دبی در هفته اخر ژانویه

یا حق

با سلام و عرض ادب خدمت تمام سفر دوستان و هم وطنان عزیز

از انجایی که سفرنامم رو هر شب در هتل یا در اوقات بیکاری نوشتم ممکنه نثر یکدستی نداشته باشه که امیدوارم به بزرگواری خودتون ببخشید. قبل از این سفر به کوش آداسی، استانبول، پوکت، بانکوک، وارنا  سفر داشتم و تقریبا همه جاهای دیدنی رو به همراه عیال و بدون تور لیدر می گردیم مگراینکه با تور لیدر از لحاظ قیمت مناسبتر در بیاد و به همه دوستان توصیه می کنم با کمی تحقیق در مورد مقصدتون اصلا نگران گم شدن و پیدا نکردن مسیر و چیزای دیگه نشین...

 کارهای قبل از سفر

اول در مورد محل هتل باید تحقیق می کردیم. عیال از چند اژانس در مورد دبی و اینکه کجا هتل بگیریم و چندتا هتل خوب تو اون منطقه تحقیق کرد و هتل metropolitan grand hotel (امتیاز کلی بوکینگ 8.3 و امتیاز موقعیت مکانی هتل 8.3 ) در منطقه شیخ زاید برای مدت 6 شب در نظر گرفتیم. در مرحله بعد عیال با چند آژانس تماس گرفت و پس از بررسی قیمت ها از آژانسی که تور بلغارستان و تایلندمون رو گرفته بودیم؛ تور دبی رو با هواپیمایی ماهان پرواز 8 صبح 20 ژانویه به 10 شب 26 ژانویه 2018 و قیمت 5240000 هزار تومان برای دو نفر تایید شد. یک هفته قبل از سفر ویزا و مدارک رو از آژانس تحویل گرفتم و تحقیقات شروع شد.

تو تحقیقاتم جاهایی که قرار هست حتما بریم و جاهایی که شاید بریم و مسیر دسترسی به اونها و هزینه تقریبی اون محلها رو بررسی می کنم. تو سفر نامه های لست سکند معمولا مسیرها ذکر شده ولی خب گوگل مپ هم خیلی کمکم کرد. البته اگه در دبی هم اینترنت همراه داشته باشید به کمک گوگل مپ ، سایجیک و 2GIS(به صورت افلاین هم قابل استفاده است) به راحتی مسیرتون رو پیدا کنید.

ووچرها را از سایت اینترتینر تهیه کردیم (تو این سایت به طور کامل در مورد ووچر سال 2018 توضیح داده) همچنین نرم افزار اینترتینر رو نصب کردم.

چند نکته

*با هر بار پول چنج کردن در صرافی باید مبلغ ۳ درهم کارمزد بپردازید البته در هتل ۲۰ درهم کارمزد می گیرن پس بهتره کل دلاری که می خواین خرج کنید رو یکبار چنج کنید تا کمتر کارمزد بپردازین.

*اینترنت اپراتور du خیلی ضعیف هست. البته من ۲۰ درهم شارژ کردم که خیلی زود تموم شد. تقریبا تمام مراکز خرید و جاهای تفریحی اینترنت وای فای رایگان دارن که وصل شدن به اونها نیاز به ثبت نام انلاین داره که کار سختی نیست و شماره تلفن رو هم هرچی بزنین تایید می شه. به نظر من استفاده از همراه اول خیلی مقرون به صرفه تر هست.

تعرفه همراه اول در کشور امارات

*شرکت اوبر (مثل اسنپ و تپسی در ایران) در امارات و دبی هست. من فقط برای مقایسه نرخش برای مقاصد مختلف استفاده کردم.

*تو مسافرتهای خارجی همیشه از تهران مقدار زیادی اجیل شیرین و مغز و شکلات می بریم که هر روز همراهمون هست. همچنین مقداری نبات و کشک و نعنا هم برای مشکلات گوارشی احتمالی همراه داریم.

*همیشه عکس پاسپورت ، بیمه مسافرتی ، ویزا ، اسم و ادرس هتل تو گوشیامون هست.

*از تحقیقات و مسیرهایی که نوشته بودم هم عکس گرفتم. نرم افزارها و عکسها هم در گوشی من و هم در گوشی عیال محترم هست.

*ساعت کار مترو و اتوبوس و مراکز خرید و تفریحی رو می شه تو سایت پیدا کرد که البته همیشه درست و دقیق نیست و بهتره هرجا رفتین ساعت کاری اونجا و اخرین حرکت اتوبوس مترو و ... رو از مسئولین اونجا بپرسید.

روز ۱

صبح روز حرکت قفل زیپ چمدان خراب شد و وقت نداشتم درستش کنم، ساعت ۴ صبح از خونه به سمت فرودگاه حرکت کردیم و ساعت ۵ به فرودگاه رسیدیم. پارکینگ ۳ فرودگاه برای جای پارک خوب و نزدیک به خروجی ۵ تومن انعام گرفت. 

تابلو صرافی فرودگاه امام خمینی

ساعت پنج و نیم از بازرسی سپاه رد شدیم و همون چمدانی که قفلش خراب شده بود رو می خواستن ببینن. پس از یه خورده معطلی از اونجا که هیچکس نتونست قفل رو باز کنه تصمیم به شکستن زیپ گرفتیم.

قفل شکسته چمدان

ساعت شش و نیم وارد سالن دوم شدیم و بیکار نشستیم تا چایی بخوریم.تو این فرصت از پاسپورت و مدارکمون با گوشی خودم و عیال محترم عکس گرفتم.

ساعت ۱۰ هواپیما وارد دوبی شد و پس از تایید ویزا و گشتن تو فری شاپ به همراه سایر مسافرین به سمت هتل حرکت کردیم. اتاقمون رو از هتل تحویل گرفتم و بابتش یک صد دلاری با نرخ ۳۴۷ درهم چنج کرد(بیست درهم بابت کارمزد برداشت) و ۹۰ درهم اون رو بابت مالیات شش شب کم کرد(البته من گفتم که صد دلار رو چنج نکنه و به عنوان دپوزیت برداره و مالیات رو به درهم می دم که قبول نکرد و اصرار داشت که باید صد دلار رو چنج کنه) به هر حال به اتاق ۲۰۸۱ رفتیم و چمدانها را خالی کردیم و پس از دوش گرفتن خوابیدیم تا با انرژی از باقی روز استفاده کنیم.

ساعت ۵ از خواب بیدار شدیم، اتاق سمت اتوبان شیخ زاید بود و سروصدای ماشین ها به حدی بود که از سردرد کلافه شده بودیم. به لابی رفتم و از پذیرش درخواست کردم تا اتاق را عوض کنه و به یه جای دنج و بی سرو صدا با ویو برج العرب رفتیم(اتاق ۲۱۴۷). 

هتل هر یک ساعت از ۸ صبح تا ۷ عصر سرویس رایگان به ایستگاه مترو و یک سرویس هم هر روز صبح‌ به ساحل دارد(اکثر هتل ها سرویس رایگان به مراکز نزدیکشون دارن که دونستن اونها خیلی به دردخور هست). پس از رسیدن به ایستگاه مترو دو بلیط نول نقره ای تهیه کردیم(قیمت هر بلیط ۲۵ درهم هست که شامل ۶درهم اعتبار و ۱۹درهم قیمت خود بلیط  هست. در مجموع برای دو نفر شد ۵۰ درهم). برای خوردن شام (ناهار نخوردیم) و خرید سیم کارت و چنج دلار به دبی مال رفتیم. هزینه مترو نفری ۵ درهم بود. از مترو وارد تونل انجماد شدیم تا به دبی مال برسیم(به خاطر سرمای زیاد این اسم رو بهترین اسم واسه این تونلهای مترو می‌دونم) حدود ۱۵ دقیقه طول کشید تا از تونل انجماد رد شدیم. از یه مرکز فروش سیم کارت du دو عدد سیم کارت هر کدام به قیمت ۵۵ درهم گرفتیم و هرکدوم رو ۲۰ درهم شارژ کردیم(شارژ اولیه سیم کارت صفر بود). برای خرید سیم کارت نیاز به اسکن ویزا و پاسپورتمون بود که خوشبختانه از روی عکسی که تو گوشی موبایلم داشتم موفق به اسکن شد.

تعرفه های شارژ سیم کارت DU

سپس با خانوم اینترتینر چت کردم و ازش ادرس چندتا رستوران خوب تو دبی مال رو پرسیدم ، ایشون هم بلافاصله رستوران tgi Friday  رو معرفی کردن. پرسان پرسان رستوران رو پیدا کردم و وقتی مطمئن شدم رستوران ووچر رو قبول می کنه، ووچر رو خریدم و پس از یک ساعت انتظار برای نشتن در تراس با ویو فواره های موزیکال دبی مال دو مدل استیک سفارش دادیم و تو این مدت سه بار رقص اب رو تماشا کردیم. موقع حساب کردن چون قبلا با اینترتینر کار نکرده بودم حسابی گیج‌ شده بودم و جالب اینکه تو رستوران هم هیچکس بلد نبود تا اینکه باز هم خانوم اینترتینر راهنمایی کرد و به دادم رسید. بعد از شام به محوطه بیرون دبی مال رفتیم تا یک بار دیگه و از نزدیک فواره ها رو ببینیم. ساعت یازده و نیم به سمت مترو رفتیم(مغازه های دبی مال تا ساعت ۱ باز هستن) و با درهای بسته مترو مواجه شدیم(تو سایت ساعت کار مترو رو تا ۱۲ شب اعلام کرده در حالی که اخرین قطار ساعت یازده و بیست دقیقه رفته بوده). پس به سمتی از اتوبان شیخ زاید که به سمت هتل هست رفتیم تا از اونجا تاکسی بگیریم(چون تاکسی ها همشون تاکسی متر دارن ممکنه که راننده با دورتر کردن مسیر هزینه بیشتری از شما بگیره و گاهی با یه رد شدن از عرض یه خیابان و در مسیر صحیح قرار گرفتن می توان چند درهم ذخیره کنیم) هزینه تاکسی از دبی مال تا هتل ۲۲ درهم شد.

فاکتور و غذای رستوران TGI Friday

روز ۲

از انجایی که طبق برنامه هواشناسی امروز باد و غبار هست تصمیم گرفتیم به میراکل گاردن و گلوبال ویلیج بریم، البته برنامه دبی فریم رو به خاطر غبارالود بودن هوا ‌واسه یه روز دیگه گذاشتیم. بعد از خوردن صبحانه عالی هتل با شاتل هتل به ایستگاه مترو رفتیم با امارات مال یک ایستگاه فاصله‌ داشتیم و سریع به ایستگاه اتوبوس رسیدیم. پس کمی انتظار متوجه شدیم که اتوبوس تا حدودا یک ساعت دیگه حرکت نمی کنه با یک  زوج ایرانی دیگه که تو ایستگاه اتوبوس بودن تصمیم گرفتیم با تاکسی بریم و هزینش رو تقسیم کنیم. راننده تاکسی گفت حدودا ۳۰ً درهم کرایهمون می شه و شد ۲۸ درهم. ورودی باغ هم نفری ۴۵ درهم بود. حدودا از ساعت 12 تا ۱۴ تو میراکل گاردن می گشتیم. واقعا جای بسیار زیبایی بود و به همه دوستان توصیه می کنم که دیدن این باغ زیبا رو در برنامه هاشون قرار بدن.

