آنچه در این سفرنامه خواهید خواند:
1- مقدمه | 2-2 روز دوم (فروشگاه قلع، باتو کیو، ارتفاعات گنتینگ، دهکده فرانسوی) |
1-1 انتخاب مقصد | 2-3- روز سوم (باغ پرندگان، آکواریوم، خانه وارونه) |
1-2 انتخاب هتل و پرواز | 2-4 روز چهارم (آفاموسا، ملاکا) |
1-3 آمادگی قبل سفر | 2-5 روز پنجم (سان وی لاگون) |
2- شروع سفر | 2-6 روز ششم (محله چینی ها، معبد سری ماهاما، سنترال مارکت) |
2-1 روز اول (میدان مرداکا، مسجد جامع، معبد تین هو، کارخانه شکلات، پوتراجایا) | 2-7 روز هفتم (پاساژ mid valley) |
1- مقدمه
1-1 انتخاب مقصد
اولین قدم در هر سفری انتخاب مقصده. ما قصد داشتیم یکی از کشورهای جنوب شرق آسیا رو انتخاب کنیم و بیشترین تصمیمون بین مالزی و تایلند بود. من شروع به خوندن سفرنامه های مالزی و تایلند کردم . به نظرم انتخاب مقصد کاملا سلیقه ایه بستگی داره شما به چه چیزی علاقه داشته باشید. طبیعت، تاریخ، هیجان و ... . در این سفر ما به طبیعت اهمیت میدادیم ولی دنبال آرامش هم نبودیم. در تایلند پوکت به دلیل طبیعت زیباش منو جذب کرد و پاتایا به دلیل هیجانش . ولی وقتی متوجه شدیم باید از بانکوک به هر کدوم از این شهرها پرواز بگیریم پشیمون میشدیم. مالزی به دلیل تنوع قومیتش و داشتن همزمان هیجان و طبیعت در نهایت مقصد سفر ما شد.
تصویر1: موقعیت مالزی در نقشه
1-2 انتخاب هتل و پرواز
برای پرواز چند راه داشتیم اینکه از مشهد به تهران بریم و با پرواز مستقیم به کوالالامپور بریم. یا پرواز غیر مستقیم از مشهد رو انتخاب کنیم مثل قطری، امارات و عمان. راه اول هزینه کمتری داشت ولی به دلیل به موقع نبودن پرواز های داخلی و فاصله دو فرودگاه تهران تصمیم گرفتیم هزینه بیشتری بدیم و از مشهد با هواپیمای قطری بریم که از انتخاب خودمون به شدت راضی ایم.
برای هتل هم چند تا معیار داشتیم اول اینکه حتما با یک ایستگاه مترو نزدیک باشه، تمیز باشه و تعداد طبقاتش زیاد باشه که بتونیم طبقات بالا اتاق بگیریم. چون شنیده بودیم هتل های مالزی سوسک دارن. و اینکه امتیاز بالایی در سایت بوکینگ دات کام داشته باشه. در نهایت بین هتل های ایستانا ، برجایا تایمز اسکویز و سان وی پوترا، سان وی پوترا رو انتخاب کردیم و در طول سفر حتی یک لحظه هم پشیمون نشدیم. این هتل یک هتل 5 ستاره 33 طبقه ست که در پایینش پاساژ داره و خود هتل از طبقه 9 شروع میشه، امتیازش در سایت بوکینگ دات کام 8.5 و تعداد ریویوش بالاست. در نهایت برای تاریخ 6 تیر تور 7 شب هتل سانوی پوترا با پرواز قطری از مشهد به قیمت 2500+150 دلار برای هر نفر از آژانس اسپادانا مشهد گرفتیم.
تصویر 2: امتیاز هتل سانوی پوترا در سایت بوکینگ دات کام
تصویر 3: موقعیت هتل سانوی پوترا در شهر کوالالامپور
1-3 آمادگی قبل سفر
اول از همه میریم سراغ نرم افزارهای کاربردی
تصویر 4 : نرم افزار گرب
اولین نرم افزار grab هست که همون تاکسی اینترنتی یا اسنپ خودمونه. توی سفرنامه بیشتر راجع بهش توضیح میدم
تصویر 5: نرم افزار ترنزیت
نرم افزار بعدی Transit هست که نرم افزار کاربردیه. شما ایستگاه اول و آخر رو مشخص میکنید و بهتون مسیر و قیمت رو نشون میده. بیشتر به درد خط عوض کردن میخوره. چون سیستم حمل و نقل تو مالزی متفاوته نشون میده که برای خط عوض کردن باید یه مسیری رو پیاده برید یا نه.
تصویر 6: نرم افزار kl money changer
نرم افزار kl money changer تمام صرافی های مالزی با نرخ تبدیلشونو نشون میده که ما ازش استفاده کردیم و خوب بود.
نرم افزارهایی مثل map، سایجیک و maps.me هم بستگی داره خودتون با کدوم راحت ترین . میتونین قبل از سفر جاهایی که دوست دارین برین رو تو این نرم افزارها مارک کنید که راحت تر باشین.
از لوازمی که برداشتیم چتر بود . که اگه چتر ندارین تو تمام پاساژ های کوالالامپور چتر های کوچیک و سبک به قیمت 17 رینگت میفروشن. ما یکی دوباری از چتر استفاده کردیم ولی به نظر من وجودش ضروری نیست. کرم بعد از گزش حشرات که برای ما اصلا استفاده نشد!
قرص هم ، قرص های کدیین دار و آنتی بیوتیک ممنوعه . من مجبور بودم آنتی بیوتیک بخورم برای همین نسخه پزشک هم همراهم برداشتم ولی هیچ کجا لازم نشد. در ضمن تو چمدونتون نباید مایعاتی با حجم بیشتر از 1 لیتر داشته باشین.
2- شروع سفر
سفر ما در چهارشنبه 6 تیرماه 97 شروع شد. از اونجایی که هر کسی می فهمید ما با قطر پرواز داریم تاکید میکرد که "حواست باشه صندلی هاتون کنار هم باشه" ، من از مسئول چک این خواهش کردم که دوتا صندلی کنار هم در هر دو پرواز بهمون بده. کارت پرواز رو که گرفتیم دوباره شماره صندلی ها رو چک کردم و دیدم با وجود تاکید صندلی پرواز مشهد – دوحه کنار هم نیست ! که باز کارت پرواز هارو برگردوندم و شماره صندلی هارو عوض کردن برامون. البته هواپیمایی قطر آنلاین چک این هم داره. ولی من ترجیح دادم ریسک کنم!! ولی در فرودگاه مالزی موقع برگشت کانتر آنلاین چک این هم برای تحویل بار وجود داشت.
هواپیمای مشهد به دوحه شرکت هواپیمایی قطری اصلا خوب نبود . فاصله صندلی ها بسیار کم بود و ما در طول 2 ساعت و نیم پرواز حسابی پا درد شدیم. پذیرایی هم اصلا با ذائقه ما جور در نیومد. همچنین پرواز با یک ساعت تاخیر انجام شد از اونجایی که پرواز دوحه کوالالامپور 2 ساعت بعد از این پرواز بود کلی استرس گرفته بودیم ولی با یکم دویدن به پرواز بعد رسیدیم . هواپیما دوحه کوالالامپور بزرگتر و مجهز تر از هواپیما اول بود. هر صندلی مانیتور داشت که چندین فیلم و بازی روش موجود بود که باعث میشد 8 ساعت پرواز خیلی طولانی به نظر نیاد.
تصویر 7: هواپیمای قطری پرواز دوحه کوالالامپور
ساعت 15:30 به وقت مالزی رسیدیم کوالالامپور. فرودگاه کوالالامپور یه مقدار بزرگه و ممکنه در پیدا کردن راه خروج سردرگم شین. ولی اگه تابلو baggage reclaim رو دنبال کنید راحت راه رو پیدا می کنین. مسیر یکم پیچ در پیچه و باید از مترو داخل فرودگاه استفاده کنید. ولی نگران نباشید فقط تابلو هارو دنبال کنید.
تصویر 8: نقشه فرودگاه کوالالامپور
تصویر 9: تابلوی فرودگاه (baggage reclaim)
برنامه ریزی کرده بودیم که تا 7 شب به هتل می رسیم و میتونیم شب بریم برج های دوقلو رو ببینیم. بعد از اینکه صف طولانی چک گذرنامه رو پشت سر گذاشتیم به سرعت به سمت در خروجی رفتیم تا ترنسفرمون رو پیدا کنیم. توی این قسمت از بعضی از هتل ها یا آژانس ها با تابلو مربوطه ایستاده بودن و ما تابلویی به اسم شرکت پالم بیچ که ترنسفر ما رو به عهده داشت ندیدم و کلی گشتیم تا ایشون رو پیدا کردیم.
یکم منتظر شدیم تا بقیه هم برسن و بعد با اتوبوس به سمت شهر حرکت کردیم . در راه به هر اتاق یک سیم کارت دادن که 6 رینگت شارژ داشت ولی باید 5 رینگت دیگه شارژ میکردیم تا فعال بشه. آقای پوریا یه مقدار از تورها گفت و من چون سفرنامه هارو خونده بودم تصمیم نداشتم هیچ توری رو با این آژانس بگیرم. ازشون پرسیدم که تور گشت شهری کجاها میبرن ؟ ایشون گفتن میدان مرداکا و فروشگاه شکلات و رستوران شیراز و ما همونجا از تور انصراف دادیم. و خودمون تصمیم داشتیم که فردا با اتوبوس های شهری هیپ آن هیپ آف کل شهر رو بگردیم و بلیط های روزهای بعدمون رو هم تهیه کنیم.
