایش حضور داشته باشید. البته اگر می خواهید صندلی خوبی بدست آورید حدود 15 دقیقه قبل از هر نمایش در محل باشید. یک نمایش ویژه نیز وجود داشت که بایستی بلیت آن جداگانه خریداری می شد و 350 بت قیمت داشت که ما خریداری نکردیم.

 

ورودی پارک سافاری

 

جدول زمان اجرای نمایش ها

 

محوطه پارک

 

بخش دوم که شامل عبور با ماشین از میان حیوانات می¬باشد. ابتدا در ساعت 10:30 مطابق برنامه دو نمایش بوکس میمون ها و نمایش پرندگان وجود داشت که ما بنابر توصیه لیدر بوکس میمونها را انتخاب کردیم. نمایش ها کوتاه و سرگرم کننده بود و احتمالا برای کودکان خیلی جذاب باشد.

 

نمایش میمونها

 

پس از نمایش میمونها به دیدن نمایش شیرهای آبی رفتیم و در مسیر یک نارگیل آبدار گرفتیم که یک عدد نی درون آن قرار داشت. لایه خیلی نازکی از میوه هم قابل خوردن بود. از ابتدای سفر من بدنبال امتحان این نوشیدنی بودم البته مزه خاصی نداشت اما برای رفع تشنگی مناسب و بهتر از آب بود. در طول مسیر می توانید از حیوانات مختلفی مثل فلامینگوها و ... دیدن کنید.

 

نارگیل آبدار

 

پس از آن یه دیدن نمایش کابوها ( که همزمان با نمایش فیل ها اجرا می¬شود و باید یکی را انتخاب کنید) رفتیم که نمایش مفرحی بود و یکی از جالبترین نمایش های این پارک بود.

 

نمایش کابوی

 

سپس برای صرف نهار به رستوران رفتیم. بوفه غذا خوب و شامل تعدادی غذای تایلندی و بین المللی بود. بوفه سالاد و سوپ و بستنی نیز در اطراف سالن قرار داشت.

 

نهار تور سافاری

 

پس از آن به دیدن نمایش دلفین ها رفتیم حیوانات باهوش و جذابی که دیدن آنها خالی از لطف نیست.

 

نمایش دلفین ها

 

سپس به دیدن نمایشی رفتیم که مربوط به جنگ و جاسوسی و ... بود. نمایش جالب و طبیعی بود. در طول مسیر نمایش می¬توانید از تمساح ها دیدن کنید و همچنین می¬توانید زرافه ها را از نزدیک ببینید و به آنها غذا بدهید که از بخش های جذاب و دیدنی این باغ وحش بود.

 

بالکن زرافه ها

 

راس ساعت 15:30 به محل سافاری رفتیم و سوار همان ون اولیه شدیم. البته عبور با ون از میان حیوانات چندان جالب به نظر نمی رسید. راننده در قسمتهای مختلف توقف می کرد تا بتوانیم حیوانات را ببینیم اما در کل هیجانش خیلی کمتر از چیزی بود که من تصور میکردم. حیوانات در گوشه و کنار نشسته بودند و تمایلی برای نزدیک شدن به ماشین ها نداشتند. پس از سافاری که 30 دقیقه طول کشید به سمت بانکوک حرکت کردیم.

برنامه تور سافاری در کل برنامه بدی نبود و در صورتیکه روز خالی داشته باشید و بخصوص برای کودکان جذاب خواهد بود. اما من انتظار بیشتری از برنامه و بخصوص بخش سافاری آن داشتم. در صورتیکه قبلا تجربه اماکن مشابه را داشته اید احتمالا برای شما جذاب نخواهد بود.

 

محوطه سافاری

 

حدود ساعت 5 به هتل رسیدیم و بلافاصله آماده رفتن به ضیافت شام در کشتی کروز شدیم. بلیتی که ما رزرو کرده بودیم بدون ترنسفر بود. محل حرکت کشتی ها در مرکز خرید River City بین ساعت 7:30 تا 8 شب بود. باز هم در گرفتن تاکسی مشکل داشتیم و این بار راننده ها متوجه مقصد ما نمی شدند. بالاخره با کمک خانم فروشنده یکی از مغازه ها موفق شدیم با یک تاکسی که بالاخره راضی به استفاده از تاکسی متر شد به قیمت 70 بت به محل مورد نظر برویم.

دفتر فروش بلیت کشتی در پارکینگ مرکز خرید قرار داشت پس از مراجعه به دفتر و تحویل رسید دو عدد بلیت با ذکر شماره میز دریافت کردیم. هنگام دریافت بلیت ملیت را پرسیدند و من حدس زدم که قرار است ما را در قسمت هموطنان قرار دهند اما پس از سوار شدن به کشتی متوجه شدیم تنها ایرانی های کشتی ما هستیم!

تا فرارسیدن زمان سوار شدن به کشتی کمی در پاساژ گشتیم که مملوء از فروشگاه های فروش مجسمه بودا بود. محل سوار شدن به کشتی نیز در انتهای پاساژ قرار داشت. قبل از ورود به کشتی گل ارکیده به سینه مان سنجاق کردند و در ورودی کشتی نیز با خانم تایلندی عکس گرفتم.

برای ما یک میز دو نفره در طبقه وسط درنظر گرفته شده بود. در ابتدا با یک نوشیدنی از همه پذیرایی شد و پس از یک نمایش کوتاه رقص تایلندی همگی دعوت به بوفه شام شدند که تا انتهای برنامه نیز امکان استفاده از آن وجود داشت.

بوفه شام بسیار مفصل و خوب بود. انواع غذاهای تایلندی و بین المللی و انواع دسر و میوه در آن وجود داشت. اما نوشیدنی بصورت پولی سرو میشد.

پس از صرف شام متوجه شدیم که تا انتهای برنامه همین میز برای ما رزرو شده است (تصور من این بود که مانند کشتی کروز استانبول پس از صرف شام همگی به روی عرشه خواهیم رفت). بنابراین ما تصمیم گرفتیم قبل از شلوغ شدن عرشه به طبقه بالا برویم. طبقه بالا تقریبا بطور کامل در تصرف توریست های افریقای جنوبی بود اما چند میز خالی نیز وجود داشت که ما یکی از آنها را اشغال کردیم.

