درمورد همه مکان‌های متروک و رها شده، یک مورد مشترک ترسناک و البته چشمگیر وجود دارد. اگر یک گورستان قطار در بولیوی باشد، یا یک ایستگاه متروی با هنر دکو در زیرزمین شهر نیویورک، یا دهکده‌ای پوشیده از تپه‌های شنی در ساحل نامبیا، هرکجا که باشند گویی یک عکس فوری از تاریخ در زمانی فریزشده را به ما نشان می‌دهند. در این مقاله، به بعضی از این مکان‌های متروکه از سراسر جهان سر می‌زنیم و زیبایی‌هایی که در گذشته وجود داشتند و امروز از پس گرد و غبار و شیشه‌های شکسته قابل دیدن هستند را یادآور می‌شویم.
کلیسای مرغ، ماگلانگ، اندونزی
در جنگل‌های جاوه مرکزی، به کلیسایی فرسوده برمی‌خوریم که تمام بخشهای آن به یک اندازه زیبا هستند. این کلیسا، به «کلیسای مرغ» معروف است. معمار این کلیسا، در تلاشی خوب و ثمربخش، سعی داشت تا آن را شبیه به یک کبوتر بسازد! کلیسای مرغ در دهه 1990 درهای خود را به روی همگان باز کرد تا به‌عنوان مرکزی برای ستایش و عبادت مردمانی از همه ادیان قرار بگیرد. متأسفانه هزینه‌های ساخت کلیسا بیش از حد انتظار بالا رفت و پروژه ساخت در سال 2000 نیمه‌کاره رها شد. این مکان امروز به مکانی توریستی تبدیل شده است. نقاشی‌های داخلی دیوارهای کلیسا، مناظر خیره‌کننده‌ی جنگل‌های اطراف و کافه کوچکی که در کنار دُم این کلیسای مرغی فعال است، از دیدنی‌های منحصر به‌فرد این کلیساست.
تیاندوچنگ، هانگژ، چین
نه، این تصویری از پاریس در دوره آخر الزمان نیست. اینجا منطقه تیاندوچنگ در کشور چین است؛ یک کپی کوچک از پایتخت فرانسه که در فاصله 40دقیقه‌ای از هانگژو برپا شده است. در سال 2007 این پروژه جاه‌طلبانه و البته شکست خورده با شانزه لیزه و برج ایفل 9متری‌اش، به هدف توسعه املاک و مستغلات اجرا شد. این پاریس کوچک، نهایت تلاش خود را برای بازآفرینی شهری پرزرق و برق انجام داد اما متأسفانه به‌جای رمانتیک بودن، بیشتر غیرعادی و مرموز بود. گویی پاریس واقعی را ناگهان وارونه کرده باشند. این شهر برای اسکان 10هزار نفر ساخته شد اما امروز تنها 2هزار نفر ساکن در آن باقی مانده‌اند؛ خیابان‌ها معمولاً طی روز خالی هستند و تنها برای عروسی و میهمانی‌های گاه به گاه و ثبت عکس‌های جعلی از سفر به پاریس، به این شهر وارد می‌شوند.
زندان رومو، استونیا
از میان تمامی مکان‌هایی که زیرآب قرار دارند، زندان رومو که نیمی از آن، بیرون از آب دیده میشود شاید وحشتناک‌ترین آنها باشد. این زندان توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته و تا دهه 1940 از زندانیان پر شده بود. در اینجا زندانیان مجبور به کار در معدن سنگ آهک می‌شدند. زمانی که استونی در سال 1991 استقلال خود را به‌دست آورد، زندان به حال خود رها شد و به‌دلیل عدم نظارت، معادن مجاور آن به‌سرعت با آب انباشته شدند. زندان رومو امروزه ساحلی محبوب برای غواصانی است که می‌خواهند ساختمان‌های زیرآب و تجهیزات استخراج آهک را ببینند.
پریپایات، اوکراین
پریپایات در سال 1986 بیشترین آسیب را در اثر فاجعه هسته‌ای چرنوبیل داشت. تشعشعات بالایی که در اثر این انفجار آزاد شد، ساکنین را مجبور به فرار از منطقه کرد. این مکان امروز، یکی از معروف‌ترین مکان‌های متروکه جهان است. هدف از ساخت این مجموعه، یادآوری چیزهایی است که در گذشته بوده‌اند اما در دنیای امروز دیگر کاربرد و جایگاهی ندارد؛ چیزهایی مانند اسباب‌بازی‌های درون یک مدرسه، ساعت‌های متوقف شده در لحظه انفجار چرنوبیل، پارک معروف منطقه. درواقع این پارک به‌حدی مشهور شده که اوکراین آن را به جاذبه رسمی گردشگری کشورش تبدیل کرده است.
