در سال 2007 هند رسماً به داشتن بدترین ترافیک و مرگبارترین جاده‌های جهان معروف شد. به دلیل تصادفات بیش از حد، این کشور به عنوان خطرناک‌ترین مکان برای رانندگی در جهان معرفی شده است. در حقیقت، تنها در سال 2007 در تصادفات جاده‌ای این کشور بیش از 130 هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند.
به همین دلیل، دولت محلی به بررسی ایمنی ترافیک پرداخته است، که توسط رانندگان محلی به‌عنوان "بوق خوب، ترمز خوب، شانس خوب" شناخته شده است. گذشته از این، وزیران درصدد ایجاد اقدامات جدید مانند ساخت سیستم‌های ترمز ای بی اس و کیسه‌های هوا برای اتومبیل‌ها می‌باشند.
با این وجود، کارشناسان می‌گویند این قوانین جدید کمترین تأثیر را در هند خواهند داشت زیرا رانندگان هندی به ندرت کمربند ایمنی می‌بندند، و هیچ‌گونه اطمینانی در رابطه با رفتار جاده‌ای یک راننده معمولی وجود ندارد.
همچنین، با توجه به شیوه‌های مختلف حمل و نقل مورد استفاده در این کشور که شامل گاوها، شترها، ریشکاهای رکابی (cycle-rickshaws)، فیل‌ها و اس‌یو‌‌وی‌ها (SUV: خودرو شاسی بلند) میباشد، رانندگان هیچ تصوری ندارند که با چه نوع وسیله نقلیه‌ای قرار است روبرو شوند.
به گفته روحیت بالوجه، از انستیتوی آموزش ترافیک جاده‌ای دهلی: «مسئله اصلی نه طراحی خودرو بلکه طراحی جاده است. حدود 85 درصد از کل تلفات در جاده‌ها مربوط به عابرین پیاده و دوچرخه‌سواران است، نه راننده‌ها. ما سیستم‌های مدیریت ترافیک را برای جدا کردن وسایل نقلیه مختلف طراحی نکرده‌ایم. این طرح در آمریکا از سال 1932 آغاز شده است.»
وی همچنین اظهار داشت که عدم آگاهی در مورد اصول اولیه راه باعث شده است تا افراد محلی از طریق رشوه گواهینامه بگیرند. برای جلوگیری از وخیم‌تر شدن این وضعیت، روحیت خواستار تنظیم صحیح آموزش و گواهینامه رانندگان شد. اکنون سالانه 10 درصد از میلیون‌ها تصادف مرگبار به هند اختصاص دارد، که طبق گفته دولت هند هر سال 2 تا 3 درصد از تولید ناخالص داخلی صرف هزینه‌ها میشود.
چطور در هند رانندگی ایمن داشته باشیم
برای اینکه بتوانید در جاده‌های هند زنده بمانید، در اینجا چند قانون است که باید رعایت کنید:
- فقط به این دلیل که شخصی می‌خواهد از جاده عبور کند، در خطوط عابر پیاده ترمز نکنید. شما زمانی می‌توانید این کار را انجام دهید که بخواهید قسمت عقب وسیله نقلیه خود را لوله کنید. عابرین پیاده در هند می‌دانند كه تنها زمانی که ترافیك آهسته در حال حركت است و یا قفل شده است می‌توانند از خیابان عبور كنند.
- مانند سایر کشورها، بوق زدن نشانه اعتراض تلقی نمی‌شود. در هند، رانندگان برای ابراز ناامیدی، خشم، شادی و عشق بوق می‌زنند. بعضی‌اوقات، آن‌ها این کار را می‌کنند تا یک گاو خواب‌آلود در وسط بازار بیدار شود.
- برای برخی نفرات که روحیه هیجان طلبی دارند، رانندگی در شب در جاده‌های هند می‌تواند یک تجربه نفسگیر و جذاب باشد. از بعضی جهات می‌توان آن را با بازی رولت روسی مقایسه کرد (درواقع در این بازی، نوعی شرط‌بندی بر سر زندگی یا مرگ است که طی آن شرکت‌کننده‌ها یک گلوله در هفت‌تیر با ظرفیتی از یک تا پنج گلوله و معمولاً شش گلوله قرار می‌دهند و بقیه را خالی می‌گذارند و خشاب چندین بار چرخانده میشود تا نتوان فهمید گلوله کجاست. سپس لولهٔ هفت‌تیر را بر روی شقیقه می‌گذارند و ماشه را می‌کشند. در این بازی همیشه یک‌تن جانش را از دست می‌دهد.) زیرا هیچ تصوری ندارید، چه کسی در بین رانندگان دیوانه است.
- آنچه از دور همانند طلوع زودرس در افق به نظر می‌رسد، ممکن است کامیونی باشد که با سرعتی بسیار بالا در حال حرکت است. هر وقت در چنین شرایطی قرار گرفتید، می‌توانید به سادگی بخشی از ماشین را به بیرون از جاده انداخته و اجازه دهید کامیون عبور کند. به یاد داشته باشید که رانندگان کامیون "جیمز باندهای هند" هستند، به این معنی که آن‌ها مجاز به کشتن هستند.
اگر بعد از همه این‌ها، شما هنوز هم تمایل به رانندگی در هند را دارید، بین ساعات ۸ بعد از ظهر و ۱۱ صبح بیرون بروید. در این زمان، پلیس‌ها به خانه بازگشته‌اند و افراد محلی پس از آن آزاد هستند تا از "آزادی سرعت" همان‌طور که در قانون اساسی بیان شده است لذت ببرند.
منبع: wowamazing.com
