گورستان اوکونوین بر فراز کوه کویا در ژاپن قرار دارد و در میان درختان سرو بلند آن پنهان شده است. این گورستان، هزارتویی از سنگ قبرهای باستانی خزه گرفته است که راه‌های آن به آرامگاه یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های آیین بودایی در ژاپن به نام کوبو دایشی ختم می‌شوند. گفت میشود کوبو دایشی (که نام دیگر آن کوکای است) در اوکونوین در حالت مدیتیشن ابدی آرمیده است و این امر سبب شده تا این گورستان به یکی از مقدس‌ترین مکان‌های ژاپن تبدیل شود. فضای روحانی این آرامگاه ابدی زائران را به سوی خود می‌کشاند و گردشگرانی که به دنبال آرامش معنوی هستند نیز به سوی آن جذب می‌شوند.
کویاسان
کوه کویا – که در زبان ژاپنی به آن کویاسان می‌گویند – شهری بسیار کوچک و پر از معبد است که در رشته کوه سرسبز کی واقع در منطقه واکایاما واقع شده است. کوبو دایشی یک راهب، شاعر و دانشمند بود که شاخه تأثیرگذار بودایی شینگون را در ژاپن پایه‌گذاری کرد؛ او در قرن نوزدهم از این کوه که هم از نظر جغرافیایی و هم از نظر معنوی از جامعه عادی انسانی بالاتر بود، به عنوان پناهگاهی در برابر دغدغه‌های زندگی دنیایی بهره گرفت. خیابان‌های باریک کویاسان پر از دودهای معطر هستند و پژواک صدای ناقوس‌ها و عابدان آن‌ها را دربر گرفته است و همه این‌ها سبب میشود هنگامی‌که به این مکان برسید، آرامشی کامل و راستین شما را فرابگیرد.
گورستان
گورستان اوکونوین در ناحیه شرقی کوه کویا و در میان جنگل واقع شده است. این گورستان با 2400 متر طول و بیش از 200000 قبر، بزرگترین گورستان ژاپن به شمار می‌رود. مسیرهای سنگی آن که به درخت و فانوس آراسته شده‌اند، از پل ایچینوهاشی آغاز می‌شوند، از سنگ قبرها می‌گذرند و شما را به آرامگاه کوبو دایشی می‌رسانند.
قبرهای این گورستان متعلق به دسته‌های مختلفی از افراد می‌باشند که شامل اربابان باستانی فئودال، راهب‌های مشهور و فرمانداران نظامی مانند دیتو ماسامون که شهر سندای در شمال ژاپن را پایه‌گذاری کرد هستند. این قبرها با قبرهای معاصر آمیخته شده‌اند؛ برای نمونه بناهای نمادینی که شرکت‌هایی مانند پاناسونیک برای بزرگداشت کارمندانی که از دنیا رفته‌اند، ساخته است، یا بناهایی عجیب‌تر: ازجمله یادبودی که یک شرکت کنترل آفات برای همه موجوداتی که محصولاتشان آن‌ها را نابود کرده است، ساخته است. قبرهای جدیدتر در قسمت جدیدتر گورستان هستند و برای زودتر رسیدن از این قسمت به آرامگاه دایشی می‌توان از ایستگاه اتوبوس اوکونوینما استفاده کرد.
بیشتر مردم هنگام روز از اوکونوین بازدید می‌کنند، اما شب‌ها نیز می‌توان در این گورستان گشت زد. فضای آرام و فراموش‌نشدنی شب‌های آن بسیار خاطره‌انگیز است. صبح زود هم برای بازدید از این گورستان مناسب است؛ در این هنگام از روز لابه‌لای هوای خنک آن مه دیده میشود و گورستان حال و هوای عرفانی ویژه‌ای به خود می‌گیرد.
