سرزمین عجایب. کشور ۷۲ ملت. هر چه که نامش باشد و عنوانش از دیرباز تاکنون مقصدی پر وسوسه برای مسافران بوده است؛ مقصدی که از گذشته محبوب ایرانیان هم محسوب می شده است، اما همواره چیزی که از هند به یاد می آوریم، زاغه های شلوغ و کثیف، شهرهای پر سر و صدا و آلوده و البته معابد رویایی و پرشکوهش بوده است در کنار آن باید از مردم رویا پردازش هم یاد کنیم، مردمی که همچون تمام فیلم های بالیوود همواره به بهبود امید دارند و می دانند که مثل پایان تمام فیلم های هندی عاقبتی خوش در انتظار آنهاست، ذهنیتی که همیشه درست نیست اما آنها به چیزی غیر از آن هم دل نمی بندند.

یکی از شهرهای مهم این کشور «گوا» ست، شهری که ویترین گردشگری این کشور هم محسوب می شود زیرا یکی از زیباترین و پاکیزه ترین شهرهای این کشور است. طبیعت گوا با تپه های سرسبزش کنار رودهای فراخ با کشتزارهای برنج، نخل های فراوان و دیگر درختان گرمسیری جلوه بسیار زیبایی دارد. وسیع ترین سواحل و مراکز تفریحی ساحلی هند هم در گوا قرار دارد و این شهر سالانه از صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی پذیرایی می کند.

۴۵۰ سال حکومت پرتغال بر این منطقه باعث شده که تمام شهرها و حتی روستاهای گوا فرهنگی خاص داشته باشد. از معماری خانه ها و معابد این شهر گرفته تا خرده فرهنگ های مردم این منطقه تاثیر پذیرفته از فرهنگ پرتغالی هایی است که بیش از چهار سده در این شهر حکومت می کرده اند.

اما خود این شهر شگفت و زیبا هم به بندرش شهره است. طبیعت به شدت سبز، نخل های سربرافراشته و زیبا، سواحلی آرام با مراکز تفریحی و امکانات مطلوب گردشگری با هزینه نسبتا کم از مهم ترین عواملی است که گردشکران را تشویق می کند به این منطقه سفر کنند.

این شهر بافتی قدیمی هم دارد که به نام گوای قدیم مشهور است. منطقه ای که یکی از جاذبه های ثبت جهانی هندوستان را هم در خود جای داده است، یکی از ۹ میراثی که یونسکو آن را ثبت جهانی کرده است.

گوای قدیمی (به همراه تاج محل، میدان ویکتوریای بمبئی، غارفیل و معبدهای کاماسوترا) یکی از ۹ منطقه ای در هند است که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.

از همان نگاه نخست می توان بی درنگ تشخیص داد که گوا با دیگر مناطق هند متفاوت است و بیش از دیگر مناطق رنگ و بوی اروپایی دارد. نفوذ فرهنگ اروپایی در شبه قاره از این منطقه شروع شد و ساختمان ها و لباس مردم تشابه زیادی با شهر و روستاهای پرتغال دارد.

غذاهای گوا بسیار معروف است و مخلوطی است از غذاهای پرتغالی، جنوب هند و عربی اما به سبب حضور همیشگی گردشگران، غذاهای متنوعی در همه جای شهر در دسترس است. گوا یکی از معدود مکان های هند است که اغلب رستوران های آن گوشت گاو هم سرو می کنند.

برای بازدید از همه کلیساها ، موزه ها و صومعه های گوای قدیمی به یک روز کامل وقت احتیاج هست. در ایستگاه اتوبوس پانجیم مرتب اتوبوس هایی به سمت گوای قدیمی حرکت می کند که کرایه آنها به نسبت ناچیز است و طی مسیر حداکثر نیم ساعت طول می کشد. مسیر جاده از پانجیم به گوای قدیمی صاف است و می تواند مسیر بسیار راحتی برای دوچرخه سواری به حساب آید. همچنین می توانید در گوای قدیمی سوار قایق بشوید و به جزیره دیوا (Diva Island) بروید. واگاتور که در بلندی های سنگی ای که واگاتور را از چاپورا جدا می کند بقایا یک قلعه پرتغالی از قرن هفدهم میلادی قرار دارد که گرچه شاید دیدن خودش به بالا رفتن نیرزد ولی منظره بسیار خوبی از ساحل و دریا را پیش چشمانتان قرار می دهد.