تصاویری که یک صدم زیبایی میراکل گاردن را هم نشان نمی دهند

ساعت دو و بیست دقیقه با اتوبوس به سمت امارات مال برگشتیم و با اتوبوس ساعت سه به سمت دهکده جهانی رفتیم(میراکل گاردن و دهکده جهانی به هم نزدیک هستن و با تاکسی هم می شه رفت ولی چون دهکده جهانی ساعت ۴ بعد از ظهر باز می شه تصمیم گرفتیم با اتوبوس بریم). (اتوبوس از امارات مال به گلوبال ویلیج و برعکس هر یک ساعت هست) هزینه اتوبوس از میراکل گاردن به امارات مال نفری ۵ درهم و از امارات مال به گلوبال ویلج نفری ۱۰ درهم هست. تو گلوبال ویلیج در غرفه ترکیه دو عدد باقلوا خوردیم که ۱۹ درهم پیاده شدیم. از غرفه های پاکستان بدلیجات و کاپشن چرم خریدیم در کنار غرفه های بوسنی و بالکان‌ یه کیوسک کباب بوسنیایی بود که یه‌ساندویچ کباب گرفتیم(۳۱ درهم) قیمت قهوه در کیوسک های معمولی که در محوطه عمومی هستن ۵ درهم و تو غرفه های هر کشور ده درهم هست البته کیفیت و نوع قهوه هم به همین نسبت متفاوته. تو گلوبال ویلیج فقط و فقط باید چونه زد و اصلا هم نباید خجالت کشید حتی رو کمترین اجناس هم می شه تا ۵۰ درصد تخفیف گرفت.(البته تا ۳۰ درصد تخفیف رو از همه غرفه ها می شه گرفت بیشتر از ۳۰ درصد به همت خودتون بستگی داره.)

غرفه ای ایران خیلی زیبا ولی سوت و کور بود. طبق گفته یکی از فروشنده ها روزای دوشنبه و پنجشنبه خیلی پر رونق هست.

ساعت ده و نیم به سمت ایستگاه اتوبوس دویدیم و وقتی به ایستگاه رسیدیم‌، رفتن اتوبوس رو دیدیم. به ناچار تاکسی گرفتیم و به هتل برگشتیم از گلوبال ویلیج‌ تا هتل ۶۴ درهم شد (اگه ایستگاه مترو قبل از هتل پیاده می شدیم و عرض‌اتوبان شیخ زائد رو از ایستگاه مترو رد می شدیم و پیاده به هتل می رفتیم کرایه تاکسی حدود ۵۰ درهم می شد) پس از گذاشتن خریدها در هتل به مک‌دونالد کنار‌هتل رفتیم و یه ساندویچ خوردیم که کیفیت خوبی نداشت.(دبل چیز برگر با نوشابه و سیب زمینی ۱۵ درهم)

الان هم ساعت یک و چهل دقیقه هست و اگه پا دردم اجازه بده تصمیم دارم بخوابم.

روز ۳

ساعت ۹ از خواب بیدار شدیم و پس از خوردن صبحانه حدود ساعت ۱۱ با تاکسی به مدینة الجمیرا که در نزدیکی هتلمون بود رفتیم(12.5 درهم کرایه تاکسی شد). گشتی تو بازار و قسمت های رایگان منتهی به مسیر ابها زدیم و چندتا عکس با منظره برج العرب گرفتیم. بیشتر جاهای زیبا و خوب برای عکس گرفتن مختص ساکنان هتل بود و به سایر توریستها اجازه ورود نمی دادن، اگه کسی بخواد کل اون منطقه رو ببینه ، می تونه با قایق های گروهی و پرداخت نفری ۸۵ درهم در مدینة الجمیرا گردش کنه(فکر کنم مسیر قایق حدود یک کیلومتر بود و بیست دقیقه طول می کشید) بعد از مدینة الجمیرا به سمت برج العرب رفتیم تا وارد ساحل جمیرا بشیم و از خلیج تا ابد فارس بهره ببریم.

نمایی از بازار زیبای مدینة الجمیرا

برج العرب و مدینۀ الجمیرا

جلو برج العرب که رسیدیم یه ایستگاه اتوبوس بود که واسه ایستگاه مترو دبی اینترنت سیتی اتوبوس مستقیم داشت. از ساعت اتوبوس ها عکس گرفتیم و تصمیم گرفتیم به جای ساحل جمیرا به ساحل jbr در منطقه دبی مارینا بریم (ساحل جمیرا ویو خوبی به برج العرب داره ولی تو ساحل jbr بیشتر اروپایی ها هستن)، پس همونجا سوار اتوبوس شدیم و با سه درهم هزینه به ایستگاه مترو دبی اینترنت سیتی رسیدیم و از اونجا به ایستگاه داماک رفتیم و سوار ترام شدیم در ایستگاه ۲ پیاده شدیم و به سمت ساحل رفتیم (البته می توانید در ایستگاه مترو جمیرا لیک تاورز پیاده شد و تا ساحل پیاده رفت، فکر کنم پیاده روی اون مسیر زیاد باشه. شاید حدود یک تا یک و نیم کیلومتر باشه.). قبل از تعویض لباس دمای اب رو چک کردم تا ببینم میشه شنا کرد یا نه (دوشنبه ۲ بهمن)، اب خیلی خیلی سرد بود و غیر از چند تا اروپایی کسی تو اب نبود و همه مشغول افتاب گرفتن بودن. هزینه استفاده از دوش اب ۵ درهم واسه یک و نیم‌ دقیقه بود در نتیجه از تعویض لباس و شنا کردن تو اب خلیج تا ابد فارس به کلی صرف نظر کردم. (تو سفر قبلیمون به بلغارستان که تو مرداد بود تو ابهای سرد اونجا شنا کردم و سرما خوردم و کل سفر مریض بودم) ساعت حدود سه ظهر بود مقداری شیرینی و اجیل و میوه خوردیم و دو تا بستنی گرفتیم(هر بستنی ۱۰ درهم).

