من و همسر و دخترم(۵ساله) بعد از تقریبا ۴ ماه تحقیق در مورد تایلند(چگونگی سفر،مکانهای دیدنی و هتلها و قیمتها) عاقبت سفر ۱۲ روزه به بانکوک،پاتایا و پوکت رو انتخاب کردیم برای تاریخ ۳۰ فروردین ۹۵ با آژانس قرارداد سفر رو بستیم.برای دو بزرگسال و یک بچه بدون تخت به قیمت ۹۶۸۰۰۰۰تومان که به عقیده خیلی ها قیمت خیلی خوبی بود و در اینجا از خانم طیبی کانتر تایلند آژانس تشکر می کنم.

چون ما ساکن بوشهر هستیم باید اول به تهران می رفتیم بنا براین ساعت ۱۲ روز ۲۹ فروردین با ماشین خودمان به سوی عسلویه حرکت کردیم چون پرواز ما از عسلویه به تهران بود. لازمه که ذکر کنم از بوشهر به عسلویه حدود ۲۹۰ کیلومتر فاصله هست ولی ما بدلیل اینکه دخترم توی ماشین احساس تهوع نکنه توقف های مکرر داشتیم و در ضمن ناهار رو هم توی پارکی نزدیک به شهر کنگان (از توابع استان بوشهر)خوردیم و حسابی تفریح کردیم.

پس سفر ما که باید حدود ۳ ساعت می بود ۵ ساعته شد و ما ساعت ۵ به فرودگاه عسلویه که ۲۰ کیلومتر خارج از شهر عسلویه است رسیدیم.فرود گاه عسلویه خلیج فارس نام دارد و بواسطه دو سه پرواز به کشورهای حوزه خلیج ،بین المللی نام گرفته ولی درواقع فرودگاه کوچکی است که زیر سایه پروژه های گازی و نفتی حاضر در عسلویه به فرودگاه تبدیل شده.

وقتی به فرودگاه رسیدیم دوست و همکار همسرم که ساکن عسلویه بود در فرودگاه حاضر بود تا ماشین ما رو به خونشون ببره و تا موقع برگشت نگه داری کنه . خوشبختانه پروازمون بدون تاخیر و راحت بود . این رو بگم که با پرواز ماهان که چارتر شرکت نفت بود رفتیم و بیشتر مسافران از کارکنان شرکتهای نفت و گاز و همسر و فرزندانشون بود.

ساعت ۷:۳۰ دقیقه به فرودگاه مهرآباد تهران رسیدیم و با هوای سرد شوکه شدیم چون دخترم شلوارک و تاپ پوشیده بود و همسرم پیراهن آستین کوتاه و با باد سرد استقبال شدیم. خلاصه به هر ترتیب بود از پرواز خارج شده و در فرودگاه لباسهای دخترم رو عوض کردم و لباس گرم پوشوندم(من معمولا توی سفر یه لباس گرم هم برای دخترم توی چمدون میذارم برای وقتی که مثل الان سورپرایز میشیم).

بارهامون رو تحویل گرفتیم و یه تاکسی گرفتیم ۳۰۰۰۰تومن به مقصد قیطریه(جایی که منزل خاله من اونجاست). بعد از خستگی سفر یک شام عالی متشکل از لازانیا و سوپ جو و سالاد الویه و مخلفات که خاله گلم رو حسابی به زحمت انداخته بود، واقعا چسبید چون بعد از مدتی خاله و بچه هاش رو میدیدم و شام دور همی واقعا عالی بود.

با یه خواب ۸ ساعته شب، واقعا صبح فردا انرژی خودمون رو بدست آوردیم.صبح فردا ۳۰فروردین همسرم برای کارهای بانکی رفت بیرون و من و دخترم و خالم رفتیم اطراف منزلشون یه دور زدیم بعد برگشتیم و ناهار فسنجون درست کردیم و با برگشتن همسرم و بچه های خاله دوباره دور هم ناهار خوردیم.

