مردی مسن سعی می‌کند لباس خود را تا مچ پا تنظیم کند، در روبروی او درخت حدوداً نیم متری شبیه به درخت کریسمس که با گل‌های نارنجی روشن تزیین شده‌اند دیده میشود. چندین نفر نیز پیشکش‌های خود را شامل تخم‌مرغ آب پز، برنج چسبناک (sticky rice، یکی از انواع برنج آسیایی) و سایر مواد غذایی اطراف پایه این درخت جمع می‌کنند.
رشته‌های طویل پنبه‌ای سفیدرنگی از بالای درخت به جهت‌های مختلف کشیده شده‌اند. خاله‌ها، عمه‌ها، دایی‌ها، عموها، خواهران، برادران، پسرعموها، دوستان و همسایگان، همگی بر روی زمین نشسته‌اند. رشته نخ به همه داده میشود تا آن را با کف دست خود نگه دارند. سپس همگی سکوت می‌کنند و در این هنگام پیرمرد با خواندن سرود، ارواح و کنیزان را فرامی‌خواند. در لائوس، شانس، همراه با سلامتی، ثروت و شادی را از ارواح درخواست می‌کنند. آن‌ها مراسم شادی یا خوش‌شانسی را همراه با خواندن سرود و درحالی‌که رشته‌های پنبه را با کف دست گرفته‌اند، انجام می‌دهند.
تاریخچه
مراسم باکی (Baci) در لائوس منحصربه‌فرد است، این مراسم چند هزار سال است که برگزار میشود و جزء قدیمی‌ترین مراسم‌های آن‌ها محسوب میشود. سنت باکی قبل از آئین بودائی و هندوئیسم وجود داشته است. مردم لائوس برای جشن گرفتنِ مراسم‌های شادی خود مثل جشن عروسی یا تولد نوزاد جدید این مراسم را برگزار می‌کنند. این مراسم برای کسی که شغل جدیدی را شروع کرده است شانس به همراه می‌آورد و باعث تقویت قوای فرد بیمار میشود. همچنین برگزاری این مراسم باعث استحکام خانواده‌ای میشود که مراسم را برگزار کرده‌اند.
محور هر مراسم باکی، فا خوآن (pha khuan، درخت مخصوص مراسم) قرار دارد. این درخت برج ظریف هرمی شکلی است که از برگ‌های نخل سبز ساخته شده است و با تزیینات نارنجی تزیین شده است. شرکت‌کنندگان در مراسم در اطراف درخت جمع می‌شوند و شخص پیری (معمولاً سابقه فعالیت به عنوان راهب بودائی را دارد) شروع به خواندن سرودهایی مخصوص می‌کند. آن‌ها اعتقاد دارند 32 روح وقتی به صورتی هماهنگ قرار بگیرند، خوش‌شانسی را تضمین می‌کنند و با توجه به اینکه آن‌ها سرگردان هستند برای ارتباط گرفتن با آن‌ها باید مراسم باکی را برگزار کنند.
خوش‌شانسی برای همه
رشته‌های پنبه‌ای سفیدرنگ از بالای درخت آویزان شده است و در قسمت پایین آن مقدار زیادی غذا و خوراکی قرار گرفته است. ازجمله این غذاها می‌توان به تخم‌مرغ آب پز، برنج چسبیده، میوه، کراکر، کلوچه و مرغ درسته آب‌پز اشاره کرد. همچنین در این مراسم میزبان در قسمت بالایی فا خوآن قرار می‌گیرد.
بعد از نیم ساعت تا یک ساعت اجرای مراسم، تشریفات پایان می‌یابد و سپس مقداری برنج به هوا پرتاب میشود. این برنج‌ها نماد خوشبختی است که به همراه ارواح و کنیزها آمده است. قدم بعدی این است که برای فرار نکردن خوش‌شانسی باید رشته‌ها را در جای درست قرار بدهند، بنابراین این رشته‌های پنبه‌ای را می‌برند و سپس به دور مچ خود می‌بندند.
گره زدن
در این مرحله مهمانان ضمن آرزوی بخت و اقبال برای یکدیگر، رشته‌ای پنبه‌ای را به مچ یکدیگر گره می‌زنند و سپس برای گرفتن غذا، زیر فا خوآن آماده می‌شوند. تخم‌مرغ‌ها را معمولاً بچه‌ها می‌شکنند و می‌خورند و مرغ آب پز را بزرگ‌ترها دست‌به‌دست می‌کنند و هر کس تکه‌ای از گوشت آن را جدا می‌کند. پس از اتمام غذاها مراسم خوش‌شانسی نیز پایان می‌یابد.
شما نمونه دیگری از این مراسم‌ها که برای خوش‌شانسی در دیگر فرهنگ‌ها و کشور‌ها برگزار میشود سراغ دارید؟
منبع: matadornetwork.com
