پاریس، عروس اروپا (سفرنامه)

با سلام خدمت همه دوستان لست سکندی. این ادامه سفر ایتالیای ما به مقصد پاریس هست که سفرنامه ایتالیا ( سفری بی نظیر به کشور چکمه پوش) قبل تر در سایت گذاشته شده.

روز نهم: از ونیز به پاریس

همون طور که در انتهای سفرنامه ایتالیا عرض کردم در روز نهم سفرمون با پرواز ایرفرانس که قبلا به مبلغ نفری 470 هزار تومان از آژانس هواپیمایی در تهران خریداری کرده بودیم ونیز رو به سمت پاریس ترک کردیم. در فرودگاه مارکوپولو ونیز برای گرفتن کارت پرواز و تگ های چمدان ها دستگاه هایی تعبیه شده بود که با وارد کردن شماره رفرنس روی بلیط کارت پرواز چاپ می شد و تعداد چمدونهارو وارد می کردیم و به همون تعداد تگ برای اون ها هم چاپ می شد و این کار رو فقط باید از طریق اون دستگاهها انجام میدادیم و گیت های پرواز صرفا مسئول تحویل بار بودند. هواپیما خیلی تمیز، خدمه پرواز خیلی مودب و کلا کلاس پروازی خوبی بود. البته پذیراییش خیلی مختصر بود و محدود به یک کیک کوچیک و نوشیدنی بود که شاید به خاطر ساعت پرواز بود.

زمانی که به فرودگاه شارل دوگل رسیدیم، پاریس بارون می بارید و به همین دلیل هوا خیلی خنک شده بود ولی روزهای دیگه هوا خوب و آفتابی بود. فرودگاه شارل دوگل فرودگاه خیلی بزرگیه و 4 ترمینال با فاصله از هم داره که بین اون ها یک متروی داخلی در حرکته. برای این که به سمت مرکز شهر و هتلمون بریم از خط2 RER استفاده کردیم که هزینه بلیط فرودگاه تا مرکز شهر 20 یورو هستش (نفری 10 یورو). حتما حواستون باشه که بلیط هاتون رو نگه دارین چون زمانی که میخواین پیاده شین باید مجددا بلیط رو بزنید تا در باز شه. متروی خط RER تمیز و نسبتا جدید بود اما بر خلاف اون سایر قطارهای شبکه مترو قدیمی بودن. هر خط، قطارهایی با یک شکل متفاوت داشت و ایستگاه های قدیمی مترو کثیف و در بعضی از ایستگاه ها بوی ادرار حس میشد.

هتل ما در پاریس ibis Styles Paris Gare de l'Est Château Landon بود. مجموعه هتل های زنجیره ای ایبیس هتل های معمولا اقتصادی در سراسر دنیا هستند که در سه کلاس قیمتی خدمات دهی می کنند. لوگوی قرمز ، سبز و آبی هتل های ایبیس به ترتیب اقتصادی، متوسط و بالا هستند. لوگوی سبز مربوط به ایبیس استایل هستش. این هتل در هر شهری بسته به میزان توریستی بودن چندین شعبه مختلف در نقاط مختلف شهر داره که میتونین آدرس اون ها رو در گوگل چک کنید که به مراکز دیدنی که میخواین برین چقدر نزدیکه و یا دسترسی به مترو چطوره.. از اونجایی که شبکه مترو پاریس خیلی قوی هستش و همه جا به راحتی میشه با مترو رفت خوب این نکته مهم تره که به مترو نزدیک باشه چرا که هرچی به مرکز شهر نزدیک تر باشه هتل قیمتش هم بالاتره. ما هتل رو برای 4 شب به همراه صبحانه از سایت زورق گرفتیم به مبلغ 1 میلیون تومان که امکان گرفتن از بوکینگ هم بود ولی زورق آف تابستانه داشت و یکم ارزون تر میشد. البته من جهت اطمینان از رزرو اتاق ها چه اون هایی که با بوکینگ رزرو کردیم و چه این هتل که از زورق گرفتیم به هتل ها ایمیل زدم و تاییدیه رزرو رو گرفته بودم.

