مناطق خالی از سکنه در ایتالیا

شاید تصور کنید که با روند رو به رشد جمعیت، حالا دیگر هیچ منطقه‌ی خالی از سکنه‌ای در دنیا وجود ندارد و فقط در قطب شمال و جنوب جمعیت متراکمی به چشم نمی‌خورد. بر خلاف تصور عموم مردم، هنوز هم در کشورهای گوناگون، روستاها و مناطقی هستند که هیچ کسی در آنها زندگی نمی‌کند و یا تعداد افرادی که آن مکانها را برای زندگی انتخاب کرده‌اند بسیار ناچیز است. جالب اینجاست که حتی در کشورهای مدرن اروپایی نیز مناطق خالی از سکنه وجود دارند و هر یک به دلایل خاصی، حالا کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. اینبار کشور ایتالیا را انتخاب کرده‌ایم تا با هم مروری کنیم بر روستاها و منطقه‌های خالی از سکنه‌اش. یکی از عمده‌ترین دلایل کوچ انسان‌ها از این روستاها، وقوع بلایای طبیعی چون زلزله، شرایط محیط زیستی یا آب و هوایی نامناسب و عواملی از این دست بوده است. وجود مشکلات اینچنینی سبب شد تا مردم به شهرهای بزرگتر بروند و آرام آرام این مناطق خالی از سکنه شوند. با لست سکند همراه باشید تا بیشتر با این شهر و روستاها آشنا شویم.

1-کراکو در باسیلیکاتا

کراکو (Craco) کومونه‌ای-نوعی تقسیم کشوری در ایتالیا- در ناحیه‌ی باسیلیکاتای (Basilicata) ایتالیاست. خاک نامناسب برای کشاورزی، زمین‌لرزه، دور بودن از شهرهای مهم و جنگ، مردم این دیار را مجبور به ترک خانه و کاشانه‌شان کرد. در بین سال‌های 1892 تا 1922 اغلب ساکنان کراکو به آمریکای شمالی رفتند و بر شمار مهاجران آمریکای شمالی افزودند. متاسفانه در سال 1963 زلزله‌ای خانمان برانداز کراکو و یکی از روستاهای نزدیک به آن را لرزاند که حدود 1800 تن در این حادثه جان خود را از دست دادند. پس از این زلزله، کراکو آرام آرام رو به زوال رفت و حالا هیچ‌کس در آن زندگی نمی‌کند.

2-پنته‌دالیتو در کالابریا

پنته‌داتیلو (Pentedattilo) در یکی از نواحی جنوبی ایتالیا به نام کالابریا (Calabria) واقع شده است. کالابریا پیشینه‌ی کهنی دارد و قدمتش به قبل از امپراطوری روم باز می‌گردد، یعنی در حدود سال 640 پیش از میلاد مسیح. پنته‌دالیتو روستایی کوهستانی‌ست. در سال 1783 زلزله‌ی سهمناکی این ناحیه را لرزاند که شمار زیادی در این حادثه جان خود را از دست دادند و بسیاری از بازماندگان نیز به شهرهای اطراف مهاجرت کردند. در بین سال‌های 1960 تا 1980 پنته‌دالیتو صدمات زیادی دید و کم کم خالی از سکنه شد. البته گاهی گروه‌های داوطلب غیربومی برای ساخت دوباره‌ی این ناحیه تلاش می‌کردند اما با این حال اینجا هنوز هم خالی از سکنه است.

3- رومانیانو ال مونته در کامپانیا

رومانیانو ال مونته (Romagnano al Monte) کومونه‌ای در ناحیه‌ی کامپانیا (Campania) است. سال 1980 بود که زلزله‌ای قوی رومانیانو ال مونته را لرزاند. پس از این اتفاق همه‌ی ساکنان، این کومونه را ترک کرده و روستایی جدید در چند کیلومتری رومانیانو ال مونته بنا کردند. حالا هیچ کسی دیگر در روستای اولیه زندگی نمی‌کند اما سالانه گردشگران زیادی از این مکان خالی از سکنه بازدید می‌کنند. آمارها نشان می‌دهند که به طور میانگین هر سال حدود 2000 نفر برای گردش به رومانیانو ال مونته می‌روند.

4- روسچینیو در استان سالرنو

روسچینیو (Roscigno) کومونه‌ی خالی از سکنه‌ی دیگری در ایتالیاست. ساکنان این روستای کوچک، در قرن بیستم همه‌ی خانه‌هایشان را ترک کرده و روستایی جدید در 1.5 کیلومتری روسچینیو ساخته و در آن ساکن شدند. حالا هیچ‌کس در روسچینیو زندگی نمی‌کند و در واقع اینجا به یک اکوموزه تبدیل شده و علاقه‌مندان می‌توانند از آن دیدن کنند.

5- چلنو در لازیو

چلنو (Celleno) در ناحیه‌ی لازیو (Lazio) قرار دارد و یکی از زیباترین روستاهای خالی از سکنه‌ی ایتالیا به شمار می‌آید. چلنو قدمت زیادی دارد و گفته می‌شود در زمان تمدن اتروسک ساخته شده است. اتروسک تمدنی بود که از حدود سال 700 پیش از میلاد تا میانه‌های سده‌ی اول میلادی وجود داشت و با قدرت گرفتن امپراطوری روم از بین رفت.

