احترام به مقبره سربازان گمنام

سفرنامه جناب پویا اقتداری به شهر رم مرا به یاد خاطراتی که در مسافرت به شهرهای رم و پاریس در رابطه با مقبره سربازان گمنام داشتم، انداخت.

در شهر رم بازدیدی از بنای یادبود ویتوریانو که مقبره سرباز گمنام هم در آنجا قرار دارد، داشتم. از فرط خستگی قدری روی پله‌ها نشستم و پاهایم را هم دراز کردم. با این کار سربازی فوراً به سمت من آمد و به زبان ایتالیایی چیزهایی گفت. از قیافه گنگ من فهمید که چیزی نفهمیدم ولی مرتب کلمه rispetto را تکرار می‌کرد. با توجه به شباهت این کلمه با کلمه respect انگلیسی متوجه شدم که منظورش این است که احترام بگذارم. لذا پاهایم را جمع کردم و این بار خیلی مودب و صاف نشستم. ولی باز دیدم که با اشاره از من می‌خواهد بلند شوم، که طبعاً اطاعت کردم. موقع رفتن از آنجا متوجه شدم که این مورد بعلاوه موارد دیگری در تابلویی تذکر داده شده بود که متاسفانه من آن را ندیده بودم.

در زیر طاق نصرت شهر پاریس نیز مقبره سرباز گمنام وجود دارد. در سفر دیگری که به شهر پاریس داشتم، نشستن روی نیمکت و دراز کردن پاها باعث شد دوباره از پلیس تذکر بگیرم. که این بار هم دیدم در تابلویی اعلام کرده باید محترمانه رفتار کرد.

از آن پس متوجه شدم که مقبره سرباز گمنام در همه کشورها بسیار مورد احترام است و خوشبختانه دیگر در این مورد اخطاری نگرفتم.

این خاطره را از آن جهت نوشتم که بدانیم احترام به شهدای جنگ فقط مختص ایران نیست و در کشورهای دیگر نیز حتی بیشتر از ایران رعایت می‌شود.

نویسنده: سیامک