روز چهارم سفر:
صبح روز چهارم در تنريف رسيد و ما خيلي زود حاضر شديم و نفر اول ساعت ٧ صبح صبحانه خورديم و با اينكه تا اسكله ٢٠ دقيقه پیاده روی بيشتر نبود براي اينكه از كشتي جا نمونيم با تاكسي در كمتر از چند دقيقه به اسكله محل سوار شدن به كشتي آرماس رسیدیم. هزينه تاكسي ٧ يورو شد كه ظاهرا بهش ماليات هم اضافه شده بود چون هزينه تاكسي متر ٤ يورو شده بود اما چون در اكثر جاهاي اسپانيا کسی انگلیسی نميدونه ما چيزي نپرسيديم. کشتی دقيقا سر ساعت ٨ حركت كرد. تعداد نفرات توي كشتي بسيار كم بود و ما هر لحظه تصميم مي گرفتيم جایی در داخل بشينيم يا روي عرشه كشتي بریم و از نسيم خنك و آفتاب ملايم لذت ببریم. حدود ٢ ساعت و ٥٠ دقيقه از تنريف تا لاس پالماس طول كشيد كه بسيار لذت بخش بود. با اینکه کشتی خیلی بزرگی نبود اما تمامی امکانات و تفریحات و حتی استخر روباز در کشتی وجود داشت. همونطور که گفتم تعداد مسافران اینقد کم بود که هرجای این کشتی 3 طبقه امکان نشستن وجود داشت. کافی شاپ، فروشگاه لوازم الکترونیکی و محل بازی کودکان از سایر امکانات کشتی بود. بعد از پياده شدن از كشتي اتوبوس هاي رايگان از اسكله ما رو به مركز شهرلاس پالماس بردن و ساعت ٧ از همونجا گفتن دوباره سوار مي کنن.
عکس 107: کشتی آرماس
عکس 108: نمای نزدیک کشتی آرماس
عکس 109: داخل کشتی آرماس
عکس 110: استخر کشتی آرماس
گرن کاناریا
همونطور که گفتم پایتخت جزایر قناری شهر لاس پالماس در جزیره گرن کاناریا ست. جزیره گرن کاناریا یا گرن قناری سومین جزیره بزرگ جزایر قناری، دومین جزیره پر تردد و پرجمعیت ترین جزیره قناریه. پارک آبی Aqualand، باغ گیاه شناسی و باغ وحش زیبای Palmitos Park هم در جنوب این جزیره واقع شدن که از جاذبه های دیدنی اون به حساب میان. شهر مهم و پر توریست این جزیره، لاس پالماس هست. ساحل معروف لاس کانتراس و اسکله در مرکز شهر لاس پالماس واقع شدن که این خودش خیلی جالبه. اما شهرهای ساحلی پر توریست دیگه ایی هم در جنوب گرن کاناریا وجود داره و لاس پالماس تنها شهر توریستی اون نیست. اسم لاس پالماس از درخت های نخلی که قبلا در این جزیره وجود داشت گرفته شده.
عکس 111: نقشه جزیره گرن کاناریا
اتوبوس دقيقا جلوي يك مركز خريد بزرگ و معروف لاس پالماس به اسم el muelle نگه داشت و ما با اينكه قصد خريد نداشتيم ناخوداگاه وارد اين مركز خريد شديم و در مسیر يكي از راهروها حركت كرديم تا به در ديگر مركز خريد رسيديم. به محض خروج از در وارد محوطه رستورانها و روبروي آنها اسكله كه چند كشتي كروز در آن لنگر انداخته بودند شديم. خيلي فضاي خوب و دلچسبي داشت هوا هم به نسبت گرمتر بود و كمي كه كنار آب قدم زديم حسابي عرق كرديم.
