کاروشی ؛ مرگ بر اثر کار زیاد در ژاپن

«کاروشی» پدیده ی مرگ در اثر کار زیاد است که امروز به مشکلی بسیار بزرگ در ژاپن تبدیل شده است. تنها در سال گذشته، 1456 نفر قربانی کاروشی بوده اند که مشابه نرخ کاروشی بین سال های 2004 تا 2008 بوده است. این در حالی است که عده ای باور دارند عدد واقعی 10 برابر است. پس دلیلی که پشت این عدد شوک آور نهفته است چیست و درباره ی آن چه می توان کرد؟

کاروشی چیست؟

وزارت بهداشت، کار و رفاه ژاپن تایید کرده که کاروشی به دو شکل اتفاق می افتد. اولین حالت آن مرگ ناشی از خستگی و بیماری های قلبی ناشی از کار زیاد است. دومین مورد خودکشی هایی است که دلیل اصلی آن مشکلات روانی ناشی از کار و فعالیت بیش از حد می باشد. دومین نوع کاروشی در صورتی قابل تشخیص است که کارمند حداقل 160 ساعت در یک ماه یا در سه ماه متوالی هر ماه 100 ساعت اضافه کاری داشته باشد.

کاروشی و فرهنگ کاری

در ژاپن اعداد حداقلی که به ساعت کاری اختصاص یافته اند خیلی بالا هستند، یکی از دلایل این مسئله ناشی از آن است که در فرهنگ کاری ژاپنی، اضافه کاری به عنوان بخشی از زندگی روزمره محسوب می شود. روزی 10-12 ساعت کار روزانه امری متداول است و بسیاری از این ساعات کاری نیز بدون حقوق هستند. بر اساس آمار سال 2013، میزان استفاده ی کارگران ژاپنی از مرخصی های استحقاقی شان به طور متوسط از نصف روزهای مجاز هم کمتر است. بسیاری از ژاپنی ها بر این باورند که با کار کردن تا دیر وقت و اجتناب کردن از مرخصی گرفتن و تعطیلات رفتن می توانند تعهد خود را تا بالاترین حد به کار و حرفه شان نشان دهند.

چه چیز باعث کاروشی می شود؟

در ژاپن هیچ محدودیت قانونی درباره ی ساعات کاری وجود ندارد. این بدان معنی است که شرکت ها می توانند تا هر اندازه که تمایل داشته باشند از کارمندان خود کار بخواهند. اما کاروشی در تمام حرفه ها متداول نیست. لازم است یادآور شویم که بیشتر موردهای کاروشی در حرفه هایی اتفاق می افتد که از نظر نیروی کاری با کمبود مواجه هستند: خدمات درمانی، ساخت و ساز و کشتیرانی در صدر بقیه ی حرفه ها جای دارند. این مشاغل از نظر فیزیکی سخت و از نظر روحی بسیار پر استرس و ویرانگر هستند؛ شغل هایی که خطا کردن در آنها در بهترین حالت پر هزینه و در بدترین حالت می تواند منجر به از دست رفتن زندگی ها شود و از همین نظر نیز می تواند به استرس های بیشتری مرتبط با کار ختم شود.

مبارزه با کاروشی

کاروشی موضوعی دو جانبه است. بنا بر گفته های دبیر کل کنسول دفاع ملی برای قربانیان کاروشی، دولت موظف است اقدامات لازم جهت کاهش ساعات کاری را انجام دهد. هرچند، مسئله کمبود نیروی کاری در برخی مشاغل داستانی است که باید به آن توجه شود و کاهش ساعات کاری بدون اینکه تمهیدات لازم در مورد حجم بالای کار اندیشیده شود می تواند آثار منفی خود را داشته باشد. بنابراین هر راه حلی که برای حل این مشکل اندیشیده شود باید رویکردی بسیار جامع باشد.

پیشرفت !

در پایان سال 2016، دولت شهر توکیو سیاستی جدید را اجرا نمود. آنها ساعت 8 شب کارمندان را به سمت در خروج هدایت می کردند تا از کار بیش از حد جلوگیری کنند. تیم های متخصصی در این مورد وظیفه داشتند که افراد را تشویق به ترک محل کار خود کرده و به صورت دقیق آنهایی را که اصرار به ماندن دارند تحت بررسی قرار دهند. این حرکت الهام بخش و ستودنی بوده و دولت شهر توکیو امیدوار است که هر روز شرکت های بیشتری به خصوص در بخش خصوصی این حرکت را دنبال کرده و به جای اینکه منتظر دولت ژاپن باشند، خود ضامن اجرایی محدودیت های زمان کاری شوند.

شرکت های سیاه ژاپن

در ژاپن، «شرکت های سیاه» به کسب و کارهایی اطلاق می شوند که آنها را به خاطر  شرایط کاری بسیار ضعیف می شناسند. واتامی گروپ یکی از این شرکت هاست که به عنوان بدترین شرکت ژاپنی در سال های 2012 و 2013 شناخته شده است. واتامی گروپ رستوران های زنجیره ای ایزاکایا را اداره می کند. در یک مورد کاروشی مربوط به سال 2015، این شرکت قبول کرد که 130 میلیون ین به خانواده ی مینا موری به عنوان غرامت بپردازد. مینا موری یک پیشخدمت 26 ساله بود که پس از 140 ساعت اضافه کار بدون حقوق دست به خودکشی زد.

منبع: theculturetrip