بعد از استراحت آژانس ساعت ۵ اومد دنبالمون تا به فرودگاه امام بریم.قبلا قیمت رو از آژانس جویا شدیم گفت ۷۰۰۰۰ تومان . بعد از ترافیک و مسیر دوساعته ساعت ۷ به فرودگاه رسیدیم و تا ساعت ۱۰ زیاد وقت داشتیم تا یه عصرانه بخوریم و بارهامون روتحویل بدیم. دخترم هم از فرصت استفاده کرد و از فری شاپ یه عروسک خرید.
بعد به سالن ترنسفر رفتیم که اونجا روی صندلی های خمیده استراحت کردیم و بعد سر موقع پرواز کردیم.پرواز ما یه بویینگ پیشرفته ماهان بود که جای ما درست در کنار سرویس بهداشتی بود و باعث رفت و آمد زیاد مردم میشد برای همین در طول ۷ ساعت پرواز فقط یکساعت تونستم بخوابم. یکساعت قبل از تمام شدن پرواز صبحانه سرو شد و همه بیدار شدن و به فرودگاه بزرگ سوار نامی رسیدیم .

در فرودگاه هر نفر برای ورود به خاک تایلند باید علاوه بر ارائه ویزا و پاسپورت فرم مهاجرت پر کنه که شامل دوبرگه هست که توش سوالاتی راحع به اطلاعات شخصی و شغل و درآمد و آدرس هتل اقامت هست . ما راحت کارها رو انجام دادیم ولی در گیت خروجی قرار بود لیدر ما منتظر باشه که اینطور نبود.و ما حدود نیم ساعت منتظر ایشون بودیم البته به همراه یه زوج ایرانی دیگه که البته مقصد اونا هتل دیگری بود.

توی این فاصله دختر کوچولوم رو به سرویس بهداشتی بردم که با کمال تعجب دیدم فقط دستشویی فرنگی هست و آب برای شستشو نیست! بعد از نیم ساعت که منتظر بودیم آقایی بنام ج که تایلندی بود ولی فارسی رو خوب حرف میزد با یه ون اومد دنبالمون و وقتی وارد پارکینگ شدیم که سوار ماشین شیم تازه فهمیدیم که چقد هوا گرم و شرجی هست.

یک زوج دیگه هم با ون ما اومدن که اول اونا پیاده شدن بعدش ما به هتل(آی رزیدنس سیلوم) رفتیم. در لابی هتل خانم س لیدر ما که ایرانی بود منتظرمون بود که اول اتاق رو تحویل گرفتیم و ۵۰ دلار ودیعه گرفتن. لیدر درمورد تایلند و مردمش توضیحاتی داد و گفت که یه گشت رایگان نیم روزی داریم که ما صرف نظر کردیم چون خودمون برنامه های زیادی داشتیم.بعد هم سه تا سیم کارت بهمون داد که البته خودمون باید شارژش میکردیم.

ویوی هتل از رستوران

صبحانه هتل

لیدر تورهایی رو پیشنهاد کرد که همه به قیمت دلار بودن و من خودم اون تورها رو بعدا به قیمت ارزونتر از بیرون تهیه کردم. ما از هتل پسوورد وای فای گرفتیم و وارد اتاق شدیم و بعد از استراحت حدود ساعت ۱۰ ، رفتیم در خیابان اطراف همون محله که سیلوم نام داشت چرخی زدیم و صرافی خوبی پیدا کردیم و پول صرف کردیم(super rich) و البته چندتا آژانش گردشگری قیمتها رو چک کردیم که در آخر از نماینده یه شرکت گردشگری که در لابی هتل ما دفتر داشت، چند تور گرفتیم. .
.
اولین تور سافاری ورد بود که از صبح به باغ وحش رفتیم که خیلی از شهر دور بود ولی واقعا جالب بود چون سوار ون میکردن و بین حیوانات وحشی رد میشدیم و در قسمت دیگه شو فیلها و سواری گرفتن از فیلها و میمونها و ....

ماهیها در باغ وحش

عکس النا با پرنده ها

حیوان وحشی

قسمتهای مختلف باعث شد که تا ساعت ۵ اونجا باشیم و همه قسمتها رو ببینیم، ولی نگران غذا نباشید چون چند مدل رستوران اونجا بود و سوپرمارکتهای زیادی برای خرید آب و بستنی و ...بعد به هتل برگشتیم و دوش گرفتیم و ساعت ۷ به تور بعدی که شام در کشتی که بر روی رودخانه جائوپراپرایا حرکت می کرد، رفتیم.

