در یک شب سرد و برفی در دسامبر سال 1598، حدود ده مرد مسلح با شمشیر، چاقو و کاملا بی سر و صدا به یک تئاتر که به تازگی تماشاگران از آن خارج شده بودند حمله کردند. این تئاتر در Shoreditch در خارج از شهر لندن قرار گرفته بود و محلی برای اجرای نمایشنامه های مختلف به ویژه نمایشنامه های شکسپیر محسوب می شد. افراد مسلح با استفاده از نور کم فانوس هایی که در دست داشتند وارد سالن شدند و شروع به تیراندازی و تخریب سالن تئاتر کردند.
گروه تئاتری موسوم به مردان لرد چمبرلین در این سالن فعالیت می کردند و اکثرا نمایشنامه های ویلیام شکسپیر را بر روی صحنه می بردند. در چند سال گذشته، مردان چمبرلین بارها در تئاتر Shoreditch بازی کرده بودند. این تئاتر، در سال 1576، ساخته شده بود و دومین تئاتر دائمی انگلستان محسوب می شد.
گروه نمایش مردان لرد چمبرلین در سال 1594 تأسیس شد و در مدت کوتاهی به یکی از گروه های نمایش برجسته تئاتر در لندن تبدیل شد. تئاتر Shoreditch محل اجرای نمایش آنها بود و در طول سال ها، مردان چمبرلین بسیاری از معروف ترین نمایشنامه های شکسپیر را در این محل اجرا می کردند.
در سال 1596، قرار داد اجاره سالن تئاتر ، منقضی شده بود و گروه نمایش مردان چمبرلین سخت تلاش می کردند تا با مذاکره با مالک این تئاتر یعنی آقای گیلز آلن، اجاره ی خود را تمدید کنند. اما مالک تئاتر نه تنها از تمدید اجاره نامه خودداری کرد، بلکه تهدید کرد که اگر به موقع محل را تخلیه نکنند تمام وسایل آن ها و دکور صحنه شان را تخریب و خواهد سوزاند.
این اختلاف به مدت دو سال ادامه داشت و در طی این مدت کشمکش زیادی بین گروه نمایش و مالک ایجاد شده بود.
نهایتا مشخص شد که مالک سالن تئاتر، گیلز آلن قصد تمدید اجاره نامه را ندارد، مردان چمبرلین در تاریخ 28 دسامبر 1598، در حالی که مالک ساختمان، کریسمس را در خانه اش جشن گرفته بود، سالن قبلی را تخریب کردند.
و بلافاصله با کمک نجار با استعدادی به نام پیتر ، که بعدها تئاتر تاریخی لندن به نام Fortune Playhouse را ساخت، چوب های قدیمی سازه ی ساختمان را به یک تئاتر جدید و شگفت انگیز تبدیل کردند. تئاتری، که توانست تا 3000 تماشاگر را در خود نگه دارد.
نسخه افسانه ای این داستان می گوید که تئاتر در طول یک شب تخریب و برچیده و مجددا ساخته شد، اما مورخان معتقد بودند که این کار در چنین زمان کوتاهی امکان پذیر نبوده است. همچنین هیچ شواهدی وجود ندارد که شکسپیر در طول شب حضور داشته باشد، و این که اگر شکسپیر آن جا بود مطمئنا از این اقدامات جلوگیری می کرد، زیرا همه او را شخصی با اخلاق و قانونمند می دانستند.
سالن تئاتر تا اوایل سال 1599 مجددا راه اندازی شد و برای 14 سال بسیاری از بزرگترین نمایشنامه های شکسپیر در آن نمایش داده شد. در سال 1613، در طول اجرای هنری هشتم، یک حادثه باعث شد بخشی از سقف به زمین بریزد. اگرچه تئاتر به سرعت بازسازی شد، اما شکسپیر دیگر در آن جا نمایشی برگزار نکرد. در نهایت، مانند تمام تئاترهای دیگر در لندن، این تئاتر نیز توسط Puritans در سال 1642 بسته شد.
ساختمان بازسازی شده ی سالن تئاتر ، به نام «گلوب شکسپیر»، اکنون در مساحتی به حدود 750 فوت از سایت اصلی تئاتر قدیمی قرار گرفته است. در سال 1997، بر اساس حدسیات از طرح اصلی ساخته شد، اما تنها نیمی از ظرفیت ساختمان قدیمی تر را داشت .
تئاتر به صورت جدید طراحی شد تا به عنوان فضایی خاص برای اجرای نمایشنامه های شکسپیر محسوب شود. این سازه از نوع چوب بوده و بدون هیچ سازه ی فولادی ساخته شد. همچنین تنها ساختمان در لندن با سقف لبه دار است، زیرا این نوع طراحی پس از آتش سوزی بزرگ 1666 ممنوع شده بود. صندلی ها نیمکت های ساده ای هستند که راحت هم می باشند. هیچ نورافکن، میکروفن و یا تجهیزات صوتی مدرن استفاده نمی شود. تمام موسیقی ها به صورت زنده اجرا می شوند. امروزه نیز همه چیز همانطور که در قرن شانزدهم بود مانده اس. فقط اخیرا تئاتر شروع به آزمایش با نورپردازی و تجهیزات صوتی مدرن کرده است.
منبع: amusingplanet