هتل ایبیس استایل پاریس – عکس از نت

 

ما در ایستگاه Gare De Nurd پیاده شدیم و با استفاده از مسیری که روی گوگل مشخص کرده بودیم به هتل رفتیم. فاصله این ایستگاه تا هتل حدود 10 دقیقه پیاده بود. در مورد این ایستگاه هم بگم که با ایستگاه های معمول دیگه فرق داشت و خیلی بزرگ پر از فروشگاه های بزرگ و برندهای مختلف بود و اطلاعات ایستگاه انگلیسی اصلا بلد نبود و یکم پیداکردن مسیر درست خروجی تو ایستگاهی به اون بزرگی سخت بود چرا که اگه از یک مسیر اشتباه می رفتیم و بلیط مترو رو میزدیم دیگه بلیط می سوخت و امکان باز کردن در دیگه ای نبود.

اتاق ما در هتل در طبقه 5 ام بود یه اتاق با سایز مناسب و بسیار تمیز که البته یخچال و چای ساز نداشت. بعد از دوش وکمی استراحت تصمیم گرفتیم برای اولین بار ایفل زیبا رو ببینیم. با استفاده از ایستگاه مترو که دقیقا کنار هتل بود و کمک گرفتن از گوگل فهمیدم که کدوم ایستگاه باید خط عوض کنیم و تو کدوم ایستگاه پیاده بشیم. همونطور که در سفرنامه قبلی توضیح دادم ما همه نقاط دیدنی مد نظرمون رو روی گوگل مشخص کرده بودیم و برای رفتن به جایی هم از گوگل کمک می گرفتیم که همین باعث میشد نخوایم خیلی دنبال سوال کردن از بقیه یا نقشه خوانی باشیم. بلیط مترو برای دو نفر 3.80 یورو بود.

اتاق هتل – عکس از سایت بوکینگ

 

قبلا شنیده بودم که فرانسوی ها خیلی رو زبانشون تعصب دارن و اگه باهاشون انگلیسی حرف بزنی جواب نمیدن و خیلی به این دلیل نگران بودم اما تو ایستگاه مترو فهمیدم که این موضوع همیشه درست نیست اونم زمانی که از یه خانم سوال کردم و اون با اینکه نمیتونست انگلیسی جواب بده با حرکات دست و کلی تلاش به من مسیر رو فهموند.

تو ایستگاه lena که توسط گوگل معرفی شده بود، پیاده شدیم و اونجا با راهنمایی های همون خانم به سمت چپ پیچیدیم. با خودم می گفتم پس کو برج ایفل چرا دیده نمیشه؟ تا این که با دور زدن یه پیچ برج زیبا نمایان شد. شب ها راس هر ساعت فلاشر هایی روی برج ایفل خاموش روشن میشن که این لحظه همزمان شد با اولین باری که ما ایفل رو دیدیم. برای چند ثانیه واقعا نفسمون بند اومد انگار چشمک میزد و دلبری می کرد. حسی که تو اون لحظه داشتم واقعا قابل وصف نیست این که رویا به حقیقت پیوسته.

هرچی بیشتر به برج نزدیک میشدیم جذابیتش بیشتر میشد. واقعا ایفل در شب زیباست. اما زمانی که خیلی نزدیک شدیم اطراف ایفل پر بود از دست فروش و کسایی که منتظر بودن توریست ها حواسشون نباشه تا جیبشون رو بزنن یا کلاهبردار هایی که با بازی میخواستن توریست هارو فریب بدن و همینطور پارک پشت ایفل که چمنش رو کاملا کنده بودن تا دوباره بکارن و یه زمین خالی شده بود. همه اینها با اون همه زیبایی تضاد داشت.

پایین برج ایفل

 

همونجا از یه دکه تنقلات فروشی خوراکی ای که اسمش رو چیچیک گذاشته بودن خریدیم که چیزی شبیه به بامیه های خودمون بود به جای شهد روش شکر می ریختن و قیمتش هم 5 یورو بود. البته دقیقا نمیدونم که این شیرینی اصالتا مال کجاست. یکم اطراف ایفل گشت زدیم و بعد با کمک نقشه ای که از گوگل گرفته بودیم پیاده از طریق خیابان روزولت به سمت میدان شارل دو گل در ابتدای خیابان شانزه لیزه رفتیم تا طاق پیروزی پاریس یا طاق نصرت آزادی (Arc de triumph) رو هم در شب ببینیم. این طاق پیروزی به دستور ناپلئون و به عنوان نماد پیروزی هایش در اون زمان ساخته شده بود.

