این سفرنامه برداشت و تجربیات نویسنده است و لستسکند، فقط منتشر کننده متن است. برای اطمینان از درستی محتوا، حتما پرسوجو کنید.
سال 1383 بود که همراه همسرم با تور سفری به روسیه (مسکو و سنپترزبورگ) داشتم. یکی از خانوادههای همراه تور یک زن و شوهر حدودا 30 تا 35 ساله با دو پسر بچه 9 و 6 ساله بودند. زوجی آرام و کم حاشیه و تا جایی که در چارچوب رعایت سنین فرزندانشان بود، سعی میکردند بدون خلل و مزاحمت در برنامه تور با جمع همراه باشند.
چند شب اقامتمان در سنپترزبورگ تمام شده بود و همه در لابی هتل جمع بودیم تا یکییکی اتاقهایمان را تحویل دهیم. این زوج برای اقامتشان دو اطاق دو تخته گرفته بودند، یکی برای خودشان و یکی برای فرزندانشان.
وقتی برای تحویل اتاقها کنار میز پذیرش رفتند، زمانی بیشتر از معمول طول کشید و متوجه جر و بحث پدر خانواده با کارمند پذیرش شدیم.
بعد که پرسیدیم معلوم شد که شبها که همه برای خواب به اتاقشان میرفتند، آن دو پسر بچه از روی کتابچه راهنمای کانالهای تلویزیون هتل که در همه اطاقها موجود بود و زدن رمز ذکر شده در کتابچه موفق شده بودند کانالهای مربوط به فیلم های 18+ را باز کرده و هر شب چند فیلم از این نوع ببینند. از آنجایی که تماشای این فیلمها پولی بود، مبلغ مربوطه بعنوان هزینه اضافه روی صورتحساب اتاقشان شارژ شده بود و اعتراض پدر خانواده بجز پرداخت پول، بیشتر این بود که چرا هتل چنین کانالهایی را برای اتاقی که دو کودک ساکن آن هستند باز گذاشته است. استدلال کارمند هتل هم این بود که این خدمات ویژه برای تمام اتاقها باز است. اگر شما تمایل به قفل شدن کانالها داشتید باید در زمان پذیرش اتاق تذکر میدادید...
در نهایت برای دریافت پاسپورتها و اجازه خروج از هتل، چارهای بجز پرداخت پول نبود.
اما سوالی که همچنان در ذهنم باقی است این که تماشای چنین فیلمهایی در آن سنین چه تاثیری در ذهنیت بچهها از روابط اطرافیان و کلا بزرگترها گذاشته است؟
نویسنده: حمیدرضا فتح العلومی