نگاهی نو به ۱۳ دریاچه رنگارنگ ایران و جهان + تصاویر

0
آگهی الفبای سفر - جایگاه K - دسکتاپ
23 آذر 1393 00:00
0

تعداد دریاچه‌های زیبای جهان که رنگارنگی‌شان چشم‌ها را خیره کرده بی‌شمار است و نکته قابل توجه در این است که رنگ آب آنها به کل با رنگ معمول آب تفاوت دارد. نمای رنگ‌ها چهره‌ای بی‌نظیر به ظاهر و تصویر دریاچه اضافه می‌کند که چشم انداز این دریاچه‌ها را کامل‌تر می‌نماید. لطفا در این سفر رنگارنگ به ما بپیوندید تا شما را با این چشم اندازهای دلنشین آشنا کنیم. در عین حال دلیل این تفاوت رنگ را نیز بررسی خواهیم کرد.

لاگونا ورده (Laguna Verde)

لاگونا ورده دریاچه آب شوری است که در جنوب غربی جلگه‌های فوقانی بولیوی قرار گرفته است. معنای لغوی نام این دریاچه در زبان اسپانیولی مرداب سبز رنگ است که اشاره به بازتاب سبزگون آب این دریاچه دارد. این دریاچه در دامنه آتشفشان لیکانکابور(Licancabur) قرار گرفته است و منظره سبز رنگ آب آن به دلیل آثار باقی مانده آتشفشانی است که حاوی رسوبات مس می‌باشند. این دریاچه رنگارنگ همچنین به دلیل زیبایی مناظر اطراف و نیز چشمه‌های آب گرمش به شهرت رسیده است.

لاگونا ورده (Laguna Verde)

بند امیر (Band-E-Amir)

بند امیر مرکب از 6 دریاچه آبی رنگ و عمیق است که در ارتفاعات کوهستان هندوکش در قلب افغانستان واقع شده‌اند. این مکان در سال 2008 به عنوان اولین پارک ملی افغانستان انتخاب شد. این دریاچه‌های زیبا از آب‌های غنی از مواد معدنی که از درون شکاف‌ها و گسل‌های کوه‌های اطراف به بیرون تراوش کرده‌ شکل گرفته‌اند. همین مواد معدنی عامل رنگ‌های زیبا و درخشان این دریاچه‌ها نیز می‌باشند.

بند امیر (Band-E-Amir)

دریاچه پوکاکی (Pukaki)

این دریاچه زیبا که در نیوزلند قرار دارد با رنگ مسحور کننده‌ای به نام آبی یخی خودنمایی می‌کند که به نوعی معنای نام آن نیز است. این دریاچه رنگارنگ توسط عقب نشینی و فرو نشستن یخچال‌ها در طی ده‌ها سال شکل گرفته است. امروزه این یخچال ذرات ریز و سنگی تولید می‌کند که پودر یخچالی نامیده شده و عامل اصلی رنگ خاص این دریاچه نیز همین پودر می‌باشد. این دریاچه دومین دریاچه بزرگ آلپاین در حوزه رودخانه مکنزی است که در جنوب نیوزلند قرار دارد.

دریاچه پوکاکی (Pukaki)

لاگونا کلورادا (Laguna Colorada)

این دریاچه در بولیوی و در نزدیکی مرز این کشور با شیلی قرار گرفته است. رنگ سرخ گون این دریاچه ناشی از ته نشست‌های رسوبی و نیز رنگدانه‌های متعلق به جلبک‌ها می‌باشد. این جزیره همچنین ماوای گونه‌های متنوعی از فلامینگوها بوده و تعداد زیادی نیز جزایر سفید تشکیل شده از کفشیر (کفشیر یا بوراکس که به نام سدیم تترابورات هم نامیده می‌شود، ترکیبی معدنی و نمک اسید بوریک می‌باشد) در آن قرار دارند. این جزایر بوراکسی توسط تبخیرهای مکرر دریاچه‌های فصلی همچون لاگونا کلورادا شکل گرفته‌اند.