سپس به سمت ترام رفتیم و در ایستگاه ۹ ترام پیاده شدیم و به سمت جزیره های پالم و هتل  اتلانتیس رفتیم. برای دیدن این مجموعه بهترین راه مونوریل هست از ایستگاه ترام وارد یه پارکینگ شدیم و به مونوریل رسیدیم. مونوریل در زیرمجموعه rta (سیستم حمل و نقل عمومی امارات) نیست و باید بلیط جداگانه تهیه کرد. بلیط رفت و برگشت به هتل اتلانتیس نفری سی درهم بود.(بهترین ویو قسمت جلو مونوریل در مسیر رفت و قسمت عقب مونوریل در مسیر برگشت هست، اینطوری در هر دو مسیر هتل اتلانتیس رو به وضوح می بینید) در ساحل اونجا هم دقایقی قدم زدیم و چند عکس با هتل‌ و دریا گرفتیم.

نمای زیبای هتل آتلانتیس از پنجره جلوی مونوریل

حدود ساعت ۵ با مونوریل به ترام و از اونجا به ایستگاه مترو برگشتیم. عیال محترم به امارات مال رفت تا در خصوص ساعت کار پیست اسکی بپرسه و من هم به هتل رفتم تا کلاه و شال گردن بردارم و حوله و سایر وسایل اضافی رو هتل بزارم. پس از برداشتن وسایل لازم و گذاشتن وسایل اضافه در هتل با مترو به امارت مال رفتم. ساعت  هفت و نیم جلو باجه بلیط فروشی بودم. از اونجایی که اینترنت گوشیم تموم شده بود به وای فای اسکی کانکت شدم تا ووچر اینترتینرم رو تایید کنن. مسئول فروش بلیط به من گفت که به باجه ای که مسئول اون فارسی بلد بود برم، پسر جوونی اهل سمرقند ازبکستان بود و به گرمی از ما استقبال کرد و قسمت های پیست و وسایلی که می تونیم استفاده کنیم رو توضیح داد کمی باهاش خوش و بش کردیم(طوری که نفرات پشت سرمون شاکی شدن). هزینه برف بازی ۲۹۰ درهم شد(سی هزار تومن هم ووچرش بود) و ۴۰ درهم هم بابت دو عدد کارت برای هر نفر به عنوان ودیعه دادیم. هزینه لاکر برای وسایل هم فکر کنم ۴۰ درهم بود که اون جوون فارسی زبان ازبکی‌ از ما پول نگرفت و یه جورایی مهمون ایشون بودیم(توی پیست کسی رو ندیدم که وسایل اضافی مثل کیف یا پلاستیک خرید همراه داشته باشه). پس از گرفتن دستکش و جوراب و کفش و شلوار و کاپشن وارد فریزر بزرگی شدیم.(کلاه و شال گردن شامل لباسهایی که رایگان می دن نمی شه و بهتره که همراه داشته باشین) البته پس از کمی تحرک گرم شدیم و دمای اونجا برامون عادی شد. تو یکی از بازی ها به دماغم ضربه خورد و زخمی شد بلافاصله پرسنل اونجا من رو به اتاق کمک های اولیه بردن و با یه چسب رو دماغم تحویل عیال دادن. حدود ساعت ده از اونجا خارج شدیم و به سمت فودکورت رفتیم به خانم اینترتینر واتس اپ زدم و درخواست ووچر کینگ برگر کردم بلافاصله پول رو کارت به کارت کردم و ووچر و پول رو تحویل حسابدار دادم و با ۱۹ درهم و ۶ هزارتومان دو عدد ساندویچ خوردیم(نوشابه و سیب زمینی شامل نمی شد و درصورت تمایل جداگانه باید تهیه کرد) سپس دوباره به پیست اسکی برگشتیم. سالن تقریبا خالی بود و به صورت اختصاصی فقط ما بودیم.(بلیط دبی اسکی یک روز اعتبار‌داره و می تونین هر چند بار که خواستین ورود و خروج داشته باشین، فقط از یک محوطه به بعد نباید لباس اسکی تنتون باشه). تا ساعت ۱۱ مشغول عکس گرفتن و سر خوردن بودیم. و در پایان با تاکسی به هتل برگشتیم (کرایه تاکسی ۱۸.۵ درهم).

روز ۴

صبح زود ساعت شش و نیم بیدار شدیم ، سریع صبحانه خوردیم و وسایلمون رو جمع و جور کردیم و ساعت ۸ به سمت ابوظبی و جزیره یاس حرکت کردیم. با مترو به ایستگاه ابن بطوطه رفتیم(مترو دبی در دو ایستگاه به بعلت تعمیرات تعطیل هست و در این مدت تمام مسافرین با اتوبوس رایگان این مسیر رو طی می کنن) و از ابن بطوطه با اتوبوس به ابوظبی(کرایه اتوبوس نفری ۲۵ درهم). ساعت ۹ اتوبوس به سمت ابوظبی حرکت کرد و ساعت حدودا ۱۰ صبح یک ایستگاهی وسط بیابون نگه داشت که فکر کنم اسم شافیه یا یه چیزی تو همین مایه ها بود و حدود ۱۰ تا تاکسی اونجا بود. از راننده اتوبوس پرسیدم و گفت که اینجا پیاده بشیم بهتره ولی واسه برگشت بریم ترمینال اصلی. از یکی از راننده تاکسی ها حدود قیمت تا پارک ابی یاس رو پرسیدم و اون هم گفت بین ۴۰ تا ۴۵ درهم می شه.(همه راننده تاکسی ها حدود قیمت مسیرها رو می دونن و می شه قبل از سوار شدن ازشون پرسید) از راننده کمی در مورد جزیره یاس و ابوظبی اطلاعات گرفتم. جزیره یاس(شامل پارک ابی یاس ، فراری لند ، مرکز خرید و چند هتل هست) قبل از ابوظبی واقع شده و ترمینال اصلی اتوبوس ابوظبی بعد از شهر ابوظبی هست. کرایه تاکسی از ترمینال اصلی به پارک ابی حدود ۸۰ تا ۸۵ درهم می شه پس ما جای خوبی از اتوبوس پیاده شده بودیم. مسجد بزرگ ابوظبی هم نزدیک مرکز شهر هست و از پارک ابی تا مسجد تاکسی حدود ۵۰ درهم و از مسجد تا ترمینال هم کرایه تاکسی حدود ۵۰ درهم می شه. تصمیم گرفتیم اگه وقت و انرژی داشتیم به مسجد هم سر بزنیم. نزدیک پارک ابی که رسیدیم از خلوت بودن اونجا تعجب کردیم ، که راننده توضیح داد به علت زمستون بودن و سرد بودن کسی پارک ابی نمی ره(ولی خب هوا خوب بود اب هم گرم و یه کم شور بود) برای تایید ووچر باید به فراری‌لند می رفتم. حدود ده دقیقه پیاده فاصله داشتن. پس از کانکت شدن به وای فای فراری لند دو بلیط کومبو یک روزه گرفتم ( ۳۲۰ درهم + ۸۰ هزار تومن ووچر). تو پارک ابی اجازه ورود هیچ نوع خوردنی رو ندارید. مامور حراست اونجا به ما گفت که باید خوراکی هامون رو بخوریم یا بزاریم تو ماشین یا بریزیم دور. وقتی از مامور حراست خواهش کردم گفت‌ با رییسم صحبت کن، رییس عرب هم اجازه داد به شرطی که مطلقا از تو کیف خوراکیا رو در نیاریم تا تو دوربین دیده بشه و من هم بهش قول دادم و اوکی شد. ساعت ۱۱ تا یک ونیم تو پارک ابی بودیم. هزینه لاکر کوچک ۴۵ درهم بود ، من چون پول زیادی همراهم بود لاکر گرفتم ولی خیلی ها لاکر نمی گرفتن. حوله و دمپایی حتما همراه ببرید. ما دمپایی نداشتیم و چون زمین داغ نبود اذیت نشدیم. (در مقایسه با او پارک تهران فقط چندتا سرسره بیشتر داشت و موج سواری داشت ولی دریای مواج نداشت. البته تفاوت رفتار کارکنان از زمین تا اسمونه). یه رولر کوستر هیجان انگیز هم داشت که دو بار سوار شدیم(انقدر خلوت بود که مسئولش اصرار می کرد پیاده نشیم دوباره یه دور دیگه بزنیم.

زنان هندی ها همه با اینکه مسلمون نیستن مایوی اسلامی پوشیده بودن، فکر کنم یه ربطی به بد چشم بودن مرداشون داشته باشه.

به هر حال ساعت یک ونیم در حالی که تنقلات می خوردیم به سمت فراری لند رفتیم. (با اینکه گرسنه بودیم ناهار نخوردیم؛ با شکم پر ممکن تو دستگاه ها شکوفه بزنین. قیمت غذا به نسبت دبی بالاتر بود) اول وارد یه سینما چند بعدی به نام Speed of magic شدیم که خیلی خیلی جالب و پر هیجان بود. بعد به سمت صف یه دستگاه ‌دیگه رفتیم اونجا ساک و محتویات جیبامون رو تو کمد رایگان گذاشتیم، از تو چندتا محوطه که مثل میدان جنگ بود و به زیبایی دکور شده بود رد شدیم. تو فضا سازی به کوچکترین نکات هم دقت کرده بودن، کم کم متوجه شدیم که قراره به صورت برعکس روی رولرکستر حرکت کنیم. اون فضاسازی اینقدر پرهیجان بود که اصلا متوجه طولانی بودن صف نمی شدیم. اسم این وسیله Flying aces بود و بزرگترین لوپ دنیا رو داره. حتما توصیه می کنم سوار شید. الان که بعد از ۲۴ ساعت دارم خاطراتم رو تایپ می کنم ضربان قلب رفته بالا و هیجان دارم. بعد از اون سوار  turbo track و یه رولر کوستر به اسم Fiorano GT challenge شدیم و بعد هم رفتیم کارتینگ(نفری ۳۰ درهم) یه سینمای دیگه هم رفتیم که بیشتر به درد بچه ها می خورد. همچنین با همراه داشتن گواهینامه و پرداخت 895 درهم ناقابل می تونین تجربه سوار شدن فراری واقعی رو داشته باشین. البته نمونه های شبیه سازی شده فراری هم بود که نیاز به گواهینامه نداشت و فقط 90 درهم بود. در اخر هم حدود ساعت ۶ عصر سوار سریع ترین رولرکوستر دنیا Formula rossa شدیم البته بدون اینکه تو صف منتظر بایستیم. تو یه چشم بهم زدن(5ثانیه) به سرعت ۲۴۰ کیلوتر در ساعت رسیدیم. تقریبا سالن فراری خالی شده بود با فضای زیبای اونجا که شبیه خیابون های ایتالیا بود کلی عکس گرفتیم. همچنین چندتا از مدل های جدید و قدیمی فراری رو هم دیدیم و کلی عکس گرفتیم.

