بزرگترین هتل دنیا با 10000 اتاق در مسافتی به طول سه مایل و در امتداد ساحلی با ماسه های سفید در جزیره ی روگن دریای بالتیک در کشور آلمان و رو به دریا قرار گرفته است. 70 سال از زمان ساخت این هتل می گذرد و تا به امروز هیچ گردشگری برای گذران تعطیلات خود قدم به آن نگذاشته است. نام این هتل پرورا است، یک مجموعه ساختمانی بسیار عظیم که بین سال های 1936 و 1939 توسط نازی ها و به عنوان بخشی از برنامه ی «کسب قدرت از طریق خوشی و تفریح» بنا شده است. هدف از ساخت این بنا، فراهم آوردن فعالیت های تفریحی برای کارگران آلمانی و گسترش تبلیغات نازی ها بود. محلی ها پرورا را غول عظیم الجثه صدا می زنند چرا که خارج از مقیاس بوده و به سازه ای یادمانی تبدیل شده است.
پرورا روی گستره ای از یک خلیج بین مناطق ساشنیتز و بینز قرار گرفته که با نام Prorer Wiek شناخته می شود و دریاچه ی Großer Jasmunder Bodden را از دریای بالتیک جدا می کند. این مجموعه از 8 ساختمان مشابه هم تشکیل شده که به طول 4.5 کیلومتر در مجاورت ساحل امتداد یافته اند و به زحمت 150 متر تا دریا فاصله دارند. 9000 کارگر در طول 3 سال این پروژه را به اتمام رساندند، پروژه ای که در سال 1936 آغاز شد و نازی ها برنامه های بلند مدت بیشتری نیز برای ساخت چهار تفرجگاه مشابه داشتند که شامل سینما، سالن فستیوال و استخر می شد.
نقشه های هیتلر برای پرورا بسیار جاه طلبانه بودند. او یک تفرجگاه ساحلی بزرگ با 20 هزار تخت می خواست، در واقع بزرگترین در نوع خودش که تا آن زمان وجود داشت. تمامی اتاق ها باید رو به دریا می بودند و راهروها و فضاهای تاسیساتی در سمت دیگر ساختمان قرار گرفته بود. هر اتاق 5 در 2.5 متری دارای 2 تخت، یک کمد و یک روشویی بود. توالت ها و دوش های عمومی در هر طبقه وجود داشتند. در میانه ی این مجموعه نیز ساختمان بزرگی وجود داشت که می توانست در زمان جنگ به بیمارستان صحرایی تبدیل شود.
جنگ، حتی قبل از اینکه این ساختمان تکمیل شود اتفاق افتاد و اولویت های هیتلر تغییر کرد. او کارگران ساختمانی را به محل ساخت تسلیحات جنگی فرستاد. در زمان بمبگذاری های متفقین، بسیاری از مردمان هامبورگ در یکی از این بلوک های ساختمانی پناه گرفتند و بعدها نیز پناهجویان شرق آلمان در آنجا ساکن شدند. تا پایان جنگ، این ساختمان ها محل اسکان خدمه ی کمکی خانم برای Luftwaffe بودند. بعد از جنگ، پرورا به عنوان یک مرکز نظامی برای نیروهای شرق آلمان مورد استفاده قرار گرفت. پس از اتحاد مجدد دو آلمان در سال 1990، بخش هایی از این ساختمان ها برای مدرسه ی تکنیکال Bundeswehr در نظر گرفته شد و در نهایت نیز به محل اسکان پناهجویان بالکانی تبدیل گشت.
امروز، بخش اعظم این مکان به طور کامل خالی از سکنه است غیر از چند بلوک که تغییر کاربری داده اند. در سال 2011، یکی از بلوک ها به هاستلی 400 تخته برای جوانان تبدیل شد و جز برنامه های دیگر این بوده که مجموعه به تفرجگاهی مدرن با 300 تخت به همراه زمین تنیس و استخر و مرکز خرید تبدیل شود.
منبع: amusingplanet
