انجل، بلندترین آبشار پیوسته و یکپارچه دنیاست. این آبشار، در پارک ملی کانایما واقع شده، که دومین پارک ملی بزرگ ونزوئلاست و آبشار انجل، از یک شکاف در نزدیکی قله کوهی به نام Auyán-tepu (قله ای که نوک تیز نیست و سطح بالایی آن صاف است) به پایین و به سمت جایی که به دره شیطان معروف است و ۹۷۹ متر ارتفاع دارد، سرازیر میشود. این مجموعه آبشارها، انشعاب‌هایی از رودخانه کارائو هستند که خودِ این رودخانه جزئی از سیستم رودخانه‌ایِ اوری‌نوکویِ ونزوئلا است. از میان خیره کننده‌ترین جاذبه‌های طبیعی زمین، آبشارهای انجل، حقیقتا جزو تماشایی‌ترین‌ها هستند.
تاریخچه آبشارهای انجل
قبل از اواسط دهه ۵۰، این آبشارها جاذبه‌های ناشناخته‌ای بودند. حتی قبیله بومی Kamarakotos Pómon که ساکن دره‌ای در کنار Auyán-tepu بودند، از آبشارها دوری می‌کردند، چرا که معتقد بودند، منطقه آرام و ساکتِ آبشارهای انجل، پناهگاه ارواح پلید است.
در سال ۱۹۳۳، جوینده طلای آمریکایی به نام جیمز کرافورد انجل (جیمی)، در حالی که با هواپیمای تک سرنشینش که فلامینگو نام داشت، بر فراز کوه‌ها پرواز می‌کرد و به دنبال بسترهای حاویِ سنگ‌های معدنی با ارزش می‌گشت، به شکل کاملا تصادفی آبشارهای انجل را کشف کرد.
در سال ۱۹۳۷ جیمی در حالی به منطقه آبشارها برگشت که همسر دومش مِری، و دو نفر از آشنایان به نام‌های گوستاوو هنری و میگوئل دلگادو هم او را در هواپیما همراهی می‌کردند.
اگرچه که جیمی، هواپیما را با موفقیت روی سطح صاف و قلب‌مانند قله Auyán-tepu فرود آورد، اما چرخ‌ها در گل گیر کردند و هواپیمای او تا سال ۱۹۷۰، بر فراز همان کوه گرفتار ماند.
گروه، ۱۱ روزِ تمام به سختی و آهستگی از میان زمین‌های صعب‌العبور عبور کرد و غذای محدودی که همراه داشتند را جیره‌بندی کردند تا اینکه بالاخره به یک زیستگاه کوچک در کاماراتا رسیدند. حرفِ شاهکار و کشف جدید جیمی، همه جا پخش شد و بر حسب روال موجود، آبشارها به نام او، نامگذاری شدند. این داستان، توجه و تمایلِ بین‌المللی را متوجه آبشارهای انجل کرد و در ادامه، تحقیقات علمی بسیاری درباره آنها انجام گرفت.
پارک ملی کانایما، در سال ۱۹۶۲ تاسیس شد و یونسکو در سال ۱۹۹۴، این منطقه را به عنوان میراث جهانی ثبت کرد.
بازدید از آبشارهای انجل
پارک ملی کانایما، با تنوع عجیب حیات وحش استوایی و چشم اندازهای پر هیبت و الهام بخشش، دروازه آبشارهای انجل به حساب می‌آید. این منطقه، که میراث جهانی یونسکو است، تنها از طریق مسیرهای هوایی قابل دسترسی است؛ و هیچ راه زمینی برای رسیدن به آن وجود ندارد.
خطوط هوایی Rutaca و Avior ، پروازهایی را از کانال هوایی در نظر گرفته شده در کمپ کانایما، ترتیب داده‌اند. مسافران، بر فراز مسیرهای سبز و باریک عمق جنگل، پرواز می‌کنند؛ مناطقی که درست مثل بعضی کوه‌های باستانی و رودهایی مار مانند و پر پیچ و خم، پای هیچ انسانی به آنها نرسیده است.
