صبح روز دوم می سال 2008، آتشفشانی واقع در 10 کیلومتری شمال شهر چایتن، نزدیک خلیج کورکووادو در جنوب شیلی، پس از نزدیک به 10000 سال خاموشی، دوباره شروع به فعالیت کرد. خاکسترهای آتشفشانی مانند یک پر غول آسا تا ارتفاع 17 کیلومتر در آسمان بلند شده و تمام شهر را پوشاندند. در آن زمان حدود 4000 نفر در این شهر زندگی می کردند و در زمان وقوع این رویداد همگی به سرعت شهر را تخلیه نمودند. آتشفشان چایتن چندین روز با غرش های سهمگین فوران می کرد و ستون خاکستر آن به ارتفاع 30 کیلومتر رسیده بود که به سراسر شیلی و آرژانتین و اقیانوس اطلس کشیده شد.
جالب است بدانید که شهر چایتن از فوران آتشفشانی آنقدر آسیب ندید که از باران های سنگین پس از آن! این باران ها تمامی خاکستر و گل جمع شده در دهانه های آتشفشانی و کناره های آن را شسته و با خود به داخل رودخانه ی چایتن بردند که مسیر عبور آن از داخل آتشفشان بود و سپس مسیر خود را به سمت جنوب و شهر چایتن ادامه می داد تا در نهایت به دریا سرازیر شود. همچنان که این مخلوط گل و خاکستر و آب بستر رودخانه را پر می کرد، مسیر آب باریک و باریک تر شد تا 12 ام می که بستر رودخانه به طور کامل مسدود شد. از آنجا که بستر قدیمی رودخانه دیگر جایی برای جریان آب نداشت، آب مسیر جدیدی درست از مرکز شهر برای خود پیدا کرد و هر چه را که سر راه آن ایستاده بود بلعید. در چنین شرایطی نیمی از شهر تخریب گردید.
خوشبختانه قبل از وقوع این اتفاق شهر به طور کامل تخلیه شده بود به همین دلیل این حادثه هیچ گونه تلفات جانی نداشت، اما خسارات وارده به اموال و خانه های ساکنان این شهر بسیار سنگین بود به طوریکه ساختمان های زیادی فرو ریخته، خیابان ها در گل و لای فرو رفته و خانه ها و اتومبیل های زیادی با جریان گل و خاکستر حرکت کرده و تخریب شدند.
تمام این سالها چایتن به همان شکلی که بود باقی مانده و بخش هایی از آن زیر لایه ی ضخیمی از گل مدفون شده اند. بخش هایی از شهر که از این حادثه جان سالم به در برده اند دقیقا در کنار بخش های ویرانه قرار گرفته و تحت تاثیر گردشگرانی که برای بازدید از بخش های مدفون شده می آیند رونق دارند.
بعد از وقوع حادثه، دولت تصمیم گرفت که ساکنان چایتن را به یک شهر جدید منتقل کند، اما آنها مقاومت کرده و تصمیم گرفتند که بمانند. امروز شهر جدید چایتن به سمت شمال در حال رشد بوده و از قسمت ساحلی که نیمه ی دیگر شهر مانند کیکی گلی در آن قرار گرفته دور است. اما این مکان نیز امن تر از جای قبلی نیست؛ حتی برعکس شاید خطرناک تر نیز باشد چون به آتشفشان نزدیک تر است و در صورت وقوع یک فوران عظیم، خطر مدفون شدن زیر جریان سنگ و خاکستر وجود دارد. در حقیقت، در 19 ام فوریه 2009، یعنی دقیقا 9 ماه بعد از فوران اولیه، آتشفشان دوباره فوران کرد و جریان سنگ و خاکستر از مسیر رود دره چایتن و در فاصله ی 5 کیلومتری شهر چایتن سرازیر شدند.
آخرین فوران این آتشفشان در سال 2011 بوده و از آن زمان تاکنون فعالیت های اندکی نشان داده است.
منبع : amusingplanet
