در ابتدا لازم می دانم که از سایت لست سکند و آژانس شن سفید که به لطف مسابقه سفرنامه نویسی لست سکند و با برنده شدن در ان (مسافرت به ترکیه با ماشین شخصی) توانستم از اعتبار دو میلیونی اژانس شن سفید برای انجام این سفر استفاده کنم، تشکر کرده و سپاس خودم را نسبت به این اقدام دوستان ابراز کنم.

کشور بزرگ و پر جمعیت چین با دارا بودن پیشینه فرهنگی بسیار کهن و مردمان مهربان از دیرباز یکی از مقصد های مهم جهانگردی به شمار می امده است.

با توجه به خاص بودن این کشور مدتها بود که می خواستم از این کشور بازدید کنم اما با توجه به روحیات خاصی که در مورد سفر دارم سفر بوسیله تور چندان برایم دلچسب نیست، بنابراین بدنبال شرایطی بودم که بتوانم با سفر به این کشور نهایت استفاده را از زمان ببرم و با برنامه ریزی فشرده بتوانم حداکثر دیدنی های چین را از نزدیک درک کنم .

اما اینکه این کشور با عظمت و بزرگ را چگونه ببینم و به کجاها سفر کنم هم خودش دنیایی از سئوال بود هر نقطه از این کشور از جلگه های پست شانگهای تا کوههای سر به فلک کشیده تبت هزاران دیدنی دارد و دیدن تمام زیبایی ها و عجایب آن از توان یک سفر کوتاه مدت خارج است.

با توجه به حداکثر زمان 15 روزه ای که می توانستیم داشته باشیم و با استفاده از کتاب لونلی پلنت و سفرنامه های دیگر دوستان بهترین نوع برنامه ریزی برای این سفر 15 روزه را اینگونه مشخص کردم، که ابتدا به دیدن پکن (در واقع بزرگ شهر بیجینگ نمی دونم چرا می گوییم پکن) پایتخت زیبای چین که با در اختیار داشتن اثار تاریخی شگفت انگیز از جمله شهر ممنونه – معبد اسمانی - دیوار چین و .... بپردازم و سپس به بازدید از پایتخت قدیمی چین شهر شی ان با دارا بودن اثار باستانی ارزشمندی همچون سربازان تاراکورا و همچنین دیوار دور شهر و غذاهای لذیذش پرداخته و در ادامه مسیر به شانگهای شهر مدرن و پایتخت فرهنگی چین که بسیار دیدنی و متفاوت از جاههای دیگر است بروم و دراین میان شهر زیبا و بهشتی هانگزو که دیدن طبیعت زیبای آن و بخصوص دریاچه های زیبایش یکی از پیشنهادات همیشگی جهانگردان است را نیز بازدید کنم این مسیر تقریبا مثلثی را تشکیل می دهد و بهترین نوع برنامه ریزی برای 15 روز سفر بود.

خوشبختانه همراهی دوست خیلی خوبم مهندس پیمان عابدی در این سفر موجب شد که مهیا کردن مقدمات سفر با سرعت خوبی انجام شود با کمک از خدمات بسیار هوشمندانه اژانس شن سفید بلیط و یزا را تهیه کردیم با راهنمایی دوستان اژانس، ویزا را به صورت انفرادی گرفتیم که خیلی به کارمان امد .

در صورت سفر با ویزای گروهی ورود و خروج از کشور چین و مسافرتها باید به صورت گروهی انجام می شد و حتی برای تحویل بار به هواپیما و گرفتن کارت پرواز نیز باید تمام گروه حاضر می شدند که متاسفانه با توجه به بی نظمی ما ایرانی ها معمولا افراد دچار مشکل می شوند.

خوشبختانه با کمک دوستان توانستم بلیط رفت و برگشت به چین و همچنین ویزای ان را با قیمت دومیلیون و یکصد و پنجاه هزار تومان تهیه کنم .

قرار بر این شد که رزو هتل رو از سایت بوکینگ دات کام انجام بدهیم که بهترین روش برای سفر ما بود در مورد نحوه رزرو لازم است کمی توضیح دهم ، سایت ارزشمند https://www.booking.com یکی از بهترین سایتها برای پیدا کردن هتل مناسب در تمامی کشورهای دنیا البته بجز ایران می باشد و یکی از قابلیتهای خوب ان اینست که سایت بر اساس نظر مسافرانی که از هتلها بازدید کرده اند انها را درجه بندی کرده و مزایا و معایب هتلها را می توان در قسمت نظرات خواند و حتی این نمرات را می توان به تناسب استفاده کنندگان دید.

مثلا شما مشخص می کنید که مجرد هستید و یا با خانواده هستید و بر مبنای نظرات این افراد درجه هتل را به شما می گوید و این درجه هیچ ارتباطی به ستاره هتل ندارد با تجربه ای که در ترکیه و مالزی با استفاده از این سایت بدست اوردم متوجه شدم اکثر هتلهایی که می توان در انها راحت بود و با جهانگردان ارتباط بر قرار کرد لزوما هتلهای گران قیمت نیستند و می توان هتلهای خیلی خوبی را با امکانات عالی و با قیمت مناسب در هر جای شهر پیدا کرد.

بخصوص اگر به این نکته توجه کنید که هتل های سبک کورت (بصورت هتل سنتی های خودمان که مسافران کمی دارند و محیط دوستانه ای دارند ) و یا هاستل ها ( هتلهای ارزان که اتاق اشتراکی دارند ) را هم می توان در این سایت پیدا کرد .

برای استفاده از سایت دو روش وجود دارد یکی اینکه کردیت کارت داشته باشید تا با انتخاب هتل ان را رزرو کرده و بعد از استقرار در هتل می توان وجه ان را نقد پرداخت و یا اینکه قیمت و ادرس هتل را از روی سایت بردارید و با ایمیل و توضیح دادن شرایط آن را رزرو کنید.

البته می توانید از کارتهای اعتباری 50 دلاری یکبار مصرف مستر کارت بنام وانیلا ویزا برای ثبت نام در سایت بوکینگ استفاده کنید که البته من این کار را انجام دادم وهم در ترکیه و هم در چین تونستم از امکانات سایت از این روش استفاده کنم و البته همیشه پرداخت هایم هم نقد بوده است و کارت فقط برای ثبت نام استفاده شده بود .


بعد از مشخص کردن محل اقامت مشکل دیگری که در چین وجود داشت غذاهای ان بود که با توجه به چیزهایی که دوستان ایرانی می گفتند غیر قابل خوردن می باشد ولی با کمی سرچ در سایتهای انگلیسی متوجه شدم که غذاهای چینی جزو سالم ترین و بهترین غذاهای دنیا می باشند، ولی با توجه به تنوع خیلی زیاد غذاها گاهی چیزهای عجیبی هم می توان در چین یافت بنا براین با توجه به اینکه خوراک و غذا بخشی از فرهنگ هر کشور می باشد و بدون استفاده از انها ارتباط با فرهنگ کشور چین بدرستی برقرار نمی شد با دوستم قرار گذاشتیم تا جایی که امکان دارد از غذاهای چینی بخصوص نودلهای لذیذ ان استفاده کنیم.

که من در تمام مدت غذای چینی خوردم و در پانزده روزسفر 3.5 کیلو لاغر شدم البته مهندس 5 کیلو لاغر شد و این تنها بدلیل غذاهای سالم چینی نبود بلکه در این پانزده روز روزی حداقل ده ساعت پیاده روی سنگین داشتیم .

قبل از اغاز سفرنامه چند نکته را از سفر نامه های قبلی متوجه شدم که از بروز اشکالات احتمالی در چین جلو گیری می کرد .

تلفظ تعدادی ازحروف انگلیسی در چین متفاوت است و باید به انها دقت کرد :

zh مثل ج خوانده می شود

x مثل ش خوانده می شود

ie مثل ی خوانده می شود

مثلا تشکر کردن بصورت xi xi یا تلفظ شی شی نوشته می شود و برای پیدا کردن ادرسها از روی تلفظ بهترین روش است .

نشان دادن اعداد در چین بخصوص وقتی کسی زیان انگلیسی نمی داند کاملا راحت است و فقط لازم است از دستورالعمل نمایش داده شده استفاده کنیم .

شروع سفر

با وسیله شخصی از بجنورد به فرودگاه امام خمینی آمدیم، با توجه به فاصله زیاد بجنورد تا تهران و همچنین ساعت برگشت که اول صبح می شد، تصمیم گرفتیم که با وسیله شخصی بیاییم و البته ماشین را در پارکینگ فرودگاه گذاشتیم.

در فرودگاه همه چیز به سرعت سپری شد و بعد از تهیه ارز مسافرتی 300 دلار که قبلا در بانک ملت ان را ثبت نام کرده بودیم با هواپیمایی ماهان در ساعت 19.45 به سمت پایتخت زیبای چین حرکت کردیم و ساعت 7 صبح در بیجینگ بودیم.

فرودگاه بیجینگ(پکن) با وجود بزرگی و شلوغ بودنش بدلیل طراحی کاربردی و اصولی اش بسیار دوست داشتنی بود و احساس گم شدن و گیجی در پیدا کردن مسیر به کلی منتفی بود این نوع طراحی را در خیلی از مکانها و اماکن چین به خوبی شاهد بودیم .

