سفرنامه اروپا - قسمت پنجم : کلن، دوسلدورف و وین

کلن و دوسلدورف

از اونجا حرکت به سمت کلن رو شروع کردیم. مسیر حدود 1.5 ساعت بود و با استفاده از گارمین به راحتی به اونجا رفتیم. ماشین رو تو یه پارکینگ نزدیکی مرکز شهر پارک کردیم و وارد مرکز شهر شدیم.

مرکز شهر کلن

اینجا هم مثل اکثرشهرهای اون منطقه یه مرکز شهر سنگفرش شده اطراف کلیسای معروف کلن داشت. کمی شیک و پیک تر از شهرهای دیگه و البته واسه خرید هم خیلی مناسب. بعد از صرف نهار به کلیسای کلن رفتیم.

این کلیسا که به اسم دام معروفه رو نباید دست کم گرفت. واژه هایی مثل پر بیننده ترین جاذبه توریستی آلمان ، بزرگترین کلیسای سبک گوتیک اروپا، دومین برج مناره مرتفع دنیا با ارتفاع 157 متر و بزرگترین سر در کلیسا جهان هم نمی تونه این کلیسا رو توصیف کنه. کلیسایی که روزانه 20000 بازدید کننده داره. 11 ناقوس هم بالای اون نصب شده که بزرگترین اونها 24 تن هستش.

نمای دام

داخل دام

سردر دام

اما اگه خیلی حوصله داشتید می تونید از 509 پله اون بالابرید و در بالاترین نقطه کلیسا یه منظره قشنگ از کلن و رودخانه خاطره ساز راین ببینید. ما این کار رو کردیم. وسطش به غلط کردن افتادیم. ولی وقتی رسیدیم بالا فهمیدیم که ارزشش رو داشت.

پلکان راهرو برج کلیسا

یکی از ناقوسهای دام

رودخانه راین از بالای کلیسا

اما پایین این کلیسا و روی رودخانه راین پلی هست که اسم Hohenzollern Bridgeیا Locking Bridge که البته مشابه توی دنیا باز هم داره. جریان از این قراره که کسانی که با هم عهد مودت و عشق و ازدواج میبندن میان اینجا و قفلی به پل می زنن. واسه خودش جالبه.

پل عشاق

نزدیک غروب وارد دوسلدورف شدیم که نیم ساعت تا کلن بیشتر نیست. انصافا این دوسلدورف از جاهای دیگه یه سر و گردن بالاتره. البته از جهت کلاس آدمهاش و دیسیپلین شهری.

نمایی از دوسلدورف

یه بلواری داره که وسطش یه حوضچه هستش و در کنار اون مرکز شهر با اون ساختار سنگفرشیش قرار گرفته. از اونجا هم به راحتی میشه رفت کنار راین و از فضا و رستورانها اونجا استفاده کرد.

مرکز شهر دوسلدورف

مرکز شهر دوسلدورف

کنار رودخانه راین

دوسلدورف شهریه که بیشتر به خاطر بیزینس سنتر بودنش معروفه . اما توی مرکز شهر اون میشد جاهایی رو پیدا کرد که زیبایی در معماری در حد کمال داشتن و نمونه اون برج مرکز شهر دوسلدورف بود.

برج قدیمی دوسلدورف

دیگه حدود ساعت 9 شب بود و باید کم کم برمی گشتیم. پرواز صبح ما ساعت 7.5 صبح از فرودگاه شیفول آمستردام بود که یکی از پر تردد ترین فرودگاههای اروپا هستش . بیشتر پروازاش هم از شرکت KLM هلند انجام میشه.

یه استراحت کوچلی کردیم و حدود 3.5 از خونه دوستم با ماشینش راه افتادیم و ساعت 5.5 هم رسیدیم. پرواز برگشت ما پرواز اطریش بود . به این دلیل این پرواز رو انتخاب کردم که ساعت 9.15 می رسید به وین و تا زمان پرواز تهران که 8:40 شب بود یک روز کامل رو داشتیم که بتونیم وین رو ببینیم. پرواز که یه فوکر 100 بود با تکونهای زیاد ولی به موقع در وین نشست.