هوتووان، جزیره شنگشان، چین
هوتووان، دهکده ماهیگیری سابق در حدود 140کیلومتری جنوب شرقی شانگ‌های که برای چند دهه خالی از سکنه مانده است اما شبیه به شهر ارواح نیست. ساختمان‌های این دهکده به‌جای آنکه با گرد و غبار پوشانده و ویران شده باشند، کاملاً با پیچک خزنده و گیاهان خودرو پوشانده شده و منظره‌ای زیبا و سرسبز را خلق می‌کند؛ و حالا این مناظر، بیشتر از ویرانی‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد.
گنبدخانه، جزیره مارکو، فلوریدا
اگر «لوک اسکای واکر» در فلوریدا زندگی می‌کرد، احتمالاً می‌توانستید او را در یکی از خانه‌های گنبدی واقع در نوک جزیره مارکو، درحال مراقبه پیدا کنید. این خانه‌ها با ظاهر غریبی که دارند، درواقع ایده یک سرمایه‌دار بازنشسته نفتی است که در سال 1981 آنها را ساخت تا تعطیلات را در خانه‌ای مطابق با قواعد محیط زیست، با خانواده‌اش بگذراند. اما آب و هوای خاص فلوریدا، باعث شد تا خانه‌های گنبدی با آب احاطه شده و غیرقابل سکونت شوند.
قلعه‌های دریایی مانوسل، انگلیس
این برج‌های بزرگ فلزی ساخته شدند تا از انگلیس در برابر حملات هوایی آلمان در طول جنگ جهانی دوم محافظت کنند. این قلعه‌ها در دهه 1950 از رده خارج شدند و برج‌های متروکه در دهه‌های بعد توسط اپراتورهای دزدان دریایی مورد استفاده قرار گرفتند. امروزه به‌جز یکی از قلعه‌ها که تحت نظارت ارگان سلطنتی است بقیه قلعه‌ها را می‌توان با یک قایق در سواحل شوبوری مشاهده کرد.
کلیسای شهر متدیست، گری، ایندیانا
گری، ایندیانا به دلیل اینکه محل تولد مایکل جکسون است شهرت بسیاری دارد و کلیسای آن از زیباترین، قدیمی‌ترین و متروکه‌ترین کلیساهای کشور است. کلیسای شهر متدیست در سال 1926 با پول اهدایی شرکت فولاد ایالات متحده ساخته شد؛ این کلیسا بنایی اعجاب‌انگیز، در 9طبقه با معماری گوتیک، ستون‌های سنگی و پنجره‌های شیشه‌ای رنگی دارد. اما طی چند دهه آینده، صنعت فولاد دچار سقوط و افت ارزش شد و جمعیت گری هم کاهش یافت؛ درنتیجه کلیسای شهر متدیست در سال 1975 به‌طور کامل تعطیل شد. این مکان رو به تخریب، هنوز هم مورد علاقه کارگردانان سینماست.
گورستان بزرگ قطار، ایونی، بولیوی
ایونی بیشتر به‌خاطر نمکزارها و دریاچه‌های سرخ‌رنگش معروف است، اما منطقه بولیوی جاذبه گردشگری غیرمعمول دیگری هم دارد؛ گورستانی از قطارهای رها شده و قدیمی. در اوایل قرن نوزدهم، ایونی برنامه‌هایی برای گسترش شبکه حمل و نقل و ساخت مسیرهای ریلی بیشتر داشت؛ اما این پروژه به دلیل مشکلات فنی و تنش با بومیان منطقه متوقف شد. پس از آن قطارها برای انتقال مواد معدنی به شهرهای بندری اقیانوس آرام مورد استفاده قرار می‌گرفتند اما وقتی در دهه 1940 مواد معدنی تمام شد، معدن کارها شهر را ترک کردند و تجهیزات در بیابان رها ماندند. گذشت زمان و جریان باد و نمک، باعث خوردگی قطارها و ظاهر امروزی‌شان شده است.