وقتی وارد شهر شدیم اولین مسافر هتل رویال بوکیت بینتاگ پیاده شد . وقتی این هتل رو دیدم حسابی جا خوردم چون با عکسش خیلی فرق داشت و استرس گرفتم که شاید هتل ما هم با عکسش خیلی متفاوت باشه که البته بعدا معلوم شد که استرسم بی معنی بوده . آقای پوریا همونجا یه صرافی برای چنج پول معرفی کرد که البته پول رو با خیلی نرخ پایینی چنج کرد. ما اجبارا 100 یورو با نرخ 2.6 چنج کردیم ولی بعدا در پاساژ پاویلیون پول هامونو با نرخ 4.7 چنج می کردیم.
در مسیر رفت به هتل به ترافیک سنگینی خوردیم و ساعت نزدیک 9 به هتل رسیدیم! وقتی چشممون به هتل افتاد خداروشکر تمام نگرانیمون از بین رفت. نظرم راجع به هتل رو کامل در قسمت نقد و بررسی هتل ها نوشتم. ولی در کل هتل تمیز و مرتب بودو پاساژ زیر هتل بی نهایت خوب بود و ما ازش کلی خرید کردیم . همچنین در طبقه منفی 1 هتل یک هایپرمارکت بزرگ، میوه فروشی و داروخونه وجود داشت که در نوع خودش عالی بود. در اتاق هم یک گوشی موبایل با اینترنت نا محدود وجود داشت ولی چون سرعت خود گوشی پایین بود ما ازش استفاده نمی کردیم.
تصویر 10: پاساژ سانوی پوترا مال
تصویر 11: راهرو هتل سانوی پوترا
به محضی که وارد هتل شدیم گوشی زنگ خورد و خانم رامک که خودشون رو تورلیدر ما معرفی کردن و برنامه فردا رو گفتن. ما اعلام کردیم که قصد نداریم به گشت شهری بیایم ایشون اصرار کردن و گفتن که از معبد تین هو هم بازدید داریم و همین مارو وسوسه کرد که قبول کنیم. چون معبد تین هو یک مقدار برای اینکه خودمون بریم دور بود. پس قرار شد فردا ساعت 9 بیاین دنبالمون.
2-1 روز اول
میدان مرداکا و مسجد جامع
صبح ساعت 7 بیدار شدیم. برای من که شب قبل از دندون درد تا 4:30 صبح نخوابیده بودم واقعا سخت بود. صبحانه مفصل هتل رو نوش جان کردیم و بعد به فروشگاه 7 11 رفتیم (اون موقع هنوز نمیدونستیم که زیر هتل داروخونه هست) و قرص دندان درد به قیمت 6.5 رینگت و آب معدنی به قیمت 1.5 رینگت خریدیم. یک سری قرص ها مثل مسکن ها و سرماخوردگی در فروشگاه های 7 11 موجوده با مارک پانادول که بعدا فهمیدیم این قرص ها بسیار با کیفیت ان. ترنسفر به موقع اومد و بعد از سوار کردن بقیه به سمت میدون مرداکا رفتیم. در راه تورلیدر از ساختمان های اطراف توضیح میداد. در کنار میدان مرداکا ساختمان عبدالصمد قرار داره که قبلا دادگستری بوده و الان به پوتراجایا انتقال پیدا کرده.
تصویر 12: میدان مرداکا
تصویر 13: ساختمان های اطراف میدان مرداکا
تصویر 14: ساختمان عبدالصمد
به میدان مرداکا که رسیدیم لیدرمون یک راه فرعی نشون داد که به مسجد جامع میخورد . ما از اون راه که رفتیم به یک ویوی فوق العاده رسیدیم. و تقریبا اولین ویوی ما از شهر کوالالامپور بود.
تصویر 15: کوچه ای که به مسجد جامع می رسید
تصویر 16: مسجد جامع
تصویر 17: اطراف مسجد جامع
معبد تین هو
بعد از بازدید از میدان مرداکا و مسجد جامع به معبد تین هو رفتیم. این معبد محل ازدواج چینی ها هم هست که به اینجا میان و اجازه ازدواج میگیرن. روزی که ما رفتیم چند تا عروس هم در معبد بودن.
تصویر 18: عروس های معبد تین هو
تصویر 19: عروس های معبد تین هو
اگه بخواین به این معبد خودتون برین، میتونین برین ایستگاه kl sentral و از اونجا تاکسی بگیرین.
تصویر 20: فاصله kl sentral و معبد تین هو
نمای بیرون معبد خیلی زیبا بود. در محوطه معبد یه مجسمه خانوم بود که روی تخته سنگ جلوش زانو میزدن و از کوزه دستش آب میریخت و دعا می کردن و سمت چپ هم نمادهای سال های تولد رو به صورت مجسمه درست کرده بودن.
تصویر 21: نمای معبد تین هو
تصویر 22: ورودی معبد تین هو
داخل معبد قبل از اینکه وارد خود معبد بشی یه قسمتی بود که میتونستی عود روشن کنی . که باید به نیت خودت و خانوادت و خدات سه تا روشن میکردی و تو گلدون مخصوصی میذاشتی.
تصویر 23: محوطه داخلی معبد تین هو
تصویر 24: محوطه داخلی معبد تین هو
تصویر 25: محل روشن کردن عود
تصویر 26: داخل معبد تین هو
داخل معبد یک استوانه هایی بود که داخل اونها پر چوب بود. در واقع با اونا میشد فال گرفت به این صورت که چوب ها رو بلند میکردی و مینداختی پایین یک چوب بالا میموند. شماره اون چوب شماره فال مربوطه بود. فال رو از صندوق مربوطه برمیداشتی و میخوندی.
تصویر 27: فال ما در معبد
فروشگاه شکلات
دورتادور معبد چرخی زدم و بعد به سمت مقصد بعدی و فروشگاه شکلات رفتیم. من که از قبل می دونستم اینجا قیمت ها بالاست هیچی نگرفتم ولی بعضی ها چندین جعبه شکلات میخریدن.
پوتراجایا
برنامه بعد از ظهر گروه پوتراجایا بود به مبلغ 25 یورو . رفتن به پوتراجایا کاری نداره . شما به ایستگاه kl sentral میرید و از اونجا بلیط قطار پوتراجایا رو میخرید.
تصویر 28: ایستگاه پوتراجایا
وقتی به ایستگاه پوتراجایا رسیدید 3 راه دارید: 1- می تونین با اتوبوس های توریستی به مبلغ 55 رینگت به دیدن کل شهر بپردازید که ساعت 1 و 3 هر روز حرکت دارن (جمعه ها فقط ساعت 3). 2- میتونید با پرداخت 80 رینگت 2 ساعت تاکسی اجاره کنید و به جاهای دیدنی برید. 3- با اتوبوس شهری با پرداخت 1 رینگت وارد شهر بشید. ولی برای ما مهم تر از اینکه فقط اونجا رو ببینیم شنیدن توضیحات بود. و وقتی فهمیدیم گروه با آقای علیرضا که دکترای توریسم داره و بسیار فرد با دانشیه به پوتراجایا میره ترجیح دادیم با گروه به پوتراجایا بریم.
تصویر 29: فاصله ایستگاه مترو پوتراجایا و مسجد صورتی
ناهار رو در رستوران شیراز خوردیم . در حین ناهار بارون استوایی هم شروع شد و ناهارمون رو رویایی کرد.
بعد از ناهار و همراه با نم نم بارون به سمت پوتراجایا رفتیم. در راه آقای علیرضا راجع به پوتراجایا برامون توضیح داد که این شهر در زمان آقای رفسنجانی پیشنهاد داده شده در اصفهان ساخته بشه ولی پیشنهاد قبول نشده. و بعد از اون در زمان آقای خاتمی پیشنهاد دادن که یک نمونه از پل خواجو در این شهر ساخته بشه و ایشون قبول کردن ولی به شرطی که این پل، پل اصلی شهر باشه.
در این شهر ، که شهر اداری، سیاسی مالزی هست، از بناهای معروف جهان استفاده شده که از 30 تا 70 درصد کپی شده از اصل میباشه و برا ساخت هر بنا از مهندسین همون شهری که بنا از روش کپی شده استفاده کردن.
وقتی وارد شهر شدیم زیبایی شهر واقعا نفسمون همه رو در سینه حبس کرده بود. و هیچ کدوم باور نمیکردین که 14 سال پیش اینجا تماما جنگل بوده . وسط شهر دریاچه مصنوعی بزرگی قرار داره و جالبه که بدونین اول پل ها رو ساختن و بعد دریاچه رو آبگیری کردن.
اول به سمت داترا مرتدون (میدان داترا) رفتیم و روبه روی مسجد صورتی توقف کردیم . سمت راست کاخ نخست وزیری پردانا بود و سمت چپ پل خواجو. ما اول به سمت کاخ نخست وزیری رفتیم و چندتا عکس گرفتیم و بعد وارد مسجد صورتی شدیم. آقای جلو در اومد و پرسید که میخواید نماز بخونین و ما گفتیم نه فقط میخوایم بازدید کنیم! که گفت پس نمیتونین وارد شین چون الان تایم نمازه! همونجا چند تا از هم گروهی هامون اومدن و گفتن که برن از اون سمت شنل بردارین و داخل شین . ما هم رفتیم و نگهبان دیگه چیزی نگفت! شنل صورتی رنگ رو پوشیدیم و وارد شدیم. این مسجد واقعا زیباست.
تصویر 30: مسجد صورتی
تصویر 32: محوطه مسجد صورتی
سمت چپ فضایی روبروی کاخ ریاست جمهوری و دریاچه وجود داره که حتما تمامشو ببینید. واقعا زیباست.
تصویر 33: نمای شهر از بالکن مسجد صورتی
تصویر 34: نمای شهر از بالکن مسجد صورتی
در کاخ ریاست جمهوری یک پرچم هست که وقتی بالا باشه یعنی رییس جمهور در کاخ هست. وقتی وسط باشه یعنی رییس جمهور در حال استراحته و وقتی پایین باشه یعنی رییس جمهور در خانه ست.
به زور از منظره دل کندیم و به سمت پل خواجو رفتیم. عمق دریاچه 4 تا 14 متره. زیر پل قایق هایی بود که میتونستی اجاره کنی و شهر رو دور بزنی. البته ما ندیدیم کسی سوار شه!
تصویر 35: پل خواجو
بعد از پل خواجو به سمت مسجد استیل رفتیم. مسجدی که 70 درصد استیل و 30 درصد از سنگ ساخته شده و هیچ سیستم سرمایشی نداره! در واقع اونو طوری ساختن که با جریان آب خود دریاچه خنک میشه. نکته این مسجد اینه که روبروی ساختمان دادگستری قرار گرفته و منظور اینه که وقتی شما روبروی قاضی هستید پشتتون به مسجد باشه و خدا رو در نظر بگیرید. و قاضی هم رو به مسجد قراردارد
بعد از اون به سمت ساختمان مجلس رفتیم. اتوبوس روی پلی که جلوی ساختمان مجلس بود ایستاد و ما همه از از پنجره محو نما شدیم. واقعا نمای زیبایی بود.
تصویر 36: چشم انداز روبروی مجلس
تصویر 37: چشم انداز روبروی مجلس
تصویر 38: چشم انداز روبروی مجلس
تصویر 39: ساختمان مجلس
جالب بود که اینجا ساختمان مجلس بود ولی هیچ نگهبانی وجود نداشت ما رفتیم داخل و همه جا رو بازدید کردیم و کسی جلومونو نگرفت. البته این شهر تماما با دوربین مدار بسته کنترل میشه .طبقه پایین ساختمان یک باغ ساختن که در نوع خودش بی نظیر بود.
تصویر 40: باغ در ساختمان مجلس
بعد به سمت پل خوشبختی رفتیم. این پل الهام گرفته از پل الکساندر سوم در پاریسه. کنار پل گل هایی بود به اسم گل فرنچ پنی . شما باید از این گل ها بردارید و از ستون اول پل (جایی که دریاچه شروع میشه) هفت قدم به سمت جلو حرکت کنید و بعد گل ها رو به نیت خوشبختی به داخل دریاچه بندازید.
تصویر 41: گل فرنچ پنی روی پل خوشبختی
تصویر 42: چشم انداز پل خوشبختی
بعد از گرفتن عکس های یادگاری گشت پوتراجایا ما تمام شد. برنامه فردا گروه بازدید از باتو کیو، گنتینگ و دهکده فرانسوی ها بود و چون برنامه خیلی فشرده بود من اصلا دوست نداشتم در این برنامه شرکت کنم در واقع من این برنامه رو در 2 روز و نیم گنجونده بودم اما چون همسرم از توضیحات تورلیدر خیلی خوشش اومده بود اصرار داشت که فردا هم با تور بریم. و من به ناچار قبول کردم. در ادامه سفرنامه معایب و مزایا این کار رو میگم .
اتوبوس ما رو جلوی پاساژ تایم اسکویز پیاده کرد. ساعت 7 شب بود. ما هم به سمت پاویلیون رفتیم و مقداری پول چنج کردیم و بعد از پرسه زدن در بازارها تصمیم گرفتیم با مونوریل به هتل بریم . (چون سرعت اینترنت خط پایین بود نتونستیم گرب بگیریم)
مالزی چندین سیستم حمل و نقل داره و منوریل از بقیه قدیمی تر به نظر میومد. و ما یکم در خط عوض کردن خط و پیدا کردن پلت فرم ها گیج شدیم ولی با یکم پرس و جو مشکل حل شد.
تصویر 43: نقشه سیستم حمل و نقل کوالالامپور
بلیط گرفتن اما بسیار راحته. شما از روی دستگاه ایستگاه آخری که میخواید پیاده شید رو انتخاب میکنید (دقت کنید حتی اگه خط هم باید عوض کنید دقیقا ایستگاه آخر رو انتخاب کنید نه ایستگاهی که باید خط عوض کنید) . و بعد پول رو وارد دستگاه میکنید . روی هر دستگاه مشخص کرده که چه اسکناس هایی قبول میکنه و بعد دستگاه به شما دوتا سکه پلاستیکی میده. اگه ایستگاه رو اشتباه وارد کرده باشید موقع خروج ، گیت خروجی ارور میده و شما باید مابه تفاوت پول رو به مسئول اونجا بپردازید.
تصویر 44: سیستم بلیط گرفتن (عکس از اینترنت)
هزینه های روز اول:
پوتراجایا 30 یورو (نفری 25 یورو اما چون ما 4 تا تور انتخاب کردیم از پوتراجایا نفری 10 یورو کم شد و هزینه ما شد نفری 15 یورو . که بسیار راضی بودیم)
شام 26 رینگت (در فست فود کینگ برگر طبقه منفی 1 هتل )
مالیات هتل 70 رینگت
مجموع 167 رینگت
2-2 روز دوم
روز دوم هم قرار بر این بود که با تور بریم . برای این روز با تخفیف نفری 40 یورو پرداخت کردیم. من استرس زیادی داشتم و فکر نمیکردم که در یک روز بتونیم این همه جا رو ببینیم.
فروشگاه قلع
ساعت 9 با اتوبوس به سمت فروشگاه قلع حرکت کردیم. یکی از خواصی که قلع داره و برای من جالب بود اینه که آب رو چندین درجه سردتر از دمای واقعیش می کنه و وقتی شما وارد این فروشگاه میشین اول در لیوان های قلعی به شما آب میدهند ک واقعا سرد و گواراست. فروشگاه ها هم لیوان و گردنبند و دستبند و ... داشت که قیمت هاش بالا بود ولی تخفیف میدادن مثلا یکی از همسفری های ما یک گردنبند انتخاب کرد 280 رینگت که تورلیدرمون گفت 220 هم بهش بدی چیزی نمی گه.
باتو کیو
بعد از فروشگاه قلع به سمت باتو کیو رفتیم. معبد هندو ها یا باتو کیو یا غار میمون ها جایی است که بزرگترین خدای هندوها یا مورگان اونجا قرار داره . در واقع مجسمه طلایی رنگ بزرگ که در اکثر تبلیغات های تورهای مالزی عکسش دیده میشه اینجاست.
برای اینکه خودتون به اینجا بیاید باید برید kl sentral و از اونجا از خط ktm بلیط باتو کیو رو بگیرید. فقط دقت کنید که قطار های ktm باتو کیو هر 40 دقیقه یک بار حرکت می کنن. قیمت بلیط هم از 10 رینگت کمتره. (چون ما نرفتیم من دقیق نمیدونم.)
بعد از رسیدن به باتو کیو اول ما رو به مغازه های کنار بردن ویک مدل چای که از نظر من خوشمزه نبود سرو کردن و بعد شروع به تبلیغ محصولات مختلف مثل روغن مار و جنسینگ و ... کردن ما که خرید نکردیم چون به نظرمون اصل نمیومد. و بعد لیدر 45 دقیقه وقت داد که هر کی دوست داره از پله های کنار مجسمه مورگان بالا بره (حدود 272 پله) و برگرده.
من از سفرنامه ها راجع به معبد رامایا خونده بودم پس اول به سمت مجسمه سبز رنگ رفتم و پشت اون مجسمه یه ورودی زیبا هست که وروردی معبد رامایاناست .ورودی اینجا 5 رینگته.
تصویر 45: مجسمه ی green monkey God
تصویر 46: ورودی معبد رامایانا
در داخل معبد مجسمه هایی است که داستان رامایانا رو بازسازی کردن و زیر هر مجسمه خود داستان نوشته شده. البته ما به دلیل وقت کم نتونستیم همه داستان رو بخونیم که این یکی از معایب با تور بودنه . انتهای این غار یک راه پله است که به هیچ جا ختم نمیشه !