وین

وین که به نوعی پایتخت هنری اروپا هم هست بیش از هر چیزی من رو یاد پاریس می انداخت. این شهر هم یه موزه هست و در سطح شهر میتونی جاهای دیدنی زیادی رو ببینی. گفته میشه که از نظر سبک زندگی بهترین شهر دنیا برای زندگی در سال 2012 بوده. ولی این موضوع رو من به عنوان یه توریست یک روزه که داخل زندگی اطریشی ها نشده نفهمیدم. باید بگم یک روز برای بازدیداز وین زمان کمیه و تنها قسمت از سفرم بود که زمان کافی نداشتم. اما با توجه به اینکه این شهر رو فقط به عنوان ترانزیت انتخاب کرده بودم همین هم غنیمت بود.

به هر حال از فرودگاه اومدیم بیرون . سه راه برای رفتن به داخل شهر وجود داره. شاتل باسها و متروی اکسپرس 10 یورویی و متروی معمولی با 4 یورو. تصمیم به این شد که متروی معمولی که ایستگاهش بیرون فرودگاه بود بریم داخل شهر. اینجا لازمه که یه چیز جالب در مورد متروی وین بگم و اون اینکه در واقع متروهاش بیشتر قطار زیرزمینی بود تا مترو. چیزی که خیلی جالب بود این بود که از یک ایستگاه قطارهای مختلف با مقاصد مختلف رد می شد و آدم باید می دونست که کدوم رو سوار بشه. واسه همین یه کم گیج کننده میشه. و چیز جالب دیگه اینکه توی متروش دو چرخه دیدم که طرف با خودش آورده بود داخل.

دوچرخه در داخل مترو

به هر حال وارد شهر که شدیم با توجه به مسیری که پیش بینی کرده بودم پیاده طی خواهیم کرد، در ایستگاه استفانس دام پیاده شدیم. اون هم یه کلیسای سبک گوتیک بود که واقعا جالب بود. ولی راستش بعد از دیدن کلیسای کلن خیلی به چشم نمیومد. از طرفی خسته هم شده بودیم از دیدن کلیسا.

استفانس دام

داخل استفانس دام

اطراف اونجا هم یه تعدادی اسب و درشکه بود که ظاهرا توی وین سوار شدن به اونها برای توریستها جذاب هستش.

درشکه هایی برای گردش توریستها

از اونجا به جایی که خونه قدیم موتزارت بود رفتیم و البته فقط از بیرون دیدیمش. از اونجا راهی سیتی سنتر شهر شدیم که باز یه منطقه سنگفرش شده با رستورانها و فروشگاههای مختلف بود. ولی خیلی بزرگ و وسیع بود. فضای وین فضای گرم و دوستانه ای بود. مجموعا شهر شلوغی بود و نظم توی این شهر کمتر از شهرهای اروپای شمالی. خرید کردن مناسب بود و در حین رد شدن از مرکز شهر خریدهایی هم کرده بودیم.

مرکز شهر وین

مرکز شهر وین

یه چیز جالبی که توی این مناطق خیلی به چشم میومد افرادی بودند که لباسها سبک قدیم اروپایی و حالت رهبر ارکسترها پوشیده بودند و این افراد بلیط اپراهای مختلف رو می فروختن. جدا از هزینه بالای بلیط ها که حدود 60 تا 100 یورو بود اما به نظرم یکی از جذابیتهای وین همین اپراها بود. ولی متأسفانه شبها اجرا میشدند و ما تا عصر بیشتر اونجا نبودیم. آخر این منطقه هم به اپرای وین رسیدیم و جاییکه برای اکثر موسیقیدانان یه سنگفرش نمادین درست کرده بودن.

سالن اپرای وین

سنگفرش ریچارد اشتراوس

کنار اپرا مجموعه هوفبرگ قرار داره. هوفبرگ یه مجموعه ساختمانهای قدیمی هستش که اولینشون مال قرن 13 بوده و به مرور به اونها اضافه شده. این عمارتها که در حال حاضر کاخ ریاست جمهوری اطریش هم اونجا هست به موزه هایی تبدیل شدن و در حال حاضر به عنوان یکی از بزرگترین مجموعه های تاریخی دنیا مطرحه. هر چند که خیلی درهم و برهم ساخته شده. ولی ساختار ساختمانها و فضای که داره مجموعه فضای جذابی بود.

