خرداد 1391
وقتی تصمیم به سفر گرفتیم نمی دانستیم به کجا برویم اما از آنجا که به دیدن اماکن باستانی علاقه داریم کشوری در شرق آسیا که دارای یکی از کهن ترین تمدن های تاریخ می باشد و یکی از عجایب هفت گانه دنیا (دیوار چین) را در خود جا داده است را انتخاب نمودیم.در روز سفر پاسپورت ها را به همراه یک برگه حاوی نکات لازم و اسم و شماره تلفن کسی که اصل ویزاها همراهش بود دریافت نمودیم وپس از هماهنگی با ایشان و چک شدن پاسپورت ها سفرمان در روز 10 خرداد 1391 حدود ساعت 8 شب با ورود به هواپیما آغاز شد چیزی که در بدو سفر برایمان خیلی جالب بود اختلاف ساعت حدود چهار ساعت و نیم ما با کشور چین بود که باعث شد حدود ساعت یک و دو شب به وقت ایران طلوع خورشید را دیده و صبحانه در هواپیما سرو شودپس از حدود شش ساعت و نیم پرواز ، حدود ساعت 7 صبح به وقت پکن به آنجا رسیدیم .وقتی هواپیما در پکن به زمین نشست، همۀ از راهرویی طولانی عبور کردیم تا به قسمت کنترل پاسپورت برسیم. از آنجا که ویزای ما هم مثل اکثر ویزاهای توریستی چین به شکل گروهی بود باید صبر می کردیم تا همۀ مسافرانی که در لیست ویزای ما بودند برسند . اسامی هر شش تا ده نفر در یک برگه بودن که باید به همون ترتیب اسامی روی برگه ؛در صف می ایستادیم . دو برگ ویزا داشتیم که پس از چک شدن اسامی برگه اول ویزا را تحویل داده و روی برگۀ دوم ویزامون مهر ورود زده شد و تحویل نفر آخر شد. جالب اینکه نه موقع ورود و نه موقع خروج هیچ مهری روی پاسپورت ها زده نمی شه. یعنی هیچ مدرکی دال بر ورود به کشور چین در گذرنامه شما وجود نخواهد داشت!

حدود ساعت هفت و نیم صبح (به وقت پکن) مراحل ورود ما به کشور چین انجام شد و بعد از دیدن لیدر فارسی زبان خود و لیدر چینی همراهش ، وارد اتوبوس تور شدیم. چون طبق قانون هتل، اتاق ها رو 2 بعد از ظهر تحویل می دهند، رفتیم به سمت میدان تیان آن من در مرکز شهر که علاوه بر بازدید از میدان، از شهر ممنوعه هم بازدید کنیم. از آنجا که در چین صرافی ممنوع بوده و وجود ندارد لذا شما باید تبدیل دلار خود را یا در هتل ( به مقدار مشخص مثلاً 200 دلار در یک روز)یا بانک (به مقدار دلخواه )انجام دهید. اما اگر احساس می کنید در طی بازدید 4 یا 5 ساعته خود قبل از رسیدن به هتل ؛نیاز به خرید نوشیدنی یا خوراکی پیدا می کنید پس یا از ایران مقداری یوان به همراه خود داشته باشید یا اینکه مجبور می شوید در داخل اتوبوس و یا هنگام بازدید دلار خود را بوسیله لیدر چینی گروه ،تبدیل به یوان نمائید که معمولاً این نرخ کمتر از نرخ تبدیل هتل یا بانک می باشد. میدان تیان آن من (Tiananmen Square)در مرکز شهر پکن قرار گرفته است و به عنوان بزرگترین میدان شهری دنیا شناخته می شودو به معنای دروازه صلح آسمانی می باشد.این میدان با هزاران گل تزئین شده است و جشن های مهم در این میدان برگزار می شود , ساختمان مجلس ملی ،موزه ملی و تاریخ چین نیز در این میدان قرار دارد.