عکس 112: نمای دور مرکز خرید el muelle لاس پالماس
عکس 113: رستوران فضای باز مرکز خرید el muelle روبروی اسکله
عکس 114: اسکله کشتی های لاس پالماس روبروی مرکز خرید el muelle
عکس 115: مسیر پیاده روی کنار اسکله لاس پالماس
مي دونستيم كه ساحل معروف لاس پالماس به اسم Playa las Canteras هم در مركز شهر قرار داره، پس از روي google map در جهت خياباني كه در انتهاي اون ساحل بود قدم زديم. چه خيابان زنده و دوست داشتني بود. اينجا بيشتر حس مي كرديم در جزيره قناري هستيم. در انتهاي خيابان سنگفرش كه ٢ طرفش مغازه هاي سوغاتي، فروشگاه لوازم تفریحات آبي و يا رستورانهاي رنگ وارنگ بودند به ساحل رسيديم. بله اينجا همه در حال آفتاب گرفتن و حتي آب تني بودند و از سرما خبري نبود. ساحل لاس کانتراس حدود ٢ كيلومتر هست و يكي از بهترين ساحلهاي جزاير قناريه. هر چیزی که شما در یک ساحل نیاز دارین از انواع فروشگاه های لوازم ورزشی، دستشویی، دوش، آفتاب گیر، تخت و اجاره وسایل آبی همه موجود بود تا شما لذت کامل از یه ساحل غرق در نور خورشید با دریایی زلال و آرام که توسط لاوا های باقیمانده از آتشفشان، موج شکن های خدادادی داشت، ببرید.
كمي كنار ساحل روي ماسه ها نشستيم و تصميم گرفتيم دوباره به سمت خيابان سنگفرش روبرو بريم و در يكي از رستورانهاي آن نهار بخوريم. تمامي رستورانهاي اين منطقه در فضاي باز بودند. شور و نشاط آدمها، حس و حال عجیب کوچه ها و حتي هوايي كه عطر دريا در آن احساس ميشد ما رو به وجد آورده بود. نهار دريايي لذيذي رو در يكي از اين رستورانها خورديم كه هزينه اون با ٢ عدد نوشابه ١٩ يورو شد.
دوباره تا ساحل قدم زديم و برگشتيم. تصميم گرفتيم در مدت محدودي كه داريم جاهايه ديدني لاس پالماس را ببينيم. اون روز مسابقه دو ماراتون در كل جزيره بود و براي جداكردن محدوده ها همه جا نوارهاي مسابقه كشيده شده بود و همه در حال دويدن بودن براي همين اتوبوس هاي city tour اون روز تو شهر سرويس نمي دادن پس به سمت ايستگاه تاكسي ها رفتيم و به زحمت كسي كه چند كلمه انگلیسی بلد باشه پيدا كرديم و مكانهايي كه تورليدر تنريف به ما توصيه كرده بود ببينيم بهش نشون داديم و توافق كرديم با ٤٠ يورو در ١ ساعت و نيم همه آنها را به ما نشان بده. چون روز يك شنبه بود و خيابانها خلوت بودند و كلا مسافتها كوتاه بود به راحتي در چند دقيقه به هر مقصد مي رسيديم.
عکس 116: میدان کاتالونیا لاس پالماس
عکس 117: تبلیغات مسابقه دو ماراتون
عکس 118: خیابان منتهی به ساحل لاس کانتراس
عکس 119: کوچه منتهی به ساحل لاس کانتراس
عکس 120: ساختمان سرویس بهداشتی
عکس 121: ساحل لاس کانتراس
اولين جايي كه ديدن كرديم خيابان معروف Calle Triana بود. تريانا خياباني سنگفرش بود که در ٢ طرف اون ساختمانهاي رنگي با معماري بي نظير قرار داشت که در پايين اين بناها فروشگاه های متنوعی وجود داشتن. با اينكه مغازه ها در روز یکشنبه تعطيل بودند و خيابان خلوت بود چيزي از قشنگي هاي آن كم نمي كرد. بسيار از قدم زدن در اين خيابان لذت برديم و به سمت مقصد بعدي، قديمي ترين خيابان لاس پالماس به نام Barrio de Vegueta حركت كرديم.
عکس 122: ورودی خیابان تریانا
عکس 123: خیابان تریانا
عکس 124: ساختمانهای قدیمی و رنگارنگ تریانا
عکس 125: کافه های تعطیل تریانا
عکس 126: کوچه های منتهی به خیابان تریانا
راننده جوان تاكسي تمام سعي خودش رو در معرفي جاذبه هاي لاس پالماس مي كرد اما دريغ كه از كل حرفاش چند واژه اش فقط انگليسي بود. در مسير نزديك ميدان اسپانيا براي ما توضيح داد كه وقتي در فوتبال تيمشون برنده مي شه همه به اين ميدان میان و شادي مي كنن. همچنين توضيح داد كه با اينكه روزهاي يكشنبه بسيار خلوت و آرام هست اما اگر يكشنبه شب لاس پالماس باشيم احساس مي كنيم كل شهر پارتي و جشن هست.