اما چیزی که چشم انداز اونجا رو تبدیل به مزخرف کرده بود اتومبیلهایی بود که برخی جاها پارک شده بودند و برام خیلی عجیب بود که چطور اجازه میدن ماشینهاشون رو داخل بیارن.

ورودی مجموعه هوفبرگ

مجموعه هوفبرگ

مجموعه هوفبرگ

مجموعه هوفبرگ

مجموعه هوفبرگ

مجموعه هوفبرگ

همچنین از کتابخانه قدیمی این مجموعه که 200000 کتاب خطی قدیمی هم داشت دیدن کردیم.

کتابخانه هوفبرگ

کتابخانه هوفبرگ

سردر کتابخانه هوفبرگ

با خروج از این مجموعه به سمت پارلمان وین رفتیم.

پلرلمان وین

ساختمان راتهاوس

بعد از اون با بازگشت به مرکز شهر توی یه رستورانی که همینجوری وسط خیابون بود ناهارمون رو خوردیم. چند تکه مرغ سوخاری و نوعی کتلت خیلی سرخ شده.

 

یکی از نمادهای وین

مرکز شهر وین

راستش برای اون بعد از ظهر هم برنامه داشتم. اما با توجه به خستگی که بر ما غالب شده بود از خیر دیدن کاخ تابستانی یا Schönbrunn Palace گذشتیم و همون مرکز شهر موندیم و البته بانو هم یه کم خرید کردن.

در وین جای دیگه ای هم که معروفه مجموعه موزه وین هستش که با توجه به زمان کمی که در وین داشتیم در برنامه ما نگنجید. حدود ساعت 5 عصر بود که به فرودگاه برگشتیم. با توجه به خستگی این سفر نه روزه بیقرار رسیدن به ایران و خونه بودیم. رأس ساعت اومدیم توی گیت پرواز ایران که متوجه شدیم اوضاع عادی نیست.

پس از تحقیقات از جماعت ایرانی که دلم واسه فضولی ها و هل زدن ها و توی صف ایستادنشون تنگ شده بود فهمیدیم که هواپیمایی اطریش شب قبل اعلام کرده پرواز شب قبل به دلیل احتمال وقوع بمبگذاری کنسل شده و مسافرا همون شب مجبور شده بودن بمونن وین. البته ایرلاین واسشون هتل گرفته بود. البته روایت دیگه این بود که انگار شب قبل مسافرا خیلی کم بودن و ایرلاین خودش کنسل کرده. به هر حال تعداد مسافران این پرواز بیش از ظرفیت هواپیما بود که البته ایرلاین در یک حرکت استراتژیک اعلام کرد هر کی بمونه و فردا شب برگرده علاوه بر هتل 400 یورو هم میگیره. راستش ما که اونقدر خسته بودیم که بیشتر توی فکر خونه بودیم و ترجیح دادیم انصراف ندیم. به هر حال این ایده جواب داد و پرواز با یک ساعت تأخیر بلند شد و حدود 4 صبح توی فرودگاه امام خمینی نشست. وقتی چرخای هواپیما روی زمین اومد یه نفس آرومی کشیدم و احساس کردم الان خیلی سبک شدم. تونسته بودم توی یه برنامه فشرده، بدون مشکل خاصی اکثر شهرهایی که برنامه ریزی براش داشتم رو ببینم.

نتیجه گیری و توصیه ها و توضیحاتی در مورد قیمتها:

در مورد هزینه ها باید بگم که این سفر برای من خیلی ارزون تمام شد. اروپا برخلاف تصور خیلی هم می تونه ارزونتر از تورهای جنوب شرق آسیا هم در بیاد . ولی باید خوب بررسی و برنامه ریزی کنید.

