ماجراجوییِ فضایی، شرکتی آمریکایی است که از سال 1998 در زمینه سفرهای شخصی یا به عبارتی توریستی به فضا فعالیت میکند. خدمات این شرکت شامل پروازهای اتمسفری با جاذبه صفر، پروازهای مداری، آموزش فضانوردی، آموزش حرکت در فضا و آموزش پرتاب میشود. از سال 2001 تا به امروز، این شرکت 7 نفر را به سفرهای فضایی فرستاده است.
دنیس تیتو (Denis Tito)، تاجر و کارآفرینان آمریکایی اولین مسافر فضا بود و برای سفرش 20 میلیون دلار پرداخت کرد. به دنبال آن، مارک استاتلورث (Mark Stuttleworth) در سال 2002 و گرگوری اولسن (Gregory Olsen) در سال 2005، راهی فضا شدند. خبر این نوع از سفر، با نام انوشه انصاری در ایران مطرح شد. بعد از اینکه این کارآفرین ایرانی برای سفر به فضا اقدام کرد، ما با سفرهای توریستی فضایی آشنا شدیم. البته بسیاری، استفاده از عنوان سفر توریستی را برای این فعالیّت مناسب نمیدانند و آن را همراهی با تیم فضایی مینامند.
باید اقرار کنیم با در نظر گرفتن شرایط شرکت در برنامه، عنوان جدید منطقیتر است. صرفاً، داشتن تواناییِ پرداختِ هزینه چند ده میلیون دلاری این برنامه، برای شرکت در آن کافی نیست. داوطلبان، ماهها آموزش میبینند و ممکن است در هر مرحله، از برنامه حذف شوند. به علاوه، بسیاری از این شرکتکنندگان که شخصیتهای علمی و متخصص هستند در ایستگاههای فضایی با فضانوردان همکاری کرده و پروژههای علمی انجام میدهند.
شرایط شرکت در این برنامه به گونهای است که فقط تعداد محدودی از افراد میتوانند در آن شرکت کنند. شما باید علاوه بر ثروتمند بودن، شرایط فیزیکی خوبی داشته باشید، ترجیحا رزومه پژوهشی و علمی داشته باشید و برای سختی کشیدن آماده باشید. شرایط در یک سفر فضایی به شدت غیرقابل پیشبینی است و هر لحظه ممکن است اتفاقی رخ دهد. شرکتکنندگان باید برای این شرایط آماده باشند و بخشی از آموزشی که میبینند برای همین آماده سازی است.
با این حساب، اگر فردی به سفرهای فضایی علاقهمند باشد ولی شرایط ذکر شده را نداشته باشد، باید این رویای خود را فراموش کند. ما به شما نوید میدهیم که در آیندهای نزدیک، حتی اگر ناسا شما را آموزش نداده باشد و توانایی جسمی یا پشتوانه علمی فضانوردان را نداشته باشید باز هم میتوانید از سفر به انتهای اتمسفر زمین لذت ببرید.
شرکت طراحی PriestmanGoode که در لندن فعالیّت میکند، با همکاریِ شرکتِ آمریکایی Space Perspective، پروژهای را آغاز کردند که میتواند شکل سفرهای فضایی را به کل عوض کند. مسئله اینجاست که عمده کسانی که به سفرهای فضایی علاقه دارند، نمیخواهند فضانورد، ستارهشناس یا کیهانشناس باشند؛ آنها صرفا از دیدن زمین در زاویهای دیگر یا دیدن فضا لذت میبرند و این دو شرکت میخواهند امکاناتی را فراهم کنند که این گروه از علاقهمندان به آرزوی خود برسند، آرزویی که تا امروز محال به حساب میآمده.
این پروژه اساساً تجربه محور است. این دو شرکت قرار است سفینهای دو بخشی به نام نپتون بسازند که منظرهای خارقالعاده از زمین ارائه میکند. یکی از مؤسسین این پروژه میگوید: " در این پروژه میکوشیم تا علاوه بر تجربهای به یاد ماندنی، نهایت آسایش را برای شرکتکنندگان فراهم کنیم." برای رسیدن به این سطح از آسایش، در این سفینه فضایی، محلی برای استراحت در نظر گرفته شده و سفینه مجهز به سرویس بهداشتی است. بخش اصلی سفینه که کپسول مانند است، با پنجرههای قدی پوشانده شده که امکان تماشای مناظر اطراف را به نهایت میرساند. نپتون را یک خلبان هدایت میکند و در هر سفر، 8 مسافر دارد.
نپتون حدود 99 درصد از جو زمین را طی میکند و تا ارتفاعی بالغ بر 30 هزار متر پیش میرود. در این ارتفاع، حدود 2 ساعت در اطراف زمین میچرخد و مسافران میتوانند از منظره لذت برده و عکاسی کنند. 2 ساعت طول میکشد تا نپتون بار دیگر به زمین برسد و در دریا توقف کند، جایی که کارمندان شرکت منتظر رسیدن آنها هستند. طراحان این پروژه امیدوارند که علاوه بر خدمات توریستی، بتوانند در مطالعات جوی هم موثر باشند.
قرار بود این سفینه اولین سفر آزمایشی خود را در سال 2021 انجام دهد، اما با توجه به شرایط پیش آمده کرونا باید ببینیم که پروژه طبق برنامهریزی پیش میرود یا خیر. اگر آزمایشها موفقیتآمیز باشد و این دو شرکت موفق به اجرای سفرهای فضایی شوند، میتوان گفت که یکی از دستنیافتنیترین مقاصد گردشگری، در دسترس قرار میگیرد. البته باید جزئیات بیشتری از این سفرها اعلام شود به خصوص درباره هزینه و زمان اجرای آن.
آیا سفر به فضا از آرزوهای دیرینه شما هم هست؟ حاضرید به خاطر تجربه آن، سختیهایش را تحمّل کنید؟
منبع: Priestmangoode