دهلی Delhi

دهلی نو یا بخواهم کلی تر بگویم کشور هندوستان، سرزمین مطلوب عکاسان است.
از نظر طبیعتِ سرسبز و بکر، از کاخهای باشکوه تا زاغه ها و مهمتر از همه انسانها...
مخصوصا عکاسانِ پرتره لذتِ بیشمار خواهند برد با قدم زدن در خیابانها و پیدا کردن سوژه... اینجانب به عنوان فردی صرفا علاقه مند به عکاسی و نه عکاس، حظِ وافر بردم با سرک کشیدن به خلوت مردم و عکس گرفتن از آنها و جالب آنکه اول با عکاسی از نزدیک کمی مشکل داشتند اما بعد از چند دقیقه صحبت و کمی ابراز دوستی، اعتمادشان جلب میشد و خود را در معرض دوربین قرار می دادند.
در یکی از زاغه زارهای دهلی پلیس هند وارد ماجرا شد و با اخطاری از من خواست که سریع این محلِ خطرناک را ترک کنم و تا دور شدن از محل من را همراهی کردند و گوشزد که اینجا مکانی ناامن حتا برای خودشان است و دیگر در چنین محله هایی دوربین در نیاورم که هم جان و هم دوربینم در خطر است، با اینحال بنده در همان زاغه زارها با مردمِ بعضا بزهکار دوست شدم، نسکافه ای مهمانشان شدم و پرتره هایی از ظن خودم ارزشمند گرفتم.
باری، دوست دارم به جای عکسهایی از اماکن توریستی، پرتره هایم از مردم دهلی را در این فرصت به نمایش بگذارم اگر تیم دوست داشتنی لست سکند تاییدش کنند.

شهر دهلی پایتخت هندوستان ترکیبی از اقوام مختلف با دینها،پوششها و نگرشهای گوناگون هستن که باصلح کامل در کنار هم زندگی میکنن. اولین برخوردم با فرودگاه شلوغ دهلی شروع شد ولهجه انگلیسی که دوروزی طول کشید به آواها عادت کنم تا متوجه بشم چی میگن. سفر من در ابتدای ماه ژانویه بود که هوای دهلی خیلی آلوده بود و البته به دلیل شرجی بودن با کمی مه هم ترکیب شده بود. رانندگی از سمت راست باعث میشد تمام مدت دلهره داشته باشم و ذهنم تا اواسط سفر به این نوع رانندگی عادت نداشت. منفی ترین نکته حضور در دهلی صدای بوقهای ممتد ماشینها و اتوبوسهاست، طوریکه به مرز جنون میرسیدم.ولی چه میشد کرد غیر از تحمل، چرا که بوق بی دلیل نماد شادی برای مردم دهلی است.حتی پشت اتوبوسها نوشتن لطفا بوق بزنید.بار بیشتر حمل و نقل دهلی برعهده ریکشاها(موتور سه چرخ) است.متروی خوبی هم داره که ساعت پایانی شب، زمانیکه من استفاده کردم کاملا امن و خوب بود.معماری بناها در مناطق مرکزی ترکیبی از معماری مدرن و سنتیه، بخصوص مراکز تجاری کاملا مدرن هستند و از یک نام مرکز تجاری در هر محله شعبه ای میبینید. دیدنیهای دهلی زیاده ولی مهمترینها، مقبره گاندی، دروازه هند، معابد هندو، آکشارداهام،لوتوس، مسجد جامع، بازار چاتاچوک و مجموعه قطب منار است. تضاد بین فقیر و غنی در دهلی کاملا محسوسه و نظافت در محله های مرکزی و قدیمی خیلی کم رعایت میشه ولی شهر از حد انتظارم خیلی خیلی بهتر بود.منطقه مرفه نشین و سفارتخانه ها محله ای به مراتب تمیزتر و سرسبزتر با فروشگاههای برند بود. در کل دهلی تجربه جالب و نزدیکی از هند و اقوام مختلف هندی است.

دهلی پایتخت کشور هندوستان یکی از بزرگترین شهرهای این کشور و دومین کلانشهر هندوستان محسوب می شود. این شهر در کنار رودخانه یامونا بنا نهاده شده است. در این شهر می توانید به راحتی آمیزه ای از سنت و مدرنیته و اجتماعی از اقوام و مذاهب و فرهنگهای مختلف را ببینید. این شهر پنج هزار سال قدمت دارد و جز اولین پایتخت حکومت مسلمانان بوده و آثار بسیاری از آن دوره در این شهر دیده میشود. از طرفی دهلی جنگهای بی شماری نیز به خود دیده است. تخت طاووس و الماس دریای نور از جمله غنایمی بوده که توسط نادر شاه به ایران آورده شد.