بدون کوچکترین اتلاف وقتی توانستیم مراحل قانونی را طی کرده و به سالن اصلی وارد شویم خوشبختانه داشتن ویزای انفرادی در این مورد خیلی بدردمان خورد چرا که برای عبور از قسمت ویزا حتما باید تمامی کسانی که در یک ویزای گروهی بودند با یدکدیگر در یک صف باشند و متاسفانه بدلیل عدم توجه و عجله ای که معمولا ما ایرانی ها در موارد بی اهمیت داریم کمی دردسر ساز بود .

فرودگاه پکن

در چین بر خلاف جاهای دیگر صرافی برای تبدیل دلار وجود ندارد و این کار را باید در بانکها با ارائه پاسپورت انجام داد و متاسفانه بدلیل تحریم بودن تنها بانک دولتی چین بود که دلارهایمان را برایمان چنج می کرد و در باقی بانک ها با کلمه متاسفیم مواجه می شدیم با توجه به اینکه همیشه در فرودگاهها چنج کردن پول به صرفه نیست فقط 100 دلار را چنج کردیم که تنها 542 یوان به ما دادند در حالی که روز بعد در بانک به ازای 100 دلار 610 یوان گرفتم بطور متوسط هر یوان حدود 550 تومان در طی سفر برایمان هزینه داشت .

برای رفتن به هتل می توانستیم از مترو استفاده کنیم و در واقع یکی از نکات خوب شهر های بزرگ چین سیستم حمل و نقل عمومی فوق العاده ان است و شما به راحتی می توانید به هر جایی که می خواهید با کمترین هزینه ممکن بروید و از ان دلپذیر تر سیستم متروی ان است که به صورت اعجاب اوری کل شهر را پوشش می دهد.

ایستگاه متروی فرودگاه در زیر سالن اصلی قرار داشت و به راحتی با پایین امدن از پله ها با پرداخت 35 یوان به سمت شهر حرکت کردیم نکته جالب در مورد متروی فرودگاه این بود که واگنها به گونه ای طراحی شده بودند، که مسافران بتوانند به راحتی با چمدانهای بزرگ وارد ان شوند و این خود باز نشانه ای از کاربردی کار کردن چینی ها بود.

در پکن 15 خط متروی اصلی و پنج خط فرعی (خط فرودگاه یکی از انهاست )وجود دارد که دوتا انها به صورت دایره بوده و کلیه خطوط را به هم متصل می کنند .هزینه استفاده از خطهای اصلی فقط دو یوان می باشد که با این مبلغ هر تعداد خط را که بخواهید می توانید عوض کنید.

نقشه مترو

با استفاده از سایت بوکینگ برای شب اول یکی از هتل های مورد علاقه توریستها را انتخاب کرده بودم . مثل همیشه در سفر با اینکه برنامه ریزی کرده بودیم که کجاها برویم و کجاها بمانیم ولی این ازادی را برای خودمان گذاشته بودیم که بسته به شرایط واتفاقاتی که می افتد برنامه ریزیمان را عوض کنیم و چون برای اولین بار بود به چین می امدیم و تصور روشنی از خدمات هتلها نداشتیم برای همین فقط یک روز هتل را رزرو کرده بودم .

با استفاده از مترو و عوض کردن دو خط و کمی پیاده روی و استفاده از گوگل مپ به راحتی به هتل که در یکی از کوچه های فرعی قرار داشت رسیدیم (توجه کنید بهتر است با موبایل در فوردگاه به اینترنت متصل شوید تا گوگل مپ تنظیم شود قبل از رسیدن به هتل گوگل مپ 50 متری اختلاف نشان می داد که با اتصال به اینترنت مشکلش حل شد ).

در هتل hotel curtyard view اقامت کردیم اطاقی بزرگ و دو تخته در اختیارمان قرار دادند، هتل که به عبارتی یک مهمانسرای کوچک بود که 6 اطاق ان با یک حیاط کوچک به یکدیگر متصل می شدند. محیط زیبایی داشت ومی شد از امکانات اشپزی کمی که داشت هم استفاده کرد و صبح هم صبحانه ساده ای فراهم بود که به صورت سلف سرویس از ان استفاده می شد.

در کل هتل راحت و بسیار خوبی بود به راحتی با صاحب مستخدم و مدیر هتل که یک نفر بود دوست شدیم و کلی اطلاعات خوب از او گرفتیم و جالب این بود که همیشه در دسترس بود و نظافت هتل هم عالی عالی بود.

البته جوانی شبها به او کمک می کرد در کل خدمات و مهربانی تا جایی که امکان داشت در اختیار مسافران بود، راحتی هتل برایمان عالی بود.

برای یک شب اقامت در هتل 288 یوان پرداخت کردیم و متاسفانه برای روز بعد جای خالی نداشت، ولی برای دو روز بعد دوباره هتل را رزو کردیم .

محل قرار گیری هتل در یکی از مناطق دیدنی و قدیمی بیجینگ است که به راحتی می شد در کمترین زمان ممکن به جاههای دیدنی شهر دسترسی پیدا کرد و علاوه بر ان خیابان معروف لوگو که یکی از خیابانهای مورد علاقه جهانگردان است و محل عرضه انواع خوراکی ها و اثار هنری می باشد در فاصله کمی از ان قرار دارد .و همچینن شهر ممنوعه و دریاچه توریستی هوهای هم در فاصله مناسبی از هتل قرار داشتند .

نمایی از هتل

محل قرار گیری هتل در شهر

با این که زودتر از زمان تحویل هتل امده بودیم ولی با برخورد خوب متصدی هتل زودتر از موعد داخل اطاق بزرگ هتل مستقر در قدم اول یک سیم کارت برای گوشیم تهیه کردم ولی متاسفانه سرعت اینترنت ان خوب نبود و بدلیل ضعیف بودن گوشیم و عدم امکان استفاده از از اینترنت پرسرعت جدید در تمام مدت سفر نتوانستم اینترنت مناسبی داشته باشم ولی در حد گوگل مپ خوب بود و در هتلها هم اینترنت پر سرعت همیشه در اختیارمان بود.

اشتباهم این بود که در فوردگاه عجله کردم و سیم کارت مناسب را از میان اپراتورهای عرضه کننده سیم کارت تهیه نکردم . در چین هم مثل ایران خیلی از سایتها از جمله فیسبوک و یوتوب و حتی جی میل فیلترمی باشند و البته اکثر مردم از نمونه های چینی ان استفاده می کنند و شاید این بدلیل عدم ترس مردم از دولت و یا عدم مداخله دولت در مسائل خصوصی افراد باشد، ولی با چند نفری که صحبت کردم همه از نرم افزارهای بومی بیشتر از نمونه خارجی رضایت داشتند و با اینکه فیلتر شکن مثل ایران فراوان بود ولی باز هم کسی بدنبال سایتهای خارجی نمی رفت.

با توجه به زمانی که رسیده بودیم بعد از دوش گرفتن تصمیم گرفتیم که بدیدن شهر ممنوعه برویم . با استفاده از مترو به طرف شهر ممنوعه حرکت کردیم هزینه مترو برای هر نفر دو یوان است و شما می توانید هر چند خطی را که خواستید با همین یک بلیط عوض کنید .

در ورودی های مترو دستگاه بازرسی مثل فرودگاه گذاشته اند و باید ساک یا کیفتان را داخل ان می گذاشتید تا چک شود . در کل سیستم امنیتی در چین قوی است و برای جلوگیری از هر گونه اقدام تروریستی کاملا مجهز هستند در خیابانها تعداد زیادی دوربین نصب است و همچنین ماشین های پلیس بر رویشان انبوهی از دوربین قرار دارد.

در ورودی شهر ممنوعه، باردیگر هم بازرسی شدیم؛ هر چند این بازرسی ها در وحله اول کمی عجیب به نظر می رسید اما با توجه به نژادها و اقلیت های زیادی که در چین زندگی می کنند و همچنین جمعیت زیادی که در چین وجود دارد پیشگری از هر گونه اقدام تروریستس می تواند جان بسیاری را نجات دهد و از طرفی محافظت از اثار فرهنگی که در صورت نابودی جبران ناپذیر می باشد به نظر من از اهمیت زیادی بر خوردار است .

(Forbidden City)اطلاعاتی در مورد شهر ممنوع بر گرفته از سایت تبیان

شهر ممنوعه بزرگترین مجموعه دست نخورده کاخ از نظر معماری در جهان است. دودمان های مینگ و چینگ برای بیش از 500 سال در این کاخ ها سکونت داشتند و بر سرزمین پهناور چین حکمرانی می کردند.