تصویر 47: داخل معبد رامایانا
تصویر 48: داخل معبد رامایانا
بعد از دیدن این غار به سمت غار اصلی و پله ها رفتیم. در مسیر غار رامایانا تا غار اصلی یک سری دست فروش هستن که موزهای استوایی میفروشن که حتما امتحان کنید خوشمزه ست. ما از پاساژ هتل کیلویی 9 رینگت خریدیم.
تورلیدر راجع به میمون ها هشدار داده بود که خوراکی حمل نکنید . همون لحظه که میخواستیم از پله ها بالا بریم یکی از میمون ها به سمت یک آقایی که یک پلاستیک موز دستش بود رفت و پلاستیکشو گرفت و نشست موزها رو خورد! که خیلی بامزه بود.
تصویر 49: پله های مجسمه مورگان
تصویر 50: میمون های باتو کیو
تصویر 51: میمون های باتو کیو
ما هم برای در امان موندن از میمون ها از وسط پله ها بالا میرفتیم ! بعد از اینکه به بالا رسیدیم حسابی خسته شده بودیم و از اون بالا یک هاندرد پلاس خنک گرفتیم 4 رینگت که حسابی چسبید و واقعا انرژیمون برگشت.
تصویر 52: مجسمه مورگان از پشت
بالای پله ها سمت چپ دارک کیو یا غار تاریک هست که ورودیش 30 رینگته و شما رو با تجهیزات میبرن داخل غار ولی لباس هایی باید بپوشید ک فوق العاده کثیف هست و باید صبر کنید تا گروه بشین و گروهی داخل غار برین. درون این غار تاریکی مطلق رو حس می کنید.
در سمت دیگر هم چندتا بودای هندیه که خود هندی ها از وسط شهر با پای بدون کفش به اینجا میان تا این خداها رو عبادت کنن. دیدن عبادتشون خالی از لطف نیست. بقیه فضای غار در دست تعمیر بود و هنوز کامل نشده بود.
تصویر 53: عبادت هندوها در باتو کیو
تصویر 54: داخل باتو کیو
بعد از اینکه پایین اومدیم به سمت اتوبوس رفتیم و حسابی گرمامون کرده بود که وارد اتوبوس سرد و خنک شدیم و حسابی کیف کردیم . در این لحظه بود که خداروشکر کردیم که با تور اومدیم و لازم نیست خودمون توی این گرما برگردیم !
در کل اینجا رو من دوست نداشتم. کثیف و شلوغ و گرم بود و فکر نمیکنم دوباره حاضر باشم به اینجا بیام.
بعد از اینکه همه جمع شدن به سمت ارتفاعات گنتینگ حرکت کردیم.. در راه آقای علیرضا از سنت های هندی ها و چینی ها برامون گفت. و وقتی پرسیدیم چرا اینجا اینقدر میمون داره تعریف کردن که خانمی از دست یک سری دزد فرار میکردن که به این غار میرسن و اینجا بچشون رو به خدا میسپارن و میمون ها میان و این بچه رو بزرگ میکنن . از اون موقع این غار به غار میمون ها معروف می شه.
تصویر 55: مسیر خروجی از باتو کیو
تصویر 56: مسیر خروجی از باتو کیو
ارتفاعات گنتینگ
مسیر گنیتینگ مثل جاده چالوس میمونه با این تفاوت که شما پوشش استوایی در همه جا می بینین. داستان گنتینگ هم از این قراره که یه آقایی به نام کیم تنگ تصمیم میگیره در این شهر کازینو بسازه و چون مالزی کشور اسلامی بوده بهش میگن که باید جایی کازینو بزنی که یا بالای ابرها باشه و یا زیر دریاها و 70 کیلومتر از شهر فاصله داشته باشه. این آقای چینی هم شرط رو قبول می کنه و این کازینو رو جایی ساخته که شما با تله کابین از ابرها رد میشین و به بالای ابرها میرسین.
برای اینکه خودتون به ارتفاعات گنتینگ برین باید روز قبل بلیط اتوبوسشو از kl sentral تهیه کنید و بهشون تایم رفت و برگشت بدین . بلیط اتوبوس رفت و برگشت 9 رینگته و بلیط تله کابین 16 رینگت.
ساعت 1:30 به گنتینگ رسیدیم و چون یه عده گرسنه بودن تصمیم بر آن شد که اول وارد پاساژ و کارینو بشیم و بعد به سمت چین سویی بریم.
وقتی سوار تله کابین های 10 نفره شدیم و به سمت ارتفاعات می رفتیم باور نمی کردیم همچین جایی وجود داشته باشه . منظره فوق العاده قشنگ بود و ما واقعا مبهوت بودیم . و وقتی به پاساژ بزرگ و شیک بالا رسیدیم باورمون نمیشد یک نفر همچین جایی رو در این ارتفاع ساخته باشه.
تصویر 57: تله کابین گنتینگ
در این پاساژ تور به ما سه ساعت زمان داد که ما اول به رستوران marrybrown رفتیم و دوتا چیز برگر مرغ خوردیم به قیمت 33 رینگت و بعد به سمت کازینو رفتیم که طبقه همکف پاساژه .
تصویر 58: ورودی کازینو
دولت مالزی وقتی درآمد کازینو رو میبینه به آقای کیم میگه که دولت رو هم سهیم کن و آقای کیم قبول نمیکنه و دولت هم قانون وضع میکنه که هیچ مالزیایی مسلمانی حق ورود به کازینو رو نداره .
اینجا سعی کنید پاسپورت همراتون باشه . به دو دلیل : اول اینکه زیر 21 سال رو راه نمیدن و واقعا نگهباناش قدرت تشخیص سن رو ندارن مثلا یکی از همراهی های ما پسرش 16 سالش بود راهش دادن ولی خودشو راه ندادن و ازش پاسپورت خواستن!!
دوم اینکه مطمئن شن مالایی نیستین. درضمن ورود کوله پشتی به کازینو هم ممنوعه. همچنین فیلم و عکس از داخل کازینو ممنوعه
ما بدون مشکل وارد شدیم و واقعا باورمون نمیشد که در این مکان 5000 آدم در حال قمار کردن باشن ! واقعا جالب و با ابهت بود . تازه این قسمت عمومی بود . یک قسمت دیگه داره که مربوط با مشتریان وی آی پی میشه و فقط با کارت میشه وارد شد که ورودیش از طبقه دومه .
تصویر 59: داخل کازینو (عکس از اینترنت)
بعد از بازدید از کازینو یکم پاساژ گردی کردیم. دوتا برند هست یکی یه برند ژاپنی در طبقه اول و یکی هم برند padini در طبقه دوم که اجناسش به نسبت کیفیتش خوب و قیمتش معقوله . البته هر دوتا برند توی پاساژ هتل ما بود.
بعد هم رفتیم بالا و از فروشگاه 7 11 یه مقدار خوراکی برای شام گرفتیم. و 3 ساعت تموم شد. به نظرم 3 ساعت زمان خوبی برای پاساژ و کازینو بود.
بعد قرار شد که بریم پایین و دو ساعت هم در چین سویی باشیم ولی یهو با صف شدید تله کابین مواجه شدیم و یک ساعت زمان رو در صف از دست دادیم.
در ضمن شما به یکبار خرید بلیط تله کابین 3 تا بلیط میگیرین و لازم نیست مجدد بلیط بخرین.
بعد از انتظار در صف به چین سویی رسیدیم و به نظر من قشنگ ترین قسمت سفر همین چین سویی بود فقط حیف که یک ساعت بیشتر زمان نداشتیم. البته تقصیر تور نبود و به دلیل صف طولانی زمانمون از دست رفت ولی شما حداقل 2 ساعت رو برای این بخش در نظر بگیرید. واقعاااا زیباست .
در ایستگاه چین سویی که پیاده میشین 8 تا پله برقی رو باید پایین برین که به این صورته که پله برقی دورتادورش شیشه ست و از وسط جنگل عبور میکنه. در نوع خودش زیباست.
بعد به مجسمه آقای کیم میرسین. رو برو یک ساختمون 8 طبقه ست که قبرستون حساب میشه. در واقع خاکستر مرده ها اونجا قرار داره و سالی 12 هزار رینگت هزینه اجاره اونجاست. و چون ایرانی ها به خاکستر ها دست زدن به ایرانی ها اجازه ورود نمیدن. مگه اینکه نفهمن ایرانی این.
تصویر 60: ساختمان قبرستان
جلوتر مجسمه انواع حالات بودا رو ساختن . بودا نشسته، بودا خوشحال و ... اونا حالات مختلف بودا رو می پرستن و در آخر مجسمه بوداست که روی گل نیلوفر نشسته و عظمت و بزرگی زیبایی داره و ترکیبش با مه بی نظیر شده بود. این بودا روی گل نیلوفره به خاطر اینکه گل نیلوفر در مرداب ها و در کثیف ترین شرایط رشد میکنه و بودا حتی در این شرایط هم پاکه . اینجا هم از عودهای معبد تین هو بود که میتونین روشن کنید. در پایین مجسمه بودا چندین نوع درخت میبینین که نماد خوشبختیه
تصویر 61: حالات مختلف بودا
تصویر 62: مجسمه بودا در گل نیلوفر
تصویر 63: مجسمه بودا
تصویر 64: مجسمه بودا
تصویر 65: درختچه های زیر بودا
سمت چپ مجسمه بودا یک راهی وجود داره که شما رو وارد عذاب های مختلف جهنم میکنه و بعد به سمت بهشت می رین. پیروان بودا اعتقاد دارن هیچ کس به بهشت نمیره مگه اینکه اول به گناهانش اعتراف کنه و به نسبت اونها مجازات بشه . در مرحله اول باید به گناهانشون اعتراف کنن و کسانی که اعتراف نکنن هیچ وقت به بهشت نمیرن.