كمي بعد به خيابان Barrio de Vegueta رسيديم. در اين خيابان قديمي بناهايي رو ميديدن كه ساليان زيادي از عمرشون ميگذشت و در واقع شهر قدیمی لاس پالماس همینجا بود اما به خوبي مرمت و تا الان حفظ شده به طوری که هم تخریب نشده هم معماری قدیمی خودش رو حفظ کرده. آقای راننده با همون زبون بی زبونی به ما گفت که خونه کریستف کلمب در این منطقه بوده همینطور گفت در گذشته این منطقه در اشغال دزدان دریایی بوده. جلوي كليساي جامع سانتا آنا ايستاديم كه كليساي معروف و قديمي جزيره بود. ساخت این کلیسا حدود ٣٥٠ سال طول كشيده و از اماکن مقدس و معروف جزایر قناری هست. اگر روز غير ١شنبه به اين كليسا مراجعه كنين مي تونين با آسانسور به برج ناقوس بريد و از اون بالا لاس پالماس و ساحل لاس کانتراس رو ببينين. روبروي كليسا پاركي مملو از نخل و مجسمه هاي سگ بود كه نماد استقامت و وفاداري بود. سگهاي اين منطقه ظاهرا بسيار وفادار و قدرتمند بودن.
پشت پارک و دقیقا روبروی کلیسا ساختمان شهرداری قرار داشت و بقیه ساختمانهای اطراف اداری بودن که ظاهرا در گذشته ثروتمندان شهر در آنها سکونت داشتن.
عکس 127: کلیسای جامع سانتا آنا
عکس 128: تندیس سگهای روبروی کلیسا
عکس 129: پارک روبروی کلیسا
عکس 130: ساختمان شهرداری
عکس 131: از آثار تاریخی خيابان Barrio de Vegueta
عکس 132: یکی از کوچه های خيابان Barrio de Vegueta
عکس 133: ورودی موزه کاناریا
عکس 134: ساختمانهای قدیمی خيابان Barrio de Vegueta
عکس 135: یکی از ساختمانهای قدیمی خيابان Barrio de Vegueta
كمي در كوچه هاي اين منطقه دور زديم و با بنا های تاریخی اون عكس گرفتيم و چون موزه Canario هم بسته بود به سمت هتل ٥ ستاره Santa Catalina رفتيم تا از فضاي بيروني اون ديدن كنيم و عكس بگيريم.
اكثر سلبريتي ها و به خصوص فوتباليستها براي استراحت به اين هتل مراجعه مي كنن حياط و باغ هتل پر از گل و درخت و بسيار با صفا بود.
عکس 136: هتل Santa Catalina
عکس 137: ورودی باغ هتل Santa Catalina
عکس 138: باغ هتل Santa Catalina
عکس 139: اتاقهای رو به باغ هتل Santa Catalina
عکس 140: به سمت ورودی اصلی هتل
بعد از بازديد از هتل راننده تاكسي گفت همه جاهاي ديدني داخل جزيره را به ما نشان داده و زمان توافقي ما هم به اتمام رسيده اما از آنجا كه دوست داشت همه جاهاي جزيره دوست داشتني شان را نشونمون بده گفت تنها بام لاس پالماس را بايد ببينيم كه آن را به عنوان گيفت به ما هديه میده. پس از یک مسیر زیبا با شیب زیاد ما را به بام لاس پالماس برد و از آن بالا كل شهر رو به ما نشان داد و در نهايت همانجا كه سوار شده بوديم ما را پياده كرد. ما فقط تونستيم جاذبه هاي شهر لاس پالماس رو ببينيم جنوب جزيره گرن کاناریا هم از مناطق گردشگري جزاير قناري هست كه ما فرصت ديدن ساحل اون رو نداشتيم.
عکس 141: بام لاس پالماس
عکس 142: نمای شهر از بام لاس پالماس
عکس 143: کتیبه روی بام لاس پالماس
هنوز ١ ساعت زمان داشتيم پس يك دور ديگر تا ساحل رفتیم و حسابی کنار ساحل قدم زديم کمی نشستیم و مجدد در كنار اسكله كشتي هاي كروز تا درب مركز خريد پياده روي كرديم و به سمت اتوبوسي كه ما را به سمت کشتی برگشت مي برد رفتيم. ساعت ٨ شب كشتي به سمت تنريف حركت كرد. آسمان اين ساعت، غروب غريبي داشت تلفيق غروب و ابرها منظره فوق العاده ايي بود كه با تاريك شدن هوا محو شد. ديگه امكان ايستادن در عرشه نبود فوري به داخل كشتي اومديم و از سرما به كافي شاپ كشتي پناه برديم تا با قهوه و هات چاکلت کمی گرم بشیم كه هزينه آن ٣ يورو شد. به قسمت گرمتر كشتي كه صندلي هاي آن مناسب خوابيدن بود رفتيم و تا تنريف خوابيديم. حدود ساعت ١١ شب به هتل رسيديم فوری برای شام به سمت بام مردیانو رفتیم و پس از صرف شام به هتل برگشتیم.