در حال حاضر شهر ممنوعه 961 متر طول (در امتداد شمال به جنوب) و 753 متر عرض (در امتداد شرق به غرب) و در نتیجه 723 هزار مترمربع وسعت دارد. در شهر ممنوعه بیش از 70 ساختمان با حدود 9000 اتاق وجود دارد که مساحتی حدود 150 هزار مترمربع زیربنا را شامل می شود

طراحی شهر ممنوعه از نمای کلی تا ریزترین جزییاتش طوری انجام شده که بازتابی از مقاصد فلسفی و مذهبی و نمادی از عظمت و قدرت امپراطور باشد. مانند رنگ زرد: رنگ امپراطور است که تقریبا در تمامی سقف‌ها از آن استفاده شده است

شهر ممنوعه بزرگترین مجموعه کاخ باقیمانده در جهان است. این شهر طوری ساخته شده که مرکز آن محصور به دیوار پکن باشد و در داخل مجموعه دیوارکشیده بزرگتری به نام شهر امپراطوری قرار داشت. رنگ های عمده در شهر ممنوعه زرد و قرمز هستند. رنگ زرد نشانه امپراطور است و رنگ قرمز نشانه شادی، طراوت و خوشبختی به حساب می آید.

دورتادور شهر ممنوعه خندقی به طول 3800 متر و به عرض 52 متر جهت حفاظت از امپراطور حفاری شده است. طول دیوار محیطی شهر ممنوعه 3428 متر و ارتفاع دیوار 10 متر است. مصالح به کار رفته در دیوار به گونه ای است که در مقابل شلیک توپ های قدیمی نیز مقاوم بوده است. در چهارگوشه شهر ممنوعه چهار عمارت به منظور دیده بانی و نگهبانی وجود دارد.

شهر ممنوعه دارای دو قسمت داخلی و خارجی است. بخش خارجی جهت برگزاری مراسم خاص مورد استفاده قرار می گرفته و دارای سه عمارت اصلی در جهت شمالی – جنوبی و شش عمارت جانبی در شرق و غرب است. بخش داخلی نیز دارای سه کاخ است که محل زندگی و انجام امور اداری امپراطور بوده است.

کاخ های متعددی در اطراف این مجموعه اصلی قرار دارد که برای سکونت همسران و فرزندان امپراطور استفاده می شده است. باغ سلطنتی در شمالی ترین قسمت شهرممنوعه قرار دارد. دختران امپراطور و خانم ها و عموم جوانان عمدتاً در سمت شرقی شهر ممنوعه زندگی می کردند چرا که خورشید از شرق طلوع می کند و نشانه جوانی و طلوع مجدد است. و برعکس در سمت غرب شهر ممنوعه افراد مسن زندگی می کردند چرا که خورشید در مغرب غروب می کند و نشانه گذر عمر افراد مسن محسوب می شود.

در کنار کاخ های اصلی هیچ درختی وجود ندارد، چرا که درخت ها وقتی بزرگ می شوند قدشان از تالار امپراطور بیشتر می شود و امپراطوران نمی توانسته اند موجود زنده ای را بلند تر از خود (آنهم در کاخ سلطنتی) تحمل کنند. از طرف دیگر درخت برای امپراطوران چین نماینده چوبه دار بوده است و امپراطور دوست نداشته است چیزهای ناراحت کننده جلوی چشمش باشد.

برای اینکه امپراطور بیشتر احساس امنیت کند و کسی به فکر تونل حفر کردن به شهر ممنوعه نیفتد، زمین محوطه شهر ممنوعه دارای 15 لایه ملات است. هفت لایه اول روی هم قرار گرفته و هشت لایه بعدی با زاویه نسبت به لایه های اول قرار گرفته اند و تقریباً غیرقابل نفوذ بوده است.

در حیاط شهر ممنوعه بیش از 300 ظرف فلزی بزرگ برای ذخیره آب وجود دارد. اکثر این ظرف ها از جنس آهن و برنز است و 18 عدد از آنها که نزدیک کاخ ها هستند دارای روکش آب طلا هستند. در کنار قصرهای اصلی راهروهایی جهت عبور و مرور خدمه قرار دارد. این راهروها جهت تامین مایحتاج قصر طراحی شده اند به طوری که بدون آنکه خدمه دیده شوند بتوانند به انواع خدمات قصرها رسیدگی کنند.

بر بلندی و چهارگوشه سقف های کاخ ها مجسمه حیوانات که به دنبال هم قرار گرفته اند، دیده می شود. تعداد این حیوانات همیشه یکی از اعداد فرد: سه، پنج، هفت یا نه است. عدد نه مخصوص امپراطور است و ساختمان های دیگر (بسته به مقام افرادی که در آن ساکن بوده اند) با تعداد حیوانات کمتری تزیین شده است.

در فرهنگ باستانی چین، امپراطور پسر آسمانی اژدها محسوب می شده است. بر اساس افسانه ها اژدها (Dragon) و سیمرغ یا عنقا (Phoenix) برای مردم چین مقدس هستند. بنابراین اژدها اولین حیوانی است که در این ردیف ها قرار دارد و بعد از آن سیمرغ قرار می گیرد. حیوانات دیگر که همه فرزندان اژدها و سیمرغ محسوب می شوند، در جلوی آنها قرار می گیرند.

تعداد قصرها و اتاق‌ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. به اعتقاد پیشینیان، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای 10 هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می شدند نباید تعدا اتاق‌ها‌یشان از شمار اتاق‌های امپراتور آسمانی تجاوز کند. برخی از کاخ های این مجموعه در گذر زمان دستخوش آتش سوزی شده یا تخریب گشته اند که مجدداً ساخته شده یا مرمت گردیده اند.

شهر ممنوعه

بعد از ورود به شهر ممنوعه در نگاه اول انسان از این همه عظمت و بزرگی شهر تعجب می کند ولی تعجب بیشتر من از سالم ماندن این قصر است هر چند چند باری قصر مرمت شده است اما اشیا و اثار باستانی فراوانی دست نخورده باقی مانده است .

در حدود 80 سال می شود که دیگر امپراتوری در چین فرمانروایی نمی کند و در این مدت چین دستخوش حوادث زیادی بوده است ولی گویا این شهر توانسته در تمام این مدت سالم باقی بماند و این را نیز باید یکی از نکات مثبت فرهنگ مردم چین دانست. ورودی بازدید از شهر نفری 65 یوان است و من 70 یوان هم برای کرایه راهنمای سخنگوی الکترونیک پرداخت کردم که به زبان فارسی و به صورت اتومات در هر منطقه در مورد ان منطقه توضیحاتی می داد .

بزرگی شهر بگونه ای است که نزدیک به 5 ساعت در شهر راه رفتیم ولی نتوانستیم همه جای ان را ببینیم، هر نقطه از ان دیزاین و طراحی خاصی داشت حتی درختان فسیل شده ای که در گوشه و کنار شهر برای تزئین قرار داشتند نیز خود هر کدام داستان و تاریخچه ای داشتند.

هر جا و هر ساختمانی داستانی داشت یکی برای دیدار بود و دیگری برای قربانی در روز خاصی از سال برای داشتن کشاورزی با برکت دیدنی ها بسیار بود و سعی کردیم تا جایی که امکان دارد به تمام نقاط شهر سرک بکشیم و اطلاعات بسیاری از تاریخ چین و امپراتوری در چین بدست اوردیم هر چند امپراتوران چین بخصوص در اواخر دوران امپراتور زندانیان این قصر بودند و اجازه خروج چندانی نداشتند با دیدن قصر به یاد فیلم اخرین امپراتور افتادم و در انجا بود که متوجه شدم که سیستم دیوانی و بروکراسی حتی می تواند امپراتوران را نیز مطیع خود سازد.

شهر ممنوعه

با توجه به اینکه دیگر توانی برایمان باقی نمانده بود و از در انتهایی شهر خارج شدیم و به سمت هتل راه افتادیم با توجه به فاصله کمی که تا هتل داشتیم پای پیاده حرکت کردیم ولی خستگی و گرسنگی امانمان را برید و در همین زمان بود که کشف بزرگم در چین رغم خورد و ان هم ابمویه یا شربتهای شرکت بین المللی ایتس بود یک لیوان شربت لیموی ان که معجونی از چند چیز بود چنان انرژی به من و دوستم داد که انگار تازه متولد شده بودیم و این شد که از ان به بعد هر وقت انرژی کم می اوردیم می گفتیم برویم یک ایتس بزنیم و سر حال شویم .

در چین اکثر مردم از اب سرد استفاده نمی کنند و ان را چندان مفید برای بدن نمی دانند برای همین هم باید در خرید نوشیدنی عنوان کنید که با یخ می خواهید هر چند اکثرا از توریستها می پرسند .

نهار در رستورانهایی که کنار هتلمان وجود داشت نودل خوردیم، البته باید این نکته رو بیان کنم که هزار مدل نودل در چین وجود دارد و هر کدام مزه خاص خود را دارند، نودلی که این بار خوردیم پر چرب و خوشمزه بود ولی کمی تند در کنارش هم کمی سالاد و مخلفات خاص خوردیم که بجز یک نوع ریشه گیاه که مزه فوق العاده خاصی داشت و نتوانستم زیاد بخورم مابقی بسیار خوشمزه و لذیذ بودند هر پرس با مخلفات حدود 15 یوان هزینه شد که قیمت مناسبی داشت .

نهار لذیذ نودل چینی

حدود ساعت 4 بود که به هتل رسیدیم و کمی استراحت کردیم وساعت هشت به سمت دریاچه زیبای هوهای که در فاصله مناسبی از هتل قرار داشت، حرکت کردیم با استفاده از مترو وطی کردن دو ایستگاه به دریاچه رسیدیم.