بعضی قواعد دین اونها از اسلام هم سخت گیرانه تره. مثلا اگه حتی در ذهنشون در مورد یک نفر فکر کنن غیبت حساب میشه و باید مجازات بشن و اگه بچشونو نتونن خوب تربیت کنن کودک آذاری به حساب میاد .
تصویر 66: مجسمه های جهنم
تصویر 67: مجسمه های جهنم
تصویر 68: مجسمه های جهنم
تصویر 69: مجسمه های جهنم
تصویر 71: مجسمه های جهنم
تصویر 72: مجسمه های جهنم
این قسمت رو لیدر ما کامل برامون توضیح داد که از خوبی های با تور اومدن بود. البته کنار هر مجسمه توضیحاتی نوشته شده بود.بعد از گذر از جهنم لک لک ها به استقبال شما میان و وارد بهشت می شین...
تصویر 73: استقبال لک لک ها برای ورود به بهشت
تصویر 74: مجسمه نماد بهشت
تصویر 75: اطراف چین سویی
تصویر76: اطراف چین سویی
دل کندن از چین سویی واقعا سخت بود. به نظرم که نقطه عطف سفر ما همین چین سویی بود. عالی و بی نظیر بود. البته کسانی که بچه دارن یک لباس گرم همراه داشته باشن چون هوا اینجا یکم خنکه.
نهایتا ساعت 7 از چین سویی دل کندیم و به سمت دهکده فرانسوی ها رفتیم
دهکده فرانسوی ها (کولمار تروپیکال)
اینجا مسیر کم کم خسته شده بودیم توی راه از تنقلاتی که داشتیم خوردیم. من یه مقدار ناراحت بودم چون تور ما رو به باغ ژاپنی ها نمیبرد اول که علتشو پرسیدم گفتن چندتا از خونه های ژاپنی ها آتیش گرفته و بسته ست ولی بعدا فهمیدم که چون تعداد زیاده و باید منتظر شاتل ها موند نمیبرن اونجا.
اگه خودتون بخواین به کولمار تروپیکال برین باید روز قبل از طبقه هشتم پاساژ تایم اسکویز واحد توریستی the cheatau بلیط تهیه کنین که ساعت کارش 10 صبح تا 5 بعدازظهره ولی روزهای تعطیل تا ساعت 1 بیشتر باز نیست. قیمت بلیط اتوبوس های رفت و برگشتش هم 60 رینگته. اگر تعدادتون زیاد باشه (مثلا 6 نفر) از این واحد توریستی میتونین برای باتوکیو، گنتینگ و کولمار تروپیکال به قیمت نفری 80 رینگت از ساعت 7 صبح تا 7 شب ون کرایه کنید .
به دهکده که رسیدیم هوا داشت تاریک میشد. این دهکده کپی دهکده کولمار تروپیکال فرانسه ست که چون زیباست چند جای دیگه مثل اون ساختن مثل اینجا و تایلند.
تصویر 77: دهکده فرانسوی ها در شب
تصویر 78: دهکده فرانسوی ها در شب
تصویر 79: دهکده فرانسوی ها در شب
البته این خونه ها در واقع هتله که مهمانان هتل میتونن رایگان از استخر و زمین های گلف استفاده کنن. اینجا هم قشنگ بود ولی خیلی فضای بزرگی نیست. ته مسیر یه برجه که با آسانسور میرین طبقه بالا (کلن دو طبقه ست) و ویوی اطراف رو دارن که خوبه . و جلوی ورودی سمت چپ یک دریاچه ست که قوی سیاه اونجا زندگی میکنه.
تصویر 80: دهکده فرانسوی ها در شب
تصویر 81: دهکده فرانسوی ها در شب
تصویر 82: دهکده فرانسوی ها در شب
دیگه هوا کاملا تاریک شده بود که دیدیم صدای آهنگ میاد. دوتا خانم و یه آقا یه سری آهنگ های معروف خارجی رو اجرا می کردن ما هم که خسته بودیم نشستیم و لذت بردیم.
ساعت 8:30 شب هم به سمت هتل ها با خاطره یک روز خوب برگشتیم
خوبی با تور رفتن اینه که اولا رفت و آمد خیلی راحت تره و دوما شما توضیحات هر منطقه رو میفهمین و تور لیدر ما انصافا خوب بود و ما راضی بودیم. بدیش هم این بود که یک سری جاها مثل چین سویی رو دوست داشتیم بیشتر بمونیم که نمیشد (البته مقصر تور نبود اگه خودمون هم میرفتیم شاید به این محدودیت میخوردیم چون تایم برگشت اتوبوس را باید از قبل تعیین میکردیم.) و اینکه برنامه به نظر من خیلی فشرده بود.
هزینه های روز دوم
تور 80 یورو
ناهار 33 رینگت
تنقلات 15 رینگت
مجموع 424 رینگت
2-3 روز سوم
باغ پرندگان
امروز با تور برنامه نداشتیم و میخواستیم به باغ پرندگان بریم. این قسمت مجموعه ای باغ هاست: پرندگان، پروانه ها، گوزن ها، ارکیده و ... که ما تصمیم داشتیم به باغ پرندگان و پروانه ها و ارکیده ها بریم. باغ پرندگان و ارکیده ها کنار همه ولی باغ پروانه ها دورتره میشه پیاده رفت ولی تورلیدرمون قبلا به ما گفته بود که با تاکسی برین چون مسیر خلوت و خطرناکه.
برای رفتن به باغ پرندگان باید ایستگاه مترو کوالالامپور پیاده شین و از اونجا تاکسی بگیرین . ولی ما از هتل گرب گرفتیم تا اونجا شد 9 رینگت.
تصویر 83: فاصله ایستگاه کوالالامپور تا باغ پرندگان
ساعت کاری باغ 10 تا 6 بعدازظهره ما ساعت 10 جلوی باغ بودیم و خلوت بود. بلیط رو به قیمت نفری 63 رینگت گرفتیم. (اگر کارت دانشجویی داشته باشید همه ی ورودی ها 50 درصد تخفیف داره) و از روی مسیر نقشه کل باغ رو گشتیم. به نظر من منطقه 2 از بقیه منطقه ها قشنگ تره.
تصویر 84: نقشه پاغ پرندگان
ما که وارد شدیم باغ خلوت بود و وقتی داشتیم میرفتیم بیرون دیدیم شلوغ شده. پس اگه خواستین اینجا رو برین اول وقت برین.
تصویر 85: باغ پرندگان
تصویر 86: باغ پرندگان
تصویر 87: باغ پرندگان
تصویر 88: باغ پرندگان
تصویر 89: باغ پرندگان
تصویر 90: باغ پرندگان
تصویر 91: باغ پرندگان
در هر قسمت باغ هم مکان هایی هست که میتونین با پرداخت دو تا سکه نیم سنتی غذا برای پرنده های اون منطقه بگیرین و بهشون غذا بدین. توی زمان های مختلفی هم برنامه غذا دادن به پرنده ها رو داره که میتونین از توی سایت باغ چک کنین. اینجا بود که ما برای اولین بار طعم گرمای مالزی رو چشیدیم. فضای باغ چون گرفته ست واقعا گرم و طاقت فرسا بود . از یک مغازه یه نارگیل خنک به قیمت 10.5 رینگت گرفتیم . توی باتو کیو قیمت نارگیل خنک 7 رینگت و گرم 6 رینگت بود. و بعد که از باغ خارج شدیم از رفتن به باغ پروانه ها منصرف شدیم. به سمت باغ ارکیده ها رفتیم که ورودی نداشت یه مقدار دور زدیم ولی نه نقشه داشتیم نه کسی بود که ازش سوال کنیم. خیلی هم گرما خورده بودیم ترجیح دادیم که از اونجا بیایم بیرون . از همونجا گرب گرفتیم تا ورودی آکواریوم به قیمت 10 رینگت. گرب گرفتن خیلی ساده ست و راننده ها هم خوب و خونگرم بودن. به نظر من حتما به جای تاکسی از گرب استفاده کنید.
آکواریوم
راننده مارو جلوی ورودی آکواریوم پیاده کرد . ما از هوای خنک داخل پاساژ لذت میبردیم. در باغ پرندگان اینقدر گرما خوردیم که برنامه ی روز باغ وحشمون رو هم کنسل کردیم و ترجیح دادیم باغ وحش نریم.
تصویر 92: نقشه آکواریوم
ورودی آکواریوم 65 رینگته . آکواریوم برای علاقه مندان به ماهی واقعا خوبه و همسر من حسابی کیف کرد. یک قسمت تونل مانند هم داره که قشنگه. اونجا اگه بخواین ازتون عکس میگیرن و به قیمت های 35 رینگت و 70 رینگت بستگی به سایز بهتون میفروشن.
