بیشتر درختان اکالیپتوس سایز متوسطی دارند اما اگر شما به سرزمین بومی آنها یعنی استرالیا سفر کنید، از ارتفاع بسیار بلند آنها شگفت زده خواهید شد. در حقیقت، درختان اکالیپتوس یکی از بلندترین درختان موجود در جهان هستند که از نظر ارتفاعی با درختان چوب سرخ ساحلی شمال آمریکا رقابت می کنند.
اکالیپتوس یک گونه نیست، در حقیقت اکالیپتوس یک دسته است که بیش از 700 گونه را زیرشاخه ی خود قرار می دهد که بیشتر آنها بومی استرالیا هستند. بلندترین گونه در بین آنها eucalyptus regnans است که در محاوره با نام خاکستر کوهستان شناخته می شود و معمولا تا ارتفاعی بالغ بر 85 متر رشد می کند. این گونه همچنین بلندترین گیاه گلدار در دنیا به شمار می رود.
در حال حاضر، بلندترین اکالیپتوس زنده یکی از نمونه های گونه ی eucalyptus regnans بوده و 99.6 متر بلندا دارد. نام مستعار این اکالیپتوس سنتوریون Centurion است و در تاسمانی جنوبی قرار دارد. به عنوان معیاری برای مقایسه، بلندترین درخت چوب سرخ ساحلی به نام هایپریون Hyperion 115.6 متر ارتفاع داشته و تنها 16 متر از سنتوریون بلندتر است.
در گذشته ای نه چندان دور، خاکسترهای کوهستان تاسمانی ارتفاع هایی بسیار بیشتر از امروز نیز داشته اند. در سال 1881، یک نقشه بردار به نام جورج کورنثویت George Cornthwaite ارتفاع درختی قطع شده در ویکتوریا را 114.3 متر تخمین زد. آن درخت تنها یک متر از هایپریون کوتاه تر بود. در سال 1872، بازرس جنگل های ایالتی به نام ویلیام فرگوسن در نامه ای از کشف یک درخت افتاده به ارتفاع 133 متر خبر داده است. این درخت طعمه ی حریق شده و قبل از آنکه بیفتد فرگوسن ارتفاع آنرا 150 متر تخمین زده بود.
ادعاهای مشابهی از درختان بسیار بلند دیگر نیز توسط افراد دیگر گزارش شده اند. فردیناند ون مولر گزارش داده که به شخصه درختی به ارتفاع 122 متر را اندازه گیری کرده است. در سال 1862 شخص دیگری به نام دیوید بویل از درختی 119.5 متری یاد کرده است، این درخت که در حین افتادن دچار شکستگی می شود، در اصل به صورت ایستاده 128 متر ارتفاع داشته است. گزارش های تایید نشده ی دیگری نیز از درختانی تا ارتفاع 146 متر نیز در این بین وجود دارند.
به هر روی، در حال حاضر پیدا کردن درختان خاکستر کوهستان با ارتفاع های زیاد، مشکل است چرا که بیشتر درختان شانس تکمیل چرخه ی زندگی خود را پیدا نمی کنند. طول عمر متوسط خاکسترهای کوهستانی تاسمانی در حدود 400 سال است. این درختان بیشتر ارتفاع خود را در 90 سال اولیه ی زندگی بدست می آورند و پس از آن سرعت رشد آنها کاهش می یابد. در چنین مرحله ای نیز یا قربانی آتش سوزی می شوند یا توسط انسان ها قطع می شوند.
الوار خاکسترهای کوهستانی تاسمانی از ارزش بالایی برخوردار هستند و از اوایل دهه ی 1800 تعداد بسیاری از این درختان به این منظور قطع شده اند. اگر به تاریخ نگاه کنیم متوجه می شویم که چوب برها همیشه به دنبال بلندترین درختان بوده اند چرا که این درختان چوب بیشتری تولید می کردند. نتیجه ی این موضوع خالی شدن جنگل ها از وجود درختان بزرگ و قدیمی است. امروز تنها بخش کوچکی از این درختان همچنان در بخش های pre-European تاسمانی سرپا هستند.
برخلاف درختان چوب سرخ آمریکایی، اکالیپتوس های استرالیایی جزو گونه های محافظت شده قرار ندارند و تنها تعداد اندکی از آنها در پارک های ملی یا محیط های میراث جهانی قرار گرفته اند. بیشتر این درختان تحت کنترل مقامات مدیریت جنگلداری دولت قرار دارند و به صورت تجاری مورد بهره برداری قرار می گیرند.
اما این رویکرد در حال تغییر است. در ژوئن 2013 کمیته ی میراث جهانی مرزهای سایت میراث جهانی حیات وحش تاسمانی را بالغ بر 170000 هکتار وسعت داد و این بدان معنی است که تعداد زیادی از درختان خاکستر کوهستان می توانند از بالاترین سطح حافظت برخوردار شوند و این مسئله به آنها اجازه می دهد که چرخه ی زندگی خود را تمام و کمال طی کنند. در چنین حالتی اگر شرایط به نفع آنها پیش برود، این درختان می توانند رکورد درختان چوب سرخ آمریکایی را به عنوان بلندترین درختان جهان به زودی بشکنند.
منبع : amusingplanet
