درست است که در ایران شهر های زیبای زیادی داریم و درکل می توان گفت همه شهرهای ایران زیباست، اما در این بین وقتی سخن از شیراز می شود هرچیزی که دیده می شود زیباست. بیهوده نیست که شاعر بزرگ ایران، حافظ، در باب شیراز می فرماید:
خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش خداوندا نگه دار از زوالش
نمی شود به شیراز رفت و به دیدن حافظ نرفت و یا سعدیه را از یاد برد، در پیشنهاد امروز ایرانگردی سری می زنیم به دومین الماس درخشان شیراز یعنی آرامگاه سعدی یا به قول شیرازی ها، سعدیه! این مکان در ابتدا خانقاه سعدی بود که اواخر عمرش را ذر آنجا سپری می‌کرد و بعد از فوتش در همان مکان دفن شد. اما اولین مقبره ای که برای سعدی بنا شد در قرن هفتم بود.
و اما داستان هایی که در مورد این خانقاه وجود دارد بسیار زیاد است یکی از این روایت‌ها به این صورت نقل شده است که در اوایل دوران قاجار، یکی از علمای شیراز به دلیل انتساب سعدی به مذهب تسنن، آرامگاه و سنگ وی را ویران می کند و بالاخره در اسفند سال ۱۳۳۰ بنای آرامگاه سعدی با اقتباس از کاخ چهل‌ستون و تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی در باغی به مساحت ۷۷۰۰ متر مربع توسط مهندس محسن فروغی و مهندس علی صادق که به عنوان طراح بودند، ساخته شد.
طراحی آرامگاه سعدی بدین گونه است که؛ یک ساختمان به سبک و سیاق ایرانی با ۸ ستون از سنگ‌های قهوه‌ای رنگ که در جلوی مقبره قرار دارند و اصل بنا با سنگ سفید و کاشی‌کاری مزین است. بنای آرامگاه از بیرون به شکل مکعبی دیده میشود، اما در داخل هشت ضلعی است و جنس دیوارها از مرمر و لاجورد است. حوض ماهی نیز در آرامگاه سعدی، در سمت چپ آرامگاه قرار دارد و آن هم به شکل هشت ضلعی طراحی شده است. بدون شک بیشتر شما همراهان گرامی حداقل برای یک بار هم که شده از این آرامگاه بازدید کرده‌اید، پس بی صبرانه مشتاقیم تا حس و حالتان را در آن زمان برایمان بازگو کنید.
در ادامه، تصاویر زیبایی از این آرامگاه را باهم تماشا می‌کنیم.
