معبد مهر، در 6 کیلومتری جنوب شرقی مراغه در روستای ورجوی واقع شده است. معبد تودر تو و زیبایی که زیر یک گورستان تاریخی قرار داشت و پس از خاکبرداری قسمت هایی از معبد نمایان شد، اما هنوز بخش هایی از آن زیر خاک است.
این معبد در عمق زمین کنده شده و به جز ورودی دالان راه دیگری ندارد. این اثر در حدود قرن هشتم دچار تغییراتی شده وسقف اصلی نیایشگاه آن دست کاری شده است. این معبد تاریخی از نظر حجم کار، دقت و هنری که در حجاری‌آن به کار رفته در شمار نمونه‌های ارزنده نیایشگاه‌های کهن سرزمین ایران است.
معبد مهر شهرستان مراغه با قدمت دوره اشکانی و ساسانی برای پرستش خورشید و برگزاری آیین مهرپرستی در جنوب روستای ورجوی این شهرستان به صورت زیرزمینی و صخره ای بنا شده است.( مهر یا میترا خدایی بوده که پرستش او در غرب تا شمال انگلستان و در شرق تا هند، هزاران سال رواج داشته است و هنوز هم مورد احترام زرتشتیان است. پیروان مهر او را فرشته مهر و دوستی و عهد و پیمان و مظهر فروغ و روشنایی می‌پنداشته‌اند. آنها بر این عقیده بودند که مهر در غاری متولد شده است از این‌رو هر جا غاری می‌یافتند،
در آن به پرستش و نیایش مهر می‌پرداختند و آن مکان را «مهرابه» می‌گفتند.)
نیایشگاه زیرزمینی مهر در روستای ورجوی واقع شده و پیروان آیین مهر، آن را با تراشیدن قطعه سنگی عظیم از جنس شیست با دهانه‌ای به عرض 5/4 متر به وجود آورده‌اند. این بنا را از نظر حجم کار و دقت هنرمندانی که در امر حجاری آن دخیل بوده اند می توان جزء نمونه های ارزنده ستایشگاه های کهن دانست.
طبق تحقیقات و بررسی ها معلوم شده که معبد مهر در دوره ایلخانان تبدیل به خانقاه گردید و در دوره صفوی با دفن ملا معصوم مراغی، به یکی از مکان های زیارتی مبدل شد. معبد مهر همچنین آیاتی از قران را از دوره اسلامی به یادگار دارد. این بنا را از نظر حجم کار و دقت هنرمندانی که در امر حجاری آن دخیل بوده اند می توان جزء نمونه های ارزنده ستایشگاه های کهن دانست که در دوره های اسلامی نیز تقدس خود را حفظ کرده.
این معبد هم اکنون به دلیل ساخت و سازهای انجام گرفته در اطراف آن و نیز نفوذ آب‌های سطحی به داخل آن در حال تخریب است.
منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی
