محل بقایای قصر دانگانگ و دریاچه وُلجی یکی از زیباترین مکان‌های کره جنوبی است و شامل پاگوداهایی (ساختمان‌های سنتی چین) با دکوراسیون ظریف میشود که در مجاورت یک دریاچه مصنوعی آرامش‌بخش و بی‌سروصدا قرار گرفته‌اند. این مکان تقریباً 1500 سال قدمت دارد و یکی از گنجینه‌های ملی کره به شمار می‌رود.
تاریخ پرشکوه قصر دانگانگ و دریاچه وُلجی
دریاچه و عمارت‌های پیرامون آن، زمانی بخشی از مجموعه یک قصر در پایتخت قلمروی سلسله شیلا بودند؛ سلسله‌ای که به مدت حدوداً یک هزاره (از سال 57 پیش از میلاد مسیح تا سال 935 میلادی) بر جنوب شرق شبه جزیره کره حکومت می‌کرد.
شاه مونمو از سلسله شیلا، یکی از بزرگترین فرمانروایان تاریخ کره، به مدت کوتاهی قلمروهای کره را متحد ساخت و دستور ساخت این مجموعه قصر را نیز در سال 674 میلادی صادر کرد. او چینی‌های تانگ را از این شبه‌جزیره بیرون کرد، ولی علی‌رغم اختلافاتی که با چینی‌ها داشت به‌شدت تحت تأثیر فرهنگ سلسله تانگ و ادیان بی‌شمار این قلمرو ازجمله تائوئیسم قرار گرفت. آیین بودائی نیز از چین به قلمروی شیلا وارد شد و آثار آن روی معماری تانگ این پاگوداها مشهود است. چیدمان دریاچه بر اساس مدل‌های چینی و با الهام از تائوئیسم و اصول زیبایی‌شناسی بودائی ساخته شده است.
تأثیر آشکار معماری تانگ بر جزئیات ساخت بام این عمارت
قصر دانگانگ، قصر دوم و غیراصلی فرمانروایان قلمروی شیلا بود ولی محل سکونت ولیعهد بود و دربار او به شمار می‌رفت. در طول قرن‌ها این محل برای برپایی جشن‌های حکومتی و نیز قرارهای دیپلماتیک استفاده می‌شد. در قرن دهم که شورش‌های اشرافی و دهقانی به سقوط سلسله شیلا انجامیدند، سلسله جایگزین آن‌ها یعنی گوریو این محل را ترک کردند و این قصر نیز به دست فراموشی سپرده شد.
دولت کره این دریاچه و پاگوداهای آن را در دهه 70 و 80 میلادی به‌طور کامل بازسازی کرد. نام اصلی وُلجی در دوران باستان آناپچی به معنای «آبی که ماه را بازتاب می‌دهد» بود. این قصر اکنون به یک مقصد گردشگری پرآوازه تبدیل شده است.
دیدنی‌های قصر دانگانگ و دریاچه وُلجی در کشور کره جنوبی چیست؟
این میراث تاریخی در پارک ملی گوانگجو در مرکز این شهر، واقع شده است و فاصله چندانی با قصر اول شیلا واقع در بانوولسونگ ندارد.
بام شیب‌دار و ستون‌های متعدد عمارت دانگانگ
سه عمارت این مکان در اصل برای بازدیدکنندگان ساخته شده بودند و مسکن و جای خواب برای آن‌ها فراهم می‌کردند. عمارت‌ها، بام‌های شیب‌داری به سبک چینی دارند. ساختمان‌ها به شیوه‌ای زیباشناختی بازسازی شده‌اند و بازدیدکنندگان می‌توانند مانند شاهان و شاهزادگان باستان برای دیدن دریاچه وُلجی در آن‌ها قدم بزنند. همچنین باغ‌های بسیاری مانند باغ صخره بودائی پیرامون دریاچه مخصوص مدیتیشن ساخته شده‌اند. البته آن قصری که خانه ولیعهد بود دیگر وجود ندارد؛ چراکه در قدیم ساختمان‌های بسیار بیشتری اینجا بنا شده بود. مجموعه‌ای که اکنون بازسازی شده است، تنها تا حدودی به ما نشان می‌دهد که قصر دانگانگ و دریاچه وُلجی در آن زمان به چه شکل بوده‌اند.
این مکان تمام طول سال باز است و برای بازدید از آن باید مبلغی را به‌عنوان ورودی بپردازید. زیبایی آن در شب که چراغ‌های عمارت ها و دریاچه روشن می‌شوند، دوچندان میشود. همچنین می‌توانید در قصر دانگانگ و دریاچه وُلجی راهنما و مفسری را کرایه کنید و موزه نزدیک به آن نیز مصنوعات و عتیقه‌جاتی را به نمایش گذاشته است که در دریاچه یافت شده‌اند. این مصنوعات شامل مجسمه بودا، کاشی‌های تزئینی و لوازم روزمره مربوط به دوره شیلا هستند.
منبع: ancient-origins.net