هوا در دهلی به شدت آلوده است. به طوری که وقتی قبل از طلوع آفتاب به دهلی رسیدیم گمان کردیم با مه صبحگاهی مواجه ایم که راننده گفت آلودگی هواست. این شهر به دلیل مجاورت بیابانهای راجستان و تحت تاثیر آب و هوای هیمالیا شرایط غیر قابل پیش بینی دارد و دارای سه فصل گرما و سرما و بارانهای موسمی است. بهترین زمان سفر به این شهر اکتبر و نوامبر و فوریه و مارچ می باشد. تورها معمولا آبان تا اواخر فروردین را پیشنهاد می دهند.

اگر به هرکسی بگویید که میخواهید به هند سفر کنید اولین حرفی که به شما خواهند زد این است که هند کثیف است. خوب هند کشوری با جمعیت میلیاردی است. واقعا رعایت تمیزی شهرها کار سختی است. البته برای ما ایرانی جماعت که کنار دریا و لب جاده ها و در جنگلهایمان و حتی کویرمان پر از زباله است به نظرم دیدن زباله های شهر دهلی منزجرکننده نیست. حداقل به چشم من شهر خیلی کثیف نبود. البته توجه کنید که در هند باید بین دوچهره فقر و کثیفی تمایز قایل شوید. بله بخشهایی از دهلی در فقر مطلق است و چهره شهر با مردمی که در گوشه خیابان زندگی میکنند جالب نیست و شهر چهره فقیری دارد ولی حداقل فکر نکنید مدام قرار اسب لابلای زباله ها راه بروید. در دهلی آثار تاریخی و باستانی به شدت تمیز است و شما حتی یک زباله مشاهده نخواهید کرد. پس نگرانی بابت دیدار از آثار تاریخی نداشته باشید.

هندی ها مردمان مهربانی هستند. شاید از آن تیپ آدمهایی نباشند که همیشه لبخند به لب داشته باشند ولی عبوس هم نیستند. با وجود تعداد زیاد توریستها همواره علاقه دارند که با آنها معاشرت کنند و یا عکس بیندازند. در صورتی که احساس کردید مزاحمتان هستند سعی کنید با خوش رویی عذرشان را بخواهید.

در دهلی علاوه بر خطوط مترو میتوانید به راحتی از ماشین دربست و اتوریکشا برای جابجایی استفاده کنید. نکته جالب اینکه در دهلی نیز مانند تهران دو واگن ابتدا و انتهای مترو به بانوان اختصاص دارد. جهت استفاده از ماشین دربست و اتوریکشا چانه زدن را فراموش نکنید که میتوانید حتی با یک سوم قیمت پیشنهادی راندده های اتو ریکشا آنان را راضی کنید. اکثر هندی ها به خصوص آن بخشی که با توریستها بیشتر در ارتباط هستند به طور کامل به زبان انگلیسی آشنایی دارند و شما جهت مکالمه با آنها مشکلی نخواهید داشت. البته برای روزهای اول باید کمی در فهمیدن لهجه آنها توجه به خرج دهید ولی کم کم گویشها برایتان آشنا خواهد شد.

ما دو روز در دهلی ماشین در بست داشتیم و یک روز با اتوریکشا گشتیم و روز آخر سفرمان حتی از مترو هم استفاده کردیم. در کل مشکلی برای گشت و گذار در دهلی نداشتیم.

راننده های اتوریکشا کمی با بی دقتی رانندگی می کنند و تنها موضوع آزاردهنده در دهلی شنیدن صدای بوق ممتد ماشینها است. بوق و بوق و بوق آنقدر که تا مغز استخوانتان را می سوزاند. صدایی ناهنجار که شاید تا آخر سفر هم برایتان عادی نشود. در اتوبانها محدودیت سرعت وجود دارد و معمولا کمتر کسی با بی احتیاطی و سرعت بالا رانندگی میکند ولی در خیابانهای شهر باید به شدت مراقب ماشینها بود به خصوص که مسیر رانندگی آنها برعکس ما است و عدم توجه به این موضوع ممکن است منجر به تصادف شود.

می توانید در هند سیمکارت تهیه کنید ولی ظاهرا فعال شدن آن چند روزی طول میکشد. ما از سیم کارت استفاده نکردیم و اینترنت وای فای رایگان هتل که سرعت خوبی داشت و با استفاده از نرم افزارهایی که به صورت آفلاین کار میکردند مثل مپس می نگرانی از بابت نقشه و مسیرها نداشتیم.

هند کشور ارزانی برای سفر بود. متاسفانه با این کاهش ارزش ریال حتی نرخ روپیه هند هم سر به فلک گذاشته است (در زمان سفر ما روپیه 200 تومان بودبه نسبت 75 تومان یک سال قبلش). در گذشته نه خیلی دور خرید لباس و پارچه و صنایع دستی در هند به شدت مقرون به صرفه بود ولی متاسفانه امروزه قیمتها به شدت افزایش پیدا کرده اند.