در مرکز میدان آرامگاه مائو بنیانگذار چین جدید وجود دارد که در آن جسد مومیائی شده او نگهداری می شود اگر کسی مایل به دیدن این مومیائی می باشد باید صبح زود با پاسپورت در میدان حاضر باشد و پس از قرار گرفتن در صف طولانی و تحویل دادن وسایل خود برای چند ثانیه از مومیائی دیدن نماید .در وسط میدان بنایی به عنوان یادبود قهرمانان چین با 94/37 متر از سنگ گرانیت ساخته اند و اسامی قهرمانانی که در جریان انقلاب 1911 و 1949 به عنوان قهرمان ملی شناخته شده اند بر روی این ستون یادبود نوشته شده است. بعد از دیدن میدان ، برای ورود به شهر ممنوعه از زیر گذر خیابان حد فاصل میدان و شهر ممنوعه عبور کرده و به ورودی شهر ممنوعه رسیدیم.

شهر ممنوعه (The forbidden city ) دومین جاذبه مهم توریستی چین ( بعد از دیوار چین ) و عظیم ترین مجموعه کاخ های دنیاست که به روایتی وسیع ترین و کامل ترین محموعه معماری چوبی جهان به شمار می رود. برای وارد شدن به مجموعه ابتدا بایست از روی یکی از پل های جلوی مجموعه رد شویم زیرا که دور تا دور شهر خندقی باعرض52 متر وجود دارد این مجموعه برای مدت چند صد سال محل اقامت امپراطورهای مختلف بوده است و ورود مردم عادی به داخل آن ممنوع بوده است. ساخت این مجموعه از قرن سیزدهم میلادی آغاز و تکمیل آن حدوداً ۱۰۰ سال طول کشیده است.تا سال 1911 میلادی و نابودی سلسله چینگ (قریب 500 سال ) جمعاً 24 امپراطور در این شهر اقامت کردند.محوطه های بزرگ، کاخ های عظیم با معماری چینی، استفاده از رنگ های قرمز، آبی، سبز و زرد در نمای کاخ ها، استفاده از نمادهای مختلف چینی از جمله اژدها و شیر و همچنین سالن های متعدد از ویژگی های شهر ممنوعه می باشد.

در فرهنگ چین اژدها نماینده قدرت امپراطور است و امپراطور پسر آسمانی اژدها می باشد و چون فقط امپراطوران آسمانی می توانند دارای اقامتگاهی دارای 10 هزار اتاق باشند لذا تعداد قصرها و اتاق ها در این شهر 5/9999 اتاق است که نیم اتاق کمتر از شمار اتاق های کاخ آسمانی است و آن نیم اتاق ظاهراً در یک راه پله است.طبق گفته لیدر چینی گروه امپراطور اتاق مشخصی نداشته است و هر شب در یکی از این اتاق ها بوده است که اگر کسی با وجود لایه سنگی 10 متری زیر کاخ و خندق اطراف کاخ و دیوار 10 متری آن وارد کاخ شد نتواند متوجه شود که او در کجای کاخ می باشد.نکته ای که داخل مجموعه جلب توجه می کند، عدم وجود فضای سبز در شهر ممنوعه می باشددر کنار کاخ های اصلی هیچ درختی وجود ندارد چرا که درخت ها وقتی بزرگ می شوند قدشان از تالار امپراطور بیشتر می شده است و امپراطور نمی توانسته است موجود زنده ای را بالاتر از خود در کاخ سلطنتی تحمل کند از طرف دیگر جون درخت برای امپراطور نماینده چوبه دار است امپراطور دوست نداشته است چنین چیز ناراحت کننده ای جلوی چشمش باشد