البته مسیر را بگونه ای انتخاب کردیم که از قسمت شمالی وارد دریاچه شویم و بعد از بازدید از دیدنی های ان به سمت جنوب و هتل ارام ارام حرکت کنیم .

در چین نکته ای که نباید از یاد رود بزرگی همه چیز است از پارکها گرفته تا مناطق دیدنی در کناره دریاچه هزاران مغازه و بار قرار داشتند و در هر کناری افراد هنرمند در حال هنرنمایی بودند در ابتدای ورد به ساحل دریاچه با منطقه ای ارام مواجه شدیم که صدها نفر در حال ماهی گیری بودند و نکته جالب این بود که با قرار دادن نور لیزر در اب سعی می کردند ماهی ها را بطرف خودشان جلب کنند بعد از طی کردن این میدان بزرگ ماهی گیری به منطقه دیگری رسیدیم که مردم در حال قدم زدن در کنار دریاچه بودند و تعدای نوازنده و گروههای هنرمند در حال هنرنمایی بودند.

این رفتار مردم چین برایم بسیار دلنشین بود هر کس اگر هنری داشت انرا در جاههای عمومی عرضه می کرد، البته نه برای پول بلکه فقط ارائه هنر بود بخصوص افراد مسن، همه جا در پارکها شما می توانستید تعدادی افراد بعضا مسن را ببینید که با اهنگهای شاد در حال رقص هستند و این رقص را می توان نوعی ورزش جسمی و روحی برای انان دانست .

و یا در گوشه ای فردی با صدای زیبایی در حال خوانندگی است . در کنار دیاچه با هنرنمایی چند نفر ترومپت نواز میخکوب شدیم بسیار زیبا و با حال کار می کردند و واقعا تحت تاثیر قرار گرفتیم، برای خودش ارکستری بود تا می نواختن انجا ماندیم و بعد ادامه مسیر را طی کردیم

ترمپت نوازان

در قسمت انتهایی دریاچه تعداد بیشماری رستوران قرار داشتند که اکثرا اجرای زنده موسیقی داشتند و می شد با ایستادن در کنار خیابان از هنرنمایی انان لذت برد .

هنرمندان نقاش تا مجسمه ساز و دستفروشان مختلف دور تا دور دریاچه اطراق کرده بودند و در کل شب بسیار خوبی برایمان بود و دیدنی های زیادی دیدیم از ان به بعد شبهایی که وقت داشتیم به این منطقه می امدیم و از موسیقی زنده و محیط شادش استفاده می کردیم.

نمایی از انطرف دریاچه

مردمان چین مردمانی سحر خیز می باشند و برای همین هم متروها از ساعت ده ونیم شب به بعد غیر فعال هستند و نباید توقع استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را در شب داشت .با توجه به نزدیک بودن پیاده به هتل برگشتیم .
روز دوم پکن:

با توجه به اینکه باید هتل را عوض می کردیم با استفاده از سایت بوکینگ هتل دیگری را رزرو کردم بنام دراگون کینگ هستل و با هزینه هر شب 290 یوان و بعد از صرف صبحانه که نان و مربا و کیک بود به سمت مقصد جدید که معبد اسمان بود حرکت کرد یم.

مسیر بوسیله مترو طی شد ورودی معبد 35 یوان بود که البته این ورودی برای معبد و باغ یا پارک زیبایی بود که معبد در ان وجود داشت در کل بلیط کامل 5 قسمت داشت که برای بازدید از هر قسمت ان یکی از تیکت ها برش می خورد .

کمی در مورد معبد اسمان :

معبد آسمان یا معبد بهشت بزرگترین معبد چین است و یکی از 10 معبد شگفت انگیز جهان به حسا ب می آید. معبد بهشت در 2 کیلومتری شهر ممنوعه پکن و در قرن 14 میلادی توسط امپراتوری مینگ ساخته شده و نسبت به باقی معابد چین در رتبه اول قرار دارد.

معبد بهشت عبادتگاه امپراتوران مینگ و کونینگ بوده و به همین دلیل این امپراتوران خودرا تیان زی یا «پسر بهشت» می نامیدن. به همین دلیل جرات نمی کردند محل اقامت خودرا یعنی شهر ممنوعه را بزرگ تر از اقامتگاه خدا بسازند.

در بیرون یکی از دروازه ها به نام Imperial Vault of Heaven سه سنگ انعکاس قرار گرفته که اگه رو به دروازه و روی سنگ اول بایستید و صحبت کنید انعکاس صدای خودتونو می شنوید. به همین ترتیب اگه روی سنگ دوم و سوم وایسین به ترتیب دو و سه انعکاس می شنوید.

یکی دیگه از جاهای مشهور معبد، دیوار انعکاس است که اگه شما و نفر دیگر در دو طرف پای دیوار بایستید و حرف بزنیند طرف مقابل به وضوح صدا شما را می شنود. این پدیده از تئوری امواج صدا استفاده می کند. علاوه بر ساختمان های جالب توجه، دیدینی های دیگه ای نیز در این قصر وجود دارد که از بین آنها می شود به سرو 9 اژدها اشاره کرد.

علت این نام گذاری به خاطر شاخه های تو در توی آن است گویی که 9 اژدها به هم تابیده شدند. قدمت این سرو به پیش از 500 سال می رسد.

این معبد با دیواری بلند در قسمت شمالی به صورت نیم دایره محصور و نماد و سمبل بهشت نامیده می‌شود و در قسمت جنوبی نیز به صورت مربع که نمادی از زمین طراحی شده است. چینیان در آن دوره اعتقاد داشتند که آسمان، بلند و مرتفع است ولی زمین، پست و حقیر می‌باشد و تمامی اینها منعکس کننده افکار چینی‌های باستان می‌باشد.

از جذابیتهای دیگر این معبد وجود چترهایی با سر طلایی رنگ می‌باشد. این بنا از چوب و آجر ساخته شده است.

درمحوطه بسیار وسیع حدود 100000 درخت وجود دارد.معبد در وسط این محوطه قرار دارد.امپراطور3بار در سال در اولین روز بهار ، در طولانی ترین شب سال (به اضافه روز تولدش یعنی جمعا 3 بار) برای نیایش و در خواست برکت کشاورزی به این معبد زیبا میامده و دعا میکرده.این معبد اولین معبدی است که در پکن ساخته شد کل بنا از چوب ساخته شده و طبق معمول تمامی معابد چینی هیچ میخی در ساختنش بکار نرفته است.

معبد آسمانی از دو بخش درونی و برونی تشکیل می شود و معماریهای عمده این معبد در جنوب و شمال خطوط مرکزی بخش درونی قرار دارد. از جنوب به شمال "هوان چو " – "قصر هوان چون یو" و "قصر چی نیان" وجود دارد .

" هوان چو " سکوی گرد سنگی سه طبقه ای است که در هر طبقه آن نرده های سنگی دیده می شود این میدان بر پایی مراسم عبادت از سوی امپراتوران است در آن زمان فانوس ها در مقابل معبد اویزان می شد و داخل ان شمعی به اندازه بیش از یک متر روشن میشود.

شمال این سکو "قصر هوان چون یو " قرار دارد که قصر کوچک یک طبقه ای به شکل کیک تولد است معمولا در ان تابلو های عبادی خدای اسمان گذارده می شد و روی سکو های آن شمع تولد روشن میکنند. در اطراف ان دیوار گرد یعنی دیوار انعکاس صدا ست. این دیوار بسیار عجیب است . اگر شما در انتهای یک طرف با صدای پایین سخن بگویید در انتهای دیگر بروشنی شنیده می شود .

از معماریهای دیگر این معبد "قصر چی نیان " نام دارد که بزرگترین و اصلی ترین قصر است. این قصر بر روی سکوی گرد سه طبقه ای ساخته شده است.معبد به نیت ابدیت دایره ای ساخته شده و در زمین مربعی شکل به نیت 4 عنصر طبیعت یعنی آب باد خاک و آتش قرار دارد..در این معبد مردم آمده و ابتدا خدای آسمان را صدا می کنند.

سپس غذا و نذری برای خدایشان قرار میدهند و در آخر همه آن غذاها را میسوزانند!!! سقف معبد به دلیل تداعی آسمانی بودن خدایشان سرمه ای ساخته شده.زرد وسط به نشانه امپراطور و سبز به نشانه عام مردم است. قپه بالای در از طلای خالص است.

هر روز صبح هنگام طلوع آفتاب مراسم خاصی در اینجا برگزار میشود.افراد بسیار زیادی به اینجا آمده و دور هم جمع میشوند..گروهی آواز میخوانند ؛گروهی میرقصند. گروهی ورزش تایچی میکنند.و یک سری فعالیت برای ازاد سازی انرژی بدنشان انجام میدهند . مثلا"از ته دل جیغ!!! میزنند.خلاصه هرکس هرکار سالمی که بخواهد هر صبح در اینجا انجام میدهد.

Temple Of Heaven که به معبد آسمان مشهور است . معبدی است که امپراطور هر سال برای غنای محصولات در آن دعا می کند. از این رو معماری این معبد با کشاورزی و فرهنگ مربوط است، مثلا چهار ستون درون آن نماینده چهار فصل بهار – تابستان – پاییز وزمستان است به دلیل اینکه نیاکان چین یک روز را به 12 ساعت تقسیم کردند از اینرو 12 ستون درطبقه اول سمبل 12 زمان است در ضمن 12 ستون در طبقه دوم سمبل 12 ماه سال است جمعا 24 ستون نشانه 24 بخش اب و هوای سال به تقویم کشاورزی چین است.

در درون دروازه غربی جایگاه " هنرمندان " و "قربانی " دیده می شود که افراد هنرمند و پرورش دام های روستایی برای عبادت از آن استفاده می کردند .

معماریهای خاندان به طور عمده با آجرهای کاشی زرد سمبل امپراتوری است اما صنعتگران از رنگ ابی سمبل رنگ اسمان رنگ عمده استفاده کرده اند . سال 1998 میلادی معبد آسمانی در فهرست میراث جهانی ثبت شد. ارزیابی کمیته میراث جهانی این است : " معبد اسمانی به عنوان بزرگترین مجموعه معماریهای موجود باستانی برای عبادت در چین با ساختار دقیق و معماری عجیب و تزیینات زیبا در جهان شهرت دارد نه تنها در تاریخ معماری های چین جایگاه مهمی در اشغال دارد بلکه میراث گرانمایه هنر معماری جهان است.

دالان ورودی معبد

مثل همه جای چین ابتدا از بزرگی محوطه معبد که در واقع پارک زیبایی بود تعجب کردیم مقداری از مسیر را به صورت راهرویی سرپوشیده در اورده بودند که جمعیت زیادی در ان به بازی و تفریح مشغول بودند یکی از بازی هایی که توجه ام را جلب کرد بازی بود که با پا قطعه سربی که به پوست چرمی گوسفند متصل شده بود را به هم روی هوا پاس می دادند و در وافع یک نوع والیبال با پا بود در کودکی این نوع بازی را در ایران انجام می دادیم الته نه به این صورت ولی مشابه ان بود و با ان لنگ می گفتیم .

بزرگی باغ به گونه ای بود که برای بازدید کنندگان در داخل باغ وسیله نقلیه گذاشته بودند که توریستها را از محلی به محل دیگر منتقل می کرد .

جدای تاریخی بودن معبد باید از زیبایی گل کاری های و همچنین کاجهای بزرگ و زیبای مطبق و انواع درختان گوناگون که زیبایی بسیاری به این محل داده بود صحبت کرد تمیزی و دقت در گل کاری هر منطقه اعجاب اور بود و می توانستیم در هر منطقه کار زیبایی را مشاهده کنیم با اینکه حدود 5 ساعت در این مکان بودیم ولی نتوانستیم تمام زیبایی های ان را ببینیم.

عروس و داماد

با توجه به بزرگی محوطه در این مدت راه زیادی رفته بودیم در قسمت اصلی معبد تعداد زیادی از عروس و دامادها با لباسهای زیبایشان در حال عکس گرفتن بودند البته عکاسان حرفه ای با دستیار و انواع وسایل نور پردازی در حال عکاسی از انها بودند با توجه به بزرگی محوطه هر چقدر می گشتیم باز هم دیدنی های زیادی می دیدیم از کوشک های زیبا در گوشه کنار گرفته تا باغ گل که انواع گلهای زیبا به صورت های مختلف در ان کاشته شده بودند .

درختان بسیار زیبا و باشکوه یکی از چیزهایی بود که در انجا واقعا برایم دلبری می کرد ند و سرور تمام آنها کاج بسیار بزرگ مطبقی بود که هر چه از زیبایی آن بگویم کم است و در عین بزرگی و عظمت طنازی در شاخ و برگش موج می زد و واقعا از دیدنش سیر نمی شدم با توجه به گرسنگی و خستگی شدید از معبد دل کندیم .

معبد آسمان

به سمت هتل جدیدی که گرفته بودیم حرکت کردیم با توجه به اینکه برای روز بعد در هتل قبلی جا گرفته بودیم برای همین هم وسایل را در هتل قبلی گذاشته بودیم و سبک به سمت هتل راه افتادیم . خوشبختانه سیستم حمل و نقل متروی پکن به گونه ای است که به راحتی می توان از هر نقطه به نقطه دیگر حرکت کرد بدون مشکل خاصی به هتل رسیدیم .

هتل جدید با اینکه هتل خوبی بود ولی به دلیل طبقاتی بودنش و شلوغی نسبی ان نسبت به هتل قبلی چندان در ان احساس راحتی نمی کردم در کل محیط های ساده و راحت که در ان ازادی عمل بیشتری وجود دارد را نسبت به هتل های لوکس ترجیح می دهم در مسیر در یکی از فروشگاهها نهار نودل گوشت خوردیم با قیمتی حدود 10 یوان برای هر نفرو خوشمزه بود.

یکی از نکات جالب فروختن انواع غذاهای ساده و سالم در کنار خیابان است چند باری تخم مرغ ابپز خریدیم که نمی دانم چطوری ولی داخلش شوری خوبی داشت احتمالا در اب شور پخته شده بود .بعد از کمی استراحت در هتل و دوش گرفتن به سمت مقصد جدید کاخ تابستانی حرکت کردیم .

معرفی کاخ تابستانی بر گرفته از وب:

مجموعه قصر تابستانی در حومه ناحیه هایدیان و در 15 کیلومتری مرکز پکن واقع شده است. هسته اولیه این مجموعه در زمان حکومت سلسله جین 1234 ـ 1115 ساخته شد و طی دوران حکومت امپراتوران فئودال این سلسله گسترش یافت. اما در دوره حکومت سلسله کینگ 1911 ـ 1644 بود که این مجموعه به شکل فعلی خود درآمده و به یک باغ مجلل سلطنتی تبدیل شده که اسباب سرگرمی خانواده‌های سلطنتی را فراهم می‌آورد.

نام اولیه کاخ تابستانی باغ غیر مسطح بوده که یکی از امپراطوران این کاخ رو برای مادرش ساخت تا مراسم تولد مادر جانو اینجا برگزار کند. ابن ماجرا مربوط به 800 سال پیش و مربوط به دوران سلسله جین(Jin Dynasty) میشود.

در زمان امپراطریس سی شی (Empress Dowager Cixi) بود که نام کاخ تابستانی (Yiheyuan) بر آن گذاشته شد. امپراطریس سی شی بسیار عیاش٬ ولخرج و البته هنرمند بود. 48 سال حکومت همراه با عیاشی و فساد سی شی باعث ضعیف شدن پایه های حکومت امپراطوری چینگ Qing Dynasty شد. در سال ۱۹۰۸ میلادی با مرگش سلسله چینگ هم به پایان رسید.

در محوطه کاخ تابستانی دریاچه کومینگ که از منحرف ساختن رودها به این سمت به صورت مصنوعی ساخته شده قرار دارد تا ساکنان کاخ از زیبایی دلپذیر آب در کنار کوهستان برخوردار شوند. نحوه طراحی ان الحام گرفته از تکنیک فنگ شویی است که چینی ها به آن بسیار معتقدند. فنگ شویی تکنیک ساخت خانه براساس ۴ عنصر آب، باد، خاک و آتش است به صورتی که کمترین اتلاف انرژی در آن خانه برقرار شده و عناصر حیاتی در کنار هم بالاترین سطح حیات را به ان خونه بیاورند.

در ضمن درازترین گالری مسقف دنیا در کاخ تابستانی واقع شده. ایوانی طولانی که بر روی سقف و دیواره ها نقاشی های باستانی چینی کشیده شده است و خود ایوان تماما از چوب است.

مجموعه قصر تابستانی پکن مانند بسیاری دیگر از مجموعه باغ‌های سلطنتی چین از سه تپه و پنج باغ (تپه عمر طولانی، تپه چشمه یشم و تپه معطر؛ باغ خیزاب‌های زلال، باغ بهار جاودان، باغ کمال و تابندگی، باغ آرامش و تابندگی و باغ آرامش و لذت) تشکیل شده است. صنعت‌گران و هنرمندانی که در ساخت این مجموعه شرکت داشتند با سرمشق قرار دادن طبیعت، مناظری بدیع و عمارت‌هایی خلق کردند که نمونه‌ای از اوج معماری و هنر چین در آن زمان است.

ورودی مجموعه

مجموعه قصر تابستانی پکن که حول محور( برج بخورات بودایی) ساخته شده است، بیش از 3 هزار سازه و عمارت کوچک و بزرگ چون پل‌ها، راهروها، تالارها، برج‌ها و... را در خود جای داده است. این مجموعه را می‌توان به چهار محوطه اصلی تقسیم کرد که عبارتند از محوطه تپه پیشین، محوطه تپه پسین و پشت دریاچه، محوطه بارگاه و محوطه جلوی دریاچه تقسیم کرد.

محوطه تپه پیشین: این محوطه باشکوه‌ترین بخش قصر تابستانی پکن است و بیشترین بناها و عمارت‌های این مجموعه را در خود جای داده است. این محوطه از طرحی متمایز با دیگر نقاط مجموعه برخوردار است و عمده عمارت‌های آن در طول محوری ساخته شده‌اند که دریاچه کونمینگ را به مرکز تپه وصل می‌کند.