خرید در گوا

گوا هرچند کوچک ترین ایالت هندوستان است اما درآمد سرانه مردمان آن از دیگر ایالت ها بیشتر است. به همین دلیل می توان در این شهر مرکز خرید های خوبی را به چشم دید.

فروشگاه بیگ جی (Big G) یکی از آنهاست . در این مجموعه تمام چیزهایی را که به آن نیاز دارید می توانید پیدا کنید. در این مجموعه، در طبقات مختلف، می توانید اجناس مختلفی مثل لوازم آرایش ، پوشاک مردانه ، زنانه و حتی بچگانه را خریداری کنید. این مجموعه که مملو از مغازه های مختلف است حتی چند رستوران مخصوص گیاه خواران را نیز در خود جا داده است. از دیگر امکانات آن، محدوده بازی برای بچه هاست.

این فروشگاه از معروف ترین فروشگاه های گوا است و به نوعی محبوب ترین فروشگاه این شهر هم حساب می شود. فروشگاه آکرون آرکید (Acron Arcade) یکی دیگر از این فروشگاه هاست.

در این فروشگاه می توانید بهترین برند ها را با مناسب ترین قیمت ها خریداری کنید. از دیگر فروشگاه های این شهر می توان گوا شاپینگ سنتر، اوسانز شاپینگ سنتر، شهناز شاپینگ سنتر، پاپولار شاپینگ سنتر، کانکونکار را نام برد.

آداب مردم هند

هنگام صرف غذا در هندوستان هرگز محتویات بشقاب غذای خود را به هیچ کس حتی همسر خود تعارف نکنید. این عمل در هند بسیار توهین آمیز محسوب می­ شود. در فرهنگ هندی اعتقاد بر این است که خوراک زمانی که توسط یک نفر لمس می ­شود، برای دیگران آلوده است و نباید به دیگری تعارفش کرد.

هندی­ ها با دست راست غذا می ­خورند. از نظر آنها دست چپ کثیف است و هرگز برای رد و بدل غذا به کار نمی ­رود. از این رو اگر در رستوران هنگام سرو غذا پیشخدمت با دست چپ سرویسی به آنها ارائه کند، این رفتار را نوعی بی­ حرمتی دانسته به شدت آزرده می­ شوند. سر از نظر هندی­ ها مقدس ­ترین قسمت بدن است و نباید توسط افراد دیگر لمس شود. برای همین بهتر است در مواجهه با کودکان هندی به قصد نوازش اصلا به سرشان دست نزنید.

هندی­ ها کمتر از مردم دیگر فرهنگ ­های آسیایی لبخند می ­زنند و فقط زمانی که خوشحالند یا در شرایط خوشایندی قرار می­ گیرند، لبخند می زنند. انعام در هند مرسوم است. بیشتر هتل ­های بزرگ و رستوران­ های درجه یک ۱۰درصد هزینه ارائه خدمات را به صورتحساب اضافه می­ کنند و باربران و رانندگان تاکسی توقع انعام دارند. وقت شناسی در هند زیاد مرسوم نیست و هندی ­ها برقراری ارتباط با طرف مقابل را که ممکن است شریک کاری یا مهمان باشد مهم ­تر از وقت شناسی می­ دانند. هندی­ ها زیاد دوست ندارند که مستقیم به طرفشان «نه» بگویند و معمولا از گفتن اخبار بد پرهیز می­ کنند.

گوا نام شهری بندری و ایالتی در حاشیه جنوب غربی هندوستان است. گوا شامل بندر گوا و شهر گوای کهنه یا شهر قدیمی گوا در فاصله حدودا ۴۰ کیلومتری آن می ‌باشد.

جهت مطالعه راهنمای گردشگری گوا اینجا کلیک کنید

منبع : روزنامه جام جم