مسیر خیلی زیادی بود ولی برای ما که جذب پاریس بودیم خیلی سخت نبود. مسیر پر بود از رستوران های لوکس و کافه هایی که میز و صندلی در خیابان چیده بودن. خونه مردم پاریس معمولا کوچیکه و از این کافه ها به جای اتاق پذیرایی استفاده می کنن و معمولا این کافه ها پر بود از مردمی که با مهمونشون اومده بودن گپ بزنن یا به تنهایی برای صرف قهوه اومده بودن.

نمونه آپارتمان های پاریس

 

بعد از رسیدن به شانزه لیزه معروف گرسنگی و خستگی دیگه داشت خودشو نشون میداد. فروشگاه های شانزه لیزه اون ساعت تعطیل بودن و فقط کافه ها و رستوران ها باز بودن. شب اول تصمیم گرفتیم به مک دونالد بریم و با هزینه 7.70 یورو دو تا ساندویج با سالاد سفارش دادیم. اون بازه زمانی با توجه به حملات تروریستی چند ماه قبل در پاریس جو خیابان ها خیلی آروم بود اما ورودی هر مغازه ای از جمله همین مک دونالد افسرها و محافظین ایستاده بودند و اگه شما کیف همراهتون بود داخلش رو نگاه می کردند . اینم بگم که خیلی محترمانه ازمون درخواست می کردند که داخل کیف رو نشونشون بدیم و خیلی هم تشکر می کردن. سفارش غذا در مک دونالد مکانیزه بود. برای سفارش غذا صفحات نمایش لمسی بزرگ تعبیه شده بود که منو رو به چند زبان نشون میداد و اونجا باید غذا، نوشیدنی، دسر و هرچی که میخواستیم انتخاب می کردیم و در نهایت امکان پرداخت با کارت اعتباری داشت. برای ما که کارت بین المللی نداریم هم فیش صادر می کرد که به صندوق بریم و پرداخت کنیم.

طاق پیروزی پاریس یا طاق نصرت آزادی

 

بعد از شام از انتهای شانزه لیزه پیاده تا میدان کنکورد طی کردیم و اونجا با مترو با هتل برگشتیم. میدان کنکورد یکی از میادین معروف و مهم پاریس است. در طول انقلاب فرانسه گیوتین در این میدان نصب شده بوده و سر بسیاری از رجال آن دوره فرانسه و همچنین ماری آنتوانت همسر لویی پانزدهم در این میدان اعدام شدند. ماری آنتوانت همون کسی که موقع انقلاب فرانسه وقتی صدای تظاهر کننده ها رو می شنوه، می پرسه که اینا چرا سر و صدا می کنن و وقتی بهش می گن که به خاطر گرسنگی و نداشتن نون تظاهرات کردن، می گه که اگه نون ندارن خوب می تونن شیرینی بخورن !!!

میدان کنکورد

 

روز دهم: مون مارتر، کلیسای سکره کر، کلیسای نوتردام، دانشگاه سوربون، پانتئون، پارک لوکزامبورگ، مولن روژ

امروز برنامه خیلی فشرده ای داشتیم. صبح زود بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه قابل قبول هتل با مترو به سمت تپه های مون مارتر رفتیم. منطقه مون مارتر در قدیم از مناطق بدنام پاریس شمرده می شده. کلیسای معروف پاریس به اسم سکره کر در بالای این تپه ها قرار داره و یکی از پر بازدید ترین مکان های دیدنی پاریس هستش این کلیسا به علت ناقوس بزرگ و همچنین گنبد بزرگ و سفید رنگش معروفه. در مورد هر کدوم از بناهای دیدنی میشه مفصل توضیح داد که من فکر می کنم از حوصله خواننده و سفرنامه خارجه و با یه سرچ ساده تو گوگل دوستان می تونن به اون اطلاعات دست پیدا کنند. برای رسیدن به کلیسا پله های زیادی رو باید بالا می رفتیم در پاگرد های این پله ها افراد سیاهپوستی بودند که نخ هایی رو به زور میخواستن دور دست توریست ها ببندن و به ازاش پول بگیرن و همچنین در بعضی از پاگردها همون بوی نامطبوع مترو حس میشد که اینجا دیگه واقعا غیر قابل قبول بود که تو یکی از مهمترین آثار دیدنی اونجا هم این مورد بود. همینطور آبنماهایی که در مسیر بودند زیبا بودن اما آب سبز رنگی داخل حوض ها بود از این نظر اصلا پاریس با رم قابل مقایسه نبود همه آب نماهای که در رم دیدیم زلال و آبی و شفاف بودن. زمانی که به بالای تپه رسیدیم نمای شهر پاریس خستگی این پله ها را درآورد.