اما در عوض در پایان مسیر به باغ زیبایی می رسیم که به زیبایی تزئین شده است و یک باغ سلطنتی محسوب می گردد.بعد از خروج از باغ به سمت هتل حرکت کردیم تا اتاق ها را تحویل بگیریم. هتلCrowne plaza درخیابان Chaoyang قرار گرفته است و جزو هتل های 5 ستاره عالی چین محسوب می شود و به واقع هتلی تمیز بود و اتاق های زیبا و شیکی داشت.حدود ساعت یک بعد از ظهر به هتل رسیدیم و اتاقمان را تحویل گرفتیم.لیدر گروه برای شب از کسانی که تمایل به دیدن شوی گلدن ماسک داشتند ثبت نام کرد اما ما ترجیح دادیم که پس از استراحتی در هتل ،خودمان به گشتی در اطراف هتل بپردازیم و در اینجا بود که بار دیگر ( قبلا در سفر مالزی هم برایم جالب بود)در فروشگاه میوه های آسیای شرقی برایم جلب توجه کرد .جالب است که مزه خاصی ندارند و فقط کمی شیرین هستند.

بعد از این گشت و خوردن شام به هتل برگشته و ترجیح دادیم قبل از خواب در لابی هتل یکی از چائی های چین را به همراه شیرینی امتحان کنیم که بسیار هم خوب بود.

روز دوم سفرمان با رفتن به کارخانه یشم شروع شد ؛اتوبوس نیم ساعت توقف کرد تا ازآن دیدن کنیم که ما در همان نگاه اول متوجه شدیم اینجا به جای کارخانه ، فروشگاهی است که زیور آلات و مجسمه هایی از جنس یشم میفروشد که البته در عین زیبایی بسیار گران بود که ما پس از بازدید کوتاهی به اتوبوس برگشتیم.

پس از آن راهی دیوار بزرگ چین شدیم، شاید یکی از هیجان انگیزترین بخش سفر بازدید از این دیوار بزرگ باشد.دیوار در حدود 2700 سال پیش ساخته شده است و 10 متر ارتفاع دارد. پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در نقشه جغرافیایی چین 7000 کیلومتر ادامه یافته است .دیواری که الان وجود دارد متعلق به سلسله مینگ است و در میان آن 9 استان شهر و ناحیه خود مختار وجود دارد.

یکی ار نکات جالب توجه که راهنمای گروه راجع به ساخت دیوار گفت استفاده نمودن از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است که باعث دوام و قدرت دیوار شده است. در قسمت های خاصی از دیوار میله هایی به شکل نرده وجود داشت که قفل های بسیاری در آن بود . بعد از پرس و جو متوجه شدیم چینیان اعتقاد دارند برای استحکام عشقشان و آرزویشان می توانند در آنجا قفلی آویزان کنند که البته بعضی از آنها کاملاً مشخص بود که سالها در آنجا بوده اند. برای بازدید حدود 2ساعت و نیم وقت داشتیم که کافی بود بعد از جمع شدن همه گروه برای ناهار به مک دونالد رفتیم و سپس وارد موسسه ای شدیم که نمایشگاه انواح چای چین بود در آنجا به گروه های 5 تا 10 نفره تقسیم شدیم و هر گروه در یک اتاق نشستیم تا یکی از کارمندان آنجا نحوه دم کردن چای را آموزش بدهد و البته با همان چایی ها هم پذیرایی شدیم تا بلکه به مذاقمان خوش بیاد و خواهان خرید یکی از آنها بشویم که متاسفانه در گروه ما کسی بدلیل قیمت بالای آنها از آنجا خرید نکرد.

سپس راهی موسسه طب سنتی چین شدیم .پس از ورودبه سمت یک سالن راهنمایی شدیم و اطلاعاتی راجع به این طب در اختیارمون قرار گرفت سپس گروهی وارد شدند و به ماساژ رایگان پا پرداختند (البته به دستور راهنما نفری حداقل 10 یوان انعام دادیم)سپس چند دکتر وارد شدند که بوسیله دیدن کف دست بیماریهایمان را می گفتند و بعد هم دارو تجویز می کردند که نسخه ها از چند صد هزار تومان تا چند میلیون بود.

آخرین بازدید روز , رفتن به مرکز خرید سیلک بود ؛ یک مرکز خرید پنج شش طبقه که هر طبقه آن مخصوص یک چیزی است مثلاً طبقه زیر همکف کیف و کفش طبقه همکف لباس و پالتو و ژاکت و ....