عکس 144: غروب از روی عرشه کشتی
روز پنجم سفر:
صبح روز پنجم بعد از صرف صبحانه اتاقها را تحويل داديم و تا ساعت 13:30 مجدد مشغول خريد با آفهاي فوق العاده سال نو ميلادي شديم. البته امکان بازدید از سایر جاذبه ها همچون کلیساهای معروف سانتا کروز رو هم داشتیم اما چه کنیم که خرید همیشه مقصد ها و مسیرها رو تغییر میده. بعد از خرید با ترنسفر مهربان، خونگرم و ايراندوست مون به فرودگاه تنريف رفتيم تا با پرواز ساعت 15:30 به بارسلون بریم. اين فرودگاه تنريف بسيار كوچك هست و ظاهرا فرودگاه اصلي و بزرگ تنريف در جنوب آن قرار داره و ما به اين فكر مي كرديم كساني كه در هتلهاي شيك و مدرن جنوب تنريف اقامت مي كنند و صرفا به دنبال ريلكس كردن و تفريحات آبي هستند احتمالا در شرايط مشابه ايي كه ما در لاس پالماس تجربه كرديم به سر ميبرند با اين تفاوت كه تفريحات آبي جنوب تنريف با وجود پارك آبي قطعا بيشتر از لاس پالماس هست.
نهار را در فرودگاه تنريف صرف كرديم و سوار هواپيما شديم و ٣ ساعت بعد در فرودگاه بارسلون پياده شديم.
عکس 145: مجسمه های داخل فرودگاه شمالی تنریف
عکس 146: رستوران فرودگاه تنریف
عکس 147: باند فرودگاه
عکس 148: آسمان کمی پس از پرواز
عکس 149: بر فراز ابرها
بعد از تحويل چمدانها ترنسفر بارسلون خانم خوشرو با ٢ دسته گل كوچك كاغذي به استقبال ما آمد و حدود ساعت 20:30 به وقت بارسلون به هتل 4ستاره Euro stars واقع در خيابان لارامبالا رسيديم و اتاقها را دريافت كرديم. البته قبل از دريافت اتاقها مبلغ ١٠٠ يورو وديعه استفاده از ميني بار از ما گرفته شد كه روز آخر موقع تحويل اتاق به ما پس دادن. بعد از كمي استراحت براي قدم زدن و صرف شام به خيابان لارامبالا رفتيم و ٢ پيتزاي خيلي خوشمزه با نوشابه به قيمت ٣٥ يورو خورديم و بعد از كمي پياده روي به هتل برگشتيم.
عکس 150: خیابان لارامبالا در شب
عکس 151: یکی از رستورانهای لارامبالا
روز ششم سفر:
صبح روز بعد پس از صرف صبحانه كه البته به خوبي صبحانه تنريف نبود اما باز مقبول بود از هتل بيرون زديم.
خيابان شيك گارسيا با ماركهاي مختلف كه از ميدان كاتالونيا به سمت بالاست دقيقا خيابان موازي و کناری لارامبالاست. خانه هاي معروف كازا ميلا و كازا باتلو از آثار گائودی در خیابون گارسیا قرارداره که تقريبا پشت هتل ما بود. پس اول به اونجا رفتيم و چند عكس با نمای بیرونی اونها گرفتيم. ساختمون کازا میلا به دستور یه تاجر ثروتمند به اسم پدرو میلا ساخته شده و به عنوان موفق ترین سازه غیر مذهبی گائودی معروف هست. نمای این ساختمون خیلی متفاوت هست و به گفته خود گائودی همچون موج سنگی ساخته شده. تمامی طرح های نمای این شاهکار گائودی منحنی هست که خاصترش کرده. همه تزئینات داخل و ایوان های این ساختمون شبیه گیاهان دریایی هست حتی موزاییک های کف پیاده رو جلوی ساختمون شکل مرجانه. واسه همین میگن این ساختمون تم اقیانوس داره. داخل ساختمون هم با کاشی های شکسته، سرامیک و سنگ مرمر ساخته و تزیین شده. سقف این ساختمون هم بسیار جالبه و اشکال شبیه شوالیه روی این سقف شیب دار وجود داره. ساختمون کناری کازا میلا، یک اثر جذاب دیگه به اسم کازا باتلو هست که نمایی شبیه استخوان و شیشه داره و معنی اسمش هم خانه استخوانی هست. بعضی معتقدن این ساختمون شبیه اژدها هاست واسه همین هم در صف بازدید ژاپنی های زیادی می بینین. مخصوصا که پشته بام ساختمون با انواع کاشی های رنگی به شکل یک اژده های خوابیده ساخته شده. واقعا آثار گائودی سحرآمیزه.
عکس 152: کازا میلا، کازا باتلو
ما چون قبلا از داخل این بناهای زیبای گائودی دیدن کرده بودیم مجدد هزینه ورودی ندادیم و در امتداد خيابان لارامبالا به سمت ميدان كلمب رفتيم. خيابان لارامبالاي اصلي حد فاصل بين ميدان كاتالونيا و ميدان كلمب هست. در ميدان كلمب مجسمه كريستف كلمب وجود داره كه با انگشت به سمت آمريكا اشاره ميكنه.
عکس 153: میدان کلمب
بعد از اينكه به ميدان كلمب رسيديم به سمت اسكله رفتيم و بليط قايق گرفتيم. قايقهاي اسكله ٢ طبقه بودند كه طبقه دوم اون سرباز و به شكل اتوبوس هست. بليط اين قايق نفري 15.5 يورو هست و مدت اون ٤٥ دقيقه هست. ساعت سوار شدن قايق15:30 بود كه بايد ١٥ اونجا مي بوديم پس در زمانی که داشتیم به سمت پل چوبي زيباي ول رفتيم. پل ول يكي از جاهاي فوق العاده بارسلون هست كه ميدان كلمب رو به مركز خريد مارمگنوم وصل مي كنه. مركز خريد مارمگنوم يكي از مركز خريدهاي معروف بارسلون هست كه وسط آب ساخته شده و تعدادي از ماركهای معروف در اون شعبه دارن. تصميم گرفتيم كمي تو مركز خريد بگرديم و نهار بخوريم و بعد از نهار ساعت ٣ بريم قايق سواری. ورود به مركز خريد هميشه با خريد همراه هست و ما بعد از كمي خريد به سمت رستورانهاي كنار آب، پشت مارمگنوم رفتيم و غذاهاي فوق العاده خوشمزه دريايي خورديم. اين بار تصميم گرفتيم تا از كولي هاي اونجا هم تست كنيم و چه امتحان خوب و خوشمزه ايي بود. نوشيدني هم به صورت تكي فروخته نمي شد و چند بطري در يك سطل يخ روي ميز مي آوردن. كل هزينه غذاها و نوشيدني ها 24.30 يورو شد.
عکس 154: نهار کنار آب در یکی از رستورانهای مرکز خرید مارمگنوم
لذت خوردن غذاي خوشمزه در كنار آب باعث شد گذر زمان رو متوجه نشيم و خيلي زود ساعت ٣ شد و براي سوار شدن به قايق رفتيم. قایق از محدوده مركز خريد خارج شد و در مدت ٤٥ دقيقه از بعضي از ديدني هاي بارسلون همچون برج اكبر از دور روي آب ديدن كرديم كمي كه گذشت از شدت باد به طبقه پايين رفتيم و ٢ تا نوشيدني گرم به قيمت 4.5 يورو سفارش داديم و بعد از گرم شدن مجدد به روي قايق رفتيم. بعد از پياده شدن باز به يك كافه كنار آب در مجاورت مارمگنوم رفتيم و همچنان از منظره زيباي پل ول و جنب و جوش مردم لذت برديم و تصميم گرفتيم صبح روز بعد سوار تلكابين پشت مارمگنوم بشیم. نزديك غروب به سمت خيابان لارامبالا رفتيم و دنبال شوي فلامينگو گشتيم. خوشبختانه در نزديكي ميدان كلمب در خيابان لارامبالا يك برنامه فلامينگو Tablao Flamenco Cordobes پيدا كرديم و براي ساعت 20:15 شب شو رو بدون شام با نوشيدني به قيمت نفري ٤٤ يورو خريداري كرديم. تا زمان شروع شدن شو ٢ ساعت زمان داشتيم كه تصميم گرفتيم تو كوچه پس كوچه هاي هيجان انگيز لارامبالا بريم و از معماري بنا ها لذت ببريم.