یونی‌هنج، لینکلن، ماساچوست
پونی‌هنج همانطور که از نامش پیداست، مجموعه‌ای از اسب‌های پلاستیکی و ثابتی است که در مزرعه‌ای، حدود 21کیلومتری غرب بوستون قرار دارند. اولین اسب‌های این مجموعه تقریباً از سال 2010 ساخته شدند. با گذشت سالها، این مجموعه رشد چشمگیری داشته و همچنان بر دایره‌ها و ردیف‌های آن اضافه میشود. اما هیچکس نمی‌داند چه‌کسی ساخت و اضافه شدن اسب‌ها را سازماندهی می‌کند!
کولمانسکاپ، نامیبیا
شهر کلمانسکاپ در سال 1908 محل استخراج الماس بود. اما زمانیکه ساکنان این شهر، در جنوب کلمانسکاپ سایت الماس بزرگتری را کشف کردند، این شهر به‌سرعت تبدیل به شهر ارواح شد. این شهر به‌خاطر خانه‌های وهم‌آور و پوشیده از شن و ماسه‌اش شهرت دارد.
قلعه آلاپالیکا، هلند
قلعه آلاپالیکا، شبیه به بسیاری از قلعه‌های افسانه‌ای اروپای شرقی است. اما این قلعه در سال 1979 ساخته شده و حتی از نظر تکنیکی هم یک قلعه محسوب نمی‌شود. این ساختمان بزرگ در ابتدا استودیویی بود برای «پیوتر کازیمیرزاک» هنرمندی که به استخر شنا، سالن رقص، بارو و دوازده برج احتیاج داشت. اما او به‌دلیل نداشتن سرمایه کافی و همینطور نداشتن مجوزهای لازم برای ادامه کار، ناچار شد پروژه خود را پیش از اتمام، رها کند.
بیمارستان بیلیتز-هلستن، آلمان
در بین سال‌های 1898 تا 1930، مجموعه بیلیتز-هلستِن به‌عنوان آسایگاه متبلایان به سل فعالیت داشت. طی جنگ جهانی اول هم قربانیان گاز خردل و زخمی‌ها از جمله یک سرباز جوان به نام آدولف هیتلر را در خود جای داده بود. این بیمارستان در دوران جنگ جهانی دوم، به‌عنوان مرکز درمانی بزرگی برای سربازان نازی درآمد و از سال 1945 تا زمان سقوط دیوار برلین به‌عنوان بیمارستان نظامی شوروی استفاده می‌شد. امروزه بیشتر این مجموعه درحال تخریب است و شبیه به داستان‌های ترسناک آمریکایی به‌نظر می‌رسد.
کِنِکوت، آلاسکا
کنکوت شهری خودمختار با مراکز درمانی و تفریحی، از بیمارستان گرفته تا زمین اسکیت و با 200میلیون دلار ارزش ناشی از فرآوری مس طی سال‌های 1911 تا 1938 است. اما اکثر ساختمان‌های این شهر طی 60 سال گذشته، متروک شده‌اند. برخی از آنها تخریب شده اما هنوز هم بسیار زیبا هستند. دفتر خدمات پارک ملی در سال 1998 بسیاری از ساختمان‌ها و زمین‌های کنکوت را تحت مالکیت گرفت و امروز این شهر برای برگزاری یادبودها و مراسم مختلف به بازدیدکنندگان خدمات ارائه می‌دهد.
هتل هالودو وو پالاس، کرک، کرواسی
هتل هالودو وو پالاس، ظاهری شبیه به بناهای زمان حال ما ندارد. طراحی ظاهری آن آینده‌نگرانه است اما وضعیت پوسیدگی آن نشان از ریشه داشتن بنا در گذشته دارد. مجموعه این هتل در سال 1971 در جزیره کرک و به سبک معماری دوران کمونیست (نامتقارن و با نمای مدرن) ساخته شد و چند دهه طلایی، میزبان بازیگران و رهبران جهان از یوگسلاوی سابق بود. زمانیکه در دهه 1990 جنگ آغاز شد، جهانگردی کاهش یافت. این هتل در سال 2001 میزبان آخرین میهمانان خود بود و پس از آن درهایش برای همیشه بسته شد.
مراکز تفریحی، سونا و زمین‌های تنیس هتل تخریب شده‌اند اما بازدیدکنندگان هنوز هم می‌توانند از ساختمان‌های هتل بازدید کنند. درکل، جزیره کرواسی به‌حدی زیباست که هر روزی که در آن می‌گذرانید روز خوب و خاطره‌انگیزی خواهد بود.
منبع: cntraveler