جاذبه‌های بی‌مانند گورستان
جاذبه دیگری به‌جز قبرها در گورستان وجود دارند که می‌توان آن‌ها را در مسیری که به آرامگاه دایشی می‌رسد یافت. در میان این جاذبه‌ها، هیجان‌انگیزترینشان سوگاتامی نوایدو یا چاه انعکاس است که می‌توان درست پس از پل ناکانوهاشی و در میان گورستان آن را یافت. طبق افسانه‌های کهن ژاپن اگر به درون این چاه کوچک نگاه کنید اما تصویر انعکاسی خود را نبینید، در سه سال آینده خواهید مرد.
کمی جلوتر و نزدیک به آرامگاه دایشی به سنگ میروکو می‌رسید. این سنگ در یک قفس کوچک چوبی نگه‌داری میشود و در کوچک این قفس به‌اندازه‌ای است که تنها می‌توانید دست خود را وارد آن کنید. گفته میشود که این سنگ می‌تواند ارزش کسانی را که می‌خواهند آن را بلند کنند بسنجد و برای پرهیزگاران سبک و برای گناهکاران سنگین خواهد بود.
همچنین احتمالاً به چند مجسمه جیزو برخورد خواهید کرد که در نقاطی از زمین گورستان پراکنده شده‌اند. جیزو یکی از خدایان بودایی است که از مسافران، کودکان و ارواح مردگان محافظت می‌کند. مجسمه‌های او را اغلب می‌توان در مکان‌هایی یافت که مرز بین دنیای مادی و معنوی به شمار می‌روند – مانند اوکونوین. این سازه‌های سنگی خزه گرفته معمولاً سینه‌بند یا کلاه قرمز به تن دارند و گاهی با رنگ قرمز آن‌ها را آرایش می‌کنند. گفته میشود این کار روشی برای محافظت از روح کودکان از دنیا رفته است.
تالار فانوس
سپس در این مسیر به پل گوبیونوباشی می‌رسیم و این یعنی به مقدس‌ترین بخش داخلی اوکونوین وارد خواهیم شد. آرامگاه کوبو دایشی نیز در همین تالار واقع شده است. بازدیدکنندگان پس از آنکه از این پل می‌گذرند، اجازه ندارند چیزی بخورند یا بنوشند یا عکس بگیرند.
با اینکه امکان ورود به خود آرامگاه وجود ندارد، اما می‌توانید از تالار تورودو یا تالار فانوس دیدن کنید. این تالار پرستشگاه اصلی گورستان است و زائران برای پرستش در درگاه کوبو دایشی وارد آن می‌شوند. بیش از 10000 فانوس درون تالار وجود دارد که پیوسته روشن نگه داشته می‌شوند؛ طبق افسانه‌ها بعضی از آن‌ها بیشتر از 1000 سال است که خاموش نشده‌اند. زیر تالار در اتاق پیچ در پیچی قرار دارد که دیوارهای آن از کف تا سقف پر از ده‌ها هزار مجسمه بودای کوچک هستند که به اوکونوین اهدا شده‌اند.
اقامتگاه معبد
بیشتر معابد کوه کویا ازجمله جوکی این، اکو این و سایزن این، شب‌ها باز هستند و مهمان می‌پذیرند. خدمات اقامتی که در این معابد ارائه می‌شوند بیشتر به مانند ریوکان (مسافرخانه)های سنتی ژاپن هستند و شرایط مذهبی سختی را که فکر می‌کنید ممکن است داشته باشند، ندارند. معمولاً به شما یک اتاق شخصی می‌دهند که یک تخت خواب فوتونی راحت و کف‌پوشی از حصیر تاتمی برای آن در نظر گرفته شده است و حتی ممکن است یک اونسِن (حمام گرم آب چشمه) عمومی نیز در محل وجود داشته باشد. معمولاً صبحانه و شام در قیمت اتاق در نظر گرفته می‌شوند و حواستان باشد که چشیدن طعم شوجین ریوری را از دست ندهید. این یک خوراک سنتی بودایی گیاهی است که با ظرافت تمام سرو میشود و مواد غذایی تشکیل دهنده آن از مناطق اطراف تهیه می‌شوند و فصلی هستند؛ یکی از این مواد توفوی یخ خشک شده مشهور کویا است.