فضای داخل کلیسای سکره کر

 

بالای پله های تپه مونمارتر و نزدیک ورودی کلیسا نوازنده هایی جمع شده بودن و با سازهایی مثل چنگ، آهنگ های فرانسوی خیلی زیبایی می زدن. این صحنه در جاهای مختلفی از شهر مثل ایستگاه های مترو زیاد دیده میشد. حتی در یکی از ایستگاه ها یک گروه کاملا حرفه ای رو هم دیدم.

‏

نمای شهر پاریس از بالای تپه مونمارتر و نوازنده چنگ

 

بعد از دیدن این کلیسا با مترو به سمت کلیسای نوتردام رفتیم. هزینه مترو همون طور که قبل تر گفتم 3.80 یورو برای دو نفر بود. این بلیط هارو از دستگاه باید خریداری می کردیم و من باجه فروش بلیطی که مستقل عمل کنه ندیدم.

در مرکز شهر پاریس در میان رود سن یک جزیره کوچیک هست که کلیسای نوتردام اونجا واقع شده.

بعد از بازدید از کلیسا تصمیم گرفتیم که خیابان سنت جاکوب رو پیاده بریم تا ساختمان دانشگاه سوربون فرانسه رو ببینیم و از بنای پانتئون هم دیدن کنیم. در این خیابون مغازه های لباس و لوازم ورزشی زیاد بود که البته قیمت های خیلی بالایی داشتن.

دانشگاه سوربون دانشگاه بزرگ و معروف فرانسه است که مهمترین مرکز آموزشی اون هم به شمار میره و 13 شعبه در پاریس داره که این یکی تو مسیر ما بود.

دانشگاه سوربون

 

پانتئون ها معابد و کلیساهای بزرگی هستند که البته امروزه کاربریشون عوض شده و معمولا مقبره افراد معروف هستند. پانتئون پاریس هم از این قاعده مستثنی نیست در زمان لویی پانزدهم ساخته شده و در حال حاضر مقبره افراد مشهور پاریس هست.

پانتئون پاریس

 

بعد از دیدن پانتئون با این که به باغ لوکزامبورگ نزدیک بودیم ولی بازدید از لوکزامبورگ رو به عصر محول کردیم و به هتل رفتیم تا بازی فوتبال تیم ملی رو به صورت انلاین نگاه کنیم. از نان فانتزی روبری هتل باگت فرانسوی و پیراشکی برای ناهار گرفتیم و بعد از تماشای فوتبال با مترو به سمت باغ لوکزامبورگ رفتیم.

باغ لوکزامبورگ یکی از پربازدیدترین و معروفترین پارک های فرانسه است که مدت ها کاربری شخصی داشته. فضای این باغ بسیار زیبا و آرام بخش بود. خیلی از مردم پاریس در گوشه کنار این پارک بساط پیک نیک راه انداخته بودن. چند مجسمه خیلی زیبا از مجسمه سازان معروف در پارک وجود داشت.

ورودی پارک لوکزامبورگ

 

روبروی پارک لوکزامبورگ یه مغازه فروش بستنی و شیک هایی با پایه ماست بود که به قیمت 10 یورو دو تا از این بستنی و شیک های خوشمزه خریدیم. هدف بعدی ما بازدید از بنای منحصر به فرد و معروف مولن روژ بود.

مولن روژ یا آسیاب بادی سرخ یک کلوپ تفریحی معروف در پاریس است. البته این منطقه از پاریس منطقه خوش نامی نیست و توریست ها صرفا جهت بازدید از این بنا به این منطقه سر میزنن.

