تجربه ی شیرین در موزه ی بستنی

در حالی که همچنان موزه های که هنر، علم و تاریخ را به نمایش می گذارند برای گردشگران خارجی جذاب است اما این موزه ها برای گردشگران ملی کمی کسل کننده است. اخیرا خلاقیت و فناوری وارد صنعت موزه شده است و تجربه های منحصر به فرد را به بازدیدکنندگان خود ارائه می دهند.  اینجا دقیقا یکی از همون موزه ها است. دوربینتان را فراموش نکنید!

در بازار موزه ها، موزه ی خاص در امریکا سال 2016 معرفی شد که تجربه های منحصربه فرد و شیرینی را رقم میزد: موزه بستنی. بله درست می خوانید.

موزه بستی در ایالات متحده چندین شعبه دارد که جزو موزه ها شاد و فوق العاده شیرین است.  اولین شعبه ی این موزه ها در نیویورک سال 2016 افتتاح شد و شعبه های بعدی در میامی و سان فرانسیسکو افتتاح شدند.  تیم طراحی موزه های بستنی در ابتدا 25 نفر بودند ولی الان به 120 نفر می رسند. در واقع این موزه ها تلاش دارند رویاهای کودکی شما را به بزرگسالی منتقل کنند.

برای افتتاح هر شعبه یک تیم طراحی برای درک فرهنگ محلی به آن شهر ها مهاجرت می کنند و مدتی در این شهرها زندگی می کنند تا بتوانند موزه ی در پاسخ به نیازها و فرهنگ و تاریخ آن ارائه دهند.

اولین  شعبه موزه ی بستنی روز اول کاری به صورت کاملا رایگان بود، به منظور معرفی و اینکه کسانی که بعدها نمیتوانستند بلیت تهیه کنند در این روز بتوانند از این موزه بازدید کنند.

در این موزه هر اتاق فضا و سبک خاصی دارد و رویایی ویژه ای را برای شما به تصویر می کشد. البته این موضوع به این معنا نیست که موزه های هر شهر از روی شعبه اصلی کپی شده است خیر. هر موزه و هر اتاق سبک خاص خود را دارد و همانطور که پیشتر گفته شد مطابق با فرهنگ محلی ساخته و طراحی می شوند.

اتاق های موزه هشت اتاق هستند که شامل اتاق Bunns Shake ، FAN-tastic، اتاق سافاری، اتاق Food Fight، اتاق Sand Castle، Sweet Sculpture Studio، اتاق Pop، اتاق استخر آبپاش می باشد.

اتاق Bunns Shake در واقع اولین اتاق موزه است و در این اتاق تسمه نقاله ی که روی آن شیرینی جات رنگی همراه با انواع بستنی در روی آن می چرخند وارد اتاق می شوند. کف پوش تسمه نقاله پر زرق و برق و طلایی رنگ است. در این جا راهنمای موزه در مورد شیرینی جات و هنرمندان و علاقمندی آنها به انواع شیرینی ها و بستنی ها توضیحاتی ارائه می دهند. 

اتاقی FAN-tastic با رنگ های پاستیلی تزیین می شود و در واقع  یک استودیو رقص با بستنی است. در اینجا راهنما به شما کمک میکنند که تجربه های منحصر به فرد را تجربه کنید.

اتاق سافاری، که بی شک یکی از بهترین اتاق های موزه بستنی است. یکی از شرکای دوست داشتنی بستنی، موز است. در این اتاق رنگارنگ روی تاب موز دیوانگی کنید، درخت صورتی خرما را ببینید و غار نارگیل را کشف کنید.

در اتاق Food Fight شما می توانید بستنی ذوب شده را تست کنید. به طور کلی طراحان موزه بستنی در تمامی اتاقها تلاش دارند که بازدیدکنندگان را به چالش تست بستنی مایع دعوت کنند حتی برای چند دقیقه. نوشیدنی های در بسته بندی غذاها در انیمیشن ها ارائه می شود. که این بسته بندی ها اولین بار در شعبه میامی ارائه شده. مزه نوشیدنی شبیه به شیر تغلیظ شده شیرین است.

اتاق Sand Castle درست برای دوران کودکی شما طراحی شده است. اینجا دست ها و پاهای شما می توانند فعالیت کنند و با شن و ماسه های صورتی مجسمه یا قلعه های به یاد دوران کودکی خود بسازید. این اتاق از فرهنگ میامی و سواحل این شهر الهام گرفته شده است. حتی نوع بستنی این اتاق ها هم از این شهر ساحلی گرفته شده است.

اتاق Sweet Sculpture Studio در واقع جایی ست که می تواند مجسمه های شیرین بسازید. می توانید با بلوک های رنگارنگ با الگوها و اشکال مختلف، مجسمه های متفاوتی بسازید و  سپس از چیزی که ساختید عکس بگیرید .

اتاق Pop بستنی های که از فرهنگ شهرهای مختلف الهام گرفته شده را برای تست به شما ارئه می دهد.  در این اتاق همچنین می توانید  در کنار دیواری که بستنی های رنگارنگ از آن آویزان است عکس بگیرید.

استخر اب پاش در اخرین بخش موزه قرار دارد. بی شک  یکی از محبوبترین اتاق های این موزه است. این استخر پر از پلاستیک ها و نقل های ریز رنگارنگ است که شما می توانید داخل آن بپرید و در آن شنا کنید. البته مانند هر استخر دیگر غریق نجاتی برای کمک به شما وجود ندارد وخوردن هر چیز در این استخر ممنوع است.

نظر خالق  26 ساله این اتاق Maryellis Bunn این است که «من توسط اقیانوس رشد کردم و فکر کردم که این امر بسیار شگفت انگیر خواهد بود اگر اقیانوس پر از آبرنگ باشد و من بتوانم در آن شنا کنم».

البته یکی از مهمترین چالش های این موزه همین خورده پلاستیک ها و نقل های ریز رنگی است که اصولا به لباس و بدن بازدیدکنندگان می چسبد و خارج از موزه در خیابان پخش می شود. البته تمام کارکنان این موزه تلاش می کنند که به هیچ عنوان اجازه خروج این مواد را به بیرون ندهند اما تقریبا غیرقابل کنترل است.