شوشتر شهری در استان خوزستان است. این شهر در شمال خوزستان قرار گرفته و به گفتهی برخی باستانشناسان، نخستین سکونتگاههای بشر در ایران، جایی در نزدیکی این شهر بوده است. جالب است بدانید در برخی از کتابهای تاریخی، شوشتر را جزو اولین شهرهایی میدانند که بعد از طوفان نوح، مجددا بر روی زمین نقش بسته است. برخی معتقد هستند که این شهر بسیار وسیع بوده و 6 دروازه داشته است و اسم آن در واقع «شش در» نام داشته است و به مرور زمان به شوشتر تبدیل شده است. در این شهر افسانهای، جاذبهای طبیعی وجود دارد که از دیدن آن حیرتزده خواهید شد: بند ماهی بازان که در دشت ماهی بازان و بر روی نهر دستکند گرگر قرار دارد و مسافران تور طبیعت گردی را به سمت خودش می کشاند. این پدیده، بند ماهی بازان است که امروزه در مجاورت روستای گاومیش آباد قرار گرفته و رشته سنگی یکپارچه و ماسهای است که در مسیر نهر گرگر باعث بالا آمدن سطح آب و بالا رفتن فشار آب میشود و یک عارضهی طبیعی به شمار میآید که هنگام حفر کردن رودخانه گرگر کاملا کارایی این عارضه طبیعی را مد نظر گرفته بودند.
بند ماهی بازان که همانند رشته سنگی یکپارچه است، پانصد متر طول و چیزی قریب به دو متر عرض و دو متر ارتفاع دارد و کل عرض رودخانه را دربر گرفته است. این عارضه در قسمت جنوب شرقی به شمال غربی بر روی مسیر نهر قرار گرفته و پایهی اصلی سد بوده است. قسمتهایی که در این رشته سنگها از مقاومت خوبی برخوردار نبودند و یا حفره هایی داشتند نیز تعمیر شده و با سنگهای مقاوم مستحکم شده است. این سد که به بند خداآفرین نیز معروف است به صورت نعلاسبی بوده تا فشار آب در ابتدا و انتهای سد که کوتاه تر از سایر بخشهای سد ساخته شده بوده است، سبب شکسته شدن و تخریب آن نشود.
جنس بند از سنگهای ماسهای است و عبور آب در طی سالیان متمادی سبب شده تا نقوشی عجیب و زیبا بر روی بدنهی آن به صورت طبیعی نقش ببندد. در دوره ساسانی، اکثر سدها یا بندها به عنوان پل ارتباطی مورد استفاده قرار میگرفتند که این سد نیز از این قاعده مستثنی نیست چرا که آثاری از پایههای پل در میانهی بند به چشم میخورد که نشان از پلی با سه پایه و دهانههای متعدد دارد. واقعا وجود چنین پدیدهای را باید بیش از اینها قدر دانست و در حفظ آن کوشا بود.