مولن روژ یا آسیاب بادی سرخ

 

با توجه به تاریک شدن هوا در یکی از شعب کی اف سی شام خوردیم و به هتل برگشتیم.

روز یازدهم: موزه لوور، شانزه لیزه، میدان کنکورد

برنامه امروز دیدن موزه مشهور لوور بود. از اونجایی که صف خرید بلیط موزه خیلی طولانی میشه هرچی زودتر میرفتیم به نفعمون بود. بلیط موزه و جاهای دیدنی رو به صورت اینترنتی هم میشه خرید که در اون صورت انتظار در صف وجود نداره و اونجا زمانی که تو صف بودیم چقدر افسوس خوردم که کارت اعتباری بین المللی نداریم. بلیط موزه رو به قیمت 30 یورو برای دو نفر خریدیم. میخواستیم از دستگاه های راهنمای صوتی هم استفاده کنیم که چون پاسپورت همراهمون نبود نشد.

دی وی دی بازدید مجازی لوور که عکس و فیلم هایی از کل موزه هست به قیمت 16 یورو به همراه یادگاری های دیگه از موزه همون جا فروخته می شد.

موزه لوور پربازدید ترین موزه دنیاس که اثار زیادی از کشورهای مختلف رو جمع کرده. ساختمان موزه قبلا از کاخ های سلطنتی بوده که تغییر کاربری داده موزه در دو ساختمان اصلی و چندین طبقه تقسیم شده که به شما نقشه این طبقات رو میدن و میتونین طبق اون جاهای مورد نظرتون رو برین. اگه بخواین کل موزه رو به دقت ببینین یک روز کمه. متاسفانه سالن افریقا اون موقع تعطیل بود و با اینکه خیلی دوست داشتم ببینیم میسر نشد. این هم اضافه کنم که پیدا کردن مکان ها از روی نقشه یکم سخته که میشه از راهنماهایی که اونجا هستن کمک گرفت.

ورودی موزه لوور

 

حیاط موزه لوور

 

از آثار مشهور موجود در موزه لوور دو اثر مونالیزا و بانوی صخره های لئوناردو داوینچی، تندیس افرودیته میلو یونان و سنگ ها و کاشی های متعلق به هنر اسلامی و آثار ایران باستان و زمان هخامنشی هستش.

آفرودیته میلو

 

هنر روم باستان

 

راهروی تابلوهای نقاشی و ورودی سالنی که تابلوی مونالیزا در آن قرار دارد

 

تابلوی مونالیزا یا لبخند ژکوند- اثر داوینچی

 

آثار مصر باستان

 

سالن هنر اسلامی

 

سالن ایران

 

نقشه موزه لوور

 

از معروفترین شیرینی های فرانسه ماکارون هستش که این شیرینی از پودر بادوم و مرنگ (ترکیب پودر شکر و سفیده تخم مرغ) درست میشه و داخلش با مارمالاد و کرم های مختلف پر میشه. یکی از معروفترین فروشگاه های این شیرینی پیر هرمه هستش که در شانزه لیزه شعبه داره. در خروجی موزه لوور برند دیگه ای به اسم پیر مارکولینی بود که من نشنیده بودم اسمش رو ولی به مراتب خوشمزه تر از پیر هرمه بود. هزینه یه بسته ماکارون 7 تایی 13 یورو بود. یکی از معروف ترین ماکارون اصفهان نام داشت که وقتی از فروشنده دلیل این نام گذاری رو پرسیدیم و گفتیم که ایرانی هستیم ، گفت احتمالا به دلیل طعم گل رز به کار رفته در اون هست و کلی تحویل گرفتمون.

ماکارون پیر هرمه

 

بازدید ما از موزه لوور تا ظهر طول کشید و وقت ناهار شده بود. تصمیم گرفتیم امروز ناهار غذای فرانسوی رو در یکی از کافه های فرانسوی تست کنیم. برای ناهار سوپ پیاز فرانسوی، استیک و املت فرانسوی سفارش دادیم که هزینه اون ها با نوشابه شد 39.5 یورو.