به دلیل نگرانی هایی که ما از بابت مسمومیت و بیماری های گوارشی در هند داشتیم اغلب غذاهایمان را در رستورانهای معتبر و مک دونالد و کی ای سی میخوردیم و تجربه ای از غذاهای خیابانی نداشتیم. متوسط هزینه هر وعده غذایمان نفری 500 روپیه می شد و غذاها بسیار تند که حتی با وجود تذکر ما که بدون ادویه باشد باز هم به سختی میتوانستیم بخوریم ولی خوب دلمان میخواست تجربه خوردن غذاهای محلی را داشته باشیم که هربار رقم بسیاری میشد ولی باز هم برای ما تجربه رضایت بخشی بود.

هتلهای 5 ستاره در هند گران هستند و معمولا در حاشیه دهلی که خلوت تر و تمیز تر هستند قرار دارند. میتوانید با سرچ در سایتها هتل و یا هاستل با قیمت مناسب هم در مرکز شهر و نزدیک آثار تاریخی پیدا کنید.

در بازدید از دهلی معمولا بعد از غروب در هتل بودیم و یا در پاساژ و مراکز خرید که جمعیت زیادی در آنجا دیده میشد. به شخصه احساس عدم امنیت نداشتم ولی بارها به ما گوشزد کردند که مراقب دزد و جیب بر باشیم که خوب حضورشان در همه دنیا و جاهای توریستی هست.

دیدار از دهلی بیشتر بازدیدی تاریخی است تا دیدن طبیعت در هندوستان. در دهلی آثار بسیار زیادی از زمان امپراطوری مغولها وجود دارد. انواع قلعه ها و مساجد و مقبره ها و در کنار آن دیدار از انواع معابد هندو و سیکها را میتوانید داشته باشید. برای گشت کامل دهلی به نظر من حداقل 5 روز نیاز است. تعدادی از آثار دیدنی هند را که ما بازدید کردیم معرفی میکنم:

قطب منار، مقبره همایون، قلعه سرخ، مسجد جامع، راج گات، دروازه هند، مجموعه و روستای حوض خاص، پارک لدهی، معبد آکشارهام، معبد لوتوس، معبد سیکها، معبد لاکشمی نارایان، معبد چاتارپور، درگاه نظام الدین، آب انبار Agrasen ki baolo

توجه داشته باشید که نرخ ورودی آین آثار مانند ایران برای مردم بومی و توریستها متفاوت است که البته این رقم برای ما در مقایسه با ایران بسیار بیشتر بود. به عنوان مثال ورودیه ای که برای یک هندی 50 روپیه بود برای ما توریستها 600 روپیه میشد.

بازار Janpath و شعب دیلی هات جهت خرید صنایع دستی در دهلی مناسب هستند. بازار چاتوچاک در قلب دهلی قدیم و بسیار شلوغ که دیدن و گشتن در آن اعصابی فولادی نیاز دارد. البته در دهلی پاساژهای بسیاری هم موجو است که ما فرصتی برا گشت و خرید نداشتیم.

در کل به شخصه دهلی را زیبا دیدم و واقعا سفری خاص و به یاد ماندنی برایم رقم خورد.

اوایل صبح به شهر دهلی رسیدم، فرودگاه تمیز و مرتبی داشت. عکس از داخل فرودگاه گرفتم چون حالت انگشتای هندی بصورت نمادهای بزرگ ب دیوار نصب شده بود. بعد از ترنسفر ب سمت هتل با ی هتل مرتب خوب روبرو شدیم به اسم the Leela 5*. خلاصه گشت امروز روز اول اپشنال بود، چند تا معبد رو دیدیم، عبادتگاه سیک ها رو دیدیم ک قوانین خاص خودشون رو داشتن، مثل کوتاه نکردن موهای بدن، کلاه بزرگ هندی، دستبند ... ۵ تا قانون داشتن ک چندتاش یادم موند :)
مهیج ترین قسمت دهلی بنظرم معبد آکراشدام بود
خیلی بزرگ، زیبا، پر از درخت و محیط طبیعی ارام بخش
سنگ هایی ک توی ستون های داخل محوطه کار شده بود تمام تراش خورده بود و بسیار زیبا کار شده بود، این معبد تازه ساز بود ک توسط ۷هزار کارگر ساخته شده بود.
داخل معبد یک خدای بزرگ با روکش طلا بود و کلی نقاشی اطراف مجسمه توی اون سالن اصلی بود ک داستان یکی از خدایان رو ب تصویر کشیده بود
قایق سواری توی محیط باغ داشت ک خیلی جالب بود، کل تاریخ هند رو با مجسمه های زیبا و زبان انگلیسی تعریف کرد
و در اخر حدود ساعت ۷:۳۰ برنامه رقص آب و نور داشتن توی همون محوطه ک فوق العاده بود تعریفی از ۴ عنصر اصلی ، خدای آب، خاک،باد و آتش
در کل میشه گفت سفر به دهلی بدون این معبد اصلا نمیچسبید، تا این حد
نفری ۴۵$ بود ولی کلی میارزید ☺️

