شهرستان گراش از جمله نقاط گرمسیری استان فارس بشمار می‌رود و بهترین فصل برای سفر به آن منطقه و دیدن دینی‌های آن، فصل زمستان و ماه‌های اول فصل بهار است. این شهرستان مردمانی خونگرم و میهمان‌نواز دارد که همواره پذیرای مسافران و گردشگران بوده‌اند.
سد تنگ آب (تگ آو) در جنوب غربی شهر گراش و در تنگه‌ای به همین نام در کوه سیاه قرار گرفته است. این بنا مربوط به دوره ساسانی است و در دوران صفویه بازسازی شده است.
آب انبار برکه کَل یکی از عجیب‌ترین، با شکوه‌ترین و بزرگترین آب انبارهای ساخته شده در ایران است. مسجد آخوند یکی از کهن‌ترین مساجد برجای مانده در محله ناساگ شهر گراش است که در سال (1405 ه. ق.) ساخته شده و در سال 1312 خورشیدی بازسازی شده است.
حسینیه اعظم که در سال‌های معاصر ساخته شده به علت عظمت و شکوه خاصی که از دیدگاه معماری اسلامی دارد، همیشه مورد توجه مسافران بوده است. قلعه گراش (همایون دژ) که هم اکنون تنها ویرانه‌هایی از آن برجای مانده، بر روی تل بزرگی به ارتفاع 1070 متری از سطح دریا به نام «کلات» قرار دارد و شهر گراش گرداگرد آن توسعه یافته است.
هفت برکه دربرگیرنده 7 آب انبار است که در اندازه‌های گوناگون و زمان‌های متفاوت ساخته شده و در فاصله کمی نسبت به هم قرار دارند. هفت برکه در مسیر رودخانه فصلی «بزئود» و در محله ناساگ قرار گرفته است.
کُنار زیارت، زیارتگاهی است که به دلیل وجود درخت کنار (سدر) کهنسالی به قطر حدود 3 متر و بقعه‌ای با کاشی‌های لاجوردی که در نزدیکی آن ساخته شده، مورد احترام و تقدیس مردم قرار گرفته است. این بنا در 13 کیلومتری غرب شهر گراش جای دارد.
سفال گری، زری دوزی، نی‌پیچی، انواع شیرینی محلی و فرآورده‌های تولید شده از خرما از صنایع‌دستی و سوغات شهرستان گراش بشمار می‌رود.
منبع :خبرگزاری ایسنا