پروازهای خوبی میشه پیدا کرد که از ایران به اروپا میرن. گاهی با عوض کردن مقصد(اگر حساسیت خاصی نداشته باشید) یا حتی مسیر و جابجا کردن مبدأ و مقصد می تونین قیمتهای مناسبی پیدا کنید. در مورد حمل و نقل در اروپا ایرلاینهای ارزونی هستن که اگر بتونید از ویزا کارت استفاده کنید و یک ماه زودتر رزرو کنید قیمتهای باور نکردنی بهتون میده. مثلا بلیط ونیز پاریس ما با Easyjet و اجازه حمل بار تا 20 کیلوبرای هر نفر حدود 55 یورو شد. ارزونتر از اون هم بود. اما ساعتش برای من مهم بود. در حالیکه قطار ونیز پاریس 120 یورو بود و 12 ساعت. تازه بعدا از اون ایرلاین بابت شکستن دسته چمدون 72 یورو پس گرفتیم. اسم بعضی از این ایرلاینها Easyjet- Ryan Air- WizzAir- … هستش.

البته گاهی با برنامه ریزی اینکه شب رو در داخل قطار بگذرونید می تونید هم در هزینه هتل صرفه جویی کنید و هم در زمان. برای بعضی از قطارها هم بهتره رزرو رو قبلا انجام بدید که هم جا گیرتون بیاد و هم ارزونتر باشه. مثل رم به ونیز برنامه من. یک شب از پاریس به آیندهوون رو هم در اتوبوس گذروندیم که وسیله راحتی نبود . ولی چون شبانه حرکت می کرد باعث شد که یه روز ذخیره کنیم. در ضمن حضور دوستم در هلند علاوه بر اینکه نقطه قوت و اطمینانی بود و البته این سه روز در کنار او و خانمش خیلی بهمون خوش گذشت، این کمک دیگر رو هم کرد که مثلا تونست برامون یه بلیط قطار روزانه هلند بگیره که مبلغش 16 یورو بود و از هر جایی به هر جای هلند میشد رفت.

سه شب هتل در رم ، ونیز و پاریس از قبل رزرو کرده بودم. رزرو این هتلها از قبل علاوه بر اینکه خیالم رو راحت کرده بود و زمان رو هم برای گشتن دنبال هتل از دست ندادیم باعث شد که هزینه اسکانم نصف بشه. برای من در انتخاب هتل دو مسأله مهم هست. موقعیت هتل و تمیزی هتل. خدا رو شکر با این که واسه انتخاب هتل چند روز وقت گذاشتم اما فوق العاده از شون راضی بودم. هتلهام در رم 4 ستاره با قیمت 92 یورو با صبحانه، ونیز 2 ستاره و 92 یورو با صبحانه و پاریس 2 ستاره و 70 یورو بدون صبحانه بود.

در انتخاب هتل میشه به سایتهاشون مراجعه کرد و عکسها رو دید. علاوه بر این و مهمتر از این از کامنتهای ذکر شده توی www.booking.com و www.tripadvisor.com هم خیلی استفاده کردم. واقعا عالی بود . هر چند برخی به انگیزه رقابت غیر حرفه ای مغرضانه می نویسن. اما مجموعا میشه استناد کرد.برای من هتلها دقیقا مطابق آنچه بود که سایتها گفته بودن

دقت کنید هتلتون هم به مبدأ ورودی و خروجی اون شهر که می تونه فرودگاه یا قطار باشه خوش مسیر باشه و هم نسبت به مرکز شهر و در صورت نیاز وسایل حمل و نقل عمومی.

برای حمل و نقل داخل شهرهاشون ارزونترین وسیله همون مترو هستش. متروی رم و پاریس برای هر مسیر حدودا 1.5-2 یورو میشه. بعضی شهرها مثل پاریس بلیط متروش زمان 1.5 ساعت اعتبار داره. توی پاریس اگر 10 بلیط مترو رو با هم بخرید خیلی ارزونتره. کلا من توی متروهاش چیز بدی ندیدم. به جدیدی متروهای تهران نیستن. اما خیلی خلوت تر . منظم و خلاصه کارامد هستن. به هر حال توصیه هم شده که توی پاریس در ساعات دیروقت از مترو استفاده نشه. خیلی هم این توصیه جدی بود. ولی ما یه شب مجبور شدیم و مشکل خاصی هم ندیدم. توی پاریس افراد مهاجر و رنگین پوست زیاد هستن و اکثرا بیکار و معتاد هستن. بحثم نژاد پرستانه نیست. ولی آدم خیلی جاها احساس امنیت نمی کرد.

اما واقعا خود پاریسی ها کمتر از مترو استفاده می کنن و شاید واسه این باشه که یه کم متروهاش نا امنه. ظاهرا مهاجرینشون آدمهای بیکار و از نظر درآمدی ضعیفی بودن. فرانسوی ها هم واقعا زبان انگلیسی تعطیلن .در ضمن توی رم هم مهاجر هندی فوق العاده زیاد بود. ولی مهاجرین فرانسه عموما آفریقایی هستن. گاهی استفاده از اتوبوس و تاکسی داخل شهر هم می تونه مناسب باشه . اما به کار ما نخورد.

توصیه می کنم چند وعده غذای آماده ببرید. این مسأله رو فقط به خاطر هزینه نمی گم. بلکه خیلی جاها شما باید از زمانتون استفاده کنید و گاهی گشتن دنبال یه رستوران و منتظر شدن برای اومدن غذا خیلی طولانی میشه. در حالیکه غذای آماده رو هر جایی میشه برپا کرد. غذا خوردن توی اروپا خیلی می تونه متفاوت باشه. از فست فودهای McDonald و Burger King که از 4 یورو تا 8 یورو بود و یا رستورانهای معمولی که از 10 یورو تا 30 یورو بستگی به چیزی که سفارش میدید و مخلفات سفارش و البته جای رستوران برای هر نفر در اومدن استفاده کردیم. غذا توی همه شهرهای اروپا هم به نظر من یه قیمت یکنواختی داشت.

اما یه مسأله دیگه یافتن آب با قیمت مناسب هستش. یه آب معدنی کوچک توی دکه ها 2 تا 3 یورو و توی سوپرها 1 تا 2 یورو. سرویس بهداشتی هم حدود 1 یورو. آب چشمه های رم خوراکیه.

میوه هم بد نیست که اونجا بخرید و ویتامینهای بدن رو تأمین کنید. در ضمن هر جایی که دیدم کاملا منطبق با نیازهای معلولین شده بود و از نظر رفت و آمد حتی توی سخت ترین موزه ها و باریکترین راه پله ها و خیابانها هم امکانات لازم برای معلولین و صندلی های چرخدارشون فراهم شده بود.

در مورد ورودیه ها هم به صورت غالب 7 تا 15 یورو بود. خیلی از کلیساها اصلا ورودی نداشت. اما سمت شمال اروپا ورودی واسه کلیسا عادی بود. گرونترین هاشون ایفل و لوور و اتومیوم بود که 15 تا 20 یورو بودن و مابقی مثل پنتئون پاریس و موزه واتیکان و کتابخانه وین و برج ونیز و ...حدود 8 تا 10 یورو. در ضمن خیلی از جاهایی که نیاز به اطلاعات بیشتری باشه یه سری تورهای صوتی هستش که حدود 5 یورو هستن و با اونا که شکل واکمن و هدفون هستش و با زدن شماره اثر مربوطه میتونید اطلاعات بیشتری درباره اون أثر بشنوید. خیلی از شهرها کارتهایی جهت ارزونتر کردن حمل و نقل یا ورود به موزه ها دارن. بایددید استفاده ازاون به صرفه هست یا نه. این کارتها بسته به تعداد روز استفاده هزینه های متفاوتی هم دارن.

یک روز هم در هلند ماشین کرایه کردیم که حدود 50 یورو بود و البته کوچکترین و ارزونترین ماشین بود و عالی. کل هزینه من دراین سفر برای دو نفر حدود 1200 یورو شامل هزینه های حمل و نقل و خوراک و بلیطها و هتل و بدون خرید سوغات شد. بلیط هواپیما از ایران هم به نرخ اون موقع هر نفر یک میلیون تومان. مدت سفر 9 روزبود وتوی این 9 روز از 10 شهر دیدن کردیم که توی 7 کشور واقع بودن. به هر حال خوشحال میشم اگه با این مطالب بتونم به کسی کمکی کرده باشم.

 

سفرنامه اروپا - قسمت اول : رم

سفرنامه اروپا - قسمت دوم : ونیز

سفرنامه اروپا - قسمت سوم : پاریس

سفرنامه اروپا - قسمت چهارم : آمستردام

سفرنامه اروپا - قسمت پنجم : کلن، دوسلدورف و وین

 

نویسنده : مسعود جندقیان