6-مونترانو در کاناله مونترانو

مونترانو (Monterano) یکی دیگر از کومونه‌های خالی از سکنه در ایتالیاست. نکته‌ای که این کومونه را از دیگر همتایانش متمایز می‌کند، موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد و طبیعت ناب آن است که نگاه هر گردشگری را به سوی خود می‌کشاند. ساکنان این کومونه نیز برای دست‌یابی به شرایط بهتر زندگی به روستاهای اطراف کوچ کردند. بد نیست بدانید که مونترانو یکی از لوکیشن‌های اصلی فیلم معروف بن هور بود. این فیلم در سال 2016 روی پرده‌ی سینما رفت و با استقبال چشم‌گیری نیز مواجه شد.

7-باغ نینفا در چیسترنا دی لاتینا

نینفا (Ninfa) باغی بسیار زیباست که سبکی انگلیسی دارد. قدمت این باغ را حدود 600 سال پیش یعنی در حدود قرن 8 تا 14 میلادی تخمین زده‌اند. گذشته از زیبایی‌های گیاهانی که در نینفا وجود دارد، دیوارهای دوجداره و مستحکم این بنا نیز بسیار جذاب است. متاسفانه باغ نینفا چندین بار تخریب شد که نخستین بار آن به دستور پادشاه فریدریش بارباروسا یا فردریک اول (Frederick I) بود. در طول تاریخ، مالکیت این باغ به دست پادشاهان مختلفی افتاد تا در قرن شانزدهم خالی از سکنه شد و از آن زمان تاکنون هیچ کس در آن زندگی نمی‌کند. مسئولان در قرن بیستم این باغ را بازسازی کرده و به مکانی با سبک و سیاق انگلیسی تبدیل کردند. اگر حالا از باغ نینفا دیدن کنید با بناهایی روبه‌رو خواهید شد که سراسر با گیاهان انبوه پوشیده شده‌اند.

8-بالسترینو در لیگوریا

بالسترینو (Balestrino) منطقه‌ای مسکونی در ناحیه‌ی لیگوریای (Liguria) ایتالیاست. این ناحیه از رازآلودترین و جالب‌ترین مناطق خالی از سکنه در این کشور به شمار می‌آید. هنوز مشخص نیست که بالسترینو در چه زمانی ساخته شده یا اصلا چرا ساکنانش آن را ترک کرده‌اند. تا آنجایی که اسناد نشان می‌دهند زلزله‌ای در سال 1887 این ناحیه را لرزاند و باعث مرگ بسیاری از ساکنان اینجا شد. گفته می‌شود پیش از وقوع این زلزله جمعیت بالسترینو در حدود 800 تا 850 تن بود و اغلب مردم به کشاورزی می‌پرداختند. از سال 1953 این ناحیه به طور کامل خالی از سکنه شد و پژوهشگران دلیل آن را نامناسب بودن موقعیت جغرافیایی و زمین‌شناسی بیان کرده‌اند اما هنوز در این مورد شک و شبه وجود دارد. نکته‌ی جالب درباره‌ی بالسترینو این است که گویا هیچ چیز از سال 1953 تا امروز در آن تغییر نکرده و همه‌چیز به همان حالت باقی مانده‌ است.

9-بوسانا در لیگوریا

بوسانا (Bussana) روستایی وهم آلود و کهن در نزدیکی شهر ساحلی سانرمو (Sanremo) است. قدمت این منطقه‌ی مسکونی را 1000 سال برآورد کرده‌اند. علت ترک ساکنان بوسانا وقوع زلزله‌های مکرر بود. در سال 1887 زلزله سبب شد تا تمامی مقیمان بوسانا، خانه‌هایشان را ترک کرده و به مکان دیگری مهاجرت کنند. گویا در ابتدا زلزله فقط به خانه‌ها آسیب می‌رساند اما به مرور زندگی را هم برای اهالی اینجا دشوار و طاقت فرسا می‌کند.

از سال 1887 تا 1947 بوسانا کاملا خالی از سکنه بود تا در این سال مهاجرانی از جنوب ایتالیا به صورت غیرقانونی در بوسانا ساکن شدند اما پلیس با آنها برخورد کرد و در سال 1950 همه‌ی مهاجران را از بوسانا بیرون راند. در سال 1960 شماری از هنرمندان تصمیم گرفتند تا در این روستای خالی از سکنه ساکن شوند زیرا ساختمان‌ها و طبیعت ناب این ناحیه به آنها کمک می‌کرد تا آثار بهتر و زیباتری خلق کنند. آنها تصمیم داشتند زندگی ساده‌ای را در بوسنا آغاز کنند و به صورت شبانه‌روزی به خلق آثار هنری بپردازند. فراموش نکنید که این روستا هیچ‌گونه امکانات اولیه برای زندگی نداشت و حتی برق و آب آشامیدنی نیز در آن یافت نمی‌شد. تا سال 1967 حدود 30 هنرمند به بوسانا مهاجرت کردند. این هنرمندان نام روستا را به (International Artists Village) به معنای روستای هنرمندان بین‌المللی تغییر دادند. اگر حالا به بوسانا بروید هنوز هم برخی از این هنرمندان را در آن خواهید یافت که به سبک سنتی معیشت می‌کنند.

10-آرژانتییرا در جزیره ی ساردینا

آرژانتییرا (Argentiera) روستایی در جزیره‌ی ساردینا (Sardinia) است که روزی معدنچیان در آن ساکن بودند. این روستا از سال 1963 خالی از سکنه شد و علت آن نیز خالی شدن معادن از مواد معدنی بود.

منبع: yourguidetoitaly.com