این سفرنامه برداشت و تجربیات نویسنده است و لستسکند، فقط منتشر کننده متن است. برای اطمینان از درستی محتوا، حتما پرسوجو کنید.
سال 2006 میلادی که برای بازدید از نمایشگاه صنعتی به شهر هانوفر در آلمان رفته بودم، مصادف با برگزاری جام جهانی فوتبال به میزبانی آلمان در همانسال شده بود و به این دلیل نمایشگاه حال و هوای فوتبالی به خود گرفته بود. اکثر غرفهها انواع توپهای با کیفیت فوتبال را که آرم یا نام شرکتشان بر روی آن چاپ شده بود و یا نمادهای دیگر فوتبالی را بعنوان کادو نمایشگاهی ارائه میکردند. توپ های باد شده و در داخل سبدهای بزرگی در جلو غرفه ها قرارداشتند و بازدیدکنندها بدلخواه خود توپی را بر میداشتند.
برای من که در کنار بازدید از نمایشگاه باید سوغاتی مناسبی برای پسرهایم میآوردم، انواع توپهای رنگارنگ فوتبال جذابترین و البته مفتترین سوغاتی ممکن بود.
بعد از نیم ساعت بازدید، سه توپ فوتبال در زیر بغل داشتم که عملا ادامه بازدید را مشکل میکرد. غرفه ای کیسه های بزرگی برای کاتالوگ هایش داشت. با اظهار علاقه به محصولاتشان و به بهانه داشتن کاتالوگ، کیسهای برداشتم و کمی دورتر توپ ها را در کیسه گذاشتم تا حداقل یکی از دستانم آزاد شود. همراه داشتن سه توپ بادشده فوتبال نه تنها کار بازدید از نمایشگاه و صحبت با غرفه داران را مشکل میکرد بلکه فکر بردن آنها تا هتل و جای دادنشان در چمدان هم ذهنم را درگیر کرده بود.
بدنبال راهکاری بودم که ناگهان چشمم به یک غرفه بزرگ افتاد که در گوشه انتهایی آن شخصی با پمپ باد در حال باد کردن توپ بود تا در سبد جلو غرفه قرار گیرند.
به سمتش رفتم و توپی را برای پسرم درخواست کردم. با خوشرویی توپی را باد کرد و به دستم داد. با لحنی ساده و مانند شخصی بی اطلاع پرسیدم اگر توپ کم باد شد چه کار کنم؟
او هم از جعبه کنارش یک سوزن توپ به من داد و گفت بعدا با این بادش کن!
تشکر کردم و از آن غرفه دور شدم. همانی بود که دنبالش بودم.
به محوطه بیرون سالن رفتم و به کمک سوزن، باد توپ ها را خالی کردم. خالی کردن توپ هایی که با فشار پمپ، باد شده بودند زمان بر بود و بعضا مجبور میشدم روی توپ ها بنشینم تا وزنم سرعت خروج باد را بیشتر کند اما در کل به نتیجه کار میارزید.
تا بعد از ظهر از بخشهای مختلف نمایشگاه دیدن کردم، با چندین غرفه دار در مورد محصولاتشان و زمینه های همکاری صحبت کردم و البته به کمک آن سوزن توانستم چند توپ دیگر هم به کیسه کاتالوگ ها اضافه کنم.
خوشحالی بچه ها زمان دریافت سوغاتیشان وصف ناشدنی است.
نویسنده: حمید رضا فتح العلومی