سوپ پیاز فرانسوی

 

بعد از ناهار برای قدم زدن و گشتن شانزه لیزه در زمان غیر تعطیل به اونجا رفتیم. خیابان شانزه لیزه معروف ترین خیابان اروپاس که پر از برندهای لوکس و گرون قیمت مثل لویی ویتون، شنل، کارتیه و...است البته حضور برندهای مناسب تری مثل زارا امکان خرید ار این خیابون رو فراهم کرده. باز هم در ورودی همه مغازه ها نیرو های امنیتی بودن و داخل کیف یا بسته های مردم رو نگاه می کردند.

خیابان شانزه لیزه

 

فروشگاه دیزنی در خیابان شانزه لیزه

 

یکی از چیزهای جالب خیابون شانزه لیزه ماشین های لوکس و گران قیمتی بودن که مالک اونها که اغلب از اعراب بودن به صورت ساعتی اون ها رو کرایه میدادن. الیته هزینه این کرایه خیلی زیاد بود.

ماشین هایی که در شانزه لیزه کرایه میدادن

 

در خیابون گشتیم کمی خرید کردیم و در یکی از کافه ها قهوه خوردیم. کم کم هوا تاریک میشد. به میدان کنکورد رفتیم تا سوار چرخ و فلک اونجا بشیم و پاریس رو در شب ببینیم. هزینه چرخ و فلک برای دو نفر 24 یورو شد. داخل کابین ها آهنگ های فرانسوی پخش میشد. دیدن شهر پاریس و برج ایفل از بالای چرخ و فلک خیلی زیبا و هیجان انگیز بود.

چرخ و فلک میدان کنکورد

 

روز دوازدهم: برج ایفل، کروز روی رود سن

امروز آخرین روز سفر ما و حضور ما در پاریس بود. برنامه امروز بازدید از برج ایفل و قایق سواری روی رود سن بود اما از پول ما تنها یه اسکناس 500 یورویی مانده بود. همانطور که در سفرنامه ایتالیا گفته بودم برای سفر به اروپا اسکناس 500 یورویی نباید برد چراکه هیچ بانک، صرافی یا مغازه ای قبول نمیکنه. ما بودیم و این اسکناس 500 یورویی که تقریبا 2-3 ساعت گشتیم و هر صرافی و بانکی پیدا کردیم رفتیم تا خوردش کنند و هیچکی قبول نکرد از طرفی مغازه ها و فروشگاه ها هم نهایت 100 یورویی می گرفتن و 500 یورویی قبول نمی کردن و بدون استثنا همه می گفتن از کارت بانکی تون استفاده کنین و باز ما حسرت داشتن کارت بین المللی رو خوردیم. در همین حال بودیم که یاد نمایندگی ایران ایر تو شانزه لیزه افتادم به همسرم گفتم اون ها ایرانی هستن حتما میدونن شرایط ایرانی ها چطوره با آخرین پول نقدی که داشتیم دو تا بلیط مترو خریدیم و به شانزه لیزه رفتیم. در نمایندگی ایران ایر 3 خانم ایرانی و یه آقای فرانسوی کار می کردن تا موضوع رو به آقای فرانسوی گفتیم مارو به دفتر مدیریت اونجا که هموطنمون بودن راهنمایی کردن. ایشون گفتن این اتفاق برای ایرانی ها زیاد می افته و به خاطر همین ما همیشه پول خورد سعی می کنیم داشته باشیم تا مشکل هموطن هامون رو حل کنیم. واقعا جا داره از مدیریت و کارکنان نمایندگی ایران ایر در پاریس تشکر کنم. با توجه به این که ظهر شده بود ناهار خوردیم و به سمت ایفل راه افتادیم.

ساعت حدود 2 بود و صف ورودی برج ایفل خیلی خیلی طولانی شده بود و ما به خاطر مشکل پول نتونسته بودیم صبح زود که خلوت تره بیایم. برج ایفل یه سازه تماما فلزیه که هر چند وقت یک بار برخی قطعاتش رو عوض می کنن و اینطور می گن که تا به حال کل برج چند بار عوض شده. اسم برج از اسم سازنده اون گرفته شده که مجسمه مومیش در نوک برج و تندیسش در پایین برج بود.