تصویر 93: آکواریوم
تصویر 94: آکواریوم
تصویر 95: آکواریوم
از آکواریم اومدیم بیرون و من نزدیک ترین شعبه مک دونالد و سرچ کردم که توی پاساژ سوریا بود . ما هم به سمت پاساژ رفتیم و برای اولین بار (و آخرین بار!) از جلوی برج های دوقلو رد شدیم. برج های دوقلو خیلی برای من جذابیت نداشت. البته شبها ساعت حدود 7 برنامه آب و نور داره. در مک دونالد ناهار خوردیم دو نفری 24 رینگت و تصمیم گرفتیم بریم هتل . من بعد از تلاش فراوان گرب گرفتم. گرب اینطوریه که هرجا چندتا نقطه پیک آپ بهتون میده مثلا میگه ورودی شمالی ، یا ورودی آمپنگ و ... منم یه ورودی پاساژ سوریا رو انتخاب کردم ولی وقتی ماشین پیدا شد دیدم یه ورودی دیگه برای من مشخص کرده قیمتش تا هتل 8 رینگت بود. من از روی نقشه راه افتادم به سمت ورودی مشخص شده ولی به هر طرف میرفتیم نقشه نشون میداد که داریم راه و اشتباه میریم . راننده هم هی زنگ میزد که من رسیدم شما کجایین آخرس بعد از چندبار دور خودمون چرخیدن کنسل کردیم. و وقتی خواستیم دوباره گرب بگیریم هزینه رو 17رینگت نشون داد! تصمیم گرفتیم با مترو بریم. ایستگاه klcc نزدیک ترین ایستگاه به ما بود. با جی پی اس به سمت ایستگاه حرکت کردیم و وقتی دقیقا به روبروی ایستگاه رسیدیم یهو جی پی اس یک جای دیگه رو نشون داد. اونجا بود که فهمیدیم چون بین ساختمان های بلندیم جی پی اس درست کار نمیکنه و باید سوال می کردیم. با یکم پرس و جو ایستگاه رو پیدا کردیم. ایستگاه توی یک پاساژ بود واسه همین نمیدیدیمش. و با 5 رینگت به هتل برگشتیم.
چون از دیروز هنوز پاهامون درد میکرد به استخر هتل رفتیم و یکم خستگی در کردیم.
خانه وارونه
در نهایت ساعت 6:30 به سمت kl tower رفتیم. با گرب به قیمت 13 رینگت (یه مقدار جریمه از کنسل کردن برامون در نظر گرفته بود!) جلوی خانه وارونه پیدا شدیم. نفری 26 رینگت ورودی دادیم و داخل شدیم. یک خونه است که همه ی وسایل رو به سقف چسبوندن و میشه عکسای جالبی گرفت. بیشتر به درد نوجون ها میخوره ولی بامزه بود.
تصویر 96: خانه وارونه
تصویر 97: خانه وارونه
تصویر 98: خانه وارونه
بعد به سمت برج رفتیم نفری 80 رینگت میگرفتن و با بالای برج میبردن و یا میتونستین نفری 111 رینگت بدین و از اسکای باکس و ویو با هم استفاده کنین. اسکای باکس یه فضای شیشه ایه که میتونین توش واستین و عکس بگیرین. ما از هیچ کدوم استفاده نکردیم.
من دوست داشتم به پارک کنار برج بریم به اسم kl forest eco من فکر میکردم دقیقا کنار برجه ولی نزدیک نبود و باید تاکسی میگرفتیم و هوا هم داشت تاریک میشد و ما انصراف دادیم و به پاساژ تایم اسکویزرفتیم.
این پاساژ جنس هایی با کیفیت پایین و قیمت پایین داره. ما که خوشمون نیومد ولی از مک دونالد طبقه پایین بستنی و میلک شیک گرفتیم به قیمت 3.5 رینگت که خیلی خوشمزه بود
هزینه های روز سوم
هزینه رفت و آمد 46 رینگت
ورودی باغ پرندگان 126 رینگت
ورودی آکواریوم 130 رینگت
ناهار 24 رینگت
ورودی خانه وارونه 52 رینگت
نارگیل 10.5 رینگت
تنقلات 7 رینگت
مجموع: 395.5 رینگت
2-4 روز چهارم
آفاموسا
برنامه امروز پارک آبی بود ولی تورلیدرمون تماس گرفت و گفت دیروز پارک آّبی خیلی بارون بوده و بهتره برنامه پارک آبی رو به فردا بندازیم و امروز به ملاکا بریم. ما هم قبول کردیم
هزینه تور برای ملاکا با تخفیف نفری 60 یورو بود. 6 نفری با ون به سمت ملاکا راه افتادیم. و قرار بود قبل از ملاکا 3 ساعت در اوتلت آفاموسا خرید کنیم و ناهار بخوریم. تا آفاموسا 2 ساعت راه بود ولی مسیر خیلی زیبا بود و تا چشم کار میکرد درخت پالم میدیدم.
تصویر 99: فاصله کوالالامپور تا آفاموسا
از مسیر لذت بردیم و یکم با تورلیدرمون راجع به زندگی در مالزی صحبت کردیم. این آژانس تور آفاموسا هم جداگانه داشت که باغ وحش و جزیزه میمون ها و سافاری میبردن. باغ وحش آفاموسا به این صورته که داخل ماشین هایی که قفس داره میرین و وارد باغ وحش میشین. من قبلا در سایت های ایرانی و خارجی خونده بودم که باغ وحشش زیاد جالب نیست. از تورلیدرمون که حالا باهاش دوست شده بودیم پرسیدم و گفت بیشتر به درد نوجوون ها میخوره ولی جزیره میمون ها قشنگه. میمون هایی اونجان که فقط داخل همون جزیره ان و و فوق العاده نرم و دوست داشتنی اند.
وقتی به اوتلت آفاموسا رسیدیم به نظرم 3 ساعت زمان زیادی بود و همش فکر میکردم این سه ساعت چیکار کنیم!! ولی وقتی شروع به خرید کردیم و قیمت ها رو دیدیم اصلا نفهمیدیم زمان چطوری گذشت. در این اوتلت برندهایی مثل نایک، پوما، کوتون، تیمبرلند، پولو و .. هستند که همه قیمت های فوق العاده خوبی داشتن مخصوصا نایک که تی شرت هاش حدود 40 رینگت و کفش هاش حدود 140 تا 250 رینگت بودن. پولو هم پیراهن و تی شرت های قیمت مناسب داشت. خلاصه ما که قصد داشتیم خیلی خرید نکنیم اینجا حسابی از خجالت خودمون در اومدیم!
تصویر 100: اوتلت آفاموسا (عکس از اینترنت)
انتهای بازار هم یک kfc بود که ناهار رو اونجا خوردیم.
بعد از 3 ساعت ما تازه نصف بازار رو گشته بودیم و 45 دقیقه دیگه هم وقت گرفتیم و کل بازار رو گشتیم و همه با دست پر به سمت ون رفتیم.
بندر ملاکا
از آفاموسا تا بندر ملاکا 50 دقیقه راه است که من کل مسیر رو خواب بودم!
تصویر 101: فاصله آفاموسا از ملاکا
اگر خودتون بخواین برین ملاکا یا باید تاکسی بگیرین با هزینه 300-400 رینگت یا برین ایستگاه bandar tasik selatan از خط ktm و از اونجا اتوبوس هست که به سمت ملاکا میره و چون ترمینال خارج از شهر ملاکاست میتونین از اونجا اتوبوس شهری خط 17 رو سوار شین و به داخل شهر برین.
وقتی وارد ملاکا شدیم همسرم منو بیدار کرد و منم فقط یه خیابون قرمز دیدم و سریع از ون پیاده شدم!
ملاکا شهر تاریخی مالزیه و 400 سال قدمت داره.
جلو یک کشتی که حالا موزه شده بود پیاده شدیم . ورودی موزه 10 رینگت بود. و اولین کشتی بود که وارد ملاکا شده. در واقع پرتغالی ها با این کشتی به ملاکا اومدن تا دین مسیحیت رو وارد اینجا کنن ولی موفق نمیشن. داخل کشتی چیزخاصی نبود. چند تا از تیکه های قدیمی دریانوردی. یک تابلو هم بود که عکس پول تمام کشور ها روش زده شده بود و ما وقتی 5 هزار تومنی ایرانی دیدیم کلی ذوق کردیم و افسوس خوردیم که چقدر داره کم ارزش میشه. توی کشتی عکس گرفتیم و رفتیم به سمت برج آسمانی . وقتی از کشتی خارج شدیم متوجه شدم گوشی م نیست! من با عجله از خواب بیدار شدم و از ون اومدم بیرون و یادم نمیومد گوشی کجاست. به راننده ون زنگ زدیم ولی گفت گوشی توی ماشین نیست. دیگه ناراحت به سمت برج آسمانی رفتم.
تصویر 102 : بیرون کشتی
تصویر 103: بیرون کشتی
تصویر 104: داخل کشتی
تصویر 105: داخل کشتی
تصویر 106: تابلویی که پول های مختلف روش قرار داشت
تصویر 107: داخل کشتی
رو به روی کشتی یک برج شیشه ای هست که شما میرید داخل اون، اون میچرخه و بالا میره و شما میتونین منظره کل شهر رو ببینید. ورودیش 23 رینگت بود. ولی نمای شهر از اون برج واقعا زیبا بود شما کاملا اقیانوس هند رو از اون بالا میتونستین ببینید.