تور جالب و سرگرم کننده ای بود سلف سرویس خوبی هم داشت و بخصوص دی جی باحال و خانم خواننده ای که از تمام کشورها ترانه میخوند و دوتا ترانه ایرانی هم خوند که همه ایرانی ها رو به وجد آورد ولی برای نوشیدنی در کشتی غیر از آب باید خودتون پول بدید و بخرید.

عکس از پل روی رودخانه

روز بعد از صبح به مرکز شهر که پتونم نام دارد رفتیم و کمی خرید کردیم و ناهار خوردیم و بعد کمی استراحت و عصر به مرکز شهر رفتیم و آیس پک خوردیم و کمی خرید و مرکز ماساژ خوب پیدا کردیم و ماساژ گرفتیم .اینجا باید بگم توی تایلند قیمت ماساژ برحسب مو قعیت مکانی و کلاس و امکانات مرکز ماساژ هست وگرنه خود ماساژ هیچ فرقی نمیکنه .در آخر همه هزینه ها رو براتون شرح میدم.

روز بعد صبحانه صرف شد و ساعت ۱۰ رفتیم لابی برای چک اوت و ودیعه رو برگردوندن و ساعت ۱۰ و ۲۰ یه ون اومد دنبالمون که یه آقای دیگه هم از هتل دیگه سوار کرد و ما همگی به پاتایا رفتیم.

حدود ساعت ۱ ظهر بود به پاتایا رسیدیم و لیدرمون در هتل منتظر بود. نقشه ای از پاتایا به فارسی به ما داد و توضیحاتی راجع به تورها که ما تور جزیره مرجان و گشت دور شهر و پارک آبی رو انتخاب کردیم. البته به ما در کل یه تخفیف هم داد ولی تور گشت شهری برای دخترم هم اندازه خودمون پول گرفت چون گفت که ناهار و شام دارن و بلیط برای بچه ها اونجا اجباریه.

خلاصه ما که خیلی خسته و گرسنه بودیم به سفارش لیدر به رستوران ایرانی البرز رفتیم و ناهار خوردیم.ولی نه ناهار کیفیت خوبی داشت نه محیطش خوب بود . در مورد محیط بگم اصلا خانوادگی نبود و پر از آقایان ایرانی و مجرد و خیلی محیط تمیزی نبود ولی ما که خسته و گرسنه بودیم دیگه چاره ای نداشتیم.

بعد از ناهار به هتل برگشتیم و استراحت کردیم و از یه آژانس در نزدیکی هتل بلیط شو آلکازار تهیه کردیم چون از لیدرمون قیمتش کمتر بود. محل شو به ما نزدیک بود و ۸ شب پیاده اونجا رفتیم و جالب اینکه برای دخترم به شرط اینکه روی پای ما بشینه هزینه نگرفتن.

شو جالبی بود و از تمام کشورها ترانه های معروفشون رو لب خونی میکردن و رقصنده های مرد و زن با لباسهای همون کشور میرقصیدن و از ایران هم آهنگی خونده شد ولی لباسها و رقصشون بنظرم اصلا ایرانی نیود.

موقع برگشت تو رستوران کی اف سی شام خوردیم و کمی هم میوه خریدیم که در آخر عکس و توضیحاتی راجع به میوه هایی که در این مدت تست کردیم براتون میدم.

میوه رامبوتان

مانگوستینا

مانگوستینا-داخل میوه

عکس دراگون داخل و بیرون

مینی پاین اپل

روز بعد سر ساعت ۸ صبح بعد از صرف صبحانه در لابی حاضر بودیم که خانم تایلندی که خیلی خوب فارسی حرف میزد با اتوبوس اومد دنبالمون و همه مسافرها هم ایرانی بودن و ما رو به اسکله برد و با یه کشتی که کاپیتان هم ایرانی بود به جزیره korlan یا همون مرجان رفتیم. تعداد مجردها زیاد بود و کاپیتان خوب آقا شهرام همه خانواده ها رو به طبقه بالا دعوت کرد.

