کالینینگراد (Kaliningrad) استانی بین لهستان و لیتوانی در دریای بالتیک است که کاملاً از سرزمین مادری‌اش روسیه، جدا افتاده است. این منطقه قبلاً جزئی از پروس شرقی بوده است و سپس به تصرف آلمان درآمد و پس از پایان جنگ جهانی دوم و با طراحی جدید نقشه اروپا تحت کنترل اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت. بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی هم کالینینگراد همچنان تحت کنترل روسیه باقی ماند.
مساحت منطقه کالینینگراد حدود 222 کیلومترمربع و جمعیت آن کمتر از 1 میلیون نفر است. این منطقه آن‌قدر کوچک است که روی نقشه به‌سختی دیده میشود و احتمالاً کمتر به‌عنوان مقصد گردشگری موردتوجه قرار می‌گیرد؛ اما علی‌رغم این موارد کالینینگراد به دلیل تاریخ و موقعیت جالبی که دارد میتواند به‌عنوان مقصد سفر بعدی شما انتخاب شود.
برای شناخت تاریخ شهر به موزه بانکر بروید
مرکز این استان هم کالینینگراد نام دارد و زمانی که تحت کنترل آلمان قرار داشته است کونیگزبرگ (Königsberg) نامیده می‌شده است. اگر بخواهید شناخت این شهر را آغاز کنید بهترین شروع، بازدید از موزه بانکر است.
این موزه 7 متر زیرزمین قرار دارد و فرماندهی آلمان در کالینینگراد هنگام جنگ جهانی دوم در این مرکز قرار داشت. فرمان تسلیم شدن شهر در مقابل روس‌ها نیز در سال 1945 از همین مرکز صادرشده است. موزه بانکر از 21 اتاق تشکیل‌شده است و نحوه تسلیم شدن آلمان‌ها را به‌وسیله مدل‌ها، نقشه‌های اصلی حمله و دو فیلم (با زبان روسی)، نشان می‌دهد. این موزه 7 روز هفته باز است و هزینه بازدید از آن حدود 2 دلار است.
لذت تعطیلات در سواحل روسیه
اگر فکر میکنید کالینینگراد به‌عنوان مقصدی تفریحی مناسب نیست، بهتر است بدانید که قرار گرفتن این استان در سواحل دریای بالتیک و داشتن امکاناتی مثل پارک‌های ساحلی زیبا، محیطی مناسب را برای تمرکز و آرامش فکری فراهم کرده است. همچنین قسمتی از این سواحل به نام یانتارنی (Yantarny) به‌عنوان پایتخت کهربای (صمغ فسیل‌شده درخت که ارزش تزئینی و زینتی دارد) جهان شناخته میشود.
حدود 90% کهربای جهان از معدنی در این منطقه استخراج میشود و مغازه‌های بسیاری برای عرضه این جواهر گران‌بها به‌عنوان سوغاتی کالینینگراد وجود دارد. شهر ساحلی دیگری به نام سوتلوگورسک (Svetlogorsk) نیز وجود دارد که فقط 20 کیلومتر با یانتارنی فاصله دارد. تفرجگاه‌های ساحلی سوتلوگورسک نیز تابستان‌های بسیار شلوغی را تجربه می‌کند. این شهر به دلیل ساختمان‌ها، کافه‌ها و سواحل خود معروف است.
سفری یک‌روزه به نَواره کورونی (Curonian Spit) داشته باشید
نواره کورونی، نواره‌ای حدوداً 96 کیلومتری است که از کالینینگراد آغاز میشود و از مرز دریایی بین کالینینگراد و لیتوانی عبور می‌کند و به شهر کلایپدا (Klaipeda) منتهی میشود. معمولاً باوجود کوتاه بودن فصل تابستان در بالتیک، مردم هنگام تابستان و در هوای گرم برای پیاده‌روی، حمام آفتاب و لذت بردن از چشم‌اندازهای زیبای دریا به کورونی می‌روند.
تجدید خاطره با معماری‌های قدیمی
یکی از جنبه‌های جالب بازدید از کشورهای بلوک شرق زیبایی‌شناسی معماری ساختمان‌های آن‌ها است. در کالینینگراد یکی از ساختمان‌ها به دلیل ظاهر خود هیولا لقب گرفته است. لئونید برژنف (Leonid Brezhnev، دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی) پس از دستور تخریب قلعه کونیگزبرگ تصمیم گرفت خانه شوروی را بنا کند که ساختمانی اداری به‌عنوان سمبل قدرت شوروی محسوب شود.
از سال 1968 ساخت این بنا شروع شد ولی هیچ‌وقت به پایان نرسید و متروکه باقی ماند. شاید بعضی به‌عنوان چشم‌اندازی جالب از آن یاد کنند ولی خب بیشتر میتواند به‌عنوان یادآوری گذشته شوروی و نمونه معماری بروتالیست (Brutalist architecture، سبکی از معماری که ساختمان تماماً با بتن زِبر و بدون روکش یا به عبارتی عریان و عاری از زینت اجرا می‌شوند) استفاده شود.
ازآنجایی‌که بخش اعظم کالینینگراد در جنگ جهانی دوم نابودشده است، ساختار آن ترکیبی از قدیم، جدید و ترمیم‌شده است؛ مثلاً دهکده ماهیگیری این شهر معماری به سبک آلمانی دارد. در گشت‌های خارج از شهر نیز می‌توانید بقایای گذشته آلمانی کالینینگراد را مشاهده کنید.
در نهایت بازدید از این منطقه به عنوان مقصدی که همزمان جاذبه های تاریخی، تفریحی و حتی معماری را برای گردشگران تور روسیه فراهم کرده است میتواند سفری خاطره انگیز را به همراه داشته باشد، بخصوص که در جایی خارج از روسیه به روسیه سفر میکنید.
نظر شما درباره بازدید از شهرهایی که میتوانند تاریخی زنده از دست به دست شدن توسط امپراتوریهای مختلف را به نمایش بگذارند چیست؟ آیا واقعا کالینینگراد یک مقصد جذاب گردشگری است؟
منبع: matadornetwork.com