نسیم خنکی می وزید و دی جی خانم موسیقی اجرا میکرد. البته برخلاف تصور من خبری از موسیقی ایرانی نبود. کشتی مسیر رودخانه کواپرایا را طی کرد و جاذبه هایی مانند پل تاریخی رامای اول، معبد آرون، گرند پالاس، پل رامای سوم را در شب دیدیم که نورپردازی زیبایی داشتند. در مجموع شب خوبی بود و با رقص آفریقایی هم آشنا شدیم. اما در کل فکر میکنم شام این کشتی را اگر با هموطنان بروید بیشتر خوش می گذرد.

 

گرند پالاس در شب

 

معبد وات آرون

 

ساعت 10 شب برنامه تمام شد و برای برگشت به هتل یک توک توک گرفتیم و با قیمت 150 بت به هاستل برگشتیم.

روز دهم: بانکوک- گرند پالاس و معبد وات پو

در این روز قصد بازدید از گرند پالاس مهمترین جاذبه تاریخی-فرهنگی بانکوک را داشتیم. در بازدید از این مکان به نکات زیر توجه کنید:

- لباس مناسب به تن داشته باشید. امکان ورود با شلوارک و لباس بالای زانو و همچنین آستین حلقه ای برای خانم ها و آقایان وجود ندارد. البته محلی برای کرایه لباس مناسب با ارائه پاسپورت وجود دارد.

- توجهی به راننده تاکسی ها و افرادی که در مسیر به شما میگویند قصر امروز تا فلان ساعت تعطیل است نکنید، گرند پالاس همه روزه از ساعت 8:30 الی 15:30 باز میباشد بجز چند روز خاص در سال.

- سعی کنید آخر هفته ها به بازدید از قصر نروید چون بسیار شلوغ است و بخش هایی از آن نیز تعطیل است.

- سعی کنید قبل از ساعت 8:30 در ورودی قصر باشید در اینصورت میتوانید قبل از گرم شدن هوا و همچنین ازدحام توریستهای چتر بدست قصر را ببینید.

- هر روز ساعت 10 صبح تور بازدید از بخش های مختلف به زبان انگلیسی برگزار می شود.

- ورودی برای هر نفر 500 بت میباشد که کمی گران می باشد اما ارزش دیدنش را دارد.

- برای بازدید از این مجموعه 2-3 ساعت زمان لازم است.

گرند پالاس با هاستل محل اقامت ما حدود 10 دقیقه پیاده فاصله داشت و مسیر را با جی پی اس طی کردیم و ساعت 8:30 روز دوشنبه در ورودی قصر بودیم. پس از خرید بلیت وسایل همراه شما به لحاظ امنیتی اسکن میشود و سپس میتوانید وارد محوطه قصر شوید.

حتما پس از ورود به محوطه نقشه تهیه کنید که بصورت رایگان ارائه می¬شود. همچنین در صورت تسلط به زبان اتگلیسی می توانید Audio Guide کرایه کنید. راه دیگر نیز استفاده از راهنماهای محلی است که در ورودی قصر حضور دارند که در اینصورت نیز تسلط نسبی به زبان انگلیسی لازم است.

ساخت این مجموعه ساختمانی، از سال ۱۷۸۲ میلادی آغاز شده و بطور مداوم گسترش یافته‌است و شامل اقامتگاه سلطنتی و تعدادی دفاتر دولتی می باشد. معبد مشهور بودای زمردین Emerald Buddha نیز در آن قرار دارد. هنگامی که پادشاه رامای اول، بانکوک را به پایتختی برگزید تصمیم گرفت کاخ جدیدی را به عنوان مرکز دولت و محل اقامت خود بنا کند. در ابتدا کاخی که شامل چندین ساختمان چوبی در چهار گوشه دیوار دفاعی بود ساخته شد. اندکی پس از آن بود که دستور بنای معبد بودای زمردین را به عنوان معبد سلطنتی را صادر کرد. این مجموعه شامل 4 دیوار به طول ۱۹۰۰ متر با مساحتی بیش از ۲۱۸۴۰۰ متر مربع است.

 

گرند پالاس

 

از آنجا که اطلاعات کمی در اینترنت در مورد این مجموعه وجود دارد من سعی می کنم توضیح مختصری در هر بخش بدهم که امیدوارم باعث خستگی برخی از دوستان نشود. این مجموعه شامل بخش های زیادی میباشد. مهمترین آن عبادتگاه سلطنتی بودای زمردین یا Wat Phra Kaeo می¬باشد که این ساختمان در بخش مرکزی حیات اول قرار دارد. هنگام ورود به داخل معبد بایستی کفش ها را دربیاورید و همچنین عکسبرداری در داخل این معبد ممنوع میباشد و تعدادی نگهبان شدیدا مراقب شما هستند.

این بودای 45 سانتیمتری نشسته مقدس ترین بودای تایلند است که به رنگ یشمی بوده و با لباس زرین پوشانده شده است. این بودا سه لباس زرین(تابستانی، فصل باران و زمستان) دارد که در فصول مختلف طی مراسم خاصی این لباس ها عوض شده و دو عدد دیگر در مجموعه کاخ به معرض نمایش گذاشته می شوند.

 

بودای زمردین

 

بر اساس افسانه ها، این بودا سال ۴۳ قبل از میلاد در هند ساخته شده و پس از ۳۰۰ سال برای در امان ماندن از جنگ داخلی به سریلانکا برده شد. پس از آن شاه برمه، فرستاده ای را برای بازگرداندن آن به سیلان فرستاد اما کشتی حامل آن گرفتار توفان شد و درکامبوج لنگر انداخت. در سال های بعد پس از گذر از لائوس، به ایالت چیانگ رای در شمال تایلند رسید. در آن زمان حکمران چیانگ رای آن را مخفی کرد ولی در سال ۱۴۳۴ به علت برخورد صاعقه به معبد، این بودا کشف شد. سپس به شهر چیانگ مای برده شد و تا سال ۱۵۵۲ در آنجا ماند. سرانجام در قرن ۱۸، رامای اول که در آن زمان فرمانده بود،

با تصرف بودای زمردین، آن را به ایالت خود آورد و پس از آنکه به پادشاهی رسید، این بودا را در مراسمی با شکوه در سال ۱۷۸۴ به کاخ خود در بانکوک کنونی منتقل کرد.

 

معبد بودای زمردین

 

در این محوطه که تراس بالایی (Upper Terrace) نام دارد و در اطراف معبد بودای زمردین بناهای زیبای دیگری وجود دارد که تنها امکان بازدید از نمای بیرونی آنها وجود دارد چهار بنای اصلی این محوطه عبارتند از:

- بنای مخروطی شکل طلایی که محل نگهداری اشیاء متبرک و گنجینه ها میباشد.