از جمله عمارت‌های مهمی که در این محوطه قرار گرفته‌اند می‌توان به دروازه ابرهای متفرق، تالار ابرهای متفرق، تالار افتخار اخلاقی، برج بخورات بودایی، تالار بحر خرد و... اشاره کرد. محوطه تپه پسین و پشت دریاچه: هر چند عمارت‌های کمتری در این بخش به چشم می‌خورند، اما این محوطه از نظر چشم‌انداز طبیعی بسیار زیبا و چشم‌نواز است و درختان همیشه سبز انبوه و گذرگاه‌های پیچ در پیچی را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان از این محوطه آرامش و زیبایی نادری را تجربه می‌کنند که در کمتر نقطه‌ای از جهان می‌توان نظیر آن را پیدا کرد. از جمله زیباترین بخش‌های این محوطه می‌توان به باغ جاذبه‌های هماهنگ و کوی سوژو اشاره کرد.

محوطه بارگاه: این محوطه جایی است که امپراتریس دواگر و امپراتور گوانگجو با صاحب‌منصبان و وزرای خویش دیدار می‌کردند و به رتق و فتق امور مملکتی و استراحت می‌پرداختند. بازدیدکنندگان از این محوطه پس از عبور از دروازه شرقی عمارت‌های اصلی تشکیل‌دهنده قصر تابستانی پکن را می‌بینند که عبارتند از تالار سخاوت و طول عمر (که دفتر کار امپراتور محسوب می‌شده است)، تالار خیزاب‌های یشمی (که محل زندگی امپراتور گوانگجو بوده است)، تالار طول عمر شادمانه (که محل زندگی امپراتریس بوده است) و تالار فضیلت و تناسب که محل سرگرمی امپراتریس بوده است.

بلندی دیوار منتهی به معابد

محوطه جلوی دریاچه: این محوطه که از نظر مساحت بزرگترین بخش مجموعه است، دریاچه کونمینگ و سواحل شرقی و غربی آن را در خود جای داده است. پل هفده قوس و جزیره نانهو در کنار خود دریاچه که با امواج کوچک و لرزان به استقبال درختان بید مجنونی می‌آید که برای بوسه زدن به سطح آب سر بر روی دریاچه خم کرده‌اند، از دیدنی‌ترین قسمت‌های این محوطه هستند.

مانند بسیاری دیگر از قصرها و باغ‌های سلطنتی پکن، بخش‌های زیادی از مجموعه قصر تابستانی در سال 1860 و در جریان هجوم نیروهای انگلیسی و فرانسوی به چین دستخوش ویرانی و آتش شد. اما در سال 1888 امپراتریس دواگر از محل بودجه نیروی دریایی چین، به مرمت این مجموعه اقدام کرد، آن را باغ تابستانی خواند و به اقامتگاه خود تبدیل کرد. همچنین این مجموعه بار دیگر در سال 1900 و در جریان هجوم نیروهای متحد هشت کشور به چین صدمه دید که آسیب‌های ناشی از این حمله نیز در سال 1902 ترمیم شد.

در سال 1924، هنگامی که پس از پیروزی انقلاب چین آخرین امپراتور این کشور از شهر ممنوع بیرون رانده شد، درهای مجموعه قصر تابستانی پکن نیز مانند بسیاری دیگر از بناهای سلطنتی این کشور به روی عموم مردم گشوده شده است.

با استفاده از مترو به کاخ تابستانی رسیدیم وو با پرداخت 30 یوان برای هر نفر وارد پارک شدیم مثل همیشه از اینهمه بزرگی و دقت در ریزه کاری هایی که برای این محل شده بود غرق تعجب شدم جالب ابن لود که هر نقطه برای خود طرحی خاص داشت و تمام منطقه حتی تپه و دریاچه کنار ان با کار دست ساخته شده بودند .

قایق مرمری

ابتدا از سمت تپه وارد شدیم و بعد از طی کردن پارک کوچکی که تعداد زیادی از کهنسالان چینی مثل همیشه در ان در حال رقص و ورزش و یا هنرنمایی بودند به سمت تپه و ساختمانهای روی آن که معبد بودایی بودند،حرکت کردیم و بعد از بازدید از معبدی که بر روی تپه بود به سمت دریاچه حرکت کردیم.

دریاچه به صورت مصنوعی کنده شده بود و از خاک انهم برای ساختن تپه استفاده کرده بودند در کناره دریاچه انواع ساخت و سازهای زیبا قرار داشت و البته زیبا ترین دالان چوبی که دیده بودم و شاید هم طویل ترین دالان که با انواع نقاشی مزین شده بود هم در این مسیر بود و مثل همیشه در گوشه و کنار افراد زیادی به بازی و رقص و یا هنرنمایی مشغول بودند از صدای رسا و زیبای یک خواننده کهنسال که در کنار دریاچه نغمه سرایی می کرد خیلی لذت بردیم و همچنین از دیدن چند رقص سنتی که توسط چند نفر زن و مرد کهنسال اجرا می شد مشعوف شدیم.

در هر کناری افردا مختلف به هنرنمایی مشغول بودند تعدادی از هنرمندان خطاط با قلم مویی که با اب خیس شده بود بر روی سنگفرش کناره دریاچه به نوشتن شعر و اندرزهای اخلاقی مشقول بودند بدون توجه به اینکه بعد از چند دقیقه نوشته هایشان پاک می شوند و در کل این همیت و پشتکار مردم که لحظه ای زمان را به بطالت نمی گذرانند، موجب تعجبم شده بود با دیدن این افراد حالا بهتر درک می کنم که دریاچه به این بزرگی که دور زدنش یک روز تمام وقت می گیرد و تپه به این عظمت که چندین معبد بزرگ بر روی ان ساخته شده بود چگونه بوسیله دستان مردمان ساخته شده بود .

بزرگی دریاچه به حدی بود که نتوانستیم یک دور کامل دور ان بزنیم و در میانه راه از داخل جزیره مصنوعی که بوسیله پل زیبایی به کناره متصل بود با استفاده از کشتی های کوچکی که کار حمل و نقل را انجام می داند و به صورت سنتی ساخته شده بودند عرض دریاچه را طی کردیم . با اینکه زمان زیادی را در کاخ گذرانده بودیم باز هم دیدنی ها زیاد بودند ولی با توجه به تاریک شدن هوا و خستگی زیاد مجبور به ترک کاخ شدیم .

شام هم نان تخم مرغی گرفتیم یا به عبارت نان لواش سرخ شده با نیمرو که بصورت زیبایی بقچه پیچ شده بود خوردیم و با توجه به ادویه بکار رفته در ان بسیار خوشمزه بود با دوذرت چاق چینی خوشمزه دسر را هم چاشنی شام کردیم .برای نان نیمرو و ذرت در کل 21 یوان پرداخت کردیم .

ورزش سالمندان

هنرنمایی مرد خطاط

روز سوم پکن:

برنامه امروزمان دیدار از دیوار چین بود و برای همین بعد از خوردن صبحانه و تسویه با هتل به سمت ایستگاه قطاری که به سمت دیوار می رفت حرکت کردیم به چند طریق می شود به سمت دیوار چین رفت که توریستها یی همچون ما که با تور حرکت نمی کنیم معمولا با اتوبوس و یا با قطار به دیدن این مکان توریستی می روند . تهیه بلیط قطار انچنان که فکر می کردم راحت نبود و متاسفانه فروشندگان و ماموران هم زیاد انگلیسی نمی دانستند ولی به هر حال با کمک انها بلیط را تهیه کردیم و برای هر نفر 15 یوان پرداخت کردیم .

هر یک ساعت یک قطار حرکت می کرد و ما نمی دانستیم که که اگر بخواهیم می توانیم سریعتر حرکت کنیم و کسانی که در ایستگاه منتظر بودند در واقع برای صندلی خالی داخل قطار ایستاده بودند و همان موقعی که بلیط گرفتیم قطار در ایستگاه بود ولی پر شده بود و سرپایی ها بدون صف می توانستند سوار شوند به هر حال بعد از یکساعت انتظار درها باز شد و جمعیت با سرعت زیادی شروع به دویدن کردند، فاصله تا قطار 500 متر بود و هر کس زودتر می رسید صندلی داشت من و مهندس عابدی هم کم نیاوردیم و در این دوی همگانی با حداکثر توان شرکت کردیم هر چند مهندس همچون عقاب مسافت رو طی کرد و دو تا صندلی خوب گرفت و من هم از شدت خنده وسط راه داشتم از حال می رفتم .

خلاصه از تاریخچه دیوار چین بر گرفته از وب :

یکی از زیباترین ساخته های دست بشر که همواره تحسین برانگیز است ، دیوار چین است و سالانه هزاران جهانگرد از اقصی نقاط دنیا برای دیدن این اثر تاریخی به چین سفر می کنند.عمده تحیر انسان نسبت به این دیوار این است که چگونه هزار و هفتصد سال پیش ، چینی ها توانستند این بنای عظیم را در میان کوه و دشت با آن امکانات محدود بسازند؟

دیوار چین از سنگ و آجر و مخلوط گل و آهک ساخته شده است . و از خلیج «بوهای » در سواحل اقیانوس آرام در مشرق تا استان «گان سو» در شمال مرکزی چین در مرزهای این کشور امتداد دارد.این دیوار شامل دو دیوار موازی است که ۱۰ متر ارتفاع دارند و جاده یی پهن و هموار بر بالای آنها سقف زده است.

