راهنما و سفرنامه جامع پوکت، بهشتی نهفته در جنوب شرق آسیا (قسمت چهارم)

 

قسمت نهم : روز پنجم – گشت در ساحل و شهر پتونگ و خرید(5 دسامبر سال 2017 میلادی برابر با 14 آذر سال 1396)

با توجه به اینکه امروز آخرین روز کاملی بود که قرار بود توی این جزیره رویایی باشیم، از طرفی هتل بسیار زیبا، بزرگ و دیدنی بود تصمیم گرفتیم امروز به هتل و ساحل پتونگ اختصاص بدیم. قبلا برنامه داشتم که امروز رو هم تور شوینگ پوکت (Phuket Fantasia Show) رو بریم، اما چون اجازه فیلمبرداری نمی دادن و اینکه هنوز ساحل پتونگ رو هم درست ندیده بودیم منصرف شدیم. برای اولین بار صبح ساعت 8 بدون دغدغه از خواب بلند شدیم و رفتیم صبحانه خوردیم. تصویری از صبحانه:

 پس از اون برای چندمین بار به شخصه یه دور کامل توی این هتل بسیار زیبا زدم و حسابی عکاسی کردم که گزیده ای از اونو در نقد و بررسی هتل آوردم. حدود ساعت 11 بود که تصمیم گرفتیم به سمت ساحل برای شنا بریم. همونطور که قبلا گفتم ورودی این هتل با ساحل کمتر از 400 متر فاصله داره. ساحل بسیار زنده و پرجنب و جوش بود. از بچه های محلی پوکت تا انواع و اقسام توریستها و بچه های آنها از لب ساحل تا داخل آب دریا و تفریحات آبی در این ساحل نسبتا طولانی پراکنده بودند. مردهای محلی پوکت مدام در بین توریستها برای فروش تورهای آبی ساحلی مثل جت اسکی، پاراسیلینگ، غواصی و قایقسواری قدم می زدند و تبلیغ می کردند. قیمت پاراسیلینگ از 700 تا 1000 بات اعلام کردند که ما نرفتیم. کمی در ساحل قدم زدیم و عکاسی و فیلمبرداری کردیم که بنا به دلایل اخلاقی از ارائه آنها معذورم.

سپس وارد آب شدیم. خوب اینو بهتون بگم که شاید از منحصربفردترین و بهترین تجربه آب تنی در دنیا رو بتونید در این ساحل و سواحل دیگر پوکت تجربه کنید. به این دلیل که اگر در فصول غیر بارشی(طبق آب و هوایی که در ابتدای سفرنامه خدمتتون عرض کردم) تشریف ببرید، دریا بسیار بسیار آرامه و خبری از اون موجهای مرد افکن نیست. به حدی آرام هستش که انگار داخل حوض منزل هستید. مورد بسیار مهمه دیگه اینکه دمای آب دریا با دمای محیط و دمای بدن اختلاف چندانی نداره. یعنی اینکه اولا شما اصلا هنگامیکه وارد آب میشوید احساس نمیکنید که آب ذره ای سرد باشه و وقتی هم از آب خارج میشید اصلا هوا براتون سرد نیست. یعنی واقعا یه تجربه منحصربفرد هستش که شاید فقط در کشورهای استوایی بشه تجربش کرد، چون مثلا جنوب کشور خودمون هم هوا گرم هست اما آب دریا به همون نسبت گرم نیست. خلاصه خیلی لذت بردیم. پس از حدود 40 دقیقه از آب خارج شدیم و برای چندمین بار اما اولین بار در روز گشتی در خیابان ساحلی و یکطرفه پتونگ با نام تاوونگ (Thawewong Rd) زدیم.

مغازه ها انواع اقسام لوازم شنا و تفریحات ساحلی رو داشتند و پر از مراکز فروش تور، مراکز ماساژ متعدد با قیمتهای باور نکردنی(از 100 بات شروع می شد)، پوشاک فروشیهای تایلندی، برندهای متعدد رستوران و کافه و دکه های اغذیه فروشی که در حضور خودتان غذا را تهیه می کردند با قیمت بسیار خوب، بودند.  تصاویری از این خیابان ساحلی:

وسیله ای که در پوکت جایگزین تاکسی برای تردد در هر جای جزیره که اراده کنید اسمش توک توک هست. این ماشین مثل تاکسی بار کوچک اما زیبایی است که مسقفه و شما در عقب اون مینشینید و بین 2 تا 6 نفر بسته به نوع اون ظرفیت داره. معمولا سیستم صوتی بسیار خفن در جایی که مینشینید قرار داره و چنان صدایی داره و آهنگی براتون میذاره که حسابی هیجان داره. اما هزینه اون نسبتا بالاست و برای یه مسافت کمتر از یک کیلومتر کمتر از 200BHT نمی گیره که برای تعداد کم زیاد بصرفه نیست. اینم تصویری از توک توک:

به هتل برگشتیم. باز هم تحت تاثیر زیبایی هتل قرار گرفتیم و در محیطش برای چندمین بار عکس گرفتیم. به اتاق رفتیم و لباسهامونو عوض کردیم و رفتیم به سمت مرکز خرید جانگسیلون برای خرید سوغاتی.  برای چندمین بار اما اولین بار در روز از خیابان یکطرفه (جهت یکطرفه بودن بر عکس خیابان ساحلیست) با نام راتوتیت (Thanon Ratuthit Songroipi Rd)  عبور کردیم. مغازه های این خیابان هم مثل خیابان ساحلی بود، اما مراکز ماساژ باکلاس تر و بیشتر بودند.  اکثر مکانهای ماساژ تعدادی خانم بیرون گذاشته بودند که تا توریست میدیدند دعوت میکردند برای ماساژ. یکی از مفرح ترین موارد موجود در تایلند همین ماساژ هست که قیمتش عالیه. بسته به نوع ماساژ ، مدت زمان و حجم و مرکز و اینکه با روغن و ... باشه یا خیر قیمتها متفاوته و از 150 بات هستش به بالا. تصاویری از این خیابان:

بالاخره وارد مرکز خرید شدیم. قبلا در خصوص این مرکز خرید توضیحات زیاد دادم. با اینکه اصلا قصد خرید برای خودم نداشتم اما قیمتها گاها چنان آف خورده بودند که مجبور شدم خرید کنم. وارد جزئیات خرید نمیشم، فقط اینکه برای خودم و خانومم حسابی خرید کردیم و برای سوغاتی هم کراوات با سوزن و جعبه شکیل هر عدد 100 تا 150 بات و شال هم هر عدد 60 بات به بالا قیمت خوردند رو خریدیم. خلاصه با مبلغی اندک برای همه کسانی که دوستشون داریم سوغاتی خریدیدم. 

دیگه حسابی گرسنه شده بودیم. رفتیم به سمت برند معروف جهانی مرغ کنتاکی که همون KFC (Kentucky Fried Chicken) باشه. فضا سامل یک سالن نسبتا طولانی و بزرگ بود که شلوغ هم بود. انواع و اقسام توریست مشاهده میشد. اول باید فیش میگرفتید که صف نه چندان طولانی داشت و زود نوبت میشد و همون موقع غذا تحویل داده میشد. ناگت سفارش دادیم و یه تکه سینه مرغ. لذیذترین و بهترین مرغ سوخاری که تا امروز خوردم اینجا بود. نه آنچنان چرب رود و نه آنچنان ضخیم شده با آرد. بدون ذره ای بو و ماندگی. سیب زمینی سرخ شده معمولی بود. جالب اینکه وقتی تقاضای نان اضافی کردم 150BHT  ازم گرفتند!  هیچوقت طعمش یادم نمیره. دو تا سس دست ساز هم داشت که طعم خوبی داشتند. ناگت هم خوشمزه بود اما خیلی خاص نبود. طعم نوشابه دست سازشون هم خیلی خوب بود. فاکتورشو گم کردم، حدود 400BHT کلا هزینه شد. تصاویری از محیط و غذا:

به هتل برگشتیم. همسر استراحت کردند و من رفتم و حسابی در استخر شنا کردم. بسیار لذتبخش بود. استخری بسیار بزرگ همراه با درختان و طبیعتی مثال زدنی بسیار خلوت و تمیز و سراسر آرامش. تا امروز در مجموع بهترین استخری که رفتم همینجا بود.غروب آفتاب بود که دوباره زدیم بیرون به سمت مرکز خرید جانسیلون برای صرف شام. یکی از برندهای معروف استیک در دنیا با نام Jeffer  در طبقه این مرکز خرید  بود که انتخابمون همین بود.  وارد شدیم. منو شامل انواع اقسام فست فودها و غذاهای دریایی بود. تمامی غذاها هم با گوشت خوک(Pork) بود و هم گاو(Beef) بود که کاملا مجزا شده بودند. ما یک بیف استیک بیف و یک بیف لازانیا با نوشابه سفارش دادیم. مجموعا 468BHT شد. قیمت استیک از بیست هزار تومان هم کمتر شد(!!!) و از لازانیا ارزانتر بود. واما کیفیت. باز هم بهترین طعم استیکی که تا امروز خوردم همین استیک بود. بسیار خوب پخته شده بود و نرم بود. سسی روی آن داده بودند که طعمش هنوز زیر زبونمه. فوق العاده بود. لازانیا هم خوب بود اما نه به شدت استیک. تصاویری از محیط و غذا:

 

پیشنهاد می کنم حتما اگر رفتید پوکت جهت سرو غذا در شهر پتونگ و مرکز خرید جانگسیلون حتما KFC، Jeffer و Pizza HOT رو تشریف ببرید. بعد از صرف شام از همون طبقه دوم دیدیم که رقص تایلندی در حال نمایش است. حدود نیم ساعت اونجا ایستادیم و تماشا کردیم. جالب بود. بعد از اونم نمایش موزیکال آب بود که اونم جالب بود. کلیپی از این رقص و نمایش موزیکال آب خدمتتون:

 https://uplod.ir/nh9pzgpj8z54/رقص_تایلندی_و_مزیکال_در_جانسیلون.mp4.htm

در خصوص خرید از سوپر مارکت دو تا از برندهای معروف در تایلند و پوکت اسمشون فمیلی مارت(Family Martو دیگری نامش 7-Eleven هستش که توی پوکت زیاد هست. هر خریدی داشتید با تنوع بالا و قیمت مناسب از اینجا خرید کنید. قیمت شیر یک و نیم لیتری 22 بات بود. ما تمام خریدهامونو از اینجا می کردیم. تصاویری از داخل این سوپر مارکت(Family mart) و قیمتها:

بدین ترتیب آخرین شب در این جزیره رویایی هم به پایان رسید. هر روز که به انتهای سفر نزدیکتر می شدیم ناخودآگاه کمی دلگیر می شدیم. واقعا سفر متفاوتی بود و حسابی خوش می گذشت.

هزینه ها این روز :

400BHT هزینه ناهار

468BHT هزینه شام

جمعا 868BHT

جمع هزینه ها از ابتدا تا امروز(بدون هزینه اصلی تور) : 11997BHT

 

قسمت دهم : روز ششم – تکمیل خرید و بازگشت از سفر (6 دسامبر سال 2017 میلادی برابر با 15 آذر سال 1396)

همون روز اولی که به این جزیره اومدیم، لیدر بهمون گفت که واسه برگشت به فرودگاه روز آخر ساعت 3 بعد از ظهر توی لابی حاضر باشید. پس امروز وقت آنچنانی نداشتیم. صبح ساعت 8 از خواب بلند شدیم و آخرین صبحانه لذیذ این هتل رو خوردیم که مسئول درب ورودی صبحانه دیگه برگه صبحانمون رو ازمون گرفت(حس خوبی نبود که دیگه داریم از این هتل کم نظیر میریم). بعدش برگشتیم و همسر مشغول جمع آوری اسباب و اثاثیه شدند و من هم برای آخرین بار رفتم استخر. آخه باید با این استخری که واقعا برام آرامش بخش بود خداحافظی می کردم. لحظات خوبی نبود. هنوز به مرز سیری از این هتل و جزیره زیبا نرسیده بودیم. مثل برق و باد گذشت. باز هم برای سری چندم شروع به عکاسی و فیلمبرداری از این هتل رویایی کردم. بعدش برگشتم و دوشی گرفتم و به همراه همسر برای تکمیل خرید و صرف ناهار به مرکز خرید جانگسیلون رفتیم. یه کم خرید کردیم و در مرکز گشتیم. تا موعد ناهار رسید. اصلا نمی دونستیم سراغ کدام رستوران بریم. در زیر تصاویری از برندهای مختلف رستوران در این مرکز رو خواهید دید:

بالاخره برند معروف پیتزا هات رو انتخاب کردیم و عجب انتخابی هم کردیم! محیط و دکوراسیون زیبا داشت. تا نشستیم منو رو آوردن. قیمتها مناسب بود. باز هم پیتزا سبزجات با نوشابه سفارش دادیم، اما فقط یک عدد. حدود10 دقیقه بعد حاضر شد و برامون آوردن. چنین پیتزا سبزیجاتی نمونش رو توی ایران ندیدم. روی اون پنیر چدار رنده شده جداگانه از پنیرپیتزایی که خودش داشت ریخته بودند. توی ظرف چدنی با کفگیر مخصوص که میشد هر قطعه رو باهاش راحت بیرون آورد برامون آوردن. جز قارچ . فلفل دلمه، گوجه گیلاسی و پیاز چیز خاصی نداشت، اما به حدی خوشمزه و عالی بود که اگر برگردم پوکت یکی از اولویتهام رفتن به اینجاست. البته پیتزا رستوران ساحلی Place هم که شب اول رفتیم عالی بود. خلاصه بسیار لذت بردیم و از اینکه چرا چنین پیتزایی توی ایران نیست غبطه خوردیم. حتی توی ترکیه و گرجستان چنین طعمی رو تجربه نکردیم. البته به نظر من پیتزای ایران از ترکیه و گرجستان خیلی بهتره. در هر صورت اگر به پوکت رفتید و اهل پیتزا هستید حتما به اینا سری بزنید و کیفیت رو تجربه کنید. هزینه این پیتزا و نوشابه 558BHT شد. تصویری از محیط و غذا:

نهایتا یه توک توک گرفتیم و سریع برگشتیم به هتل و اسباب و اثاثیه رو جمع کردیم و آماده شدیم برای بازگشت به فرودگاه و در لابی حاضر شدیم. مراحل چک اوت سریع انجام شد و 100 دلاری که بابت ودیعه ازمون گرفته بودند رو با احترام بهمون پس دادند.  با خدای خودم اون لحظه می گفتم نمیخوام فعلا برگردم، اونم جواب میداد برگرد و تلاش کن تا دوباره بتونی بیای! منم دیگه چیزی نمی گفتم.

ترانسفر همون حدود ساعت 3 بعد از ظهر اومد و حدود ساعت 4 توی فرودگاه بودیم. حال اینکه ساعت 7:40 شب پرواز برگشت بود. یعنی نزدیک به 4 ساعت باید توی فرودگاه پوکت معطل می ماندیم. تصویر بلیط برگشت:

به سرعت مراحل خروج و بازرسی و پاسپورت چک انجام شد. جالب اینکه یه اتاقک داشتند که باید داخل اون دستها رو به حالت نیمه عمودی نگه می داشتیم تا بصورت مکانیزه بازرسی بشیم. خلاصه در سالن انتظار نشستیم. در این سالن صرافی(نرخش با شهر متفاوت بود و یکم گرانتر بود) و سوپر مارکت و برگر کینگ و چند فروشگاه برند دیگه وجود داشت. توضیح اینکه بر عکس فرودگاههای خودمون که با هزینه های بالا پدر توریست رو در میارن(فرودگاه شیراز تا به حال دو مرتبه بوفه رو بخاطر گرانفروشی پلمب کرده) در سوپر مارکت معروف 7-Eleven  که یه شعبه هم توی فرودگاه داشت، دقیقا قیمت اقلام با اونی که روش نوشته یکی بود و بسیار مناسب. یه خورده پولی داشتیم دادیم آب معدنی. البته آب خوری بسیار خوبی هم در فرودگاه موجود بود. محیطش زیبا و با صفا بود، اما من که فرودگاه دوحه رو دیده بودم اصلا اینجا چشمم رو نگرفت. من بیصبرانه منتظر رسیدن به یکی از بهترین فرودگاههای دنیا رو در سر می پروراندم. امیدوار بودم که پرواز بعدی که از دوحه به شیراز باشه حسابی تاخیر بخوره تا بتونم حسابی این فرودگاه رو بگردم.  وقت آزاد زیاد داشتیم. حسابی در فرودگاه گشتم و عکس گرفتم. تصاویری از فرودگاه پوکت:

لحظه پرواز فرا رسید. آری، لحظه تلخ خداحافظی. تصاویری از  لحظات  سوار شدن به هواپیما :

با این ساعت پروازی دو سه ساعت وقت داشتم که فرودگاه زیبای دوحه رو حسابی بگردم و از این بابت خوشحال بودم که ناگهان یه ضد حال اساسی خوردیم. گویا یکی از مقاقات عالیه تایلند در حال اسکورت و پیاده شدن از هواپیمای شخصی خود بود که این باعث شد بیش از یکساعت کلیه پروازها تاخیر بخورد! دیگه کاریش نمیشد کرد. بعد از این تاخیر پرواز با همان مدل هواپیمایی که آمده بودیم از زمین بلند شد و این بهشت را ترک کردیم. هدفون رو وصل کردم و آهنگی پیدا کردم که توی اون حال و هوا حسابی ریلکسم کنه. آهنگ One more try از خواننده مرحوم George Miachael رو شاید بیش از 20 بار گوش دادم. پیشنهاد می کنم حتما این آهنگ رو گوش بدید و گرچه معنیشو متوجه نشدید اما ریتم و حس و حالش عالیه. همسرم فیلم تماشا می کرد و من در عالم خودم بودم. زمان سریع سپری شد. شام رو هم برامون آوردن. تصاویری از شام وموقعیت پرواز روی مانیتور:

 

بعد از حدود شش ساعت و نیم پرواز در فرودگاه دوحه به زمین نشست. متاسفانه وقت آزاد بنده کمتر از 40 دقیقه بود که اونم تا پاسپورت چک انجام شد و تا به گیت پرواز رسیدیم 10 دقیقش گذشته بود. من بودم و نیم ساعت زمان. همسرم روی صندلی نشست. من مثل جت رفتم برای گشتن و عکاسی از این فرودگاه در اندک زمان باقیمانده. این فرودگاه یا بهتره که بگیم شهر، هر چی فکر کنید بزرگ و زیبا بود. مترویی زیبا هم داخلش تردد می کرد و به شهر دوحه می برد (البته برای رفتن به دوحه باید از گیت کنترل پاسپورت ورود به دوحه رد بشید که واسه ما ایرانیها متاسفانه ویزای ورود هم می خواد). انواع و اقسام تفریحات برای کوچک و بزرگسال، انواع و اقسام برندهای بین المللی غذا گاها چندین شعبه، لوازم و کالاهای دیحیتالی بسیار کمیاب از اکثر برندها با قیمت جهانی بر حسب دلار، انواع و اقسام کیف و کفش و پوشاک برند، انواع و اقسام خوراکیهای بین المللی مثل برندهای معروف شکلات و مواردی اینچنینی، فروشگاههای طلا و جواهر و ...... راحتتون کنم میشد یکروز کامل در این فرودگاه پرسه زد و لذت برد و حتی خرید کرد.  ترجیح می دم شما رو با این کلیپ بیشتر با این فرودگاه آشنا کنم. این کلیپ به سبب کمبود وقت یکم با عجله گرفته شده و میکسش کردم با همون آهنگی که خدمتتون عرض کردم:

سریع برگشتم به گیت خروج و پرواز سر ساعت انجام شد. مجددا شام آوردند(ساندویچ سبزیجات انتخاب کردیم که بسیار خوشمزه بود) بعد از یکساعت و بیست دقیقه به شیراز رسیدیم. دیگه دل و دماغ عکاسی نداشتم. به محض اینکه وارد فرودگاه شهید دستغیب شیراز شدیم و برخورد و چهره عبوس  و درهم برخی از  پرسنل رو دیدم، با خودم گفتم خداحافظ سرزمین لبخندها(تایلند) و سلام بر ...

هزینه ها این روز :

558BHT هزینه ناهار

200BHT هزینه کرایه توک توک از مرکز خرید جانگسیلون تا هتل

جمعا 758BHT

جمع کل هزینه این سفر(بدون هزینه اصلی تور) : 127557BHT

همانطور که مشاهده می فرمائید کل این سفر با تمام زیر و بمش 12755 بات برای ما هزینه داشت. یعنی کمتر از 500 دلار. اما مبلغی که برای ما باقی ماند 350 دلار بود. یعنی حدود 80 دلار صرف سوغاتی و خرجهای ریز مثل آبمیوه و آب معدنی و ... شده بود. یعنی هر نفر کمتر از 330 دلار هزینه داشتیم. با توجه به ثبات پول تایلند، اگر قصد سفر به پوکت رو برای 6 شب با برنامه ای که بنده داشتم رو داشتید این هزینه رو می تونید روش حساب کنید.

