گردشگران شجاعی که آرزو دارند برای دیدن بقایای تایتانیک، این مشهورترین لاشه کشتی دنیا، سفر کنند، حسابی روی شانس هستند. تبلیغ سفری لوکس بر عرشه تایتانیک و در دل اقیانوس آتلانتیک، در سال ۱۹۱۲ همه جا را پر کرده بود. حالا، در تابستان ۲۰۱۹، تعداد محدودی سفر بسیار گران قیمت، برنامه ریزی و ثبت نام شده است؛ سفرهایی که شکل جدیدی از تجربه را در اختیار افراد خواهد گذاشت: یک فرصت استثنائی برای دیدن منطقه‌ای که تایتانیک در آن غرق شد، آن هم در عمقی به اندازه ۳۹۰۰ متر، پایین‌تر از سطح اقیانوس.
کشتی تایتانیک، پس از برخورد با یک کوه یخ، در نخستین سفر خود، از بندر ساوت‌همپتون به نیویورک، در ساعت ۱۱ و ۴۰ دقیقه‌ی شبِ ۱۴ آوریل، در زمانی کمتر از سه ساعت غرق شد و تمام جهان را با داستان‌هایی درباره‌ی کمبود قایق‌های نجات و قطع شدن تماس‌های رادیویی و... غرق در حیرت باقی گذاشت. جای دقیق لاشه کشتی، تا سال ۱۹۸۵، مشخص نشده بود، تا اینکه عملیات مشترک، بین آمریکا و فرانسه صورت گرفت و تایتانیک، در قالب دو قسمت جداگانه، توسط یک کشتی اقیانوس پیما و مجهز به سیستم نقشه برداری و یک ربات زیردریایی، در عمق ۳۹۰۰ متریِ اقیانوس پیدا شد. منطقه‌ی مذکور، حدود ۶۵۰ کیلومتر از ساحل نیوفاندلند در کانادا فاصله داشت.
تایتانیک در بندر کرک - سال ۱۹۱۲
OceanGate، کمپانی است که سفرهای قطعی و ۱۰ روزه سیاحت اکتشافی در تایتانیک را برای تابستان پیش رو برنامه ریزی و رزرو کرده است، رقم هزینه‌ی این سفر برای هر نفر، چیزی بیش از ۱۰۰۰۰۰ دلار است (سایر شرکت‌ها مثل Bluefish هم، اعلام کرده‌اند که افراد را به منطقه تایتانیک می‌برند). سفری که OceanGate، طراحی کرده، مسافران را تا منطقه‌ای که لاشه‌ی تایتانیک در آنجا قرار دارد می‌برد، سپس، آنها را در قالب گروه‌های کوچک‌تر، و با ۹۰ دقیقه حرکت با زیر دریایی، در عمق آب، به یک تور 3 ساعته برای بررسی لاشه کشتی می‌برد.
باله‌های نصب شده در انتهای کشتی (قطعات صافی از جنس چوب، فلز و یا لاستیک که با لولا به انتهای قایق یا کشتی‌ها متصل می‌شوند و در جهت‌دهی به حرکت آنها موثرند) که خواهرِ تایتانیک نامیده میشود. برای فهمیدن مقیاس و اندازه‌ها، به مردی که در پایین تصویر ایستاده نگاه کنید.
دانا هال، مدیر بازاریابی کمپانی OceanGate، می‌گوید: «این، اولین سفر برنامه‌ریزی شده و رسمی برای بازدید از تایتانیک و منطقه غرق شدن آن، از سال ۲۰۰۵ تا به حال است و ما طوری برنامه‌ریزی کردیم که حرکت خود را از سنت جان در نیوفاندلند آغاز کنیم. کمتر کسی این کشتی افسانه‌ای را از سال ۱۹۱۲ که غرق شد، دیده است. طی ماموریت‌هایی که در فاصله ماه‌های ژوئن تا آگوست ترتیب داده شده، تعداد محدودی از شهروندان که به نام متخصصان ماموریت، شناخته می‌شوند و از میان کسانی انتخاب شده‌اند که در طول ۱۵ سال گذشته تا عمق ۳۸۰۰ متری اقیانوس شمالی پایین رفته باشند، دیگران را در این سفر، همراهی می‌کنند. در تمام دنیا، تنها ۵ نفر این قابلیت را داشته‌اند که به عمق تایتانیک برسند و این میراث دریایی فوق‌العاده را مستقیما و از نزدیک ببینند.»