جنسها اصل نیستند و تمام مارک های معروف دنیا اونجا پیدا میشه با قیمتی بسیار بسیار پایین تر از قیمت واقعی خودشان.اما شیوه خرید در این مرکز بسیار خاص است اولاً جنسی که دوست ندارید را بیخودی قیمت نکنید دوماً هیچ جنسی را قبل از توافق نمودن بر سر قیمت آن ، پرو نکنید وگرنه نمی توانید بدون خرید آن از مفازه خارج شوید حالا اگر پسندیدید نحوه خرید بدین شکل است :شما قیمت می پرسید فروشنده میگه 1200 یوان اما نهایتاً 1000 یوان هم می دم اما شما میگید نه 200 یوان اونم میگه نه نمی فروشم و البته چند تا حرف دیگه ... و بعد شما میائید بیرون و اون میگه قیمت آخرت رو روی ماشین حساب بزن و شما میزنید 250 یوان و اون میگه که برید و شما میرید . اما اون میاد دنبالتون و میگه فقط برای شما 700 یوان یا 600 یوان و شما میگید نه 300 یوان می خواهید و البته اونم به شما می فروشه اما همونطوری که دیدید این نیاز به کلی چونه زدن و اتلاف وقت داره لذا ما از خرید درآنجا بعد از یک روز طولانی که توسط تور کلی زمانمان هدر هم شده بود گذشتیم و به همراه تور برای استراحت به هتل برگشتیم. روز سوم تورمان با رفتن به کاخ تابستانی ) The Summer Palace ) شروع شداین کاخ در قسمت شمال غربی شهر قرار دارد و شاهکاری در طراحی باغ های چینی است . این کاخ در اصل یک باغ بسیار بزرگ است با دریاچه مصنوعی بزرگی در مرکزآن به نام کونمینگ که حدود دو سوم مساحت کل مجموعه را تشکیل می دهد . طبق روایات یکی از امپراطوران این قصر را برای هدیه به مادر خود ساخته تا مراسم تولد او را در آنجا برگزارکند .در این محوطه چشم اندازهای طبیعی تپه ها و آب ها ،معابد پل ها و قصرهای زیبایی وجود دارد که تپه "عمر طولانی " و دریاچه مهم ترین عناصر مجموعه هستند .

مجموعه در کل نزدیک به 3 کیلومتر مربع مساحت دارد.درازترین گالری نقاشی اینجا واقع شده و ایوانی طولانی است که بر روی سقف و دیواره ها نقاشی های باستانی چینی کشیده شده است از طریق عبور از این ایوان دریاچه را دور می زنیم وبه محل استقرار قایق هایی می رسیم که به فرم قایق های سلطنتی قدیمی ساخته شده اند سوار قایق شدیم و به آنطرف دریاچه برگشتیم .

درآنجا آقایی را مشاهده کردیم که با لباس چینی قدم میزد و با هر کس که دوست داشت عکس می انداخت که ما هم با او عکسی انداختیم و بعد از آنجا خارج شدیم .

برنامه بعدی تور رفتن به مک دونالد برای ناهار و بازدید از کارخانه مروارید و یکی از مراکز خرید بود که ما علاقه ای به آنها نداشتیم برای همین به همراه دو نفر دیگر از اعضا گروه تصمیم گرفتیم برای جلوگیری از اتلاف وقتمان راهی پارک جهانی (Beijing World Park) شویم .