لاگونا کلورادا (Laguna Colorada)

کلیموتو (Kelimutu)

آتشفشان کلیموتو دارای سه دریاچه با رنگ‌های گوناگون است که در دهانه این آتشفشان شکل گرفته‌اند. تیوو آتا(Tiwu Ata) عموما آبی رنگ دیده می‌شود، تیوو نوا موری (Tiwu Nuwa Mori)سبز رنگ بوده و تیوو آتا پولو (Tiwu Ata Polo) معمولا سرخ فام است. تصور بر این است که علت این ترکیب رنگ ویژه باز شدن پوسته زمین باشد که با نام فیومارولز(Fumaroles) شناخته می‌شود که در اصل به معنای خروج گاز و بخارات از شکاف‌ها یا گسل‌هایی است که عموما در مجاورت دهانه‌های آتشفشانی قرار دارند. این دریاچه‌های زیبا عامل جذب گردش‌گران بی‌شماری در اندونزی می‌باشند. همچنین تعداد زیادی زمین شناس در مراسمی سالانه در این نقطه از جهان گرد هم می‌آیند. علت واقعی رنگ‌های متفاوت این سه دریاچه در حالی که هر سه در یک قله آتفشانی یکسان قرار دارند، هم جالب توجه بوده و هم محل بحث و اختلاف نظرهای متعدد است.

کلیموتو (Kelimutu)

آبشارهای هاواسو (Havasu Falls)

دره هاواسو که بخشی از گرند کنیون می‌باشد منزلگاه قبیله هاواسو است که در شهر کوچکی به نام سوپای (Supai)زندگی می‌کنند. این ناحیه یکی از دورافتاده‌ترین روستاهای آمریکا به شمار آمده و معمولی‌ترین راه برای رسیدن به آن پرواز با هلیکوپتر است البته می‌توان این مسیر 13 کیلومتری را از یک پارکینگ ماشین که برفراز تپه هوآلاپای (Huala pai) قرار دارد و سوار بر اسب شروع کرد. دلیل اصلی برای بازدید از هاواسوپای (به معنی مردمی از دریاچه سبز-آبی) به دلیل آب‌ها و آبشارهای رنگارنگش می‌باشد. یکی از جذاب‌ترین و دیدنی‌ترین این آبشارها هاواسو است. رنگ بسیار زیبای آب این ناحیه ناشی از مواد معدنی کربناتی است که در ته آن رسوب کرده و رنگ آن را سفید می‌کنند همین امر باعث می‌شود که این دریاچه رنگ‌های سبز و قهوه‌ای صخره‌های خزه گرفته اطراف و آسمان آبی را بازتاب دهد.

آبشارهای هاواسو (Havasu Falls)

دریاچه موراین (Moraine)

دریاچه موراین که از یخچال‌ها تغذیه می‌شود در پارک ملی بانف(Banff) و در کشور کانادا قرار گرفته و به دلیل رنگ آبی حیرت انگیزش شهرت یافته است. این رنگ آمیزی مدیون بازتابی است که در سطح تحتانی یخچال‌ها ایجاد می‌شود. این دریاچه که در دره تن پیک (Ten Peaks) قرار گرفته توسط کوهستان تاثیر گذار راکی البته بخش واقع در کانادای آن احاطه شده است. مسیرهای مختلفی برای پیاده‌روی در اطراف دریاچه وجود دارد. بهتر است قبل از گشت و گذار در اطراف این دریاچه جوانب احتیاط رعایت شود چرا که گزارشاتی مبنی بر فعالیت خرس‌های گریزلی در این نواحی ارائه شده است.

دریاچه موراین (Moraine)

دریاچه ناکورو (Nakuru)

دریاچه ناکورو که یکی از کانون‌های جذب توریست در کشور کنیا است در واقع از آب‌های کم عمقی که در شکاف‌های یک دره جمع شده‌اند شکل گرفته است. وفور جلبک در این دریاچه دسته‌های متعددی از فلامینگوها را به خود جذب می‌کند. گاهی اوقات تا یک میلیون از این نوع پرنده در این ناحیه قابل مشاهده هستند. این واقعه که اغلب تماشایی‌ترین گردهمایی پرندگان روی زمین نامیده می‌شود باعث می‌گردد که خطوط ساحلی این ناحیه به رنگ صورتی دیده شود. هر چند متاسفانه در سال‌های اخیر جمعیت فلامینگوهای منطقه کاهش چشمگیری داشته که ناشی از مشکلات زیست محیطی و آلودگی آب‌ها است.