تایتانیک در بندر ساوت‌همپتون، کمی قبل از ترک بندر
او ادامه می‌دهد: «در واقع متخصصان ماموریت، دعوت می‌شوند تا نقش مهمی را در این عملیات معتبر علمی و تکنولوژیکی ایفا کنند؛ جایی که باید در کنار گروهی از دانشمندان و محققان و متخصصان تولید محتوا کار کنند تا بتوانند شرایط فعلی لاشه کشتی را به صورت دیجیتالی ثبت و مستندسازی کنند.»
طبق گفته‌های هال، بلیط‌های سفر تایتانیک، در سال ۲۰۱۹ به سرعت خریداری شدند و این کمپانی در حال دریافت سفارش و درخواست‌های جدید برای سال ۲۰۲۰ است. «مشتری‌های ما افراد معمولی نیستند. مشتری‌های فعلی ما سن و سالی بین ۲۵ تا ۷۰ سال دارند. بعضی از آنها خودشان را تایتانیکی می نامند و می‌گویند که تمام عمر، رویای دیدن تایتانیک را در سر داشته‌اند و بعضی از آنها، تنها به دنبال فرصتی برای تجربه‌ی یک ماجراجویی کمیاب هستند.»
قسمت جلویی تایتانیکِ ویران، که در سال 2004 عکاسی شده است.
محققان می‌گویند که لاشه کشتی، تا ابد دوام نمی‌آورد. در عرض چند دهه، به لطف برخی انواع باکتری‌ها، که به آرامی پوسته فلزی آن را می‌خورند، ممکن است کلا چیزی از این کشتی باقی نماند. هیچ کس حساب اینجای کار را نکرده بود، که باکتری‌های نادری به نام Halomonas titanicae وجود دارند، که از زنگ آهن تغذیه می‌کنند (نام آنها را از تایتانیک گرفته اند، که در حال حاضر محل برگزاری جشن باکتری‌هاست). چنین چیزی قبل از این در هیچ کجا دیده نشده بود. در سال ۱۹۹۱ گروهی از محققان اسپانیایی و کانادایی، نمونه‌هایی از زنگ زدگی‌ها را جمع کردند و متوجه تغییراتی در ماهیت آنها شدند که گویا توسط باکتری‌ها پدید آمده بود.
در سال 2014، تیمی متشکل از دانشمندانِ اداره‌ی مدیریت انرژهای اقیانوس آمریکا، با بررسی ۸ لاشه‌ی کشتی در شمال خلیج مکزیک، سعی کردند نگاه دقیق‌تری به این نوع از باکتری‌ها بیندازند. بی بی سی گزارش داده است: «قطعات باقی مانده از لاشه کشتی‌ها، شامل قطعات چوبی از بعضی کشتی‌های دریانوردی متعلق به قرن نوزدهم بود، قدمت قطعات چوبی یکی از این کشتی‌ها به قرن هفدهم می‌رسید، سه کشتی با بدنه‌ی فلزی هم وجود داشت که مربوط به زمان جنگ جهانی دوم بود و یکی از آنها توسط ارتش آلمان غرق شده بود.»
در نتیجه، کشتی‌های چوبی، اغلب پر از باکتری‌هایی می‌شوند که به سلولز، هِمیسلولز و لِگنین حمله کرده و از آن تغذیه می‌کنند. کشتی‌های فلزی، توسط باکتری‌هایی که عاشق آهن هستند، تسخیر می‌شوند.
راستی، اگر شانسش را داشتید و می‌توانستید هزینه‌ی این تور عجیب را بپردازید، دلتان می‌خواست که این بخش عجیب از تاریخ را از نزدیک ببینید؟
منبع: thevintagenews.com