تصویر 108: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
تصویر 109: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
تصویر 110: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
تصویر 111: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
تصویر 112: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
تصویر 113: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
تصویر 114: چشم انداز شهر ملاکا از داخل برج آسمانی
بعد به سمت اسکله رفتیم و سوار قایق های کروز شدیم نفری 33 رینگت (البته ما ورودی نمیدادیم تور همه ی ورودی های ما رو میداد . من قیمت ها رو میگم اگه خواستین خودتون برین در جریان باشین). دورتادور شهر رو از آب اقیانوس هند کانال کشیدن و شما با این قایق ها میتونین برین و شهرو ببینین. این قسمت قایق سواری عالی بود. در کل ملاکا شهریه با ساختمان های رنگی. بیشتر رنگ های نارنجی، سوسنی و صورتی.. و ساختمان هایی هم که سفید بود روش نقاشی کشیده بودن. دیدن کسایی که کنار این کانال روی صندلی های کافه نشسته بودن و قهوه میخوردن خیلی لذت بخش بود.
تصویر 115: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 116: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 117: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 118: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 119: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 120: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 121: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 122: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
تصویر 123: چشم انداز شهر ملاکا از داخل قایق
این قسمت از سفرنامه واقعا انتخاب عکس مشکلی داشت. من بیش از 200 عکس از ملاکا گرفتم که نشان از زیبایی این شهره.
بعد از قایق سواری به سمت دوچرخه های موزیکال رفتیم . یه چیزی مثل کالسکه بود که به جای اسب یک نفر با دوچرخه پا میزد و شما میتونستی گوشیتو به دوچرخه وصل کنی و با صدای بلند آهنگ گوش بدی . ما با آهنگ هایده در خیابان های ملاکا گشتیم و حس فوق العاده ای داشت. اجاره یک ساعت دوچرخه 40 رینگت بود.
تصویر 124: میدان اصلی ملاکا
تصویر 125: قسمت مربوط به اجاره دوچرخه
با دوچرخه اول به یک کلیسای قدیمی رفتیم. که یکم روی ارتفاع بود و منظره جالبی داشت.
تصویر 126: درخت در محوطه کلیسا
تصویر 127: کلیسا
تصویر 128: کلیسا
تصویر 129: خیابان های ملاکا
تصویر 130: خیابان های ملاکا
بعد به دیدن اولین هواپیما و قطار ملاکا رفتیم. و بعد هم وقتی هوا تاریک شده بود به کنار دریا رفتیم.
تصویر 131: اولین هواپیما ملاکا
تصویر 132: اولین قطار ملاکا
در کل به نظر من ملاکا قابل توصیف نیست. و باید این شهر رو دید.
تصویر 133: دریا در ملاکا
تصویر 134: دریا در ملاکا
وقتی وارد ون شدم گوشیمو در کوله پیدا کردم و خیلی خوشحال سفر ملاکا به پایان رسید.
ملاکا هم یک تجربه قشنگ برای ما شد.
هزینه های روز چهارم
تور 100 یورو
ناهار 28 رینگت
تنقلات 12 رینگت
مجموع 510 رینگت
2-5 روز پنجم
سان وی لاگون
پارک آبی رو تصمیم نداشتیم با تور بریم اما چون باید 4 تا تور انتخاب می کردیم تا تخفیف برامون اعمال شه مجبور شدیم پارک آبی رو هم انتخاب کنیم. قیمت بلیط پارک آبی 169 رینگته اما اگر از طبقه هشتم پاساژ تایم اسکویز غرفه al diuf al arabia بگیرین 150 میشه. البته پاساژ پایین هتل ما هم بلیط پارک آبی رو داشت به قیمت 69 رینگت اما فقط در روزهای منتخب بود که شامل روزهای اقامت ما نمیشد. تور از ما 40 یورو گرفت با ترنسفر یعنی حدودا 185 رینگت.
رفتن به سان وی لاگون هم خیلی سخت نیست به ایستگاه kelana jaya میرید و بعد اتوبوس های فیدر باس رو سوار میشید و ایستگاه سان وی پارامید پیاده میشید. سان وی پارامید یک بازار روبروی پارک آبیه که معماریشو کشور مصر به مالزی هدیه کرده .
تصویر 135: مسیر ایستگاه kelana jaya تا سانوی پارامید
اینکه خودتون برید خوبیش اینه که ساعت 10 میتونین اونجا باشین (ساعت کاری پارک 10 تا 6ه ) و به شلوغی نخورید. ما با تور ساعت 11 رسیدیم و خیلی شلوغ بود.
سان وی لاگون فقط پارک آبی نیست و مجموعه ای از چندتا پارکه. شهربازی، باغ وحش، باغ پرندگان و پارک آبی. پوشش اینجا هر چیزی میتونه باشه و هیچ محدودیتی نداره.
تصویر 136: نقشه سانوی لاگون
اول که وارد شدیم دستبندمون رو 150 رینگت شارژ کردیم و یک کمد گرفتیم به مبلغ 23 رینگت.قیمت لاکر سایز بزرگ 42 رینگت بود. بعد تصمیم گرفتیم اول بریم ترن سوار شیم. شهربازی چند تا بازی داره که دور 360 درجه میزنه که من توی این بازی ها حالم بد میشه و قصد نداشتیم سوار شیم. چند تا بازی هم داره که بیشتر به درد بچه ها میخوره! فقط ترن میموند که ما رفتیم تو صف . ده دقیقه ای که گذشت بارون استوایی شروع شد! و دقیقا کل پارک تعطیل شد. برای چک کردن آب و هوای پارک آبی نباید آب و هوای کوالالامپور رو چک کنید . چون این پارک یکم از شهر دورتره و در منطقه سلنگر واقع شده . شما باید آب و هوای سلنگر رو چک کنید. در کل اقامت ما هوای اینجا بارونی بود. البته و کل سفر این اولین دفعه بود که ما بارون استوایی دیدیم. تصمیم گرفتیم بریم لباس عوض کنیم و داخل پارک آبی بریم. زیر بارون کل پارک رو کشف کردیم که بعد از نیم ساعت بارون نم نم شد و پارک دوباره شروع به فعالیت کرد ولی چند تا سرسره همچنان بسته موندن مثل یو و قیف.
ما کاور ضد آب قبل از اومدنمون از دیجی کالا خریدم به قیمت 20 هزارتومن ولی از اونجایی که لیدرمون به شدت تاکید کرد که این کاورها فایده نداره و من هم روز قبل تجربه از دست دادن گوشیمو داشتم ترجیح دادیم استفاده نکنیم. ولی همون کاور با قیمت 45 رینگت تو پارک آبی به فروش میرسه و خیلی ها ازش استفاده می کردن.
اشتباهی که ما کردیم این بود که اول پارک دستبند اکسپرس نخریدیم. شما با این دستبند احتیاج نیست وارد صف بشین و برای روزهای شلوغ واقعا ارزش داره.
پارک آبی از انتظار من خیلی دورتر بود. به نظر من که تنوع سرسره ش خیلی کم بود و شلوغ بود. (با اینکه ما چهارشنبه رفته بودیم. و سعی کردیم شنبه و یکشنبه که شلوغه نریم.) نکته زیباش پوشش استواییشه که خیلی قشنگش کرده . طوری که شما وقتی توی رودخونش دور می زنید بالای سرتون رو نگاه کنید درختای نارگیل رو میبینین.
تصویر 137: پارک آبی (عکس از اینترنت)
برای ناهار هم رستوران اونجا زیاده ما از کینگ برگر چیزبرگر گرفتیم نفری 17 رینگت.
در کل توی پارک آبی با هزینه کمد 70 رینگت خرج کردیم. شما موقع خروج از فروشگاه دم در میتونین اضافه پول داخل دستبند رو تحویل بگیرید.
ساعت 5:30 لباس عوض کردیم و وارد تونل وحشت شدیم. شما رو گروهی وارد تونل وحشت میکنن از یه مسیری میبرنتون و از کنارها آدم میاد شما رو میترسونه!
بعد از پارک آبی تصمیم گرفتیم بریم پاساژ سان وی پارامید.
اول رفتیم از صندلی ماساژور ها استفاده کردیم. این صندلی ها قیمتش برای 6 دقیقه 2 رینگته که به نظرم خیلی مناسبه! کنار دستش یک محفظه داره که شما دوتا یک رینگتی واردش میکنین و شروع به کار میکنه.
بعد از خستگی در کردن تو پاساژ یه دوری زدیم که به نظرم پاساژ خوبی بود. مخصوصا پوما ی خیلی خوبی داشت که حتی پوما ی پاویلیون هم به متنوعی اون نبود. ساعت 7:30 هم ترنسفر اومد دنبالمون و رفتیم هتل.
رفتیم پاساژ زیر هتل و یه مقدار سوغاتی خریدیم. در کل ما 90 درصد سوغاتی هامونو از همین پاساژ سانوی پوترا مال خریدیم.