ساعت ۸ با اتمام ساعت کار اونجا بیرون اومدیم.(درحین سوارشدن رولر کوسترها و برخی وسیله ها فیلمبرداری ممنوع هست حتی با گوپرو) از چند نفر سوال کردیم و همه گفتن که از اونجا به ایستگاه مرکزی اتوبوس ، اتوبوس نداره و باید با تاکسی بریم و با تاکسی هم حدود ۸۵ تا ۹۰ درهم می شه و اگه از اونجا به دبی اتوبوس باشه باید ۵۰ درهم پول برای دو نفر بدیم پس بهتره با تاکسی مستقیم به دبی بریم. راننده تاکسیا ریختن سرمون و پس از کمی چونه زدن سوار یک ون شدیم که با ۱۲۰ درهم به اولین ایستگاه مترو دبی uae exchange بریم. حدود ساعت نه و نیم تاکسی ما رو کنار اتوبان به فاصله دویست متری ایستگاه مترو پیاده کرد و گفت چون نمی خواد وارد کنارگذر اتوبان بشه باقی مسیر رو پیاده بریم. با اینکه اتوبان مسیر پیاده رو نداشت قبول کردیم و پیاده شدیم. وقتی رسیدیم دیدیم که از اونجا به مترو ورودی نداره و ورودی مترو اون سمت اتوبانه. عیال که حسابی ترسیده بود، من هم تو نقشه نگاه کردم دیدم اگه حدود یک کیلومتر پیاده بریم شاید به یک مسیر که به مترو راه داشته باشه برسیم. با کلی سوت زدن و داد زدن یکی از نگهبان های مترو ما رو دید و اشاره کرد که در امتداد اتوبان حرکت کنیم. حدود نیم ساعت(شاید هم بیشتر) پیاده رفتیم تا به ایستگاه مترو رسیدیم. این جور وقتا چیزی که خیلی ادم رو اذیت می کنه این حس بین زمین و اسمون بودنه و اینکه نمی دونه چه کار کنه و به بدترین حالتهای ممکن فکر می کنه ، شاید اگه اون راننده تاکسیه صادقانه به ما می گفت باید نیم ساعت پیاده بریم اینقدر استرس نمی کشیدیم. وقتی به مترو رسیدیم مامور مترو ما رو راهنمایی کرد که شماره پلاک یا اسم و شماره راننده رو پلیس بدیم ولی خب ما هیچ نشونی ازش نداشتیم. به‌هرحال چون خیلی گرسنه بودیم به امارات مال رفتیم تا شام بخوریم رستوران چیلی رو پیدا کردیم و پس از کانکت شدن به اینترنت امارت مال به خانم اینترتینر پیام دادم و ووچر اونجا رو گرفتم 90 درهم + ۱۰ هزارتومن شاممون شد(۱۶ درهم نوشابه و 69 درهم غذا). با تاکسی به هتل برگشتیم(19 درهم)و تصمیم گرفتیم فردا رو کمی استراحت کنیم.

غذا و فاکتور رستوران چیلی

روز ۵

ساعت ۹ از خواب بیدار شدم و پس از صبحانه گشتی در سوپرمارکت بزرگ نزدیک هتل(فاصله تا هتل حدود یک کیلومتر) زدم و کمی قیمت ها رو به خاطر سپردم. در حال صبحانه خوردن به تور سافاری که واسه فردا رزرو کردم هم پیام دادم و درخواست کردم که من تو ماشین ردیف جلو بشینم و اونا هم تایید کردن. ساعت ۱۱ از هتل به سمت مرکز خرید حرکت کردیم.(خرید کردن برای خانم ها یه جورایی استراحت محسوب می شه). تصمیم گرفتیم به ایستگاه اتحاد(union ) بریم و هم مرکز شهر رو ببینیم و هم کمی خرید کنیم. در بین راه با عبور از کنار ایستگاه الجافلیه ساختمان بزرگ دبی فریم رو هم دیدیم ولی چون هوا خیلی غبارالود هست فکر نمی کنم اون بالا ویو خوبی داشته باشه پس اگه هوا فردا یا پس فرا بهتر باشه اونجا هم خواهیم رفت(کرایه مترو نفری ۷.۵ درهم) .مرکز خرید الغریر به نسبت امارات مال و دبی مال خیلی جمع جورتر و بهتره(اکثر برندهای لاکچری که در حد توان خرید خیلی ها نیست تو این مرکز خرید نیستن پس اینجا سرگیجه نمی گیرین و مجبور نیستین زیاد پیاده روی کنید و البته چون می تونین خرید کنید خستگیتون در می ره که یه جورایی استراحته) ساعت ۷ در فودکورت اونجا یه غذای ژاپنی در رستوران umami به همراه سوپ و سالاد سفارش دادیم(۳۸ درهم) و به چندتا برند رفتیم. همچنین از فروشگاه کارفور کمی خوراکی خرید کردیم و ساعت ۱۱ به مترو برگشتیم و به هتل رفتیم.

