در نواحی دورافتاده ی جنوب شرقی جزیره ی بزرگ هاوایی، ساحل کامیلو قرار گرفته و جریان های اقیانوسی انواع مختلف زباله را از نواحی شمال غربی اقیانوس آرام بدین جا می کشانند. سابق بر این بومی های هاوایی به جمع آوری تنه و شاخه های بزرگی که به ساحل این منطقه می آمد رفته و از آنها قایق canoe می ساختند. امروز به جای چوب، چندین تن پلاستیک در ساحل هلالی شکل این قسمت به طول بیش از یک مایل تخلیه می شود.
هاوایی در مسیر حلقه ی اقیانوس آرام شمالی یعنی جریان اقیانوسی دوار بزرگی که بین آمریکای شمالی و ژاپن می چرخد قرار گرفته است. الگوی چرخش این حلقه به گونه ای است که آشغال ها را از سراسر اقیانوس آرام شمالی یعنی آب های ساحلی شمال آمریکا و ژاپن جمع کرده و آنها را در مرکز این حلقه انبار می کند تا بدین صورت بزرگترین محدوده ی زباله ی اقیانوس آرام را شکل داده باشد. جالب است بدانید که 90% این زباله ها پلاستیک است.
علی رغم باور غالب، این محدوده شبیه به یک جزیره ی شناور مالامال از زباله نیست که از ماهواره یا هواپیما قابل دیدن باشد. بلکه در حقیقت مانند سوپ پلاستیک است که میلیون ها قطعه ی پلاستیک در آن تحت تاثیر عوامل طبیعی به قطعات کوچک تبدیل شده اند. این قطعات درست زیر سطح آب و جایی پنهان از دید معلق هستند و تنها زمانی قابل رویت می شوند که به سواحل آورده شوند درست مانند اتفاقی که در سواحل هاوایی می افتد.
مجمع الجزایر هاوایی که از جزیره ی بزرگ به سمت غرب به طول 1500 مایل تا Kure Atoll امتداد می یابد، مانند یک شانه ی غول آسا عمل کرده و آشغال ها را در سواحل خود جمع آوری می کند. مقادیر زیادی از این زباله ها در نهایت از ساحل کامیلو سر در می آورند.
در سال های اخیر، چندین تلاش خودجوش اجتماعی برای تمیز کردن این ساحل صورت گرفته است. قبل از این عملیات ارتفاع این زباله ها در برخی نقاط به 8 تا 10 فوت می رسید. همچنان، داوطلبان سالانه 15-20 تن زباله را از کامیلو و سایر سواحلی که به طول 9 مایل امتداد می یابند جمع آوری می کنند.
منبع : amusingplanet