عکس 155: کوچه های اطراف خیابان لارامبالا
ساعت20:00 به شو فلامينگو رفتيم و بسيار لذت برديم زمان برنامه ١ ساعت بود كه خيلي زود گذشت. در طول برنامه گرفتن عكس و فيلم ممنوع بود و تنها دقايق پاياني كه برنامه شاد بود اجازه عكس و فيلم مي دادند که تبلیغ برنامه شون هم بشه. رقص فلامينگو كه حركت و صداي پا اون مهمترين قسمتش هست تحصيلات آكادميك داره و هنرمندان آن بايد تخصصي آموزش ببينن. حركتهاي هنرمندان بر اساس آوازهايي است كه در اون داستانهايي روايت ميشه كه غالبا تراژدي هست براي همين چهره هنرمندان بيشتر اندوهگين هست در هنگام اجرا. كلا تجربه جالب و دوست داشتني بود. بعد از برنامه در يكي از رستورانهاي خيابان لارامبالا يك شام مختصر به قيمت ٢٥ يورو خورديم و به هتل رفتيم.
عکس 156: شوی فلامینگو
روز هفتم سفر:
صبح روز هفتم صبحانه رو خورديم و از هتل خارج شديم. فاصله ٥ دقيقه ايي تا ميدان كاتالونيا رو پياده رفتيم و از اونجا با تاكسي به هزينه ٧ يورو به محل سوار شدن تلكابين در پشت مركز خريد مارمگنوم رفتيم و بليط تلكابين به قيمت 16.5 يورو رفت و برگشت خريداري كرديم. تلكابين از روي آب به تپه روبرو به نام مونجويك ميرفت. تلكابين بارسلون كلا ٢ واگن داره كه تعداد زيادي به صورت سرپا سوار اون ميشن. تلكابين از روي مركز خريد مارمگنوم و دريا رد شد و در عرض چند دقيقه ما رو در تپه مونجويك پياده كرد.
عکس 157: نمای پل ول و مرکز خرید مارمگنوم از داخل تلکابین
اولين كاري كه پس از پیاده شدن از تلکابین كرديم در كافه بالاي تپه رفتيم و ٢ نوشيدني گرم يه قيمت ٥ يورو سفارش داديم تا هم کمی گرم بشیم و هم از ويوي زيباي كافه لذت ببريم و بعد روي تپه در مسير قلعه مونجويك قدم زديم همانطور كه قبلا گفتم ما در سفرهاي قبلي از ديدني هاي بارسلون ديده كرده بوديم و فقط جاهايي كه دوست داشتيم رو مجدد بازديد كرديم براي همين و البته تنبلی در راه رفتن مسیرهای سربالایی از قلعه بازديد نكرديم و به سمت تلكابين حركت كرديم و برگشتيم.
عکس 158: ویو فوق العاده از روی تپه مونجویک
عکس 159: استخرهای خصوصی کنار ساحل بارسلون
به محض پياده شدن تصميم گرفتيم به ساحل بارسلون روبروي ايستگاه تلكابين بريم. كمي كنار ساحل قدم زديم و بعد روي ماسه ها نشستيم. آفتاب ملايمي بود و صداي آب و نسيم دريا زير آفتاب، بسيار آرامش بخش بود. چون در اين فصل هوا سرد هست ساحل خلوت بود و آرامش بيشتري داشت.
عکس 160: ساحل بارسلون
ساعت حدود 13:30 شده بود اما هنوز احساس گرسنگي نمي كرديم پس از لب ساحل سوار اتوبوس V15 شديم و به محله گوتيك رفتيم. ١٠ دقيقه بعد پياده شديم و در كوچه پس كوچه هاي محله قديمي گوتيك قدم زديم. محله گوتیگ یکی از محله های قدیمی بارسلون هست که کلیسای کاتادرال و تمامی بناهای این منطقه دیدنی، تاریخی هستن. حدود ساعت 14:30 برای صرف نهار به يكي از رستوران هاي كنار كليساي با عظمت كاتادرال رفتيم پيشنهاد رستوران كه روي بورد زده بود پيش غذا، غذاي اصلي، دسر و نوشيدني جمعا نفري ١٢ يورو بود و مي تونستيم از منوي رستوران برای هر كدوم از اين 3 جداگانه انتخاب كنيم که پیشنهاد فوق العاده ایی بود. غذا، پیش غذا و دسر رستوران همه فوق العاده لذيذ بودند و حسابی شارژ شدیم.
