کاخ مرمری و زیبای «جل محل» یا «کاخ آبی» در ایالت راجستان هند و «شهر صورتی» جیپور واقع شده و در آب های یک دریاچه ی مصنوعی فرو رفته است. اطلاعات زیادی در مورد تاریخ آن در دسترس نیست جز اینکه در قرن هجدهم (تاریخ دقیق آن مشخص نیست) توسط ماهاراجه مادو سینگ Maharaja Madho Singh ساخته شده و برای جشن های شکار اردک مورد استفاده قرار می گرفته است. بعدها پسر مادو سینگ یعنی مادو سینگ II با اضافه کردن حیاطی به کاخ، آن را بزرگ تر نمود. پس از او این مکان مورد استفاده ی نادرست قرار گرفته و به صورت وحشتناکی به مدت دو قرن مورد اهمال قرار گرفت تا اینکه در سال 2000 بازسازی شد.
«جل محل» یک سازه ی شگفت انگیز است و به این دلیل که هیچ اتاق قابل سکونتی در آن وجود ندارد، کاخ محسوب نمی شود. فقط یک باغ تراس گونه در آن وجود دارد که شخص ماهاراجه در اوقات فراغت خود در آن قدم می زده است. این قصر در حقیقت 5 طبقه است اما تنها طبقه ی انتهایی آن بالای سطح آب قرار گرفته و به هنگام پر بودن دریاچه سایر طبقات زیر سطح آب قرار می گیرند.
«جل محل» ترکیبی از سبک های مختلف معماری مانند راجپوت و مغول است که در ایالت راجستان بسیار رایج می باشند. معماری راجپوت بیشتر از همه از معماری سنتی هندی الهام گرفته، در حالیکه معماری مغول تحت تاثیر شدید معماری اسلامی و سبک های پارسی قرار دارد. شما می توانید مقادیری از هر دو را در جل محل ملاحظه کنید. سرسرا و تالارهای بزرگ طبقه ی اول با نقاشی های زیبا تزئین شده اند. در تراس این کاخ، باغی با معابر قوسی قرار گرفته است. در تمام گوشه های این کاخ، برج هایی نیمه هشت ضلعی به همراه گنبدهای زیبایی قرار گرفته اند. در مرکز تراس، غرفه ای مستطیلی شکل به سبک بنگالی قرار گرفته که به آن « چاتری» می گویند.
دریاچه ی مصنوعی « مان ساگار» که جل محل نیز در میانه ی آن پابرجاست در سال 1610 توسط راجا مان سینگ، حاکم وقت آمر، در پاسخ به قحطی و کمبود شدید آب که ایالت او را در پایان قرن قبلی به زحمت انداخته بود ساخته شد. برای جلوگیری از یک پیشامد مشابه، راجا مان سینگ دستور داد که سدی بر روی رودخانه ی دارباواتی به همراه یک مخزن یعنی همان دریاچه ی مان ساگار ساخته شود. برای قرن ها، دریاچه آب مورد نیاز برای مصارف آشامیدنی و آبیاری را فراهم می کرد. همچنین خانه ی تعداد بیشماری گونه های مختلف پرندگان نیز بوده است.
اما در قرن اخیر، این دریاچه تبدیل به مکانی برای خالی کردن مواد خام، فاضلاب تصفیه نشده و ضایعات صنعتی شده و آب کثیف و بدبوی آن بازدیدکنندگان را از این بنای زیبای تاریخی دور نگه می داشت.
در سال 2004، یک شرکت خصوصی به قصد تبدیل کردن آن به یک تفرجگاه و مقصد توریستی کنترل تمام منطقه و از جمله جل محل را عهده دار شد. یک دهه ی گذشته این شرکت مشغول تمیز کردن دریاچه و بازسازی کاخ بود، خوشبختانه زحمات آنها جواب داد چرا که کیفیت آب بهبود پیدا کرده و پرندگان نیز به این منطقه بازگشتند.
جل محل همچنان به روی گردشگران باز نیست، هرچند شما می توانید با قایق سواری در دریاچه از مناظر آن لذت ببرید.
منبع : amusingplanet
