پل خشتی نالکیاشر لنگرود، راه ارتباطی زیبایی که تاریخ ساز شد!

شمال ایران یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در میان گردشگران داخلی محسوب می‌گردد. این منطقه به علت اقلیم مرطوب و معتدلی که دارد، اغلب در آن، جاذبه‌های طبیعی با جاذبه‌های تاریخی ادغام می‌شود. یکی از این زیبایی‌ها پل تاریخی نالکیاشر است. این پل که در مسیر روستای لیالستان به نالکیاشر واقع شده، علاوه بر اهمیت تاریخی، طبیعت زیبایی در پیرامونش وجود دارد. امروز در ایرانگردی لست‌سکند به سراغ این پل تاریخی رفته‌ایم. با ما همراه باشید.

معرفی پل نالکیاشر

پل تاریخی نالکیاشر یکی از جاذبه‌های تاریخی استان گیلان است. معماری پل به مانند پل‌های دوره صفویه است اما به گفته باستان‌شناسان پل در دوره قاجار ساخته شده است. در زمانی که مسیر شاه عباسی در شمال ایران رونق و فعال بود، پل نالکیاشر دوران اوج خود را می‌گذراند. راه قدیم شاه عباسی از غرب گیلان شروع و به سمت شرق تا فرح‌آباد ساری و حتی خراسان امتداد داشت. با توجه به اینکه در مسیر، رودخانه‌های پرآب فراوانی وجود داشته، پل‌های بسیاری نیز برای ایجاد راه شاه عباسی بنا شده است. پل نالکیاشر یکی از پل‌هایی بود که در زمان قاجار برای مسیر شاه عباسی بنا شد. برخی از پل‌های این مسیر تاریخی همچنان پابرجا هستند و آثار آنها را می‌توان در مسیر شاه عباسی دید.

گفته می‌شود بانی پل فردی به نام حاج یحیی بوده است، به همین دلیل نام پل در میان مردم محلی به پل حاج یحیی مشهور است اما در بسیاری از کتاب‌های تاریخی نام پل به نام روستای نالکیاشر ثبت شده است.

روستای نالکیاشر

روستای نالکیاشر از روستاهای مرکزی بخش لنگرود شهرستان لاهیجان است. این روستا در 6 کیلومتری شرق لنگرود واقع شده و عمده فعالیت ساکنان آن کشاورزی است. مهم‌ترین محصول روستا برنج، چای و کنف است. مسیر دسترسی به روستا از کنار رودخانه‌ای عمیق می‌گذرد. البته حجم آب رودخانه در فصول متعدد تغییر می‌کند، با این حال وجود رودخانه در کنار مسیر باعث شده در تمام طول سال مسیر بسیار زیبا باشد.

رودخانه در مسیر به رود لنگرود رسیده  و از ساحل چمخاله به دریا می‌ریزد. در حاشیه مسیر، درختان تبریزی کاشته شده که این درختان بلندقامت به زیبایی جاده افزوده‌اند. اما مهمترین جاذبه مسیر پل تاریخی نالکیاشر است که در میان روستا نالکیاشر و سیاهکلده است.

معماری پل نالکیاشر

پل نالکیاشر یکی از پل‌های خشتی راه شاه عباسی است. پل در دوره قاجار ساخته شده اما معماری پل به مانند پل‌های خشتی دوره صفویه است. تا قبل از ساخت پل آهنی در میان دو روستای نالکیاشر و سیاهکلده، این پل مهم‌ترین راه ارتباطی دو روستا بود. این پل دارای یک طاق بزرگ مرکزی و دو طاق کوچک در طرفین و موج برگردان‌هایی است که پایه‌های طاق اصلی روی آن قرار گرفته. دو طرف پل، شیب تندی وجود دارد و سطح پیاده‌رو پل با قلوه سنگ‌های صیقلی رودخانه پوشیده شده است. پل بر خلاف دیگر پل‌های تاریخی استان گیلان تزیینات خاصی ندارد اما به دلیل قرار گرفتن در بافت روستایی به لحاظ بصری بسیار زیباست. به جز خشت، آجر و ساروج دیگر مصالح مورد استفاده برای ساخت پل بوده است.

سخن نهایی

پل نالکیاشر در سال‌های گذشته به علت رشد خزه و درختچه آسیب شدید دید و بخشی از خشت‌های پل نیز ریخت، با این حال میراث فرهنگی گیلان پل را مرمت و وارد فهرست آثار ملی کشور کرد. پل‌ نالکیاشر هر چند تزئینات خاصی ندارد اما روزگاری مهم‌ترین راه ارتباطی منطقه بوده است و حفظ آن به لحاظ گردشگری و فرهنگی اهمیت دارد. اگر شما هم از این پل تاریخی تجربه‌ای داشته‌اید برای ما بنویسید.