ماجرای پیروی از بومی‌ ها برای یافتن بهترین غذاهای خیابانی در تایوان

در این مطلب قصد داریم تا از زبان یک روزنامه‌نگار، چالش‌هایی را بررسی کنیم که برای پیدا کردن بهترین غذای بومی در تایوان پیش پای گردشگران قرار دارد. در این همراهی، نکات مهم زیادی را یاد خواهیم گرفت، پس همراهمان باشید تا اگر مسافر تایوان بودید، نه تنها گرسنه نمانید، بلکه خوشمزه‌ترین غذاهای تایوانی را بچشید. پس ادامه‌ی مطلب را از زبان خود روزنامه‌نگار می‌خوانیم:

یکی از مهمترین چیزهایی که در تایوان آموختم پیروی از بومی‌ها برای یافتن بهترین غذاهای خیابانی بود. خوشبختانه این یکی از حقایق سفر من بود و منجر به درک عمیقی از فرهنگ غنی غذای تایوان شد.

نصیحت کوتاهی درباره غذاهای خیابانی

در جایی خوانده بودم که تایوان مقصد نهایی غذاهای آسیایی و احتمالا بهترین چشم انداز بازارهای شبانه در جهان است. در نتیجه انتظار موقعیت‌های فراوانی را برای آشپزی داشتم. شایان ذکر است که شکم‌گردی غذاهای خیابانی من، تحت نظر آنتونی بوردن انجام شد. او مرا متقاعد به خوردن توفوی بدبو نکرد اما من از نصایح او بعنوان یک قطب نما استفاده کردم: «آیا واقعا قرار است که در اتومبیل مهر و موم شده و انحصاری پاپ به مناطق روستایی فرانسه، مکزیک و خاور دور سفر کنیم و تنها در کافه های هارد راک (Hard Rock Cafes) یا مک دونالد چیزی بخوریم؟ و یا اینکه بدون ترس گوشت نامرغوب یک ساندویچ تاکو (نان پیچیده شده به دور گوشت خورد شده با کاهو و غیره) یا سر یک ماهی را میل کنیم که به آرامی گریل شده و بعنوان یک هدیه با نهایت احترام به ما تعارف می شود؟ من می دانم که چه می خواهم، من همه اینها را می خواهم، می خواهم هرچیزی را برای اولین بار امتحان کنم.»

حالا سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که: آیا غذاهای خیابانی سالمند؟ خب اگر غذاهای خیابانی سبب بیماری مردم شود آنها نمی توانند به فعالیت خود ادامه دهند. فروشندگان خیابانی برخلاف غذاهایی که در پشت دیوارهای رستوران تهیه می شوند، غذاهایشان را مقابل چشم مردم طبخ می کنند. مشتریان شاهد طبخ غذا هستند و همگی به کیفیت غذاهای در حال پخت گواه می باشند. انبارهای آذوقه نیز به معنای گردش روزانه مواد غذایی است که می بایست طبق تقاضا و بصورت روزانه تهیه شوند.

تجربه من درباره غذای تایوانی صحبت مارک تواین را بیادم آورد. او می گوید: «بخشی از رمز موفقیت در زندگی خوردن چیزهایی که دوست دارید و اجازه دادن به غذا برای مبارزه در داخل بدن است.»

تنها زمانی که از خوردن غذا احساس بدی داشتم، وقتی بود که در یک رستوران در کشور تایپه بودم. از طرف دیگر من با غذاهای خیابانی سازگاری بالایی دارم.

همراه شدن با یک تور پیاده روی غذا

توصیه من این است که خود را به یک کارشناس بسپارید و در یک تور پیاده روی غذا شرکت کنید. من قبل از ترک کانادا یک تور در تایپه رزرو کردم. این کار در ابتدای سفرم سبب ایجاد یک گرایش شگفت انگیز و معرفی نقاط برجسته‌ای شد که پیش از آن، از آن‌ها باخبر نبودم. بعلاوه توصیه های زیادی مبنی بر ادامه سفر غذایی خود هم دریافت کردم.

چیزی که در این سفر نظر مرا بسیار به خود جلب کرد، بازارهای شبانه بود.