برفراز دروازه های هر دو انتهای دیوار چین ، کتیبه هایی گذاشته اند که دروازه شرقی آن «اولین گذرگاه در زیر آسمان » و دروازه غربی آن «آخرین گذرگاه در زیر آسمان » نامیده می شود.دیوار چین در حدود ۶۴۰۰ کیلومتر طول دارد و برای حفاظت کشور پهناور چین از گزند حملات دشمنان آن زمان امپراتوری پر وسعت چین بنا شده است که البته امروزه خط حایل مرز چین و مغولستان به شمار می آید.

معماری دقیق چینی های آن زمان واقعا عجیب و در عین حال تحسین برانگیز است . چرا که در جایی که شیب کوه تند است ، دیوار نیز چنین است ، بطوری که گاهی در فراز و نشیب های کوهستان ها مسیری تقریبا عمودی را طی می کند.

دلیل اصلی ساختن این دیوار، محافظت از چین در برابر متجاوزان گفته شده است اما باید گفت که این دیوار کاملا چند منظوره بوده است . جاده یی هموار بر فراز دو دیوار موازی وسیله یی برای حمل و نقل کالا و پیام ها بوده است . پهنای دیوار به حدی است که ارابه های ویژه روی آن محصولات کشاورزی را حمل می کردند.

در ایامی که چین در صلح و آرامش بسر می برد، پیک های امپراتوری از این جاده عبور می کردند و در ایام جنگ ، سربازان بر روی آن راه می رفتند.در محلی که اکنون دیوار چین قرار دارد، بناها و استحکاماتی وجود داشته است که تاریخ آنها حتی به قبل از قرن سوم پیش از میلاد باز می گردد

به فرمان اولین امپراتور چین ، «شی هوانگ دی »، کارگران به ساخت دیوار بزرگ در فاصله استحکامات پیشین پرداختند و آنها را به هم متصل کردند. این پیش بینی دفاعی در بخش های شمالی کشور در برابراقوام «شیونگ نو» انجام گرفت و دیوار اولیه که طولانی تر از دیوار کنونی بود بنا شد.

امپراتور «شی هوانگ دی » نظام فئودالی را از میان برداشت و اولین امپراتوری چین را بنا نهاد. او برای ساخت دیوار چین از هزاران زندانی این کشور استفاده کرد و دیوار مستحکمی ساخت که نمایانگر دیدگاه چین راجع به خود، به عنوان مرکز جهان بود.دیوار زیبای چین در مدت ۹ سال از فاصله سال های ۲۰۶ تا ۲۱۵ پیش از میلاد و با طول ۲۵۰۰ کیلومتر احداث شد. در ایام حکمروایی دودمان بعدی ، بناهای بیشتری به دیوار چین افزوده شد.در هر ۵۲ کیلومتر برج های دیده بانی ، در هر پنج کیلومتر پست های نگهبانی ، در هر ۱۵ کیلومتر سنگرها و استحکامات و در هر ۵۰ کیلومتر پادگان هایی بنا شد.با زوال خاندان «هن » در چین ، این کشور غرق در آشوب شد.

نقشه قدیمی دیوار

دیوار زیبای چین بتدریج فرو ریخت . دیگر کسی به این بنای عظیم کوچکترین توجهی نداشت .پس از سرنگونی حکومت مغولان و بیرون رانده شدن آنها از چین و با روی کار آمدن سلسله جدید، احیای دیوار چین از سرگرفته شد.آنها ۵۶۵۰ کیلومتر به دیوار چین افزودند و ۲۵۰۰۰ برج نگهبانی و ۱۵۰۰۰ استحکامات به آن افزودند..

گفته شده است در جریان ساخت دیوار چین اگر زندانی یی که در احداث این دیوار کار می کرد می مرد یا بیمار می شد، او را در داخل دیوار مدفون می کردند.اگر روزی تصمیم گرفتید برای دیدن دیوار چین که در نوع خود یکی از عجایب دنیا به شمار می آید به چین سفر کنید، بخوبی در می یابید که چینیان تا چه اندازه مجذوب این دیوارند و چقدر برای این بنای عظیم ارزش قایلند.

آنها بیشتر از هر گروه گردشگر خارجی ، سراغ دیوار ملی شان می روند. شاید از هر ده بازدیدکننده دیوار چین ، هشت نفر چینی باشندآنها به هر گردشگری که برای دیدن کشورشان می آیند، توصیه می کنند که حتما از این بنای تاریخی عظیم دیدن کنند.

بعد از پیاده شدن از قطار که حدود یکساعت در آن بودیم با دنبال کردن جمعیت به سمت دیوار حرکت کردیم .هزینه ورودی دیوار با هزینه بازدید از موزه و پاناروما نفری 85 یوان بود . در نگاه اول به دیوار چین نباید به ان دیوار گفت بیشتر به بارو می ماند بارویی بزرگ و مستحکم که از عظمت و شکوه ان انسان دچار تعجب می شود.

علاوه بر ارتفاع دیوار و عرض زیاد ان ودر فواصل کوتاه از هم برجهایی ساخته بودند بر روی دیوار که عظمت ان را دو چندان می کرد هوا نیمه ابری و خنک بود وما اماده پیمودن مسیر هر چند جمعیت خیلی زیادی برای بازدید دیوار امده بودند ولی بزرگی ان به حدی بود که جمعیت را در خود حل کرده بود.

مهندس عابدی با اینکه خود معمار است و چندید پروژه بزرگ انجام داده بود باز هم از این همه محکم کاری دیوار و ساخت ان بر روی کوه که گاهی شیب خیلی زیادی هم داشت متعجب شده بود و انسان با نگاه به ظرافت و قدرت بکار رفته در ساخت دیوار متوجه می شود که چرا این دیوار چند هزار سال توانسته اینچنین بر افراشته بماند.

و انصافا هم چینی ها برای دیوار کارهای زیادی کرده بودند و حتی برای بازدید کنندگان در فواصل معینی سرویسهای بهداشتی تهیه کرده بودند که با استفاده از نردبان فلزی به دیوار ارتباط داشتند .

نمایی از دیوار

دو مسیر برای پیمودن دیوار وجود داشت سمت راست که ملایم تر بود و مسن ترها و خانواده ها از ان سمت می رفتند و سمت چپ که گاها شیب تندی داشت و خلوت تر بود با توجه به خیل جمعیت تصمیم گرفتیم از سمت چپ برویم . در کنارهای دیوار جنگل تنکی از درختان زردالو وجود داشت که می شد از شاخ هایی که نزدیک دیوار بودند زالزالک چید .

تا حدی که توان داشتیم به مسیر ادامه دادیم و از دیدن عظمت و قدرت جمعیتی که این دیوار را ساخته بودند در حیرت بودیم هر چند می دانستم برای ساخت این دیوار انسانهای زیادی تحت ستم قرار گرفته بودند، ولی با کمی فکر دیدم که ساختن چنین دیوار اعجاب اوری بدون سخت گیری و اعمال انضباط امکان پذیر نبود و در زمن ساخت دیوار موجب شده بود که چین از دستبردهای اقوام مهاجر و قبیله های مغول در امان بماند .

راه بی پایان می نمود اما خیل جمعیت از مرد و زن و کودک متحیر از زیبایی دیوار و جادوی جذاب انباشته در ان به حرکت ادامه می دادند تا جایی رفتیم که تنها ما ماندیم و صدها کیلومتر امتداد دیواربه جایی رسیدیم که راه را بسته بودند و دیوار در دست مرمت بود از خستگی دیگر نایی برایمان نمانده بود قصد برگشت کردیم که در واقع جنازه مان به محل شروع پیاده روی رسید .

راه سمت راست در قسمت هایی به تله کابینی متصل می شد که توریستها می توانستند با استفاده از ان بر گردند .

پیاده روی بر روی دیواربا توجه به پستی بلندی های ان و جذابیتش که مانع از ایستادن بود بقدری مردم را خسته می کرد که عموما فراموش می کردند که از موزه کنار دیوار بازدید کنند که البته من و مهندس سخت جان تر از این حرفها بودیم و بعد از کمی استراحت در کنار مکان های زیبایی که در کنار دیوار ساخته شده بود و بازارچه هایی در کنارش قرار داشت از موزه بازید کردیم که در مورد زندگی مردمان چین باستان بود و همچنین نحوه ساخت دیوار و ابزار بکار رفته برای ساخت آن و بعد از ان به تماشای فیلم 360 درجه پاناراما پرداختیم که در مورد ساخت دیوار و تاریخچه و افسانه های مرتبط به ان بود .