قبل از پرواز، مسافران حتما باید واکسن تب زرد را زده باشند. بازدیدکنندگان پارک جنگلی، از روی شهر مستعمراتی کیوداد بولیوار، یا پایتخت ونزوئلا یعنی کاراکاس پرواز می‌کنند.
آبشارهای انجل در بالا و سمت چپ نقشه و با رنگ آبی علامت گذاری شده‌اند.
پس از ورود به کمپ کانایما، باید هزینه ورودی پرداخت کنید، که تقریبا ۴ دلار است. این کمپ، از آبشارهای انجل حدود ۵۰ کیلومتر فاصله دارد و توسط چندین آبشار (با ارتفاعی کمتر از انجل) احاطه شده است؛ آبشارهایی که به سمت یک تالاب زیبا جاری می‌شوند که به خاطر وجود مواد معدنی، رنگ متفاوتی پیدا کرده و سواحل شنی کناره‌های آن را گرفته‌اند. گشت و گذار در آبشارهای انجل از کمپ شروع میشود. وسایل راحتیِ در نظر گرفته شده برای گردشگران، شامل یک جیپ است، که برای طی کردن مسیر آماده شده است.
یکی از راه‌های پر طرفدار، برای رفتن به انجل، استفاده از قایق است که آن هم پس از رسیدن و استقرار در کمپ، امکان پذیر میشود؛ همچنین مسافرها می‌توانند از طریق کانال هوایی کانایما به سمت تالاب کانایما پرواز کنند. قایق‌های کانوی موتوری، بین ماه‌های می و ژانویه به سمت بالای رودخانه حرکت می‌کنند. زمانِ این سفر، متغیر است، با این حال، به طور میانگین، حدود ۵ ساعت طول می‌کشد، تا از کمپ، به آبشار برسید. آبراهه‌های فرعی پر پیچ و خم، که با جنگل‌های انبوهِ پر از حیوانات وحشی احاطه شده‌اند، کاری می‌کنند که کانوها از بخشهای پر حجم و پر سرعت رودخانه سریعا عبور کنند و ضمنا باید مراقب تخته سنگ‌های زیر آب هم باشند، به همین خاطر احتمال خیس شدن کسانی که داخل قایق هستند بسیار زیاد است. از تالاب به بعد، گردشگران باید از میان جنگل‌های انبوه ونزوئلا عبور کنند، تا بتوانند مناظر مختلف را ببینند. اگر جریان آبشارها به اندازه کافی آرام باشد، گردشگران تشویق می‌شوند که در حوضچه‌هایی که با ریزش آب آبشار، شکل گرفته شنا کنند.
سفر به آبشارهای انجل، از طریق اپراتورهای مختلفی، قابل رزرو کردن است. خود پارک هم، زمان‌بندیِ سفرها را برنامه‌ریزی و اجرا می‌کند، که بسته به زمان ورود شما به کمپ، این برنامه در اختیارتان قرار می‌گیرد.
کارهایی که در پارک ملی کانایما باید انجام بدهید
پارک ملی کانایما، تقریبا به اندازه کشور بلژیک است. چیزهای زیادی برای دیدن و کارهای زیادی برای انجام دادن در آن وجود دارد. این پارک، خانه بیش از ۵۵۰ گونه از پرندگان و ۵۰۰ نوع ارکیده است، همینطور پلنگ راه راه آمریکایی و پوما و ...
گردشگران علاوه بر فرصت استفاده از جکوزی‌های طبیعی و حمام آفتاب در سواحل وسیع تالاب، دوست دارند که در کوهنوردی‌ها، سفرهای با قایق و گشت وگذار در روستاهای بومی مشارکت کنند، که تمام این فعالیت‌ها چه از مبدا و چه در زمان ورود به کمپ، قابل رزرو کردن و نام‌نویسی است. هر تور، به توانایی‌ها، تخصص‌ها و البته علاقه‌مندی‌های متفاوتی نیاز دارد.