توی مسیر همش ترانه های ایرانی پخش شد و آب و آب میوه و میوه و نوشابه خنک پذیرایی شد، ولی فایده نداشت چون هوا بسیار گرم و شرجی بود و با وجود اینکه من جنوبی هستم و به گرما عادت دارم نتونستم تحمل کنم و دوبار حالم بد شد. توی مسیر یه جایی لنگر گرفت و ما پاراسیلینگ کردیم که خیلی کیف داد و بعد که به جزیره رسیدیم ما شنا کردیم و حالم دیگه خوب شد.

بعدش از طرف همون تور برامون میوه خنک و آب آوردن .دخترم هم مشغول شن بازی با پسر یه خانواده دیگه بود و ما از فرصت استفاده کردیم و با یه زوج دیگه رفتیم banana boatingیا همون قایقهایی که بادی هست به شکل موز و با جت اسکی کشیده میشه.

چشمتون روز بد نبینه وقتی میخواست دور بزنه تو وسط دریا ما کلا وارونه شدیم با قایق و ۴ تامون هم شنا خوب بلد نبود ولی خوشبختانه جلیقه نجات داشتیم و ظرف چند ثانیه روی آب اومدیم و از امداد ساحل اومدن و ما رو نجات دادن.ولی در کل تجربه خوبی بود و باعث شد دیگه ترسی نداشته باشیم.

بعد از برگشتن به ساحل یکم استراحت کردیم و آفتاب گرفتیم و بعد از برگشتن به کشتی ناهار به مسافرها تعارف شد که شامل غذاهای دریایی و برنج تایلندی و جوجه و سالاد و میوه بود. ودر ادامه مسیر برگشت به پاتایا دوباره موزیک و پایکوبی و البته فوم پارتی که جالب بود.

طبق معمول عکسهایی که در جزیره گرفته بودن رو در اسکله به ما فروختن و با همون اتوبوس برگشتیم هتل که دیگه شب شده بود. بعد از دوش گرفتن و استراحت به طرف خیابان پشت هتل که همون سکند رود است رفتیم و شام را در یکی از شعب مک دونالد خوردیم.

روز بعد دوباره بعد از صرف صبحانه ساعت ۸ در لابی بودیم که دوباره با همان اتوبوس به استقبالمون اومدن و گشت دور پاتایا شروع شد و از یک باغ وحش و بازار شناور و دهکده فرانسوی میموسا و شو دوجنسه ها دیدن کردیم که در کنار بازار شناور خانمی بود که برای ماساژ اونجا رفتیم و با روغن زنجبیل ماساژ گرفتیم که عالی بود و یک روغن هم ازشون خریدیم.

این تور شامل ناهار و شام هم بود که ناهار در رستوران هانی که انصافا خوشمزه بود و شام در یکی از شعب کی اف سی صرف شد. در راه برگشت ، چون همه ایرانی بودیم با هم تصمیم گرفتیم بجای هتلهامون به واکینگ استریت بریم.دیگه واکینگ استریت معرف حضور همه هست ولی اونایی که بچه دارن هم رفتن به اینجا براشون اشکالی نداره چون ما هم با دخترمون رفتیم و یه بستنی فروشی جالبی بود که با همه شوخی میکرد بعد بستنی رو میداد و بعضی نمایشهای خیابونی بسیار جالب هستن حتی برای بچه ها و در آخر خیابان هم هنرمندهای نقاشی هستن که بسیار زیبا از روی عکس پرتره میکشن.

هنرمند نقاش

روز آخر ما در پاتایا با رفتن به پارک آبی کاتون نتوورک آمازون آغاز شد و از تمام پارکهای آبی که تا حالا رفتیم قشنگتر بود و قسمت به شکل یه شخصیت کارتونی بود که بسیار برای بچه ها و خانواده ها جالب بود. و خوبی این قضیه این بود که من در مدت چند ساعتی که تو پارک بودیم اصلا مجرد ندیدم و همه خانواده و بچه بودن .

ساعت سه راننده که آقای ایرانی بود و با یه خانم تایلندی ازدواج کرده بودن اومد دنبالمون و پیشنهاد کرد که چند جای دیدنی که در مسیرمون هست ما رو ببره. یه دریاچه تو مسیر رفتیم که پر از ماهی بود و پرنده های زیادی در اطراف دریاچه بودن ودر کنارش معبد بزرگی بود که معبد چینی ها نام داشت. محل بعدی که بازدید کردیم کوهی بود که با طلا شکل یه بودا رو روش حک کرده بودن و در پای کوه یه عبادتگاه درست کرده بود و در چند قدمی کوهپایه باغ انگور بود.

سوم پارک مینی سیام بود که سمبل همه کشورها در مقیاس کوچک رو توی پارک ساخته بودن از جمله تخت جمشید خودمون که بسیار برای ما جالب بود و با همه شا ن عکس گرفتیم.

شب آخر دوباره به واکینگ استریت رفتیم و دور زدیم و بعد رفتیم ساب وی شام خوردیم و به ساحل رفتیم تا برای آخرین بار ساحل رو ببینیم و دخترمون شن بازی کنه. فردا ساعت ۹ یه ون دنبال ما اومد و ما رو به فرودگاه دن موانگ بانکوک که فردوگاه دوم این شهر است برد و ما ساعت یک و نیم ظهر پرواز کردیم به سمت جزیره زیبای پوکت.پرواز ما نوک ایر بود که بر خلاف هواپیمای ماهان فقط با یک دونات و یک فنجان آب از ما پذیرایی شد و غیر از این هر چیزی رو که میخواستیم، باید میخریدیم!!!

خلاصه بعد از یکساعت و پنجاه دقیقه پرواز به فرودگاه کوچک پوکت رسیدیم. از همون شرکت پالم بیچ اومدن دنبال ما و دو آقای دیگه که در هتل دیگر بودن.وقتی به هتل رسیدیم آقای حسین لیدرمون منتظر ما بود و ضمن اینکه اتاق رو تحویل میگرفتیم )هتل ایستین ایزی پاتونگ) برامون راجع به تورها توضیح داد که ۴ تور رو گرفتیم که برای همون شب شوی فانتاسی گرفتیم و بعد از ساعتی استراحت اومدن دنبالمون و به محوطه شو رسیدیم که خیلی محوطه قشنگی بود ولی موقع شام از ما پرسیدن که از چه کشوری اومدیم و ما گفتیم ایران و ما رو در قسمت غذای حلال راهنمایی کردن که اصلا چیزی قابل خوردن نداشت و جالب اینکه هیچکدوم از هموطن هامون اونجا نبودن و همه تو قسمت اروپاییها بودن که منوی غذاشون واقعا عالی بود و ما دیگه چاره ای نداشتیم(انگار بعضی وقتها صادق بودن به ضرر آدمه ) .

وقتی خواستیم وارد شو شویم در کمال تعجب موبایلها و دوربینها رو گرفتن و به جایش شماره به ما دادن که موقع برگشت بهمون برگردونن.شو حدود ۱ ساعت طول کشید.که شامل آکروبات و بندبازی و نمایش فیل و داستان پیدایش تایلند و ازدواج تایلندی بود که برای ما که چند شو توی همین مایه ها دیده بودیم زیاد جذاب نبود و ارزش نداشت نفری ۲۶۰۰ بت هزینه کنیم حتی برای دخترم هم همون مبلغ رو گرفتن.

برای عکس گرفتن هم از ۵۰۰ تا ۹۰۰ بت میگرفتن و اجازه میدادن با ماکتهای آماده شده عکس بگیریم.ما چرخی در محوطه زدیم و با همون ون برگشتیم به هتل.

محوطه فنتاسی

روز بعد ساعت ۷و نیم اومدن دنبالمون و ما به سمت جزیره جیمز باند حرکت کردیم ( با کشتی)در بین راه با قایق بادی توی غار رفتیم و چند جا مجبور بودیم بخوابیم تا سرمون به صخره ها نخوره و دری هم توی یه محوطه ای زدیم که مثل یه استخر بود که وسط سخره های عمودی محصور شده بود.کشتی یک بار هم وسط دریا استپ داشت تا اونایی که دوست دارن شیرجه بزنن تو دریا .در طول مسیر هم با نوشابه و آب و میوه پذیرایی شد.جالب اینکه قایقرانها ترانه های ایرانی میخوندند و برای ما جالب بود و همراهیشون میکردیم!