تندیس گوستاو ایفل-سازنده ایفل

 

حدود 45 دقیقه تو صف ایستادیم تا نوبتمون شد و بلیط گرفتیم. بلیط های برج ایفل هم مثل برج میلاد تهران دو نوعه. یکی تا طبقه دوم برج و یکی تا نوک برج. ما بلیط تا نوک برج رو به قیمت 34 یورو برای دو نفر خریدیم. بعد از گذاشتن وسایل داخل دستگاه که چک بشه وسیله فلزی نوک تیز یا مایعات توش نباشه سوار آسانسور های مرحله اول شدیم. در طبقه دوم برج تابلوهایی نصب شده بود که ارتفاع ایفل رو با سایر برج های معروف دنیا مقایسه می کرد که عکس برج میلاد هم بود. بعد با آسانسورهای مرحله دوم به نوک برج رفتیم.

نمای کاخ شایو از بالای ایفل
در این کاخ چندین موزه مثل موزه مردم شناسی و.. وجود دارد

 

نمای پاریس از بالای برج ایفل

 

پایین برج ایفل سکه های طلایی رنگی با نماد دیدنی های پاریس فروخته میشد که ما هم یکی به قیمت 5 یورو خریدیم.

بعد از پایین اومدن از برج به سمت رودخانه سن رفتیم در کنار رودخانه کرپ مخصوص فرانسوی با شکلات و توت فرنگی به قیمت 6 یورو خریدیم و برای کروز سواری روی رودخانه به یکی از دکه های فروش بلیط رفتیم. بلیط ما برای 10 دقیقه بعد و به قیمت 30 یورو برای هر نفربود. این بلیط ها شماره صندلی چیزی ندارند وهرکسی هرجایی بخواد میتونه بشینه که معمولا مردم طبقه بالا و روباز کشتی رو دوست دارن. مدت زمان این کشتی ها یک ساعت بود. واقعا سواری بر روی رود سن و دیدن مردم که در جاهای مختلف در حال لذت بردن از رودخونه بودن ، کلیسای نوتردام ، ایفل و... جذاب بود.

روز سیزدهم: تهران مرا میخواند...

بلیط برگشت ما برای ساعت 11 صبح بود. صبح بعد از خوردن صبحانه و جمع کردن چمدان ها و تسویه حساب با هتل به ایستگاه مترو رفتیم و با RER B به سمت فرودگاه رفتیم. برای رفتن به فرودگاه بلیط های زون شهری را نباید انتخاب کرد و بلیط مخصوص خود فرودگاه به قیمت نفری 10 یورو خریدیم. همانطور که در ابتدا گفتم فرودگاه شارل دوگل 4 ترمینال داره که ترمینال یک از ترمینال دیگه به اندازه یک ایستگاه مترو فاصله داره. بهتره همون روز تو سایت چک کنین که پرواز از کدوم ترمینال انجام میشه چون ممکنه با بلیط تفاوت داشته باشه. بعد از گرفتن کارت های پرواز از دستگاه های مخصوصی که برای این کار گذاشته بودن و تحویل بار کمی در داخل فرودگاه گشتیم. پرواز ما ایژین بود و در آتن تغییر می کرد. بعد از رسیدن به آتن 4 ساعت زمان داشتیم که داخل فری شاپ فرودگاه گشتیم و شکلات و سوغاتی خریدیم در نهایت در ساعت مقرر و بدون تاخیر به تهران برگشتیم.

پاریس یکی از جاهایی بود که همیشه آرزوی دیدنش رو داشتم. اما واقعا توقعم از این شهر که لقب عروس اروپا رو به خودش اختصاص داده خیلی بیشتر بود. شاید دوباره دلم برای رم و ایتالیا تنگ بشه ولی فکر کنم به این زودی ها دلم هوای پاریس رو نخواهد کرد.

ممنونم از همه وقتی که گذاشتین و این سفرنامه رو مطالعه کردین.

هتل:

تمیزی: خیلی خوب

برخورد پرسنل : خوب

کیفیت اینترنت : خیلی خوب

دسترسی : خیلی خوب

سایر هزینه ها به شرح زیر بود:

رفت و آمد درون شهری: 81.8 یورو

خورد و خوراک: 227 یورو (شامل ناهار، شام، تنقلات و نوشیدنی)

اماکن دیدنی: 120 یورو

جمع کلی سفر ما ایتالیا و پاریس (بدون احتساب خریدهای شخصی) : 2100 یورو + 6 میلیون و ششصد هزار تومان (بلیط های هواپیما و هتل پاریس)

نویسنده : زهره دشتی