رورایما (Roraima)، کوهی که قله‌ای صاف دارد، در نزدیکی مرز برزیل، بلندترین قله موجود در پارک است و به شدت چشمگیر و زیباست. این غول خفته، با ارتفاعی در حدود ۲۸۱۰ متر در بلندترین قسمت، همچنان محبوب قلبِ افرادی است که ولع دیدن مناظری را دارند که قلب را از تپش می‌اندازد. حرکت به سمت قله، ۵ روز طول می‌کشد و در این صعود، حضور راهنما ضروری است و می‌توانید آن را از کمپ کانایما اجاره کنید.
میان آبشارهای ساپو (قورباغه) و ساپیتو (قورباغه کوچک)، یک گذرگاه معروف وجود دارد که به گردشگران پارک ملی کانایما این فرصت را می‌دهد تا پشت پرده آبشار قدم بزنند. این در حالی است که دره Kevác و آبشار زیبا و شاعرانه آن که Cueva نام دارد، در شمال غربیِ کاماراتا (یک دهکده بومی) واقع شده‌اند. در این منطقه، یک استراحت‌گاه بسیار کوچک وجود دارد با تعداد انگشت شماری کلبه بومی، که همگی از کاه ساخته شده‌اند. شاید بتوانید یک فروشگاه کوچک هم پیدا کنید و از امکانات و اقامتگاه‌هایی که برای مهمان‌ها تدارک دیده شده استفاده کنید و فرودگاه کوچک منطقه را ببینید.
بهترین زمان بازدید از آبشارهای انجل
بهترین وقت دیدن آبشارهای انجل، بین ماه‌های می و نوامبر است. بین دسامبر و اپریل، احتمال بارش باران بسیار کم است و با وجود اینکه همه آبشارها فعالند ولی به علت تبخیر آب، به باریکه‌هایی کم جان تبدیل می‌شوند.
محل اقامت مناسب در نزدیکی آبشارهای انجل
مکان‌های اقامتی زیاد و متنوعی در دسترس بازدیدکنندگانِ پارک قرار دارد که بخش عمده‌ای از آنها، تنها به اندازه یک سفر جاده‌ایِ کوتاه با جیپ، از کمپ کانایما فاصله دارند. چادر زدن و اقامت‌های مشابه،در پارک ملی کانایما ممنوع است.
حقایقی جالب درباره آبشارهای انجل
- در حقیقت مجموعه آبشارهای انجل، بلندترین نمونه‌های دنیا هستند. آبشاری که از ارتفاعی ۹۸۵ متری و بدون هیچ مانعی بر سر راه، به شکل یکپارچه و بی وقفه به پایین می‌ریزد و در زبان اسپانیایی، نام سالتو انجل (Salto Angel) را به آن داده‌اند.
- آبشار انجل، در طول فصل‌های بارانی، آب و هوای مخصوص خودش را دارد. در این زمان‌های به خصوص از سال، تا شعاع ۱ کیلومتری آبشار، می‌توان وجود مه را حس کرد و قطرات آبِ نشسته بر سطح پوست را دید.
- بلندی آبشارهای انجل، سه برابر نماد مشهور شهر پاریس، یعنی برج ایفل است.
- پارک ملی کانایما، به دو بخش اصلی تقسیم میشود: غربی و شرقی. آبشار انجل، در بخش غربی واقع شده است.
- گردشگران، تنها از سال ۱۹۹۰ اجازه پیدا کردند که از آبشارهای انجل بازدید کنند. اولین بازدید کنندگان این آبشارها، در کمپ بولتون اقامت کردند، که امروزه به نام کمپ کانایما شناخته میشود.
- هواپیمای جیمی انجل، برای بازدید، در موزه دانش هوانوردیِ ماراکای، قرار داده شده است.
آیا به نظرتان می‌توانید روزی این آبشار را از نزدیک ببینید؟
منبع: beautifulworld.com