هزینه های روز پنجم:
پارک آبی 80 یورو
لاکر 23 رینگت
ناهار 34 رینگت
تنقلات 13 رینگت
صندلی ماساژ 4 رینگت
مجموع: 450 رینگت
2-6 روز ششم
امروز روز آخر بود و فردا میخواستیم برگردیم. برنامه روز اول ما که به خاطر گشت شهری کنسل شد استفاده از اتوبوس های هیپ آن هیپ آف بود که تمام مناطق گردشگری شهر میبره و قیمت بلیطش 55 رینگت برای یک روزه . ما تصمیم داشتیم توی ایستگاه های زیر پیاده شیم.
2 خانه وارونه
4 آکواریوم
8 محله چینی ها
9 سنترال مارکت
10 محله هندی ها
تصویر 138: نقشه هیپ آن هیپ آف
از اونجایی که برنامه روز اول کنسل شد و ما خانه وارونه و آکواریوم رو رفته بودیم تصمیم گرفتیم امروز محله چینی ها و معبد سری ماهاما و سنترال مارکت رو بریم.
محله چینی ها
برای رفتن به اینجا کافیه ایستگاه peser sani پیاده شین. تا این خیابون چند دقیقه ای بیشتر راه نیست. ما ولی از هتل گرب گرفتیم به مبلغ 8 رینگت. اسم این خیابون که به محله چینی ها معروفه پتالینگ استریته.
تصویر 139: نقشه محله چینی ها
این خیابون رو با یک سری از نمادهای چینی ها تزیین کردن و دورتادور چینی های دست فروش چیزی میفروشن. ما که به اندازه کافی خرید کرده بودیم قصد خرید نداشتیم فقط یک مغازه که پشت این دست فروشها قرار داشت رفتیم و اونجا ساعت های خوشگل و قیمت مناسبی داشت.
معبد سری ماهاما
بعد از دیدن این خیابون از روی نقشه معبد سری ماهاما رو پیدا کردیم که خیلی هم نزدیک بود. این معبد هم دیدنش خالی از لطف نیست.
جلوی در با پرداخت 20 سن کفشاتونو تحویل میدین و داخل میشین. در کل دیدن آداب و رسوم هندی ها جالب بود برای خداهاشون شیر میبرن و از روی میزهایی که گذاشتن موز به تبرک برمیدارن.
دیدنشون که با خلوص نیت جلوی بت ها وای میستن و دعا می کنن جالبه.
تصویر 140: ورودی معبد سری ماهاما
تصویر 141: داخل معبد سری ماهاما
تصویر 142: داخل معبد سری ماهاما
سنترال مارکت
بعد از اون هم به سمت سنترال مارکت رفتیم تا شکلات برای سوغاتی بخریم. شکلات معروف مالزی شکلات تیرامیسو و شکلات میوه دوریان ه. میوه دوریان که شاه میوه بهش میگن شکل جوجه تیغیه پر از خاصیت ولی بسیار بسیار بد بو. که حتی حملش بعضی جاها ممنوعه. مثلا توی هتل ما پوستر های بزرگی بود که نباید این میوه رو داشته باشین. از این میوه شکلاتش رو هم درست کردن که میگن همون خاصیت رو داره ولی خب مطمئنا اینطور نیست. ما برای سوغاتی شکلات تیرامیسوگرفتیم که مارک معروفش beryls ه. اینجا به شدت ازش استقبال شد.
بعد از اینجا با مترو به پاساژ پاویلیون رفتیم . (ایستگاه بوکیت بینتاگ . یا اگه از خط مونوریل استفاده می کنید ایستگاه ایرآسیا) و بعد با مونوریل به هتل برگشتیم.
تصویر 143: نقشه دسترسی پاساژ پاویلیون
برای بعد از ظهر هم برنامه داشتیم به mines بریم. یک پاساژه که وسطش رودخونه مصنوعی داره که میتونین با قایق توش برین. برای رفتین به اونجا هم از خط ktm ایستگاه سردانگ پیاده میشین و با چند دقیقه پیاده روی به این مرکز خرید میرسین. اما متاسفانه ما خوابمون برد و ساعت 8 شب بیدار شدیم که دیر شده بود. در نتیجه به گشت و گذار در پاساژ هتل پرداختیم.
تصویر 144: پاساژ ماینز (عکس از اینترنت)
تصویر 145: نقشه دسترسی به ماینز
هزینه های روز ششم
رفت و آمد 19 رینگت
ناهار 26 رینگت
مجموع 45 رینگت
2-7 روز هفتم و آخر
امشب ساعت 8:30 شب پرواز داشتیم. صبح بعد از خوردن صبحانه آخر هتل و دل کندن از این صبحانه دلچسب اتاق رو تحویل دادیم . جالب بود که چک اوت کردن هیچ کاری نداشت. رفتیم کارت اتاق رو دادیم به رسپشن و ایشون هم گفتن خداحافظ! و اصلا اتاقو چک نکردن. بعد از اینکه چمدون ها رو در هتل گذاشتیم تصمیم گرفتیم به پاساژ مید ولی بریم .
پاساژ mid valley
برای رفتن به این پاساژ باید ایستگاه mid valley از خط ktm پیاده شین! من وقتی داشتیم بلیط میگرفتم از دستگاه متوجه شدم اصلا خط ktm در سیستم بلیط فروشی نیست پس بلیط برای kl sentral خریدیم به قیمت نفری 2.2 رینگت و بعد از اونجا بلیط mid valley رو با دستگاه جدا خریدیم به قیمت نفری 1.2 رینگت. و وقتی وارد پلت فرم شدیم دیدیم که قطار مربوط به ما 20 دقیقه دیگه میاد. در واقع قطارها هر نیم ساعتی میومدن. وقتی قطار رسید و سوار شدیم ایستگاه مید ولی یک ایستگاه فاصله داشت اما قطار خیلی یواش حرکت میکرد! در حدی که میشد کنارش راه بری باهاش مسابقه بدی ! به ایستگاه رسیدیم و خیلی راحت وارد پاساژ شدیم.
این پاساژ هم پاساژ خوبی بود و طبقه سومش فروشگاه های بزرگ لوازم الکترونیکی داشتن و طبقه منفی 1 یک هایپر مارکت بزرگ داشت. به نظرم که جنس ها و قیمت ها خوب بودن .
تصویر 146: پاساژ میدولی (عکس از اینترنت)
بعد از گشت و گذار در پاساژ دوباره به ایستگاه برگشتیم میتونستیم از همونجا بلیط بگیریم به مقصد putra که میشد دقیقا پشت هتل ولی به خاطر سرعت کم قطار انصراف دادیم و ترجیح دادیم خط عوض کنیم.
بعد به هتل برگشتیم و بعد از صرف ناهار با ترنسفر به فرودگاه رفتیم و سفرمون به پایان رسید.
در کل کوالامپور شهری زیبا و به شدت رو به پیشرفت بود که ما رو به وجد می آورد به نظر من این پیشرفت رو مدیون این بود که با آغوش باز پذیرای تمام فرهنگ هاست. کوالالامپور ما رو ترغیب کرد که حتما یک سری به چین بزنیم و در مقابلش دلمون نمیخواد هیچ وقت به هند بریم. این شهر تمام انتظارات من رو برآورده کرد و البته بیشتر از پیش مصمم شدم که حتما به سنگاپور سفر کنم.
چندتا نکته:
- اگر کارت دانشجویی داشته باشید تمام ورودی ها 50 درصد تخفیف داره.
- ما با خودمون گوشت قرمه ای برده بودیم که خیلی خوب بود و شب ها تقریبا از همون میخوردیم . کنسرو و این جور چیزا تو هایپر مارکت ها با قیمت مناسب هست و لازم نیست با خودتون ببرین. چیزی که کم بود نان بود. در فروشگاه های 7 11 فقط نان تست وجود داشت . یک سری مغازه های نان فروشی بود که نان های عجیب غریب با قیمت های بالا میفروختن.
- از گرب غافل نشید. اگه از 2 نفر بیشتر باشید که کاملا از مترو مناسب تر درمیاد و اگه حتی 2 نفر باشید به نظرم ارزش چند رینگت اضافه تر داره.
- در کل ما (دونفر) 100 یورو برای رفت و آمد و خورد و خوراک، 350 یورو برای تفریحات و ورودی ها هزینه کردیم و 450 یورو هم خرید کردیم. نرخ تبدیل یورو 4.7 در پاساژ پاویلیون بود و قیمت یورو دولتی با کارمزد 5100 و قیمت یورو آزاد 9 تومن بود.
- روی غذای هواپیما قطری حساب نکنید چون ما که نتونستیم بخوریم. ولی نوشیدنی در تمام ساعات پرواز سرو میشه.
- در طول سفر من از اینترنت خود خط استفاده کردم و لازم نشد دوباره خطمو شارژ کنم.
- اگر میخواین خودتون بدون تور به قسمت های دیدنی برین در برنامه ریزیتون دقت کنید که روز قبلشو برای تهیه بلیط تا ساعت حدود 10:30 خالی بذارین.
- دمای مالزی تمام سال بین 27 تا 32 درجه ست و اختلاف دمای آنچنانی ندارد . ولی بهترین زمان برای سفر به مالزی آبان و آذر است که هم دمای هوا پایین تر است و هم بارش استوایی کمتر.