بازارهای شبانه

بازارهای شبانه بخش مهمی از چشم انداز غذایی هستند. این بازارها سرگرم کننده و ارزان قیمت‌اند و غذاهایشان استثنایی است. برخلاف رستوران‌ها، هر فروشنده‌ای تنها یک نوع غذا یا اسنک را عرضه می‌کند. روش و دستورهای پخت این نوع غذاها به مرور زمان بی‌نظیر شده اند. وجود صف طولانی نیز بدان معناست که شما بهترینِ بهترین‌ها را یافته‌اید، پس بهتر است بدون معطلی به آنها ملحق شوید.

بخشی از جذابیت بازارهای شبانه، رفتن از دکه‌ای به دکه‌ی دیگر و خوردن" ژائوچی" یا "غذاهای کوچک" است. جذابیت دیگر این بازارها دیدن مردم پرانرژی است که بصورت ایستاده در حال غذا خوردن هستند. در بیشتر بازارهای شبانه، فروشندگان برای حفظ مشتری و نرفتن آنها به مغازه‌ای دیگر، میز و صندلی هایی را هم تدارک دیده‌اند.

بازار شبانه نینجیا (Ningxia)

تنقلات تایپه را می توان در بازاری کوچک اما مشهورتر بنام بازار شبانه نینجیا جستجو کرد. نبود جمعیت فشرده‌ی اینجا که بیشتر ویژگی بازارهای بزرگتر بود، سبب محبوبیت این بازار برای من شد. این ویژگی در کنار غذاهایی که سرو می‌شود، شما را بارها و بارها به این بازار خواهد کشاند.

و حالا غذایی دیگر: در این سمبل کلاسیک از غذاهای خیابانی تایوانی می توان شاهد تلفیق خاک و آب در کنار یکدیگر بود: املت صدف! به صف طولانی مردم در خارج از مغازه لای جی (Lai Ji) در حاشیه‌ی بازار شبانه نینجیا بپیوندید. مواد اولیه‌ی این املت مقدار زیادی صدف، پیازچه، تخم مرغ و نشاسته است. برای حفظ ضخامت املت، نشاسته سیب زمینی شیرین را با تخم مرغ مخلوط می‌کنند. برای افزایش عطر و مزه، مقداری سس چیلی خوش طعم نیز در داخل بشقاب قرار می دهند. می توانید بعنوان سس اضافی از سس سانس استفاده کنید، من امتحانش کرده ام.

اسنک معروف دیگر این بازار بااوزی(baozi) سرخ شده با صدف و تخم مرغ است (بااوزی نوعی پودینگ خانگی خمیر مانند است که با مواد مختلف مانند گوشت یا سبزیجات داخل آن را پر کرده و بخارپز می‌کنند). می‌توانید از فروشنده بخواهید که جای صدف از میگو یا هر دو استفاده کند. این بااوزی که همانند نان بوده و در نتیجه تخمیر حاصل می‌شود، یکی از مواد اولیه ساندویچ در آسیاست.

مزه‌ی قوی پنیر نیز مغلوب این گوشت حلزون خوش طعم گریل شده در داخل صدف آن می‌شود. غذاهای دریایی با پنیر ترکیب خوبی را می‌سازند. این دو در کنار هم سبب بوجود آمدن طعمی خامه‌ای مانند و پنیر سفت و خوشمزه می‌شوند.

عده‌ای تاروهای توپی سرخ شده‌ی لیو یو زی (Liu Yu Zi) را ستاره‌ی بازار شبانه‌ی نینجیا عنوان می‌کنند که همیشه صفی طولانی در مقابل آن قرار دارد. گاهی مشتریان 30 دقیقه یا بیشتر منتظر این اسنک مشهور می‌مانند. تارو را به شکل توپ‌های توخالی در آورده و قبل از سرخ کردن در روغن در داخل آن تکه های خشک شده گوشت خوک قرار داده و در زرده تخم مرغ نمکی می‌غلطانند.

ولخرجی در غذاهای خیابانی همیشه شامل غذاهای سرخ کرده نمی‌شود. شیرین بَر هم می‌تواند میان وعده‌ی سالم و لذیذی باشد. سال ها بود که چنین طعم خامه‌ای شیرین و خوشمزه‌ای را تجربه نکرده بودم.

شربت نیشکر لیان (Lian) هم در نزدیکی ورودی بازار شبانه نینجیا واقع شده است. شهرت این مغازه بخاطر شربت‌های ترکیبی آن است. می توان از فروشنده درخواست کرد که عرق نیشکر را با میوه ستاره، لیمو یا یاکورت ترکیب کند (یاکورت نوعی شیر پروبیوتیک تخمیر شده با باکتری است).

خیابان قدیمی تامسویی

این خیابان قدیمی، شبکه‌ای از خیابان‌ها و کوچه‌هایی است که به یکدیگر متصل هستند. این خیابان درست چند قدم تا قبل از آخرین ایستگاه خط قرمز متروی تایپه فاصله دارد. خیابان قدیمی و تفرجگاه کنار رودخانه موازی با آن با چرخ‌ها و دکه‌های چرخ‌داری احاطه شده اند که در حال فروش اسنک های محلی هستند.

ماهی‌های مرکب کباب شده یکی از غذاهای معروف خیابانی در تامسویی است. یکی از فروشندگان سه اندازه مختلف از ماهی مرکب را پیش رویم گذاشت که با سس آبدار و چربی پوشانده شده بود. در پایان ماهی را تکه تکه کرده، ادویه‌های مختلفی به آن اضافه کرده و در ظرفی همراه با چوب مخصوص غذاخوری سرو می‌کنند. از من پرسیده شد که آیا دوست دارم ماهی پر ادویه و تند باشد؟ چرا که نه! در اولین گاز از ماهی نزدیک بود زبانم آتش بگیرد، تند بود، اما نگران نباشید، باید بعد از این اتفاق نوشیدنی تایوانی میل کنید. خود ماهی مرطوب بود و مزه و بوی فوق العاده‌ای داشت. در حقیقت انقدر خوب بود که تمام تلاشم را کردم که مجددا به تاموسی باز گردم.

اختاپوس های توپی شکل نیز یک اسنک ژاپنی است که از کره با آرد گندم تهیه شده و در یک ماهیتابه مخصوص تاکو پخته می‌شود. داخل این اسنک‌ها را معمولا با اختاپوس‌های ریز ریز شده، خرچنگ تمپورا، زنجبیل خرد شده و تره فرنگی پر می‌کنند. روی آن نیز مقداری بونیتوی خشک شده (نوعی ماهی در آب های گرمسیری) و آبجوی تایوانی می‌ریزند. ما برای بار دوم و برای خوردن این خوراک به بازار بازگشتیم.

در کنار دریا نیز رستوران‌های فراوانی وجود دارند که غذاهای اصلی تاموسی را سرو می کنند. این حلزون ها را با تره فرنگی، سیر، زنجبیل، فلفل و سس سویا سرخ کرده بودند. این غذا انفجاری از طعم ها و به طرز عجیبی خوشمزه بود.

بوفه‌ای متشکل از سایر غذاها

فروشندگان دوره گرد در بازارهای شبانه با فروش کیک‌های خود به تجارت می پردازند. آنها پنکیک کره را در قالب‌های فلزی داغی می‌ریزند که با مخلفات مختلف پخته شود. در این نوع کیک طعم های مختلفی وجود دارد، از خامه گرفته تا کره بادام زمینی و خمیر لوبیای قرمز.

و حالا می‌رسیم به تخم‌مرغ‌های آهنی! همانطور که از اسمش پیداست تخم مرغ های آهنی سفت هستند. تخم مرغ، کبوتر یا بلدرچین را می جوشانند، سپس قبل از قرار دادن آنها در هوای آزاد برای خشک شدن، به مدت چند ساعت در سس سویا یا چای پر رنگ قرارشان می‌دهند. این مراحل بمدت چند روز و تا جایی تکرار می شود که تخم مرغ به سطح مورد نظر از جوندگی برسند. این خوراک در بیتو (Beitou) و در مسیر چشمه های جوشان در دره ترمال (Thermal Valley) قرار دارد.

یکی از جذابیت های تانگ کوگ (شیرینی پیاز شکری( تماشای نحوه‌ی تهیه آن است. مرد جوانی در مرکز بین المللی هنر سنتی در ییلان (Yilan) به گونه‌ای این شیرینی را تهیه می‌کند که آسان به نظر می‌رسد. او خمیر شیرینی را چندین بار پیچانده، تا می‌کند، می‌کشد و پس از صاف کردن آن را می تاباند.

آیا به نظرتان شما هم می‌توانید این غذاها و اسنک‌های تایوانی را بچشید و البته از آن‌ها خوشتان هم بیاید؟

منبع: packinglighttravel.com