دهلی دومین شهر بزرگ هند و دهلی نو بخشی از دهلی میباشد. این شهر در نیمه شمالی هند و در ساحل غربی رود یمونا قرار گرفته است. در ایام نوروز که در دهلی بودم هوا گرم و دما حدود ۳۷ یا بیشتر بود شهر بسیار شلوغ و کثیف بود . وقتی از فرودگاه شیک گاندی خارج شدیم با منظره ای متضاد روبرو شدیم. با اینکه نیمه شب بود ولی شهر شلوغ بود. علیرغم این شلوغی ها و کثیفیها گوهر های زیبایی وجود دارد که باید فقط گوهرها رو دید. طبق گفته لیدر در هند اختلاف طبقاتی زیاده و مردم یا فقیرند یا ثروتمند. نکته دیگه اینکه بخاطر مسئله غیر اخلاقی که در سال ۲۰۱۲ در اتوبوسی در دهلی اتفاق افتاد کشیدن پرده ها در اتوبوس یا مینی بوس ممنوعه و ما در حالی که در آفتاب با ماشین حرکت میکردیم پرده ها کنار کشیده شده بود.

پایتخت سیاسی کشور هند شهر بسیار بزرگ و شلوغی هست که هر گوشه اون به زیبایی های متفاوت یافت میشه، آرامگاه گاندی و مکانی به نام قطب کنار هم در این شهر قرار دارند.
مترو شهر از روی رودخانه عبور می‌کنه و زیرزمینی نیست، حوالی مسجد جامع دهلی محله مسلمان نشین محسوب میشه و تو بازارهای خیابانی اطراف اون میشه اشیای خاص و قدیمی هم پیدا کرد . آلودگی هوای دهلی آنقدر زیاد هست که از زمان ورود به چشم میاد.فرودگاه بین المللی دهلی یکی از بزرگترین و شلوغ ترین فرودگاه ها است.

شهر دهلى در شبه قاره هند يك شهر شلوغ با آلودگى زياد كه من در بهار ٩٧ به آنجا سفر كردم مردم هند كلا مردم شادى هستند اين عكس از يكى از خيابانهاى دهلى هست و اين موتور سه چرخ كه خيلى تو هند ازش استفاده ميشه و دولت به قشر فقير داده براى مسافركشى و كمك به خانواده .من سفر به هند را براى يك بار هم كه شده به همه توصيه ميكنم ولى شهرهاى ديگر آگرا جيپور بمبئى به نسبت خيلى تميز تر و بهتر هستند اگر به دنبال خريد جواهرات هستيد به جيپور حتما برويد#تايسيز

شبه قاره هند.کشور هفتاد و دو ملت کشوری بسیار زیبا برای گردشگران میباشد. دهلی پایتخت هند شهری شلوغ خیابانهایی که گاوها در آن راحت تردد میکنند . درختهای پر از میمونهای شیطون و اما دیدنی و پر از جاذبه برای توریست ها. از جمله مکانهای دیدنی میتوان دروازه هند رو نام برد. منار قطب هم از جمله جاهای دیدنی دهلی است که در اونجا میتوان سنجابها و طوطی فراوانی دید. آرامگاه گاندی نیز از سادگی و صفای خاصی برخوردار است که سادگی آن برای من جالب بود. معبد آکشاردام نیز از بزرگترین و جالبترین معبدهای دهلی است ولی چون اجازه بردن دوربین نمی دانند عکسی ندارم . #تایسیز

دهلی شهر شلوغی بود بوق ماشین ها اولین چیز اذیت کننده بود. تو روزهای غیر تعطیل هم ترافیک خیلی بالا بود. با کمی بارش باران آب گرفتگی معابر وحشتناک بود اما منطقه بالاشهر بسیار زیبا بود کاخ ریاست جمهوری و معبد سیک ها در مکان بسیار زیبایی قرار داشتند. یکی از نکات شهر دهلی این بود که خانه مرتفع به نسبت افراد ساکن در آن بسیار کم بود . دیدن معبد آکشاردهام رو هم به همه توصیه می کنم واقعا زیباست. به نظرم دهلی جای دیدنی آنچنانی ندارد . بافت شهر هم برای من جذابیتی نداشت ما کینگ برگر و کی اف سی در این شهر رفتیم که هر دو مورد پذیرش بود