شما این فرصت را پیدا می‌کنید که به عنوان بخشی از اقامتتان در معبد (یا شوکوبو یتان) در کلاس‌های مدیتیشن و مراسم‌های عبادت صبحگاهی شرکت کنید. تنها کسانی که شب را در یک معبد می‌مانند می‌توانند در مراسم‌های صبحگاهی شرکت کنند و ارزشش را دارد که برای شرکت در این مراسم‌ها 5 صبح از خواب بیدار شوید. مراسم هر معبد متفاوت و خاص است، اما احتمالا در تمامی این مراسم‌ها ترکیبی از سرود، مدیتیشن و عطرهای خوشبو را خواهید یافت.
معبد کونگوبوجی
با توجه به وقت و هزینه‌ای که برای سفر به کوه کویا صرف می‌کنید، اگر به جز اوکونوین از قسمت‌های دیگر آن دیدن نکنید واقعا زیان کرده‌اید. وقتی را برای بازدید از معبد کونگبوجی در نظر بگیرید، چراکه معبد مرکزی بودایی شینگون در ژاپن و مهم‌ترین معبد شهر به شمار می‌رود. می‌توانید با پرداخت بهای اندکی در ساختمان‌های اصلی آن به تنهایی گشت بزنید، از دیدن تالارهای برگزاری مراسم آن لذت ببرید و از نقاشی‌های ظریفی از گل‌ها، حیات‌وحش و کوه کویا در فصل‌های مختلف دیدن کنید.
بزرگترین باغ آیین ذِن در ژاپن با مساحت 2350 مترمربع در این معبد وجود دارد. طرح تصویری این باغ که نام آن راک گاردن است، یک جفت اژدهای باهیبت را نشان می‌دهد که از دریایی از ابرها به وجود می‌آیند تا از کونگوبوجی محافظت کنند. این باغ برای تفکر و مراقبت مکان بسیار مناسبی است.
چگونه می‌توان به این مکان رسید؟
اوساکا نزدیک‌ترین شهر بزرگ به کوه کویا است. می‌توانید از ایستگاه نامبا سوار قطار سریع‌السیر نانکای یا قطار کویای نانکای به مقصد گوکوراکوباشی شوید (که مورد دوم ارزان‌تر است اما سفر با آن بیشتر طول می‌کشد). از گوکوراکوباشی می‌توانید با استفاده از تراموای برقی به ایستگاه اتوبوس کویاسان برسید. سپس از این ایستگاه سوار اتوبوس شوید و پس از طی مسافت اندکی به مرکز شهر خواهید رسید؛ توجه داشته باشید که پیاده‌روها حق عبور از جاده باریک اتوبوس‌ها را ندارند، پس اجبارا باید از اتوبوس استفاده کنید.
در هر ساعت 2 یا 3 اتوبوس مستقیما به اوکونوین می‌روند. پس از سوارشدن می‌توانید در ایستگاه اتوبوس ایچینوهاشی گوچی پیاده شوید و از مسیر 4/2 کیلومتری گورستان به‌سوی آرامگاه پیاده حرکت کنید. همچنین می‌توانید تا رسیدن به قسمت اوکونوین مِی در اتوبوس بمانید و تنها در قسمت جدیدتر و کوتاه‌تر گورستان قدم بزنید.
اگر نمی‌خواهید مستقیما با تراموای برقی به گورستان بروید، می‌توانید از مرکز شهر تا گورستان پیاده بروید. این پیاده‌روی از چهارراه سنجوینباشی 10 الی 15 دقیقه طول خواهید کشید و در مسیر خود به نماهای بسیار جالبی مانند چایخانه‌ها، فروشگاه‌های سوغاتی و معابد بر خواهید خورد.
جالب است که یک گورستان می‌تواند تا این اندازه آرامش‌بخش و زیبا باشد. اینطور نیست؟
منبع: matadornetwork.com