نفری 65 یوان دادیم و وارد پارک شدیم فضای بسیار بزرگی بود شامل 100 عمارت و آثار شبیه شده ای از نقاط دیدنی و جاذبه های طبیعی و مصنوعی دنیا که در مقیاس کوچکتر ساخته شده است مثل برج پیزا، کاخ کرملین ،کاخ سفید ، برج ایفل ، تاج محل ، اهرام مصر و تخت جمشید ایران

در ابتدای پارک ، ماشین های کوچکی وجود داشت که کسانی که مشکل راه رفتن دارند می توانستند آنها را اجاره کرده و داخل پارک را با این ماشین بگردند.در نقاط مختلف پارک هم به قیمت 5 تا 15 یوان به شما لباس اجاره می دادند تا با لباس مورد علاقه خود در کنار این اماکن عکس بگیرید. چیزی که راه رفتن در این پارک را جذاب تر می کند دیدن عروس و داماد های فراوانی است که در آنجا مشغول انداختن عکس های عروسی یا نامزدی خود میباشند ، جالب تر آنکه بعضی از آنها در همانجا آرایش می شدند و آرایشگر مشغول درست کردن موهایشان بود . خلاصه بعد از کلی گشت و گذار و انداختن عکس با دوستانمان از آنجا خارج شدیم. محل بعدی که رفتیم معبد بهشت (The temple of heaven ) بود35 یوان برای دیدن ساختمانها و پارک آن دادیم و وارد شدیم .

این معبد یکی از مهم تری معابد چین است که در زمان سلسله های مینگ و چینگ هر سال در این معبد مراسمی برای آسمان و برکت محصولات فراوان برپا می کردند.این معبد در جنوب شهر ممنوعه است و مساحت آن 4 برابر شهر ممنوعه می باشد.دیوار جنوبی معبد چهار گوش و نشانه زمین است و دیوار شمالی آن نیم دایره و نشانه آسمان است که ایده باستانی چین را نشان می دهد ساختمانهای اصلی آن در یک خط از جنوب به شمال می باشد بعد از دیدن آن از پارک پشتی آن خارج شدیم که توجه ما را گروه بسیاری از مردم که همگی با هم آواز می خواندند جلب کرد

کمی ایستادیم و گوش کردیم و بعد راهی ایستگاه مترو پشت پارک ایستگاه Tiantandongmenشدیم و با پرس و جو متوجه شدیم برای رفتن به یکی از بزرگترین مراکر خرید و فروش وسایب دیجیتال مثل لب تاپ و رم وهارد و ... باید با توجه به نقشه موجود و تعوبض خطوط به ایستگاه Zhongguancun برویم . این ایستگاه دقیقاً زیر مرکز خرید مورد نظر ما درآمد

ولی متاسفانه چون بسیار دیر رسیده بودیم اکثر مغازه ها بسته بودند پس از دیدن همان معدود مغازه ها به مترو برگشته و به هتل رفتیم باید خوب استراحت می کردیم که فردا راهی شانگهای بشویم.صبح زود بعد از صرف صبحانه در هتل منتظر شدیم که پس از جمع شدن کل گروه به ایستگاه قطار بریم و چون برنامه تور این بود که سه روز در شانگهای باشیم و مجددآً یک شب به پکن برگردیم یک چمدان از وسایلی که نیاز نداشتیم را به هتل سپردیم و رسید گرفتیم که در برگشت تحویل بگیریم . سپس راهی ایستگاه شدیم . ساعت حرکت قطار سریع السیر حدود ساعت 11 بود . از تهران به ما گفته بودند که مسافرت با قطار بهتر از هواپیما می باشد ضمن اینکه همان ساعت معطلی را دارد ولی با قطار کلی منظره و طبیعت زیبا می بینید که ما پس از سوار شدن به قطار متوجه شدیم که اینطور نیست و با سرعت حدود 300 کیلومتر همه چی سریع رد می شودو منظره خاصی هم ندیدیم . علاوه بر آن چون طی مسیر حدود 4 ساعت طول کشید و ما حدود ساعت 3 بعد از ظهر رسیدیم عملاً بهترین ساعت روز و به کلی آن روز را از دست داده بودیم .

مستقیم به همراه تور به خیابان معروف شانگهای خیابان نانجینگ رود (Nanjing Road) رفتیم که یک خیابان سنگ فرش شده بود با کلی مغازه و پاساژ و مرکز خرید که در آنها اکثر مارک های معروف دنیا را هم میشدبرای بازدید 2 ساعت وقت داشتیم که بگردیم و ناهار بخوریم و به محل قرار با تور برگردیم که البته برای دیدن این خیابان خیلی خیلی کم بود .

