- هالو-هالو
به احتمال زیاد یکی از مشهورترین دسرهای فیلیپینی هالو-هالو می باشد که نام آن به mix mix ترجمه می شود و در حقیقت هم مخلوطی از خوراکی های خوشمزه است که روی هم قرار می گیرند. در اصل ردپای این دسر را می توان در دسرهای یخی متنوع ژاپنی جست و جو کرد، اما امروز هالو هالو دسری است که در منوی اصلی تمامی رستوران های فیلیپینی گنجانده شده است.
ترکیب مخلفات شیرین این دسر متفاوت است، اما در واقع یک فرمول خاص و منحصر به فدر برای آن وجود دارد: پایه نشاسته ای مانند لوبیای آب پز یا اوبه ube، شربت میوه ای همچون نارگیل، یک لایه ژله، تکه خرده های یخ، مقداری بستنی یا فلان شیری و در نهایت کف شیر از مواد اصلی این دسر هستند.
- بستنی های استوایی
در فیلیپین دستفروشان، بستنی های قیفی شکل کوچکی را به ارزش معادل 45 سنت می فروشند. در حالیکه شما شبیه به این بستنی ها را نمی توانید در آمریکا پیدا کنید. این طعم های استوایی در رنگ ها و طعم های مختلفی همچون عنبه، آووکادو، اوبه، انواع مختلف نارگیل و پنیر ارائه می شوند!
- اوبه هالایا Ube Halaya
اوبه نوعی سیب زمینی بنفش و شیرین است که بومی فیلیپین می باشد. اوبه هالایا هم به تنهایی نوعی دسر سنتی است و هم پایه ی سایر دسرهای فیلیپینی دیگر مانند هالو هالو، نان اوبه، و بستنی اوبه به شمار می رود. برای تهیه ی اوبه هالایا، اوبه آب پز و سپش رنده شده با شکر و شیر مخلوط می شود تا پودینگی چسبناک و غلیظ ایجاد گردد. پس از این مرحله این دسر را می توان با قاشقی کوچک ذره ذره میل کرد.
- پالیتاو Palitaw
این کیک های برنج شیرین و خوشمزه تنها از 5 ماده اصلی تهیه می شوند: آب، برنج، آرد، نارگیل، دانه های کنجد و شکر. نام این کیک های برنج از فرایند تهیه ی آنها گرفته شده: «لیتاو» به معنی «شناور بودن» است و این حالت نشانه ی این موضوع می باشد که کیک ها کاملا پخته شده اند. هرچند این کیک ها به صورت سنتی با برنج های چسبناک خانگی تهیه می شوند، اما امروز آنچه بیشتر در دسترس افراد قرار دارد نمونه های فرآوری شده ی کارخانه ای است. آب با آرد برنج مخلوط و ورز داده می شود تا منسجم گردد، سپس داخل آب جوش قرار می گیرند تا زمانی که روی آب شناور شوند. پس از این مرحله، کیک ها از آب درآورده شده و در پودر نارگیل و دانه ی کنجد برشته و شکر غلتانده می شوند.
- پوتو و کوچینتا
هر دوی این شیرینی های لقمه ای با آرد برنج تهیه شده و بخارپز می شوند: تنها تفاوت بین آنها این است که کوچینتاو رنگ و بافت خود را از شکر قهوه ای و آب لیمو می گیرد. هر دوی آنها را می توان به عنوان صبحانه یا میان وعده مصرف کرد. پوتو معمولا در کنار غذاهای خوش طعم دیگری همچون dinuguan (خورش گوشت) و pancit (نودل) صرف می شود. به عنوان دسر پوتو و کوچینتاو معمولا با هم سرو می شوند که روی آنها پودر نارگیل و کره ی آب شده نیز قرار می گیرد.
- گیناتان Ginatan
گیناتان دسری پودینگ مانند است که گرم سرو می شود. پایه این دسر از شیر نارگیل و آردر برنج تشکیل شده و سپس با مواد دیگری همچون ذرت و mungo کامل می شود. محبوب ترین ورژن این دسر «بیلو بیلو» نام دارد که از کلمه ی bilog به معنای گرد گرفته شده؛ بیلو بیلو در واقع از توپ های برنجی تشکیل شده که با موز و مواد دیگری از جمله اوبه، سیب زمینی شیرین یا تارو و شیر نارگیل پخته می شوند. این خوراکی خوشمزه یکی از محبوب ترین دسرهای فیلیپینی است که از قضا بدون گلوتن می باشد.
- فلن شیری Leche flan
فلن شیری یکی از بازمانده های استعمار اسپانیایی ها درفیلیپین بین قرن های شانزدهم تا نوزدهم می باشد. این دسر از کرم کارامل الهام گرفته شده و بسیار نیز به آن شبیه است، اما در ورژن فیلیپینی آن معمولا از شیر غلیظ شیرین شده به جای شیر معمولی استفاده می شود. این کاستارد خامه ای تخم مرغی معمولا با شربت کارامل رقیق در روی آن سرو شده و برای موقعیت های خاص تهیه می شود.
- کالامای Kalamay
کالامای به معنای «شکر» دسری چسبناک با طعمی مشابه به پودینگ برنجی-نارگیلی است. اما به دلیل اینکه برنج شیرین (یا به شکل رایج تر، آرد برنج گلوتین دار) در آن داغ شده و سپس خنک می شود، بافتی جویدنی و متراکم دارد. در کالامای معمولا از شیر نارگیل، شکر و برنج به عنوان پایه استفاده می شود، اما در مناطق مختلف کشور انواع آن متفاوت است. به عنوان مثال در میندورو کالامای بادام زمینی و در تارلاک، کالامای برنج سبز تهیه می شود.
- تورون Turon
تورون یک غذای خیابانی رایج متشکل از قطعات موز سابا و شکر قهوه ای است که در لایه ای خمیر نازک پیچیده شده و سرخ شده اند. وقتی این رول سرخ می شود، شکر قهوه ای آن آب شده و از دسر به بیرون سرازیر می شود و بدین ترتیب کل دسر در شیره ای کاراملی غوطه ور می گردد. تورون را می توان سرد نیز میل کرد، اما بهترین حالت این است که آن را داغ و هنگامی که از تابه بیرون آورده می شود و به همراه بستنی میل کنید.
- سالاد بوکو Buko Salad
سالاد بوکوی فیلیپینی در حقیقت همان سالاد میوه است. بوکو (نارگیل کال) با شیر و خامه ی غلیظ و میوه ی کنسروی ترکیب شده و قبل از سرو شدن، سرد می گردد. البته اضافه کردن میوه های تازه ای مانند سیب و انگور نیز همواره گزینه ی خوبی است. در تهیه سالاد بوکو دقت کردن به دما و بافت سالاد بستگی دارد (این سالاد باید سرد و خامه ای سرو شود)؛ در نهایت طعم های میوه ای این دسر را تبدیل به گزینه ای مناسب برای آب و هوای مرطوب می کنند.
- مارویا Maruya
مارویا نسخه ی فیلیپینی قطعات موز است که در آن موزهای سابا برش داده شده و در یک مخلوط پن کیک غلتانده، سپس سرخ شده و روی آنها شکر می پاشند. هرچند این دسر را می توان به شکل یک غذای خیابانی خریداری کرد، اما معمولا در خانه تهیه می شود. در سایر ورژن های این دسر از سیب زمینی شیرین، نارگیل و یا ذرت به جای موز استفاده می شود.
- گولامان Gulaman
گولامان یا همان آگار نوعی جلبک دریایی خشک شده است که از آن برای تهیه ی ژله و ژلاتین استفاده می شود. این جلبک خشک شده در آب جوشانده شده و تبدیل به ژله می گردد و نام گولامان نیز به دسری که با این جلبک ها تهیه می شود اشاره دارد.
دستور تهیه های سنتی از میوه ها و عصاره ی آنها برای طعمدار کردن ژلاتین بدون طعم استفاده می کنند و دسر نهایی معمولا از چند لایه گولامان تشکیل شده که هر کدام طعم متفاوتی دارند که از آن جمله می توان به لایه ای میوه ای، شیری یا با طعم بادام اشاره کرد.
منبع: businessinsider