غذای زیبا و خوشمزه رستوران ژاپنی UMAMI

تمام راننده های اتوبوس و مامورای حراست مترو نرم افزاری رو موبایلشون دارن که می تونن اخرین باری که کارت زدین و موجودی کارت و... رو چک کنن پس هر مشکلی‌ پیش اومد فقط به اونا مراجعه کنین و سر خود کاری انجام ندین. همچنین اگه اشتباهی کارت زدین و وارد ایستگاه شدین سه دقیقه فرصت دارین تا از گیت خروجی کارت بزنین و خارج بشین بعد از سه دقیقه سه درهم از کارتتون کم می شه.

روز ۶

ساعت نه و نیم از خواب بیدار شدیم و تا ساعت ۱۱ مشغول صبحانه خوردن بودیم. بعد از صبحانه به اتاق برگشتیم و چمدان ها رو جمع کردیم. ساعت ۱۲به استخر هتل که ویو زیبایی داشت رفتیم. مسئول تور سافاری پیام داد که بین ساعت دو و چهل و پنج دقیقه تا سه میاد دنبالمون پس فرصت کافی برای استفاده از استخر رو داشتیم. امروز هم هوا غبارالود بود و کلا دیدن دبی فریم رو بیخیال شدیم. اب استخر گرم بود ولی بیرون اب به خاطر باد احساس سرما می کردم.

برج العرب و هوای غبارآلود دبی

ساعت دو و پنجاه دقیقه راننده شرکت arabian expedition اومد دنبالمون. به راننده گفتم چون اینترنت ندارم به لابی هتل بیاد و ووچر اینترتینر رو چک کنه، اون هم گفت مهم نیست و فردا از شرکت باهات تماس می گیرن(تا این لحظه که من تو پرواز هستم باهام تماس نگرفته) و به من گفت که جلو بشینم. یک زوج پاکستانی مقیم لندن عقب بودن و پس از اون به دنبال زوج نیجریه ای که سه روز قبل ازدواج کرده بودن رفتیم. اقای پاکستانی/انگلیسی به شش زبان دنیا مسلط بود و به خاطر شغلش تقریبا همه جا زندگی کرده بود. حدود ساعت ۵ به منطقه کویری افرود ابوظبی رسیدیم و راننده توضیح داد که چون ماشینهای شرکتشون تگ ورورد به اون منطقه بکر داره ، فقط اونجا میان ولی بقیه شرکتها از پیست دبی استفاده می کنن که بکر و زیبا نیست و خیلی شلوغه. ماسه های اون منطقه قرمز بود و این هم یه نشانه بکر بودنش هست. هزینه سوار شدن ماشین باگی بصورت جداگانه برای 15 دقیقه 100 درهم بود.

حدود ۱۵ دقیقه برای عکس گرفتن توقف داشتیم و سپس به سمت کمپ حرکت کردیم. ساعت شش و نیم با ورود به کمپ با قهوه و خرما از ما پذیرایی کردن. بیرون کمپ حدود 5 دقیقه شترسواری کردیم و پس از چند نمایش و رقص ، شام و دسر سرو شد سپس رقص پایانی و اتمام برنامه در ساعت هشت و سی دقیقه. به نظر من در کل برنامه انچنان مهیجی نبود. فکر می کنم کل هزینه ای که ما دادیم(۳۱۵ درهم + ۲۶ هزار تومان) صرف ترانسفر و شام شد (کل زمان افرود حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بود). ساعت ۱۰ شب به هتل رسیدیم و باقی وسایل ها را در چمدان مرتب کردیم تا از فردا که اخرین روز سفرمون هست نهایت استفاده را داشته باشیم.

از آنجاییکه من تجربه تورهای صحرا و کویر را در ایران ندارم ، نمی تونم مقایسه ای بین این دو داشته باشم ولی در کل از ماشین سواری در صحرا راضی بودم ولی فرصت کافی برای عکس گرفتن و لذت بردن از غروب افتاب در صحرا رو نداشتیم. مدت شترسواری کم بود و غذا از نظر تنوع خوب و با کیفیت متوسطی بود.

محل برگزاری تور سافاری

روز ۷

صبح ساعت هفت و نیم بیدارشدیم و  صبحانه خوردیم و اتاق را تحویل دادیم و چمدانها رو در هتل به امانت گذاشتیم و ساعت ۹ جلو در هتل منتظر سرویس رایگان بودیم که نگهبان هتل گفت چون امروز جمعه هست، سرویس رایگان هتل ساعت ۱۰ حرکت می کند. پیاده به سمت ایستگاه مترو حرکت کردیم(تصمیم داشتیم به سیتی سنتر دیره بریم) پس ۱۰ دقیقه به ایستگاه مترو رسیدیم و دیدیم که ایستگاه مترو هم بسته هست!!! جمعه ها مترو دیرتر باز می شه. از اونجا که تا سیتی سنتر فاصله زیاد بود، با تاکسی به امارات مال رفتیم(۱۸درهم). البته قبلا نقشه امارات مال رو تهیه کرده بودم و مغازه هایی که می خواستم ببینم رو پیدا کرده بودم. اکثر مراکز خرید دبی رو باید به این‌ روش بازدید کرد. شاید گشتن تمام مغازه های دبی مال یه هفته طول بکشه. اول از همه به سراغ کارفور رفتیم. کارفور یه سری فروشگاه های زنجیره ای هستن که در شعب کوچک فقط مواد خوراکی و در شعب بزرگتر علاوه بر مواد خوراکی، پوشاک و لوازم خانگی با قیمت مناسب و تخفیف خوب پیدا می شه. اول وقت کارفور رفتن دو حسن داره یکی میوه های تازه انواع و اقسامش اونجا هست و دوم اینکه پوشاک و سایر لوازم بسیار منظم سر جاشون هستن.