 

برج طلایی و بنای Mondop

 

- ساختمان محل نگهداری کتاب مقدس بوداییان نوشته شده بر روی برگ های نخل که متاسفانه امکان ورود به این مکان وجود نداشت. این ساختمان که Mondop نام دارد در عکس بالا در مجاور برج طلایی قرار دارد.

- ماکت معبد معروف آنگکور کامبوج که بدستور رامای چهارم ساخته شده است.

 

ماکت معبد آنگکور

 

- معبد سلطنتی که مجسمه پادشاه سابق در آن قرار دارد و در پشت Mondop است.

- در شمال این محدوده سه ساختمان دیگر نیز وجود دارد که شامل تعدادی مجسمه بودا و آرامگاه خاندان سلطنتی است که البته امکان بازدید از داخل آنها وجود ندارد.

 

آرامگاه سلطنتی

 

موجودات افسانه ای

 

ساختمان ضلع شمالی

 

- در بخشی دیگر دو ضریح کوچک قرار دارد که دو مجسمه کوچک که یکی مربوط به پادشاهان گذشته آیوتایا و دیگری مربوط به پادشاه کنونی در آن قرار دارد. در حال حاضر دیوار پیرامونی این ضریح ها خراب شده است.

دورتادور این محوطه نیز نقاشی های زیبایی بر روی دیوارها نقش بسته است که به بیان داستانهایی می¬پردازد. داستان از دوران حکومت رامای اول شروع میشود که شروع داستان از کنار گیت شرقی شروع میشود و ماجرای جنگ پادشاه راما را حکایت می¬کند که برای نجات همسرش به جنگ با پادشاه راوانا میرود و در انتها پادشاه راوانا کشته می شود.

 

نقاشی های دیواری

 

نمایی دیگر از محوطه تراس بالا

 

محوطه Phra Asada Maha Chedi : در پشت این ساختمانها نیز 8 پرانگ یا برج تایلندی به 8 رنگ متفاوت قرار گرفته اند که اقامتگاه خدایان می باشد و هرکدام نماد یک بودای مشخص می باشند.

 

برج های رنگی

 

پس از بازدید از این محوطه که بسیار رنگارنگ و زیبا بوده و برای عکاسی بسیار مناسب است، وارد محوطه دیگری می شوید. توجه کنید که در صورت خروج از محوطه تراس بالایی امکان بازگشت دوباره به این محل وجود ندارد. پس مطمئن شوید که چیزی از قلم نیفتاده باشد.

محوطه دوم که پراماها نامیده می شود جزء اولین بخش های ساخته شده میباشد و دارای سه بخش اصلی است:

- سالن صوتی Amarindra : که در دوره رامای اول ساخته شده است و برای جشن های سلطنتی مانند تولد پادشاه و ... استفاده می شده است. قسمت اصلی تختی است که با یک سایبان سفید احاطه شده است و سر قایقی شکلی دارد در جشن ها مورد استفاده پادشاه بوده است. امکان بازدید از داخل این سالن وجود دارد اما عکسبرداری در داخل ممنوع بود.

- Paisal Taskin Hall : در این سالن جشن تاجگذاری انجام می شود.

- بخش سوم نیز که Chakraphat phiman نام دارد محل اقامت پادشاهان رامای اول، دوم و سوم بوده است.

 

محوطه پراماها

 

بخش بعدی عمارت Borom Phima نام دارد که در سمت دیگر مجموعه پراماها قرار دارد و توسط رامای پنجم و به سبک غربی و برای وارث پادشاه ساخته شده است و محل اقامت پادشاهان بعدی رامای ششم تا رامای نهم (پادشاه فعلی تایلند) می باشد که ما راه ورود به این محوطه را ندیدیم.

پس از عبور از این بخش به محوطه Chakri می¬رسید که توسط پادشاه رامای پنجم ساخته شده است و در حال حاضر فقط بخش پذیرش آن کاربرد دارد و کاربردهای مختلفی مانند پذیرش سفرای سایر کشورها دارد. در طبقه دوم آن خاکستر سلسله پادشاهان راما نگهداری می شود.

 

ساختمان Chakri

 

سپس محوطه Duist قرار دارد که توسط پادشاه رامای اول در محل معبد قدیمی که در سال1790 دچار آتش سوزی شده بود ساخته شده است. پادشاه در نظر داشت مراسم خاکسپاری وی در این ساختمان انجام شود و در حال حاضر نیز محل برگزاری مراسم مرگ پادشاه، ملکه و خاندان سلطنتی و همچنین برگزاری جشن سالگرد تاجگذاری استفاده می¬شود. این سالن جزء اولین ساختمانهای ساخته شده در این قصر می باشد و امکان بازدید از داخل آن وجود دارد.

 

ساختمان Duist در روبروی تصویر

 

در بخشی دیگر موزه Wat Phra Kaeo در دو طبقه قرار دارد. در این ساختمان لباس های فصلی بودا و همچنین هدایایی که پادشاه تایلند از سایر پادشاهان و کشورها دریافت کرده است قرار دارد که بسیار موزه دیدنی و جالبی بود اما متاسفانه امکان عکسبرداری در داخل وجود نداشت.


در بخشی نیز موزه نظامی قرار داشت که انواع جنگ افزارها و سلاح های تاریخی تایلند به نمایش آمده بود.

پس از بازدید از گرند پالاس از آنجا که بسیار تشنه و گرسنه شده بودیم تصمیم گرفتیم در رستورانی در مجاور قصر نهار بخوریم. غذایی شبیه پیراشکی و نوعی مرغ با سس شیرین سفارش دادیم که بسیار خوشمزه بود. سپس به سمت Wat Po براه افتادیم. در مسیر سری به پارک کنار ساحل زدیم. در این بخش اسکله ای قرار داشت که امکان کرایه قایق و گشتن بر روی رودخانه کواپرایا نیز وجود داشت. در اکثر اماکن عمومی تایلند مانند پارک ها و ... و همچنین اکثر هتل ها تابلوهایی مبنی بر ممنوع بودن استعمال دخانیات نصب شده است این تابلوها را جدی بگیرید و فقط در مکانهای مجاز سیگار بکشید چون در صورت مشاهده توسط حراست پارک بایستی جریمه سنگینی پرداخت کنید.

ورودی مجموعه 100 بت می¬باشد و همه روزه از ساعت 8 الی 18:30 باز می¬باشد. این معبد بزرگترین و قدیمی ترین معبد بانکوک است که در مجاورت کاخ پادشاهی واقع شده و بیش از هزار مجسمه بودا را در خود جای داده است.

 

مجموعه وات پو

 

این معبد شامل چندین حیات و معبد است که مهمترین آنها وات پو یا همان بودای طلایی دراز کشیده میباشد که در دوره رامای سوم ساخته شده است. بودای خوابیده ۴۶ متر طول و ۱۵ مترارتفاع داشته، با طلا پوشیده شده و در چشمهای آن مروارید به کاررفته است. در راهروی پشتی بودا نیز تعدادی کاسه وجود داشت که بوداییان در آنها پول میریختند.

 

بودای خوابیده

 

از دیگر بخش های دیدنی این مجموعه دو حیات ارتباطی بود که دورتادور آن تعدادی مجسمه بودا قرار داشت.

 

حیات ارتباطی

 

مجسمه ای بودا پیرامون حیات

 

در بخشی از مجموعه نیز مرکز ماساژ تایلندی قرار دارد که و نخستین مکان برای ماساژ سنتی تایلند نیز به شمار می رود. البته قیمتهای این مرکز از مراکز بیرون گرانتر بود.

 

یکی دیگر از معابد این مجموعه

 

پس از بازدید از این مجموعه قصد داشتیم یکی دو معبد دیگر مانند Wat Ratchabophhit که در همان نزدیکی بود را ببینیم اما بدلیل گرمای بیش از حد هوا دیگر توان راه رفتن نداشتیم و به سمت هاستل حرکت کردیم. در بین راه از دکه های گریل چند سیخ جوجه گرفتیم که خوشمزه بود.

 

کباب خیابانی

 

شب به قصد دیدن کاسانرود و صرف شام آخر در بانکوک از هتل خارج شدیم. تصمیم گرفتیم غذاهای خیابانی را امتحان کنیم. یکی دو بار طول خیابان را طی کردیم و از انواع گاری ها و خوردنیها امتحان کردیم. پنکیک که شامل موز و ترکیبات دیگری مانند شکلات و ... است که نان شیرین خوشمزه ایست.

گریل جوجه و گوشت، نوعی سالاد که داخل نون نازک و شیرینی سرو می¬شد که البته بیش از حد شیرین بود. نوعی میوه که میوه گرانی محسوب میشد و مقدار کمی از آن را 60 بت خریدیم و طعمی شبیه بادام هندی داشت و چرب بود.

 

میوه گران قیمت استوایی

 

حشرات کبابی!

 

از گاریهای فروش حشرات کباب شده نیز می¬توانید با پرداخت 10 بت چند عکس بگیرید و یا حتی چند نمونه امتحان کنید. من قصد انجام این کار را داشتم اما با مخالفت شدید همسرم مواجه شدم و به ناچار منصرف شدم!
در گوشه و کنار خیابان رستورانها، هتل هاب ارزان قیمت، مراکز توریستی، دکه های اغذیه فروشی، مراکز انجام تتو و ... به چشم می¬خورد.

 

خیابان کاسانرود

 

پس از گرفتن تعدادی عکس با این خیابان پرهیاهو خداحافظی کردیم و به هاستل برگشتیم.

از سایر دیدنی های بانکوک می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- معبد Wat Ratchabophhit

- معبد Wat Suthat که در کنار آن تاب تاریخی بزرگی قرار دارد.

- معبد Wat Arun که در حال حاضر در دست تعمیر است و امکان بازدید از داخل آن وجود ندارد.

- معبد Wat Saket

- عمارت Vimanmek که شبها در آن مراسم رقص سنتی نیز برگزار می¬شود.

- محله چینی ها و بودای طلایی Wat Trimit

- بازار چاتوچاک که آخر هفته ها از ساعت 6 صبح الی 6 عصر برگزار می¬شود.

روز یازدهم: ورود به پوکت جزیره رویایی

ساعت 7 صبح با تاکسی که توسط هتل رزرو کرده بودیم با مبلغ 400 بت به سمت فرودگاه دن مانگ حرکت کردیم. پرواز ما ایرآسیا و به مقصد پوکت بود. در اکثر پروازهای خارجی امکان رزرو آنلاین صندلی از چند روز پیش از پرواز وجود دارد، پیشنهاد میکنم حتما اینکار را انجام دهید در غیراینصورت احتمالا صندلی های ردیف آخر نصیبتان خواهد شد و یا ممکن است در صندلی های مجزا و دور از هم قرار بگیرید. با مراجعه به کانتر متوجه شدیم که با توجه به بلیتی که رزرو کرده ایم امکان بردن بار را نداریم و تنها میتوانیم نفری یک بار دستی به وزن 7 کیلوگرم را به داخل هواپیما ببریم. چاره ای نبود و مجبور شدیم بخاطر این بی دقتی مبلغ 1800 بت برای هر چمدان 15 کیلوگرمی پرداخت کنیم. البته در مورد پرواز برگشت با مراجعه به سایت و با پرداخت 350 بت برای هر چمدان بار را به رزرو اضافه کردیم.

پرواز حدود یک ساعت بود و پذیرایی نیز با پرداخت هزینه امکانپذیر بود. حدود ساعت 11 به جزیره زیبایی پوکت رسیدیم.

 

جزیره زیبای پوکت

 

فاصله فرودگاه از سواحل و مرکز شهر زیاد است و کرایه تاکسی حدود 1000 بت می¬باشد. در نزدیکی خروجی فرودگاه دکه ای وجود دارد که می توانید برای رفتن به نقاط مختلف جزیره بلیت مینی بوس تهیه کنید. دو عدد بلیت به مقصد ساحل کارن به قیمت نفری 200 بت گرفتیم.

در میانه راه مینی ون در دفتری توقف کرد که ما فکر کردیم قصد تبلیغ و فروش تورهای آن دفتر را دارد و ابتدا پیاده نشدیم اما بعد متوجه شدیم که قصد دارند آدرس هتل های مسافرین را بپرسند بعد از چند دقیقه خانمی به راننده کمک کرد و مقصد تمامی مسافران را پرسید و به راننده منتقل کرد. مینی ون مسافران را در جلوی هر هتل پیاده می¬کرد. پوکت جزیره بزرگی است که از چندین ساحل مختلف و یک بخش مرکزی تشکیل شده است. ساحل اصلی و توریستی آن پاتونگ نامیده می¬شود که در نزدیکی آن تعداد زیادی رستوران و دفتر گردشگری و ... قرار دارد و در نزذیکی خیابان بانگلا قرار دارد و شبهای زنده تری دارد.

 

طبیعت جنگلی پوکت

 

هتل انتخابی ما یک هتل سه ستاره در ساحل کارن بود که از انتخاب آن بسیار راضی هستم. و برای سه شب اقامت در اتاق دو تخته سوپرلوکس رو به دریا 4890 بت (489 هزار تومان) پرداخت کردیم. این ساحل بکرتر و خلوتتر بود. در عین حال تعداد کافی رستوران، فروشگاه و ... در نزدیکی آن قرار داشت.

هتل ما یک هتل طبقاتی با شیب زیاد بود. لابی هتل کوچک و چوبی بود. هتل دارای سه استخر، یک سالن بدنسازی و رستوران بود. اتاق ما در طبقه سوم قرار داشت. یک استخر نیز بر روی سقف طبقه سوم قرار داشت و اتاقهای طبقه چهارم می¬توانستند مستقیما پس از عبور از تراس وارد استخر شوند. البته به نظر من موقعیت اتاقهای ما مناسب تر بود. اتاقها دارای بالکن بسیار بزرگی و رو به دریا بودند. اما متاسفانه درختان بلند جلوی هتل مانع دیدن دریا می شدند.

 

ورودی کوچک هتل

 

نمایی از اتاق

 

بالکن که بین دو اتاق مشترک بود

 

نمایی از محوطه و استخر هتل از بالکن اتاق

 

فضای سبز هتل

 

پس از تحویل گرفتن اتاق برای دیدن ساحل و صرف نهار و خرید تورهای مدنظر از هتل خارج شدیم. در یک رستوران در مقابل ساحل نشستیم و اسپاگتی و یک غذا که مخلوط سبزیجات و گوشت اردک و آیس تی سفارش دادیم که هر دو بسیار خوشمزه بود.

 

خوراک اردک

 

سپس به چند آژانس گردشگری سر زدیم و در نهایت تور جزیره فی فی به همراه ساحل مایا با قایق تندرو را به قیمت نفری 1600 بت، تور رفتینگ و زیپ لاین و بازدید از غار میمون ها را 1000 بت و تور فانتاسی شو بدون شام را به مبلغ 1700 بت خریداری کردیم.

در پوکت تفریحات زیاد دیگری نیز مانند جزیره جیمز باند، تورهای غواصی ، تور زیپ لاین و ... نیز وجود دارد. از آنجا که ما تور فانتاسی شو را برای همان روز می خواستیم صندلی های طبقه پایین پر شده بود و بلیت ما برای بالکن بود و ما بعدا متوجه این موضوع شدیم. پس از خرید تورها به سمت ساحل رفتیم. ساحل به نسبت خلوت بود و افراد کمی در حال شنا و یا آفتاب گرفتن بودند. امکان استفاده از جت اسکی، پاراسیلینگ و ... نیز وجود داشت. کمی در ساحل قدم زدیم و سپس به سمت هتل رفتیم تا برای رفتن به فانتاسی شو آماده شویم.

 

ساحل کارن

 

ترنسفر تور راس ساعت در لابی هتل حاضر شد. محل اجرای نمایش تا هتل حدود 1 ساعت فاصله بود. احتمالا امکان خرید بلیت به قیمت کمتر در محل نیز وجود دارد چون تعدادی از صندلی های بالکن خالی بود. پس از رسیدن به محل نمایش رسید خود را تحویل دادیم و دو عدد بلیت گرفتیم. امکان گرفتن بلیت VIP با پرداخت 300 بت اضافه نیز وجود داشت. نمایش ساعت 9 شب شروع می¬شود اما قبل از آن دو ساعتی فرصت داشتیم تا در محوطه بگردیم. در گوشه و کنار دکورهای جالبی وجود داشت که برای عکاسی بسیار مناسب بود.

 

دکورهای تماشایی

 

تعدادی فروشگاه و دکه های فروش خوراکی و ایستگاه های بازی مانند دارت و ... نیز وجود داشت که برای کودکان بسیار جذاب خواهد بود. در داخل یکی از فروشگاه ها مسیری وجود داشت که شما را به باغ وحش کوچک و جالبی هدایت میکرد.

 

اقامتگاه ببر سفید!

 

عکس برداری و فیلمبرداری در داخل سالن نمایش اصلی ممنوع است و قبل از ورود به سالن نمایش اصلی بایستی دوربین و موبایل خود را تحویل بدهید. البته در ورودی کسی وسایل شما را چک نمی کند. پس از ورود به محوطه اصلی دکورهای کارتونی زیبا و جذابی وجود داشت که می¬توانستید با پرداخت مبالغ زیادی بین 1000 تا 1500 بت عکس بگیرید و عکستان را به همراه CD نمایش دریافت کنید.

پس از ورود به سالن متوجه شدیم که بالکن اصلا دید مناسبی ندارد و تصمیم گرفتیم با پرداخت پول اضافه به جایگاه ویژه برویم. موضوع را با یکی از مسئولین درمیان گذاشتیم و صندلی مان را عوض کردیم. نمایش زیبا و جذاب و شامل قطعات 10 دقیقه ای بود.

نمایش ها به زبان انگلیسی و بیشتر مربوط به فرهنگ و نمادهای تایلندی بود و از حیوانات مختلف نیز در نمایش ها استفاده میشد که باعث جذابیت بیشتر نمایش می¬شد. در انتها نیز نمایشی با حضور فیل ها برگزار شد که با توجه به فضای سالن و نورپردازی ابهت و جذابیت خاصی داشت. این برنامه همه روزه به جز پنجشنبه ها اجرا می¬شود.

پس از پایان نمایش و تحویل گرفتن دوربینها همگی به سمت محل ترنسفر حرکت کردیم. بر روی بلیت اولیه شماره گیتی که بایستی سوار ون میشدیم درج شده بود و ترنسفر سریع و منظم انجام شد. حدود 11 شب به هتل رسیدیم. در مجموع نمایش خوب و جذابی بود اما به نسبت بلیت آن که برای ما نفری 2000 بت درآمد گران بود.

روز دوازدهم: پوکت- تور جزیره فی فی

ساعت 7 صبح برای صرف صبحانه به رستوران هتل رفتیم. اکثر تورها در پوکت بین 7 تا 7:30 صبح شروع می¬شوند و بایستی صبح زود بیدار شوید. رستوران مملوء از توریست بود. ترنسفر زودتر از موعد مقرر آمده بود و اندکی منتظر شد تا ما صبحانه مختصری بخوریم.

پس از جمع کردن کل گروه به سمت اسکله رفتیم. با چای و نسکافه پذیرایی مختصری انجام شد. تعدادی قرص سردرد و ضد تهوع نیز وجود داشت که حتما بردارید. برای تور فی فی همراه داشتن قرص ضد تهوع و دریازدگی، لباس شنا، حوله، لباس اضافه(در صورت تمایل)، کاور ضدآب موبایل، کرم ضدافتاب و کلاه ضروری است.

کفش های مخصوص غواصی نیز وجود دارد و میتوانید به قیمت 100 بت کرایه کنید. این کفش ها دو کاربرد دارد اول اینکه اگر شنا بلد نیستید به شما در اسنورکلینگ (غواصی در سطح آب) کمک میکند. و همچنین در بخش آخر برنامه در Khai Nok Island ساحل بسیار سنگلاخی است و اگر با پای برهنه وارد دریا بشوید احتمال زخمی شدن و یا گزیده شدن توسط موجودات دریایی وجود دارد. البته راه رفتن با این کفش ها نیز خیلی آسان نیست.

به هرحال ما دو جفت از این کفش ها را کرایه کردیم.

قایق تندور دو بخش دارد. بخش عرشه یا بیرونی که در جلوی قایق قرار دارد و بخش درونی. مسلما اگر در عرشه بنشینید مناظر بیشتری را خواهید دید اما باید مراقب آفتاب سوختگی و گرمای شدید باشید. ما البته ابتدا متوجه عرشه نشدیم و داخل نشستیم.

این تور با کشتی کروز نیز اجرا می شود و قیمت آن نیز کمتر است. اما در این حالت شما در مناطق کمتری توقف خواهید داشت. پیشنهاد من قایق تندرو است البته بهمراه قرص ضدتهوع. سوار قایق شدیم و از میان طبیعت و دریای زیبا گذشتیم ابتدا به ساحل مایا رفتیم. در طول مسیر تپه های زیبای سبزپوش زیادی وجود داشت.

 

کوه های سبز

 

خلیج مایا همانجایی است که تصویر آن در همه کارت پستالها وجود دارد. هنگام خرید تور فروشنده به ما گفت که می توانید این بخش را حذف کنید و پول کمتری پرداخت کنید. ما به همراه چند نفر دیگر که این ساحل جزء تورشان بود پیاده شدیم و بقیه به دریا برگشتند. اما من دیدن این ساحل زیبا را به همه توصیه می کنم. البته کمی شلوغ و توریستی بود ولی شنهای سفید درکنار مناظر طبیعی واقعا زیبا و رویایی بود. این ساحل شنی و برای شنا مناسب است. ما کمد یا محلی که بشود وسایلمان را بگذاریم پیدا نکردیم و مثل بقیه مجبور شدیم وسایل را در کنار ساحل رها کنیم.

 

Maya Bay

 

قایق های رنگی

 

بعد از حدود 45 دقیقه قایق برگشت و ما سوار شدیم. به نظر می رسید بقیه هم بیکار نبوده اند و در آبهای اطراف اسنورکلینگ کرده اند. سپس به مسیر ادامه دادیم و از مناظر و جزایر زیبای مسیر لذت بردیم. سری به غار میمونها (Viking Cave) زدیم. تعداد زیادی میمون در لابلای صخره ها مشغول بازیگوشی بودند. مواظب باشید که زیاد به آنها نزدیک نشوید چون ممکن است دوربین یا عینکتان را بردارند.

 

منطقه Pileh Lagoon

 

غار میمونها

 

بچه میمون در آغوش مادر

 

سپس در منطقه Loh Samah Bayکه آب شفاف و خوش رنگی داشت برای اسنورکلینگ توقف کردیم. جلیقه نجات پوشیدیم و کفش های غواصیمان را به پا کردیم. یک کلاه مخصوص هم که به ما داده شد که به راحتی میشد از طریق لوله آن که بیرون آب قرار میگرفت نفس کشید. من از آنجا که شنا بلد نیستم ابتدا خیلی میترسیدم اما وقتی به توصیه لیدر سرم را زیر آب بردم آنقدر محو زیبایی دنیای زیر آب شدم که کلا ترس را فراموش کردم. با جلیقه و کفش های مخصوص به راحتی می شد در آب حرکت کرد و از زیبایی های زیر آب و ماهی های رنگارنگ لذت برد.

 

 

 

سعی کنید برای این بخش از برنامه حتما کاور ضدآب و یا دوربین ضدآّب برای عکس برداری و فیلمبرداری زیر آب داشته باشید. می¬توانید مقداری نان یا بیسکویت در آب بریزید تا ماهی ها یکباره به سمت شما هجوم بیاورند و عکس های زیبایی بگیرید.

ما از اسنورکلینگ خیلی لذت بردیم و افسوس خوردیم که چرا فرصت بیشتری در پوکت نداریم تا در یک تور تخصصی غواصی نیز شرکت کنیم.

سپس برای نهار به جزیره فی فی دن رفتیم. تعدادی رستوران و اقامتگاه نیز در این جزیره وجود داشت. نهار را بصورت بوفه در یکی از رستورانها با نمای زیبایی از دریا خوردیم که تنوع آن کم بود و مانند تمامی بوفه ها شامل نودل ، پاستا و مرغ و ... بود.

 

ساحل فی فی از بالکن رستوران

 

ساحل جزیره فی فی دن

 

بعد از صرف نهار به سمت جزیره Khai Nok حرکت کردیم. در این جزیره حدود 1:30 ساعت توقف داشتیم. ابتدا دوری در جزیره و بازار محلی آن زدیم. در ساحل با میوه خنک و آب و نوشیدنی توسط تور از ما پذیرایی شد که خیلی خوب بود.

 

بازارچه جزیره

 

این ساحل مخصوص آفتاب گرفتن بود و امکان کرایه چتر نیز برای دونفر به مبلغ 300 بت وجود داشت. ساحل صخره ای بود و به سختی می¬شد در آب جلو رفت. مجدد به قایق برگشتیم و جلیقه نجات و کفش غواصی و کلاه اسنورکلینگ را گرفتیم و راهی دریا شدیم. با وجود جلیقه نجات ترس من از دریا از بین رفت و ساعتی را به شنا و نماشای دنیای زیر آب پرداختیم.

 

ساحل جزیره Khai Nok

 

حدود ساعت 3:30 به سمت قایق رفتیم و پس از سوار شدن همه همسفران به سمت پوکت براه افتادیم. در مجموع روز خوب و تجربه جالبی بود و یکی از بهترین روزهای سفرمان را رقم زد.

حدود ساعت 5 به هتل رسیدیم و کمی استراحت کردیم و سری به استخر هتل زدیم.

شب برای شام از هتل خارج شدیم و در یکی از رستورانهای خیابان مجاور ساحل نشستیم و پیتزا و رول سبزیجات سفارش دادیم که رول خیلی چرب و سنگین بود.

روز سیزدهم: پوکت- تور ماجراجویانه رفتینگ

این روز در واقع آخرین روز سفر ما بود، با توجه به تجربه دیروز زودتر بیدار شدیم و برای صرف صبحانه به رستوران رفتیم. صبحانه هتل خوب و شامل چند نوع نودل و برنج تایلندی، تخم مرغ و انواع ژامبون، انواع پنکیک و مربا، کورن فلکس و انواع نوشیدنی، پنیر و ... و انواع میوه های استوایی بود.

این بار ترنسفر کمی دیر کرد اما میدانستیم که جایی برای نگرانی وجود ندارد. پس از آمدن ترنسفر ابتدا عازم غار میمونها (Wat Suwannakuha) شدیم. غار اصلی در سمت راست قرار دارد. در ورودی غار تعداد زیادی میمون هست که میتوانید با موز و یا شیشه شیر به آنها غذا بدهید.

 

محوطه میمونها

بلیت ورودی غار نفری 20 بت بود. در داخل غار محوطه وسیعی وجود دارد و تعدادی مجسمه بودا وجود دارد که بزرگترین آنها یک بودای خوابیده است. قدمت این معبد به 160 سال پیش برمیگردد که توسط حاکم محلی بنا گردیده است. در بخشی از غار نیز یک برج کوچک وجود دارد که استخوانهای حاکم محلی در آن قرار دارد. بر روی دیواره های غار نیز نقاشی های زیبایی به چشم میخورد. وجود این معبد داخل غار آنرا از سایر معابد متمایز می¬کرد.

معبد سواناکوآ

نقاشی های دیواری

سپس عازم کمپ رفتینگ شدیم و حدود 1:30 ساعت در راه بودیم. خستگی روزهای آخر سفر باعث شد که کل مسیر را بخوابیم. ابتدا به دفتری رسیدیم و به هریک کلیدی داده شد که می توانستیم وسایل اضافه را درکمد بگذاریم. توصیه می کنم حتما برای رفتینگ لباس شنا بپوشید و یا لباس اضافه بهمراه داشته باشید تا پس از بازگشت از تور عوض کنید چون بطور کامل خیس خواهید شد. البته گرمای هوا به حدی بود که لباسهای ما به سرعت خشک شد.

پس از پوشیدن کلاه ایمنی و جلیقه نجات لیدر ابتدا توضیحات اولیه ای ارائه کرد و موارد ایمنی را بیان نمود. سپس در گروه های 4 نفره سوار قایق ها شدیم. رفتینگ جالب و هیجان انگیز بود. البته بدلیل تعداد بسیار زیاد قایق ها در مسیر، قایق ها نمی توانستند خیلی سرعت بگیرند و به یکدیگر برخورد می کردند که البته نوع دیگری از هیجان و ترس از افتادن در آب را ایجاد می کرد ولی در مجموع هیجانی که من انتظار داشتم را نداشت. در رفتینگ بطور کامل خیس خواهید شد از طرفی در چند قسمت مهیج تر آب زیادی بداخل قایق پاشیده می¬شود از طرف دیگر سایر قایقرانها نیز با پارو به قایق های دیگر آب می¬پاشند!

مسیر رفتینگ توری که ما خریده بودیم 5 کیلومتر بود و امکان ادامه مسیر تا 7 کیلومتر را که هیجان بیشتری نیز دارد با پرداخت هزینه اضافه وجود داشت من خیلی دوست داشتم که مسیر را ادامه بدهیم اما همسرم از گرما کلافه شده بود و همچنین بدلیل شلوغی بیش از حد ادامه مسیر کمی خطرناک به نظر میرسید. بخصوص اینکه در طول مسیر برای یکی از قایق ها حادثه ای رخ داد و زیر یک قایق دیگر گیر کرد و مسافران زیر قایق و درون آب گیر افتاده بودند که البته قایقرانها سریع اقدام کردند و برای کسی اتفاق ناگواری نیفتاد.

در واقع بیشتر شلوغی بیش از حد رودخانه خطرناک بود تا جریان آب. در کل تفریح جالبی بود و برای افراد ماجراجو امتحان آن جالب خواهد بود.

رفتینگ

پس از پایان رفتینگ به محل اولیه برگشتیم و نهار که بصورت پرسی برایمان سرو شد و شامل برنج و نوعی خورشت مرغ، تخم مرغ، سالاد و سیب زمینی بود خوردیم. در طول مسیر رفتینگ در چند نقطه عکاسانی هستند که از شما عکس میگیرند. ما نیز یکی از این عکس ها را انتخاب کردیم و به قیمت 200 بت خریدیم.

پس از نهار به قسمت فیل سواری رفتیم. ابتدا یک بچه فیل نمایش کوتاهی اجرا کرد که در مقابل نمایشی که ما در چیانگ مای دیده بودیم جذابیتی نداشت. سپس همسفران فیل سواری را امتحان کردند. اما ما پکیج بدون فیل سواری را انتخاب کرده بودیم خود را برای زیپ لاین آماده کردیم. زیپ لاین مسافت کوتاه مثلث شکلی و حدود 250 متر و بین 3 درخت بود. البته تورهای مجزایی برای زیپ لاین در پوکت برگزار میشد که احتمالا در محل دیگری بود و قیمتی حدود 1600 بت داشت.

من ابتدا کمی میترسیدم اما واقعا چیز وحشتناکی نبود و هیجان آن خیلی کمتر از تصور من بود!

حدود ساعت 4 مجددا سوار ون شدیم. راننده از ما در مورد بازدید از آخرین بخش از تور یعنی بازدید از آبشار پرسید که ما تمایل خود را اعلام کردیم. حدود 30 دقیقه تا آبشار در راه بودیم سپس به یک پارک جنگلی رسیدیم که آبشارهایی بصورت پلکانی در آن قرار داشت آبشار آخر هم خیلی بزرگ نبود و حوضچه ای در مقابل آن قرار داشت که عده ای در آن شنا می کردند.

پارک جنگلی

حوضچه مقابل آبشار

پس از بازدید از پارک جنگلی به پوکت برگشتیم حدود 2 ساعت در راه بودیم و کل مسیر را خوابیدیم!

شب تصمیم گرفتیم زود شام بخوریم و بعد از آن از استخر هتل استفاده کنیم. حدود ساعت 8 از هتل خارج شدیم. از آنجا که شب آخر سفر بود تصمیم داشتیم کل پول تایلندی باقیمانده مان را خرج کنیم و خودمان را به یک شام گران دعوت کنیم! تعداد زیادی از رستورانها انواع ماهی و غذاهای دریایی را بصورت تازه سرو میکردند. یکی از آنها را انتخاب کردیم و لابستر کبابی سفارش دادیم. لابستر را خودمان انتخاب کردیم که حدود 600 گرم وزن داشت بهمراه نان سیر و دو عدد نوشیدنی 1170 بت شد. خوشمزه بود و گوشت سفتی مانند شاه میگو داشت.

شام آخر

پس از خوردن شام از آنجا که همسرم با نصف یک لابستر سیر نشده بود از یکی از دکه های کنار خیابان یک پنکیک شکلات نیز سفارش داد و در مدت زمانی که من ماساژ ماهی را امتحان میکردم نوش جان کرد.

 

ماساژ ماهی -که من فقط در پوکت دیدم- به اینصورت بود که پاها تا زانو درون اکواریومی پر از ماهی های کوچک قرار می-گیرد. در ابتدا کمی تحمل گاز گرفتن ماهی ها سخت است باید پاها را ثابت نگه دارید تا ماهی ها پراکنده نشوند. البته در مجموع من نتوانستم بیش از 10 دقیقه ماساژ ماهی ها را تحمل کنم بخصوص آنهایی که قصد ماساژ کف پا را داشتند! قیمت این نوع ماساژ برای 20 دقیقه 100 بت بود. در طول مسیر سه نوع میوه استوایی که موفق به امتحان کردنشان نشده بودیم و به نظر سفت و خوب میامدند را نیز بعنوان سوغاتی خریدیم. البته پس از باز کردن بارها در تهران متوجه شدم میوه ها در پرواز چندساعته تا حدودی ترش شده اند.

از دیگر جاذبه های پوکت می¬توان به موارد زیر اشاره کرد:

- تورهای غواصی

- تور جزیره جیمزباند

- استادیوم بوکس تایلندی که در ساحل پاتونگ قرار دارد. بلیت آن 150 تا 180 بت قیمت دارد و برنامه ساعت 9 شب شروع می¬شود.

- معبد چالونگ

- بودای بزرگ روی تپه.

برای دیدن پوکت سه شب خیلی کم استو اشتباه من را تکرار نکنید و حتما زمان بیشتری را به این جزیره زیبا اختصاص بدهید.

روز چهاردهم: خداحافظی از تایلند

از قبل تصمیم داشتیم صبح روز آخر را به بازدید از شهر قدیمی پوکت و معبد چالونگ برویم اما بخاطر کم خوابی و تورهای روزهای اخیر خیلی خسته بودیم و تصمیم گرفتیم نصف روز باقیمانده را استراحت کنیم. صبح کمی بیشتر خوابیدیم و حدود ساعت 9:30 برای صرف صبحانه رفتیم. رستوران بسیار شلوغ بود و چند لحظه منتظر خالی شدن میز ماندیم. صبحانه مفصلی خوردیم و به اتاق برگشتیم و به بستن چمدانها مشغول شدیم.

ساعت 12 اتاق را تحویل دادیم. برای ساعت 13 تاکسی از طریق هتل برای فرودگاه به مبلغ 750 بت رزرو کرده بودیم. از آنجا که گرسنه نبودیم تصمیم گرفتیم نهار را در فرودگاه بخوریم برای آخرین بار در اطراف هتل گشتی زدیم و مقداری یادگاری و سوغاتی کوچک مانند جاکلیدی، مگنت و تمبر و... خریدیم.

زودتر در لابی هتل حاضر شدیم و یک بستنی سفارش دادیم که قیمت آن تقریبا دوبرابر قیمت بیرون بود! تاکسی که البته یک ون بود زودتر از موعد مقرر حاضر شد و به سمت فرودگاه حرکت کردیم. در طول مسیر از تماشای ساحل زیبای پوکت لذت بردیم. پرواز برگشت به بانکوک بدون مشکل خاصی انجام شد و حدود ساعت 4:30 بعدازظهر در فرودگاه دن مانگ از هواپیما پیاده شدیم. پرواز ماهان به تهران از فرودگاه سوارنابومی در ساعت 21:30 انجام می¬شد. از آنجا که فرصت داشتیم با آخرین بت هایی که داشتیم در فرودگاه نهاری شامل سیب زمینی و بشقابی شامل تخم مرغ و پنیر سوخاری و ... و دو عدد آیس تی و نوشابه خوردیم.

برای رفتن از فرودگاه دن مانگ به فرودگاه سوارنابومی از شاتل رایگان بین دو فرودگاه استفاده کردیم که تنها برای مسافرانی که بلیت پرواز از فرودگاه دوم را دارند قابل استفاده است. ایستگاه این اتوبوسها در بیرون گیت 6 ترمینال یک فرودگاه دن مانگ قرار دارد.

با وجود ترافیک نسبی مسیر حدود 1:30 ساعت در راه بودیم و حدود ساعت 8 به فرودگاه رسیدیم. پرواز برگشت نیز بدون تاخیر انجام شد و با وعده شام و صبحانه که به خوبی مسیر رفت نبود، از ما پذیرایی شد. در نهایت حدود ساعت 3 بامداد به وقت تهران در فرودگاه مهر آباد به زمین نشستیم.

یادگاریهای سفر

 

خلاصه هزینه ها برای هر نفر:

هتل (13 شب) : 700 هزار تومان (200 دلار)
بلیت رفت و برگشت ماهان : یک میلیون و هفتصد هزار تومان
ویزا : 160 هزار تومان
بلیت داخلی ( دو سری رفت و برگشت) : 500 هزار تومان (130 یورو)
بیمه مسافرتی سامان: 94 هزار تومان
عوارض خروج از کشور: 75 هزار تومان
خرج سفر (شامل غذا، ترنسفر داخلی، هزینه خرید تورها و ورودیه ها، جریمه اضافه بار و ...) : 600 دلار
هزینه کل برای هر نفر: 5 میلیون و 400 هزار تومان.
امیدوارم که از خواندن این سفرنامه لذت برده باشید و مورد استفاده دوستان قرار بگیرد. در صورت داشتن هرگونه سوالی خوشحال می شوم بتوانم کمکی بکنم.

نویسنده:مریم رجایی