عکس 161: کلیسای کاتادرال بارسلون
عکس 162: پیش غذای رستوران کنار کلیسای کاتادرال
عکس 163: غذای اصلی رستوران کنار کلیسای کاتادرال
از اونجا که محله گوتیک به لارامبالا خیلی نزدیکه به سمت خيابان لارامبالا و ميدان كاتالونيا پیاده رفتيم.
از میدان کاتالونیا با مترو به سمت مرتفع ترین دیدنی بارسلون یعنی تیبیدابو رفتیم. شما در هر کجای بارسلون باشین کلیسای ساگرات کور یا قلب مقدس روی کوه تیبیدابو رو مشاهده می کنین و وقتی به این منطقه میرسین کل بارسلون زیر پاهای شماست. یک بلیط 10 سفره به مبلغ 10.20 یورو خریداری کردیم که هر دومون در طول مسیر از همون استفاده کردیم و سوار خط S2 به مقصد Sabadell شدیم و 5 ایستگاه بعد در ایستگاه Peu del Funicular پیاده شدیم تا خط عوض کنیم. برای طی کردن مسیری با شیب بسیار زیاد سوار تراموا شدیم که در دل طبیعت به سمت بالا میرفت.
عکس 164: ترموا در مسیر تیبیدابو
برای سوار شدن تراموا در همون ایستگاه مترو تغییر خط دادیم و بلیط جداگانه تهیه نکردیم. مبدا تراموا ایستگاه Vallvidrera inferior و مقصد Vallvidrera superior بود که بینش هم فقط یه توقف برای افراد محلی داره. وقتی پیاده شدیم حس میکردیم خیلی بالا اومدیم اما نمی دونستیم تازه باید سوار مینی باس های خط 111 بشیم و مسیر پر پیچ و خم و سربالایی های فراونی پیش روست. اینقد غرق زیبایی های اطراف شدیم که متوجه نشدیم مینی بوس کی و کجا سوار کرد. پس 15 دقیقه منتظر موندیم تا مینی بوس بعدی رو سوار شیم. وقتی سوار مینی بوس شدیم از سر خط 111 یعنی ایستگاه Funicular de vallvidrera 9 ایستگاه طی شد تا به آخر خط ایستگاه PI Tibidabo رسیدیم. اما اینقد مناظر، طبیعت و معماری بناهای این منطقه زیبا بود اصلا متوجه گذر از این همه ایستگاه نشدیم. در ایستگاه آخر دقیقا جلوی کلیسای با عظمت ساگرات کور پیاده شدیم. کل مسیر از میدون کاتالونیا حدود 1 ساعت طول کشید و ساعت حدود 17:30 شده بود. فورا به سمت کلیسا رفتیم تا قبل از تعطیل شدن از اون دیدن کنیم. این کلیسا در بالاترین نقطه کوه ساخته شده و 512 متر ارتفاع داره. دقیقا نوک کلیسا مجسمه حضرت مسیح قرارداره که دستاش رو باز کرده و یه ابهت خاصی به کلیسا بخشیده. این کلیسا برعکس سایر دیدنی های بارسلون هزینه ورودی نداشت.
عکس 165: کلیسای ساگرات کور روی کوه های تیبیدابو
به داخل کلیسا رفتیم و محو نقاشی ها حضرت مسیح و موزاییک کاری های رنگی شدیم. در جایی خونده بودم که نام تیبیدابو از انجیل گرفته شده و به معنی "من به تو خواهم بخشید" هست. میگن وقتی شیطان می خواسته حضرت مسیح رو گول بزنه روی این کوه بهش گفته این سرزمین رو که زیر پات قرار داره به تو خواهم بخشید. داخل کلیسا این عبارت همش در ذهنم تکرار میشد. بعد از دیدن داخل کلیسا به سمت سالن کناری رفتیم و متوجه شدیم اگر کمی زودتر رسیده بودیم می تونستیم با پرداخت 3.5 یورو با آسانسور تا بالای کلیسا و زیر مجسمه حضرت مسیح بریم و از اون بالا نظاره گر شهر باشیم.