به جیمز باند رسیدیم که صخره عمودی بسیار زیبایی داشت و انگار سکنه اونجا مسلمون بودن چون همه خانمهای فروشنده محجبه بودن و بعد از جیمز باند دوباره جای دیگه سوار قایق شدیم و دور زدیم در کشتی ناهار که بصورت بوفه و شامل غذاهای دریایی و سبزیجات و مرغ و برنج تایلندی بود صرف شد و بعد از مدتی به اسکله پوکت برگشتیم.

عکس همسرم در جیمزباند

به هتل که رسیدیم طبق معمول دوش و استراحت و شب به طرف بانگلا رود معروف اونم با پای پیاده راه افتادیم.بانگلا رود هم مث واکینگ استریت البته در مقیاس کوچک است. بعد هم به بیچ رود رفتیم و شام خوردیم و مدتی در ساحل استراحت کردیم.

روز بعد به جزیره پی پی رفتیم که چیزی بیشتر از جزیره های پیشین نداشت و چندین جزیره فرعی از جمله میمونها و واکینگها البته فقط برای دیدن و اجازه ندادن پیاده شیم. وخود جزیره پی پی که ناها در جزیره به صورت بوفه صرف شد و شنا کردیم و و یه جزیره فرعی دیگه که غیر از نوشیدنی و میوه همه خرجها به عهده خودمون بود از جمله کرایه تخت و ....فقط فرق این تور برای این بود که وقتی قایق تندرو رو وسط دریا خاموش کردن و پیشنهاد دادن که اسنورکلینگ کنیم و دخترم توی قایق خواب بود و من و همسر از این فرصت استفاده کردیم و تجربه بینظیری بود اولش احساس کردم مث یه خوابه که ماهیها به پاها و دستتامون میخوردن و میرفتن .دسته دسته ماهی های رنگارنگ و لاکپشت و مرجانهای زیبا و...

شب دوباره چرخی در بانگلا رود زدیم و در خیابان ساحلی شام خوردیم.

روز آخر ما تور پرواز در جنگل رو انتخاب کرده بودیم و چون اجازه نمیدادن دخترم شرکت کنه پس در اولین سانس همسرم رفت و من و دخترم بعد از صرف صبحانه به کمپ رفتیم و دخترم رو به همسرم سپردم و خودم در سانس بعد شرکت کردم.تجربه فوق العاده ای بود و واقعا مثل یه پرنده بین درختا پرواز می کنیم.

البته سقوط آزاد و پل معلق و قسمتی هم کوه نوردی داشت که این کار رو متنوع کرد.به همه این تور رو پیشنهاد میکنم. شب هم در خیابان ساحلی ماساژ گرفتیم و شام خوریدم و ساعتی در ساحل به تماشا نشستیم.

پل معلق

بالای جنگل

و روز آخر و سختترین روز سفرمان: ساعت ۹ اتاق راتحویل دادیم و به سمت فرودگاه رفتیم که در فرودگاه توپ دخترم و چند لوازم آرایش من رو گرفتن و گفتن نمیشه تو مرواز ببرید و حتی به کفشم هم گیر دادن و کفشم رو در آوردن!!!!بعد از ۱۰ دقیقه بدون کفش بودن خودشون باخنده کفشم رو پس دادن.

بعد از پرواز به بانکوک دوباره از فرودگاه دن موآنگ به فرودگاه سوارنوامبی انتقال داده شدیم و بعد از معطلی ۴ ساعته پرواز کردیم به تهران که در طول مسیر مسافران اصلا رعایت نم یکردن و از خنده و شوخی اونها تاساعت ۲ و نیم به وقت تهران نخوابیدیم و و ما بعد از رسیدن به فرودگاه امام دوباره به مهرآباد رفتیم ودر ساعت ۶ صبح به عسلویه پرواز کردیم و دوست همسرم ماشینمون رو به فرودگاه عسلویه آورد و ما به سمت بوشهر حرکت کردیم و بخاطر خواب آلودگی من و همسرم راه رو دو قسمت کردیم تا وقتی یکیمون رانندگی میکنه اون یکی بخوابه.