ابزارهای ساخت دیوار

مجسمه مردمان ان دوران

در بعد از ظهر اهنگ برگشت کردیم و خوشحال بودیم که با تور به دیدن دیوار نیامده بودیم، چرا که این دیوار با عظمت را باید با فرصت دید مگر انسان چند بار در زندگیش می توانست چنین عظمتی را شاهد باشد و محدودیت زمانی که تورها برای دیوار می گذاشتند مانع از لذت بردن می شد.

ظاهرا تورها برای تامین هزینه گشت توریستها را به اجبار برای بازدید فروشگاهی در مسیر دیوار می بردند و همچنینی محدودیت زمانی برای بازدید اعمال می کردند . به ایستگاه قطار برگشتیم و متوجه شدیم که باید یکساعت منتظر قطار بمانیم . باید از ابتدا دقت می کردیم و ساعت حرکت قطار را بر می داشتیم تا بدون معطلی بر می گشتیم تصمیم گرفتیم که به اتوبوس برگردیم ولی به اشتباه به عوض اینکه به کنار دیوار برگردیم به سمت مخالف رفتیم البته ادرس را پرسیدیم و بنده خدایی اشتباهی ادرس داد هر چند ایستگاه اتوبوس هم انطرف بود اما با فاصله ای زیاد بعد از 20 دقیقه پیاده روی که بعد از بازدید از دیوار واقعا خسته کننده بود و همراه شده بود به کمک به زن وشوهری که بچه خسته شان را کول کرده بودند و مجبور شدیم مدتی دخترک زیبای چینی را هم بقل کنیم به ایستگاه اتوبوس رسیدیم.

با پرداخت نفری 12 یوان و دو ساعت و نیم حرکت که خالی از لطف هم نبود به پکن رسیدیم با توجه به استراحتی که در داخل اتوبوس کرده بودیم در اولین ایستگاه مترو از اتوبوس پیاده شدیم و به کنار دریاچه رفتیم و بعد از کمی گشت و گذار به هتل برگشتیم .

بیشتر توریستهایی که دیدیم چینی بودند اما نکته پنهان در این میان این بود که این چینی ها از کشورهای مختلفی برای دیدن سرزمین مادری می امدند.

یک نکته در مورد موی سفید در چین موی سفید چندان پسندیده نیست و حتی در ادارات و شرکتها کارمندان باید موهایشان را رنگ کنند موی سفید به معنای فرسودگی و از کار افتادگی است و من کمتر کسی را دیدم که موی سفید داشته باشد البته فقرا و انسانهای واقعا پیر را می شد با موههای سفید دید .برای همین هم هر از چند گاهی چند نفر چینی که معلوم بود با توجه به صورت افتابسوخته شان از سرزمینهای دور برای بازدید از پکن امده بودند می خواستند با من عکس یادگاری بگیرند .

نکته دیگری که درپکن متوجه شدم این بود که پوشیدن صندل با پاههای برهنه برای مردان چندان شایسته نیست مثل اداب لات بازی خودمان که یقه خیلی باز رو شایسته نمی دونیم البته کسی در این مورد چیزی نگفت چون توریستها در کل مورد احتراما ولی فرهنگ مردمان در پکن اینگونه بود .

پکن روز چهارم : امروز قرار بر این بود که به شهر شیان برویم .روز اول بعد از بعد از پرس جو از متصدی هتل متوجه شدم که تهیه بلیط قطار با توجه به شلوغی و صف زیادی که مردم برای تهیه بلیط دارند و مدل های مختلف بلیط و همچنین تنوع قطارها کار راحتی نیست برای همین از متصدی هتل خواهش کردم که برایمان از طریق سایت قطار مورد نظر را انتخاب کند و بعد به صورت تلفنی ان را خرید کند .

ظاهرا برای جلوگیری از بازار سیاه بلیط قطار فقط به مصرف کننده نهایی فروخته می شد با لطف این دوست برای روز چهارم اقامتمان در پکن بلیط قطار تهیه کردیم که بقول خودشان مدل هارد بد hard bed(کوپه 6 تخته ) را انتخاب کردیم که مبلغ 280یوان برای هر نفر شد .البته هزینه پیک و اوردن بلیط هم حدود 20 یوان شد .

بلیط شیان

با توجه به اینکه ساعت 2 بعداظهر قطار حرکت می کرد. برای همین تصمیم گرفتین امروز را به گشت و گذار در خیابان بگذرانیم تا از قطار عقب نمانیم صبح از روی گوگل مپ مسیر دیگری را برای قدم زدن انتخاب کردیم و حرکت کردیم در میانه راه به پارک کوچکی رسیدیدم که در ان مسابقه هنرنمایی چند محله بر قرار بود و جوایزی هم برای برندگان در نظر گرفته بودند از جمله گاز و چند وسیله ساده اشپزخانه .

تصمیم گرفتیم کمی از هنرنمایی افراد را ببینیم ولی بقدری اجراهای مختلف از قبیل رقص و اواز و حرکات ورزشی جالب و فرح بخش بود که تمام وقت ازادمان را صرف تماشای این شوی زیبا کردیم .

مسابقات هنری در پارک

بعد از خوردن نهار وسایلمان را جمع کردیم و با توجه به ارزانی تاکسی که 22 یوان می شد و ترس از کم اوردن وقت برای پیدا کردن قطار با تاکسی به ایستگاه قطار رفتیم .

چیزی که در چین همیشه انسان را شگفت زده می کند بزرگی مراکز و سیل جمعیت استفاده کننده از ان است ولی خوشبختانه طراحی بگونه ای است که به راحتی می توان به جایی که می خواستید بروید.

در ابتدا از بزرگی ایستگاه متعجب شدم و همچنین از صف طویلی از مردم که برای خرید بلیط ایستاده بودند و یا صف هایی که برای وارد شدن به قطار وجود داشت، خوشبختانه هر قطار برای خودش گیت خاصی داشت که بر روی نمایشگرهای بزرگ همه جا نمایش داده می شد مثل فرودگاه با کمی دقت گیت قطار را پیدا کردیم و بعد از باز شدن گیت سوار واگن خودمان شدیم در هر واگن تعداد زیادی کوپه قرار داشت وکوپه های هارد بد که شامل 6 تخت بودند، در نداشتند و بصورت فشرده در کنار یکدیگر قرار داشتند.

در راهرو جلوی هر کوپه یک صندلی تاشو هم قرار داشت که اگر می خواستی می توانستی در انجا بنشینی. هم کوپه ای های ما دو دختر جوان دانشجو بودند که با هر صحبت انگلیسی ساده ای که می کردند کلی کرکر می خندیدند و دو جوان دیگر اهل شیان بودند که از شدن خستگی اول به خواب رفتند هر چند مردم مهربان بودند و خوشحال از وجود ما دو توریست در داخل قطار، ولی متاسفانه بدلیل عدم اشنایی به زبان انگلیسی چندان صحبتی رد و بدل نشد .

مسیر قطار بیجینگ به شیان حدود 1300 کیلومتر است که قطار ما این مسیر را در حدود 16 ساعت طی کرد .

مسیر طی شده به سمت شیان

بعد از کمی استراحت و با بیدار شدن دیگر همسفران کمی با انها بازی کردیم و سعی کردیم اطلاعات در مورد شیان بگیریم که چندان موفق نبودیم . در این میان فروشندگان خوراکی و محصولات هم با لباس فرم به عرضه خوردنی می پرداختند و ما هم با استفاده از زبان اشاره چیزهایی را که می خواستیم خریداری کردیم و کمی هم از غذایی که دختر خانمها به ما تعارف کردندکه گوشت غاز لذیذی بود خوردیم که بجر کمی تندی بسیار لذیذ بود .

در این سفر کشف دیگری هم کردیم قبل از سفر چند تا سیب سرخ خیلی بزرگ که چهار تای ان 5 یوان شد خریداری کردیم ولی بعد از خوردن انها با توجه به شهد پر اب و معطر سیبها و مزه شگفت انگیزشان که همچون اکسیر حیاط بودند متوجه شدیم که بهترین خوراکی برای دوپینگ مخصوصا با توجه به دور بودن از شربت های ایتس را یافته ایم، خوشبختانه این نوع سیبها که هر کدام در لفاف خاصی قرار داشتند در تمام شهر ها موجود بودند و در تمام مدت در مواقع خستگی از انها استفاده کردیم .

روز پنج شیان :

شب را به خوبی بر روی تخت خوابیدیم و صبح حدود ساعت 5 به شیان این شهر قدیمی و افسانه ای چین رسیدیدم . شهر شیان با قدمت سه هزارساله یکی از پایتخت های باستانی چین به حساب می اید و حدود هشت میلیون نفر در ان زندگی می کنند .

با خروج از ایستگاه قطار در کنار میدانگاهی بزرگ در کناره دیوار باستانی شیان به خیل عظیم جمعیتی که از ایستگاه خارج می شدند نگاه می کردم و متعجب از این بودم که قطار ما مگر چند نفر گنجایش داشت .

در میدانگاه مردمانی از جنس دیگر افتاب سوخته و نه به شیکی مردمان پکن در کنار بارهایشان خوابیده و یا نشسته بودند و منظره جالبی بود بوی سفر را می شد از تمام منطقه احساس کرد .

هتل محل اقامت در شیان

نویسنده : محمودرضا طلوعی

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید