معرفی
ناوان در ييلاقات و كوهستان‌های شهرستان تالش گیلان وا قع شد است، طبيعتی بکر و مناظری زیبای دارد. مناظر زیبای ییلاق محل سکونت صدها خانوار ناوانی است که بیشتر در فصول بهار و تابستان و بخشی از پائیز، در آن زندگی می کنند. این منطقه دارای چشمه های پر آب و بسیار خنک از جمله باتمان بولاغ و هوای عالی است و دارای زمین هایی سرسبز و پوشیده از چمن می باشد.
عکس از homa majd
گورستانهای باستانی که در سالهای اخير از دل خاك هویدا شده اند، شناسنامه معتبر آن می باشد. که متعلق به نيمه دوم هزاره دوم قبل از ميلاد بوده و آثار مختلفی مانند ابزار آلات زندگی روزمره، سلاحهای جنگی، زیورآلات و... از آنها يافت شده است. سه بنای معماری دیگر نیز متعلق به دوران قاجار در منطقه وجود دراد كه يكی از آنها كاخ ييلاقی حاكم زمان بوده است و هم اكنون در حال بازسازی است.
عکس از homa majd
جغرافیای ناوان
ناوان از توابع بخش مرکزی شهرستان تالش به شمار می آید و در ۳5 کیلومتری روستای آق اولر محدود میشود. این منطقه ییلاقی است و علیرغم تغییرات بافت سنتی در مرکز ناوان، هنوز صدها خانوار دامدار و عشایر بصورت سنتی و با حفظ فرهنگ بومی در سیاه چادرها (پوری) و خانه های کاهگلی در روستاهای اطراف ناوان به سوباتان زندگی می کنند و به شغل شریف دامداری مشغول هستند.
عکس از shamim
معماری
معماری روستا به سبب قرارگیری در منطقه ای کوهستانی، از دیگر روستاهای جلگههای گیلان متمایز است. سقف خانه‌ها چوبی است و لته کوبی شده است و در ها و پنجره ها به دلیل سرما کوچک ساخته شده اند. خانههای قدیمی از مصالح سنگ، ملات کاهگل و چوب ساخته شده اند. اما بعد از زلزله‌ی سال ۱۳۶۹، بیشتر خانه‌ها با استفاده از مصالح امروزی همانند سیمان، آجر و تیرآهن ساخته میشوند. اتاقهای خواب و پذیرایی، آشپزخانه، سرویس بهداشتی، انبار و طویله نیز مشابه اکثر خانههای روستایی دیگر هستند.
عکس از shamim
فرهنگ و معیشت مردم
مردم روستای ناوان به زبانهای آذری و تالشی حرف می زنند و مسلمان هستند. اقتصاد بر پایه فعالیتهای زراعی، باغداری، دامداری و صنایع دستی استوار است. زراعت عمده‌ی روستا، کشت دیم و گندم است. زردآلو، سیب، به و گلابی نیز از محصولات باغی آن هستند. محصولات مهم دامی آن عبارتند از گوشت تازه و انواع لبنیات، پرورش طیور خانگی مانند مرغ و بوقلمون نیز بین آنان رونق دارد.