اینطوری بلاخره صحیح و سالم اما خورد و خسته به خونه رسیدیم و مامانم برامون ناهار فرستاد و بعد از خوردن ناهار و بعد از ۳۰ ساعت بیخوابی سه تامون خوابیدیم .وقتی چشمم رو باز کردم ساعت یک شب بود که همسرم هم بیدار شد و دیگه نتونستیم بخوابیم و مشغول آماده کردن ساک وسایل همسرم شدم که برگرده سر کارش(پالایشگاه گاز عسلویه)و وقتی دخترم ساعت ۵ بیدار شد سه تاییمون صبحانه خوردیم و همسرم رفت سر کار و دوباره روز از نو روزی از نو.

چند نکته مهم

فرمان ماشینها در تایلند سمت راست قرار داره پس کلا قوانین رانندگیشون با ما فرق داره موقع گرفتن تاکسی و رد شدن از خیابان خیلی احتیاط کنید.

در صورت امکان از لیدر تور نخرید مگر از قبل قیمت تور رو بدونید و مطمئن باشید تفاوتی نداره.مخصوصا اگه بچه دارید اگه بچه زیر ۵ سال هست برای تورها لازم نیست هزینه بدید. محل تور رو حتما بپرسید شاید بهتون نزدیک باشه و ترنسفر لازم نداشته باشید.

قیمتها در پوکت واقعا نجومیه و فکر خرید نباشید .از تاکسی گرفته تا خورد و خوراک و تفریحات تقریبا قیمتها دو برابر پاتایاست. کلا برای خرید هر چیزی چانه بزنید چون هیچ قیمتی واقعی نیست.

توی پاتایا اصلا موتور و جت اسکی کرایه نکنید چون موقع برگشت بهتون میگن یه جاش رنگ پریدگی پیدا کرده و بهانه تراشی میکنن و پولهای هنگفتی طلب میکنن مثلا دوتا از مسافرهای همراه ما به دام این شیادها افتادن و ازشون ۲۰۰۰ دلار درخواست شد و وقتی گفتن که نداریم گفتن موبایلون رو بدین!!!

اصلا سعی نکنین با پلیس تماس بگیرین یا باهاشون در گیر شین چون اونا یه گروه مافیایی هستن و پلیس هم تو این قضیه ذی نفع هست متاسفانه.

برای سوار شدن تاکسی در بانکوک فقط تاکسی صورتی و نارنجی سوار شید یا توک توک که قبل از سوار شدن به هر سه حتما قیمت رو باهاشون توافق کنید اگه هم تاکسی متر داشتن شرط کنید تاکسی متر روشن کنه.توی پاتایا هر جا برید هر نفر ۱۰ بت توی ماشینهایی به سبک وانت ولی مواظب باشید سوار ماشین خالی نشید که کرایه دربستی ۲۰۰ بت از شما گرفته خواهد شد.

در پوکت هم هر جا بروید حداقل ۲۰۰ بت گرفته میشه که قبل از سوار شدن حتما به توافق برسید.در ضمن توی پوکت تاکسی ها یه نوع توک توک هستن ولی یکم زرق و برقشون رو بیشتر کردن.

برای تور جزیره ها حتما ضد آفتاب ببرید و کلاه و عینک و مایو و حوله ولی خوردنی اصلا نبرید چون خودشون حتما بهتون میدن و برای بچه هم اصلا نگران نباشین غذا مناسب همه سن هست.

پولتون رو در تایلند برای هتلهای گرون خرج نکنید چون همش بیرون از هتل هستید و فقط موقع خواب هتل هستین. سه هتلی که ما گرفتیم استخر و سالن بدنسازی داشت ولی ما وقت نکردیم از هیچ کدوم استفاده کنیم. فقط در مناطق ساحلی مثل پوکت و پاتایا سعی کنید نزدیک یاحل باشید و در بانکوک در نزدیکی مرکز شهر یا همون پتونم تا هزینه زیادی برای رفت و آمد متحمل نشوید.

سعی کنید از ایران با خودتون آجیل و بیسکوییت تنقلات بیارید (مخصوصا اگه با بچه سفر میکنید) چون اونجا لازمتون میشه. سوپرمارکتهای تایلند زنجیره ای هستند و اسمهاشون سون الون و فمیلی مارت هست که تو هر کوچه پس کوچه ای هم شعبه دارن و نگران مایحتاجتون نباشین چون همه چیز دارن از شارژ موبایل تا خوردنی و نوشیدنی و لوازم بهداشتی....