ما یه بار اخر شب به کارفور رفتیم و میوه منگوستین رو تموم کرده بود. این میوه و سایر میوه های استوایی در کارفور هست حتما این میوه ها رو تست کنید بخصوص منگوستین.

بعد از کارفور کمی پول چنج کردم و سپس به ایستگاه مترو رفتم تا ببینم می شه کارت مترو رو پس داد یا نه؟ 

کارت رو پس نگرفتن ولی از پولی که تو کارت ها بود ۳ درهم(یا ۵ درهم) را نگهداشت و باقیش رو بهم داد(حدود ۴۰ درهم). با اینترنت گوشی عیال رو پیدا کردم و به گشتن در مغازه ها ادامه دادیم. در کنار کارفور امارت مال یه مغازه غذا فروشی با قیمت های مناسب بود یه پاستا و یه ساندویچ گوشت به همراه یک نوشابه شد 34 درهم. برخلاف رستوران های دیگه که نوشابه گرون هست اونجا نوشابه رو با قیمت کارفور می دادن(نوشابه ۳.۲۵ درهم بود که اونروز شامل تخفیف شده بود و شد ۱.۵ درهم. چرخی در چند برند(H&M , Mango , Koton , skechers , ZARA , ...) زدیم. بااینکه حراج ژانویه هنوز تمام نشده بود ، قیمت ها در مقایسه با ایران گرانتر بود. حتی اون دوست ساکن لندن هم که در سافاری با ما بود می گفت قیمت پوشاک در لندن ارزانتر از دبی هست. به هر حال ساعت ۵ به هتل برگشتیم و چیزایی رو که از صبح خریده بودیم رو در چمدانها جا کردم. از انجاییکه صبح در تلگرام به تورلیدرم گفته بودم امشب پرواز دارم و اون پیام رو باز نکرده بود کمی استرس داشتم و ساعت شش و پنج دقیقه از پذیرش هتل درخواست کردم شماره موبایل تورلیدرمون رو بگیره. یه اقایی گوشی رو برداشت و  گفت نفر قبلی اخراج شده و اطلاعات پرواز و هتل شما رو به من نداده!!! خشکم زد!!! شماره موبایلم رو دادم بهش و گفتم به من زنگ بزن بگو چه کار کنم و مقصر کیه؟؟ یه دقیقه بعد تماس گرفت و گفت که باید با تاکسی برگردین و هزینش رو از اژانستون تو تهران بگیرین!!! خب تو اون موقعیت چاره دیگه ای نداشتیم و از طرفی فرصتی هم نبود تا با آژانس تماس بگیرم (البته جمعه عصر هم بود). در سفرهایی که داشتم هیچ وقت تمام پولم را در کشور مقصد خرج نمی کنم و باقی مانده پول را در سالن دوم فرودگاه قبل از سوار شدن به هواپیما به دلار چنج می کنم. پس با تاکسی (۶۲درهم) به ترمینال شماره ۱ رفتیم و از راننده تاکسی رسید گرفتم. پرواز با یک ساعت تاخیر انجام شد و  سرانجام ساعت ۳ صبح به منزل رسیدیم.(هزینه پارکینگ از شنبه ساعت ۵ صبح تا شنبه ساعت ۱.۵ نیمه شب هفتادوهشت هزار تومان شد)

چند لینک کاربردی

https://yaswaterworld.com/	پارک آبی یاس
https://ferrariworldabudhabi.com/	فراری لند
https://www.globalvillage.ae/en/	گلوبال ویلیج(دهکده جهانی)
https://www.dubaimiraclegarden.com/	میراکل گاردن
https://www.thedubaiframe.com/	دبی فریم
https://www.skidubai.com/	اسکی دبی
اینترتینر	سایت فروش ووچر
https://thedubaimall.com/	دبی مال
https://www.malloftheemirates.com/	امارات مال

ووچرهای تهیه شده

هزینه پرداخت در محل (درهم)	هزینه خرید ووچر (تومان)	نام
315	26000	سافاری
320	89000	کومبو پارک ابی و فراری
290	30000	اسکی دبی
19	6000	برگر کینک
90	10000	رستوران چیلی
140	10000	رستوران TGI Friday

در کل با استفاده از ووچرهای  emtertainer.ir ، حدود یک میلیون و دویست هزار تومان در هزینه ها صرفه جویی کردیم.(با احتساب درهم 1250 تومان) و حدودا 580 درهم برای حمل و نقل هزینه کردیم(البته 62 درهمی که بابت برگشتن به فرودگاه دادم رو حساب نکردم). بابت ورودی جاهای دیدنی و تفریحی هم 1090 درهم هزینه کردیم.

حدودا 2 هفته پس از سفرمون مبلغ 84 هزار تومن از طرف آژانس بابت کرایه تاکسی از هتل تا فرودگاه به حسابم واریز شد. و البته بابت چک کردن ووچر سافاری هم کسی ایمیل یا پیام رو واتس آپ برام نفرستاد.

 

تمام سعیم بر این بود که زمان ، هزینه ها ، مسیرهای رفت و امد را به طور دقیق ذکر کنم و  امیدوارم مطالبی که ذکر شد برای دوستان مفید واقع شده باشد.

 

در پناه حق

نویسنده : بهروز ت

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.