بعد از جمع شدن همه گروه پس از 2 ساعت به هتل خود ماریوت (Marriot ) رفته و کارت ورود به اتاقهای خود را دریافت نمودیم هتل بسیار بسیار شیک و تمیزی بود که خیلی ازش خوشمان آمد تنها مشکل این بود که از مناطق دیدنی کمی دور بود .بدلیل تعریف گروه از شوی گلدن ماسک پکن و نرفتن ما ، پس از کمی استراحت به لابی هتل برگشتیم که به دیدن آکروبات شانگهای برویم .

هم گروهی های ما که هر دو را تجربه کرده بودند اصلاً از این برنامه راضی نبودند و میگفتند آن شوی پکن خیلی بهتر بوده است. فردا صبح همراه گروه راهی باغ و بازار یو(Yuyuan Garden and Bazaar) شدیم این باغ که به باغ شادی هم معروف است یکی از باغ های خصوصی امپراطور بوده که برای پدر و مادرش ساخته است . یکی از زیباترین باغ هایی است که تا بحال دیده بودم فصاهای بسیار بسیار دیدنی به همراه انواع گل و گیاه و آلاچیق و برکه و ... دارد.

سنگی در آن وجود دارد که دو سوراخ در آن موجود است چینیان معتقدند که اگر 2 دست کسی در داخل آن سنگ از آن سوراخ ها به هم برسد زیباترین دست ها را دارد و خوشبخت می شود.این باغ در بخش قدیمی شهر قرار دارد و جزء مناطق توریستی شانگهای می باشد. بیرون باغ ؛ بازار وجود دارد بازاری قدیمی پر از رفت و آمد .

مکان بعدی برج تلویزیونی شانگهای (Oriental Pearl TV Tower ) بود که از سال 1991 ساخت آن آغاز شده و در سال 1995 تکمیل شده است 463 متر ارتفاع دارد .

قیمت ورودیه از 35 یوان تا 298 یوان بود که 35 یوان فقط برای بازدید موزه موجود در برج ؛ 100 یوان برای کروز ؛ 120 یوان برای دیدن برج و موزه و ... بود که البته هزینه ما توسط گروه پرداخت شد.

با آسانسورهای پرسرعت به بالای برج رفته و به طبقه ای رسیدیم که کف شیشه ای داشت وما می توانستیم روی آن قدم بزنیم و مناظر اطراف را تماشا کنیم که البته بسیار هیجان انگیز و کمی هم ترسناک بود.

از آن بالا برح جین مائو با ارتفاع 421 متری آن و برج مالی شانگهای با ارتفاع 492 متری آن که شکل منحصر به فردی دارد و بالای آن به شکل دسته کیف می باشد در روبروی ما قرار داشت .

دوباره به پائین برج برگشتیم که موزه مردم شناسی شانگهای را ببینیم موزه ای که در نوع خود بی نظیر بود و سیر تحول آنان را از قدیم تاکنون به تصویر کشیده بود.

برنامه بعدی گروه رفتن به کشتی کروز بود که ما این تجربه رو در چند شهر دیگر داشتیم برای همین ترجیح دادیم به خیابان معروف شانگهای خیابان باند(The band ) برویم این خیابان در حاشیه رود هوانگ پو(Huangpu)قرار دارد و در سال 1930 در زمان استعمار بریتانیا ساخته شده و ساختمانهای موجود در آن معماریهای بسیار زیبا و قدیمی دارند مردمان شانگهای معتقدند که این خیابان یادآور نیویورک سالهای 1920 یا 1930 می باشد.

زیبایی این خیابان وقتی بیش تر نمایان می شود که درست روبروی خودمان در سمت دیگر رودخانه چهره شانگهای امروزی به همراه برج های بسیار بلند را می بینیم و وقتی به پشت سرمان نگاه می کنیم انگار شانگهای 80 سال پیش را می بینیم

روز بعد بعضی از اعضای تور که 100 دلار داده بودند و ثبت نام کرده بودند راهی تور یک روزه شهر هانگزو شدند اما ما که هنوز شانگهای را خوب ندیده بودیم ترجیح دادیم در شانگهای بمانیم . صبح به موزه مادام تسو (Madame Tussauds)رفتیم این موزه که اصل آن در شهر لندن است و شعبه هایی هم در شهرهای دیگری مثل آمستردام ؛برلین ,لاس وگاس ؛نیویورک , هنگ کنگ و شانگهای دارد موزه بسیار جالبی است که تندیس های مومی افراد مشهور و تاریخ ساز دنیا در آن قرار دارد.تشابه آنها به واقعیت اینقدر زیاد است که گاهی به سختی باور می کردیم که اینها مجسمه هستند.

سپس مجدداً راهی خیابان نانجینگ رود شده و بعد از دیدن آنجا و صرف ناهار پیاده از آنجا به خیابان باند رفتیم کمی در آنجا استراحت کردیم و بعد با تاکسی راهی مرکز خرید وسایل دیجیتال شانگهای شدیم. جالب اینجا بود که حتی در این مرکز هم باید چانه می زدیم ( البته اجناس خیلی تخفیف نداشتند) وخرید دوربین عکاسی تقریباً امکان پذیر نبود . قیمت دوربین ها تقریباً دو برابر تهران بود و ما بعد از کمی گشت از خرید منصرف شدیم و بعد از صرف شام در نزدیک آنجا به هتل برگشتیم که برای برگشت فردا به پکن آماده شویم. فردا صبح به ایستگاه قطار رفتیم و اینبار ساعت حرکتمان حدود 12 بود که تا به هتل برسیم ساعت حدود 5 بعد از ظهر بود وقت زیادی نداشتیم به خیابان وانگ فوجینگ که خیابان معروف پکن است رفتیم و در آنجا گشتی زدیم و به هتل برگشتیم به اصرار بعضی از هم گروهی هایمان راهی یک رستوران شدیم که غذایی چینی را تست کنیم . غذا تکه های مرغ و گوشت و سبوس بود که در یک ظرف چدنی بسیار داغ سرو شد که ما می بایست با 2 تا چوب خودمان تکه ها را تا آن حد که می خواستیم می پختیم . برخلاف تصورم خیلی خوب بود و بسیار خوشمان آمد.

صبح روز آخر را ترجیح دادیم به خرید بگذرانیم هنوز هیچ چیزی نخریده بودیم و دوست داشتیم یادگاری هایی از چین به همراه ببریم برای همین راهی Panjiayuan market شدیم که انواع صنایع دستی چین مثل زیورآلات , نقاشی ؛ رومیزی و ....در آن یافت میشد. بعد از خرید از آنجا به منطقه سن لی تون رفته و بعد از دیدن مغازه های مارک آنجا به بازار کناری آن , بازار یاشو ( Yashow market ) رفتیم این بازار دقیقاً مثل بازار سیلک بود و طریقه خرید در آن با آنجا یکسان بود ولی در اینجا جنس های بهتری پیدا میشد در وقت کوتاه باقیمانده کمی خرید کردیم و به هتل برگشتیم و وسایل خود را جمع کرده و به فرودگاه رفتیم ساعت پروازمان 7 شب به وقت پکن بود که با یک ساعت تاخیر انحام شد و ساعت حدود 12 شب به وقت خودمان در تهران بودیم و احساس می کردیم دلمان برای چین و زیبایی هایش تنگ می شود.

در آخر لازم دیدم لیست برخی از دیدنی های پکن و شانگهای و ساعت بازدید و قیمت بلیط ورودیه و نحوه رسیدن به آنها را بوسیله مترو برای استفاده دوستان بنویسم :
دیدنی های پکن:

دیدنی های شانگهای:

نویسنده : میترا کنی