برای تبدیل پول سعی کنید حتما از چندین صرافی تحقیق کنید و اونهایی که مجوز و شماره دارن ازشون پول بگیرین.و اگر صرافیهای زنجیره ای بود بهتر است مثل سومر ریچ در بانکوک که شعب زیادی داشت و بهترین نرخ را نیز داشت.

سعی کنید از میوه های استوایی و بستنی سنتی تایلند امتحان کنید چون تجربه خوبیه و همچنین غذایی سالمه.از دستفروشها غذا نخرید معلوم نیست اصلا چی درست میکنن حتی از اونایی که بوی خوب هم میدهند هم بپرهیزید.

با خودتون حتما یک دمپایی ببرید چون برای دستشویی رفتن لازمتون میشه.مثل اینکه تایلندیها توی حمام و دستشویی از دمپایی استفاده نمیکنند چون هر سه هتل دمپایی نداشت!!!

سعی کنید از یخچال هتل غیر از آب چیزی بر ندارید چون باهاتون خیلی گرون حساب میکنن و بهتره خودتون تهیه کنین.

در روز اول اقامتتون در تایلند از داروخانه یا سوپر مارکت اسانسهایی هست که بوی اکالیپتوس یا نعنا میدهند که برای بهبود تهوع و گرما زدگی بسیار موثر هستند تهیه کنید.(غذاهای تایلندی بوی بدی میدهند که باعث تهوع میشوند).

فبل ار رفتن به جزیره ها و پارک آبی کیف ضد آب برای موبایلتون یا دوربین ضد آب تهیه کنید.

در ادامه قیمت تقریبی بعضی تفریحات و اجناس رو براتون میذارم.

توی مدت سفر رستورانهای ایرانی زیادی رفتیم که رستوران هانی واقعا غذاش خوشمزه بود که دقیقا خیابون پشت واکینگ استریت هست که در آخر کروکی رستوران رو براتون میذارم.قیمتهاش هم از همه جا بهتر بود.

میوه از کیلویی ۳۰ تا ۱۰۰ بت
آب معدنی از ۷ تا ۳۰ بت بستگی داره کجا بخرید ولی توی سوپرمارکتها قیمتها یکی است و از همه ارزانتر است.
تور جزیره مرجان با لنج در پاتایا ۴۰ دلار
تورجزیره جیمز باند با لنج ۶۰ دلار
تور جزیره پی پی با قایق تندرو۶۰ دلار
تور پرواز در جنگل (فلایینگ هانومان)۹۰ دلار . دقت کنید شرکتهای دیگه هم بودن که شبیه این پرواز رو داشتند ولی کیفیت خیلی مهمه اگر یکم گرونتره ولی امنیتش بیشتره.البته بگم که توی پاتایا هم این تور هست و با قیمت ارزانتر ولی ما وقت نداشتیم دیگه بریم.
نارگیل تازه ۴۰ تا ۱۰۰ بت بستگی به جاش داره توی بانکوک و ماتایا ۴۰ و ۵۰ ولی پوکت گرونتره.
اجاره تخت در ساحل از ساعتی ۴۰ تا ۷۰ بت.توی پاتایا همه جا ۴۰
ساندویچهای مک دونالد و کی اف سی و ساب وی ۸۹ تا ۲۰۰ بت و نوشابه از ۲۸ تا ۵۹ بت. و در آخر چند درصد مالیات روی قبض خریدتون میاد.
رستوران ایرانی از ۱۳۰ تا ۳۵۰ بت هر پرس و نوشابه ۴۰ و دوغ ۳۰ بت.
تور سافاری ورد یا همون باغ وحش بانکوک بزرگسال۱۲۰۰ و بچه ۸۰۰ بت.
پارک آبی کارتونی بزرگسال ۱۵۹۰ و بچه ۱۲۹۰ بت.
تور شام در کشتی کروز ۱۶۰۰ و ۱۰۰۰ بت.
آلکازار شو صندلی وی آی پی ۷۰۰ و معمولی ۶۰۰ بت.
گشت شهری در پاتایا ۸۰ دلار.
امیدوارم این مطالب بدردتون بخوره و سفر خوبی داشته باشید.

کروکی رستوران هانی

نویسنده :مهسا رستمی