 

پایان سفر

 

قسمت یازدهم: نکات اضافی در سفر به پوکت

دوستان عزیز. با اینکه بنده از قبل بسیار برنامه ریزی کرده بودم، اما بازهم به سبب کمبود وقت نتونستم مواردی رو انجام بدم که خدمتتون عرض می کنم:

• قبل از سفر حتما گواهینامه بین المللی تهیه کنید(بسیار ساده هست و صرفا گواهینامه اصلیتونو با عکس میدید و ترجمه اون رو تحویل می گیرید) و در پوکت موتور یا ماشین کرایه کنید و حداقل دو تا سه روز رو روی نقشه تمام جاذبه های جزیره رو اگر وقت کم نیارید گذری ببینید. اگر این کار را نکنید شاید اصلا نتونید به ارزش این جزیره پی ببرید.
• یه هتل در ساحل Kamala هست بنام Keemala که اگر دنبال هتل بینظیر با منظره فوق العاده(در حد منطقه اوبود در بالی) و مشکل مالی ندارید حتما این هتل رو هم رزرو کنید.
• پوکت بسیار وسیع و پر از ساحلهای عالی با امکانات زیاد هستش و حتما قبل از رفتن ساحل یا سواحل مد نظرتونو با توجه به روحیاتتون برای اقامت انتخاب کنید و اگر بیشتر در پوکت بمونید می تونید در چند ساحل اقامت داشته باشید و صرفا دنبال ساحل Patong نباشید.
• تورهای بسیار زیادی در پوکت برگزار میشه که اگر حتی بخواین روزی یکیشو تشریف ببرید بیش از یکماه طول میکشه، لذا هیچوقت تور ترکیبی با پوکت نگیرید که خودش حسابی زمان می خواد.
• قیمت غذا و پوشاک در پوکت بسیار مناسبه و مثل ایران نیست که هر جا واسه خودش یه قیمت بده. همه چیز حساب و کتاب داره. اینکه میگن غذاهای تایلند به ذائقه ما سازگار نیست شاید حقیقت داشته باشه، اما انواع و اقسام برندها غذا اونجا بیش از چند شعبه دارند که اگر حوصله داشته باشید می تونید بهترین غذاهای عمرتون رو در پوکت بخورید(تنوع غذایی در مرکز خرید جانگسیلون پوکت). حتی کیفیت رستورانهای ایرانی اونجا به نظر من از بسیاری از رستورانهای کشور خودمون بهتره. یادتون نره که میوه های استوایی رو حتما امتحان کنید.
• بر عکس ترکیه که نرخ تورهای داخلی گاها تا سه برابر قیمت واقعی فروخته میشه، در پوکت قیمت تورها همه جا یکسانه و حتی ممکنه لیدر هم قیمت بالا و پرت به شما نده. مراکز فروش تور زیاده، تفاوت قیمت بخاطر سطح خدمات و تنوع جاهایی هستش که تور میبره. لذا خسیس نباشید و بهترین نوع تور رو خرید کنید.
• ذهنیت بسیار غلطی که اکثرا از تایلند دارند رو کامل از ذهنتون دور کنید. چنین طبیعتی رو کمتر جایی در دنیا خواهید دید. شاید یکی از خوش برخوردترین و مهربان ترین مردمانی که تا امروز دیدم همین مردم تایلند بودند. اینجور نیست که بخواهند توریست رو سرکیسه کنند، اما باز هم باید با مطالعه وارد این کشور بشید تا مشکلات احتمالی براتون پیش نیاد.
• سیم کارت رایگانی که لیدر بهتون میده رو شارژ نکنید و به سوپریها تشریف ببرید و سیم کارت توریستی با قیمت کمتر و کیفیت و خدمات مد نظرتون تهیه کنید.

مطمئنا این سفرنامه خالی از ایراد نیستش. اما سعی من بر این بود که تا حد امکان همه نکات مهم رو به روایت تصویر و فیلم و توضیحات کامل براتون بگم. در پایان از همه هموطنانی که وقت گذاشتند و این سفرنامه رو مطالعه کردند تشکر می کنم. اگر سوالی داشتید در خدمتم. به امید روزی که تمام هموطنانم بتونند به هرجای دنیا که میخوان سفر کنند و ایران و ایرانی ارزش واقعی خودش رو پیدا کنه. خدانگهدار.

 

 

نویسنده : Reza

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.