دریاچه ناکورو (Nakuru)

جیوژایگو (Jiuzhaigou)

دره جیوژایگو در چین منزل‌گاه حدود دوازده دریاچه رنگارنگ است که با رنگ‌های آبی، سبز و فیروزه‌ای می‌درخشند. مردم محلی به این پهنه‌های آبی لقب هایزی (Haizi) را داده‌اند که در زبان چینی به معنی فرزند خورشید است. این دریاچه‌های زیبا از فعالیت‌های یخچال‌ها شکل گرفته‌اند. امروز نیز بسیاری از آبشارهای این ناحیه در نهایت راهشان به این دریاچه‌ها ختم می‌گردد. همچنین این آب‌های زیبا و رنگارنگ بسیار شفاف و زلال هستند به طوری که در اغلب موارد بازدید کننده‌ها می‌توانند به سادگی اعماق دریاچه را ببینند.

جیوژایگو (Jiuzhaigou)

دریاچه‌های پلیتویچ (Plitvice)

یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردش‌گری کشور کرواسی دریاچه‌های پلیتویچ هستند که متشکل از 16 دریاچه می‌باشند که در نزدیکی مرز بوسنی و هرزگووین قرار گرفته‌اند. این دریاچه‌های دیدنی نیز به دلیل رنگ‌شان مورد توجه بوده و به رنگ‌هایی همچون لاجوردی، آبی، سبز و خاکستری مزین می‌باشند. رنگ آب این دریاچه‌ها متغیر بوده و به میزان مواد معدنی موجود در آن‌ها بستگی دارد. همچنین رسوبات و ته نشست‌ها، ارگانیسم‌های موجود در هر کدام و حتی زاویه تابش نور خورشید به سطح این دریاچه‌ها نیز در رنگ بندی آن‌ها موثر می‌باشد.

اما در ایران ما از این نظر هم کمبودی نداشته و دریاچه‌های بسیار زیبا و تماشایی داریم که متاسفانه به دلیل سیاست‌های زیست محیطی غلط بسیاری از آن‌ها در معرض نابودی قرار گرفته‌اند. در اینجا شما را با تعدادی از آن‌ها آشنا می‌کنیم.

دریاچه‌های پلیتویچ (Plitvice)

دریاچه ارومیه

این دریاچه در شمال غربی ایران و در آذربایجان واقع شده است. این دریاچه بزرگترین دریاچه ایران و دومین دریاچه آب شور دنیا است. این دریاچه عموما از رودخانههایی همچون زرینه رود، سیمینه رود، تلخه رود و...تغذیه میشود.به دلیل شوری زیاد آب این دریاچه گونههای معدودی ساکن آن میباشند که میتوان به فیتوپلانکتونها، آرتمیا که گونهای سخت پوست است و دیاتوم اشاره کرد. متاسفانه به دلیل برداشت آب غیر مجاز و انتقال آب رودخانههای تغذیه کننده این دریاچه به نقاط دیگر دریاچه ارومیه در معرض خشک شدن کامل قرار گرفته است.

دریاچه ارومیه

دریاچه بختگان

دیگر دریاچه کشورمان که در استان فارس قرار داشت دریاچه بختگان بود که باز هم قربانی شده و اینک کاملا خشک گردیده است. از آن جمله می‌توان به سد سیوند اشاره کرد که جلوی ورودی آب به این دریاچه را گرفت. متاسفانه شرایط اقلیمی ناخوشایندی در انتظار ساکنان این منطقه می‌باشد. پرندگان مهاجری که روزگاری این ناحیه زیبا را برای سکنی انتخاب می‌کردند اکنون بار سفر بسته و به نقاط دیگر کوچ کرده‌اند.

دریاچه بختگان

دریاچه پریشان

دریاچه فامور یا پریشان یکی از زیباترین دریاچه‌های آب شیرین ایران و خاورمیانه بوده که در شهرستان کازرون قرار گرفته است. این دریاچه نیز به دلیل راه سازی در اطرافش در معرض خطر قرار داشته و همچنین بخش اعظم آن به دلیل خشکسالی‌های اخیر خشک شده است.

دریاچه پریشان



منبع : زومیت

لست سکند
لست سکند

سایت لست‌سکند از سال 1389 آغاز به کار کرد. از همان ابتدا، بخش مجله گردشگری راه‌اندازی شد تا بتواند با توجه به نیاز اهالی سفر، اطلاعات به‌روز و کاربردی را با مخاطبان به اشتراک بگذارد.