عکس 166: داخل کلیسای ساگرات کور
از کلیسا که بیرون اومدیم خورشید داشت غروب میکرد و عکس های فوق العاده ایی میشد گرفت. وقتی از بالا به شهر بارسلون نگاه می کنین اگه سرتون رو به سمت کلیسا برگردونین احساس می کنین شهر بارسلون در وسعت دستان گشاده مسیح از بالا احاطه شد و در پناه اون قرار داره.
در بالای کوه علاوه بر این کلیسا یه شهربازی هم بود که ظاهرا قدیمی ترین شهربازی بارسلون هست اما اون زمان بخاطر سرمای هوا تعطیل بود و نتونستیم هواپیمای قرمز معروف و سایر بازیهای هیجان انگیز و خاصش رو سوار بشیم. برج مخابراتی که روی کوه تیبیدابو قرار داره هم از جمله مواردی هست که از داخل شهر بارسلون روی کوه قابل مشاهده است.
عکس 167: بارسلون از روی کوه تیبیدابو
کم کم هوا سرد و تاریک میشد به محض اومدن مینی بوس فوری سوار شدیم و مسیر رو به سمت میدان کاتالونیا همونطور که اومده بودیم برگشتیم. حدود ساعت 20:00 از مترو میدان کاتالونیا بیرون اومدیم و چون در زمان حراجی های اروپا سفر رفته بودیم و اکثر برندهایی که ازشون خرید می کنیم مثه زارا، منگو و ماسمادوتی اسپانیایی هستند، تصميم گرفتيم عصر آخرين روز رو در خيابان گارسيا خريد كنيم. مغازه هاي خيابان لارامبالا و گارسيا تا حدود ٩ شب باز هستند پس بعد از خرید، وسایل رو به هتل برديم و براي صرف آخرين شام سفر به خيابان لارامبالا رفتيم و اختتاميه رو هم غذاي دريايي سفارش داديم كه صدف طبخ شده تو گوجه و پياز و تاپاس (یک پیش غذای اسپانیایی هست که شامل یک مجموعه از لقمه و خوراکهای کوچیک هست) بود که بسيار لذيذ بود. قيمت شام 28.5 يورو شد و در فضاي خيابان لارامبالا بسيار چسبيد.
روز هشتم سفر:
صبح روز آخر بعد از صرف صبحانه اطاقها رو تحويل داديم و با ترنسفر به فرودگاه رفتيم و با نيم ساعت تاخير، بارسلون رو به مقصد تهران ترك كرديم و بعد از حدود ٦ ساعت به خاك پاك وطن رسيديم و اين سفر رو هم به خاطره هاي خوبمون افزوديم.
جدول زير مجموع هزينه هايي كه داشتيم رو شامل ميشه:
| هزینه های قبل سفر |
1400000 *2 تومان | بلیط تهران به بارسلون و برگشت |
940 * 2 یورو | تور شامل هتل با صبحانه ، پرواز داخلی و ترنسفر |
78 *2 یورو | ویزا |
750000 تومان | ترجمه مدارک |
100000 تومان | هزینه های جانبی چون هزینه ضمانت نامه و گردش و موجودی حساب و غیره |
| هزینه های سفر |
300 یورو | خوراک شامل نهار، شام و نوشیدنی |
120 یورو | حمل و نقل درون شهری شامل اتوبوس، مترو و تاکسی |
70 * 2 یورو | کشتی کروز بین تنریف و گرن قناری |
290 یورو | تفریحات چون قایق سواری، تلکابین، رقص فلامینگو و ورودی اماکن دیدنی |
100 یورو | تور 1 روزه تنریف |
مجموع هزینه های ریالی (برای 2 نفر): 3،650،000 تومان
مجموع هزینه های یورویی قبل سفر (برای 2 نفر): 2036 یورو
مجموع هزینه های یورویی در طول سفر (برای 2 نفر): 950 یورو
نکته 1: میزان هزینه های در طول سفر برای افراد مختلف می تونه متفاوت باشه. هزینه های سفر برای یک زوج که مثه ما معمولی خرج می کنن، نه خیلی اقتصادی هستن و نه خیلی ولخرج، حدودا تو همین رنج صدق می کنه. البته ما از داخل بعضی از جاهای دیدنی بازدید نکردیم و ورودی آنها لحاظ نشده.
نکته 2: هزینه خرید و سوغاتی ها رو ذکر نکردم چون کاملا می تونه شخصی و متغیر یاشه
امیدوارم این سفرنامه بتونه به کسانی که قصد سفر به اسپانیا رو دارن کمک کنه و پیشاپیش سفر خوشی رو براشون آرزو می کنم.
