در آخرین قسمت از فصل نخست رادیو ماجرا، این بخش را با قصهای از ابراهیم علیپور به پایان میرسانیم که مرز آن با داستانهای خیالی به نازکی تار مو است. شاید اگر ماجرای ابراهیم علیپور را از زبان خودش نمیشنیدیم، ذهنمان به سمت فیلمهای ساختگی سوق پیدا میکرد. اما چرا؟
کم نیستند تعداد کسانی که از یک سنی شروع به سفر و کشف دنیای اطراف خود میکنند. اما تقریبا محال است که شخصی از بدو تولد ماجراجو بدنیا بیاید. اتفاقی که برای روایتگر داستان ما رخ داد.
ابراهیم علیپور به واسطه شغل پدرش که معلم روستایی بود در سنین پایین، سفر به مناطق زیادی را تجربه کرد و از نخستین سالهای زندگیاش شاهد اتفاقات و ماجراهای بسیاری شد. به نوعی سفر کردن در ژن ابراهیم وجود داشت و آن چیزی است که در وهله اول او را نسبت به دیگر جهانگردان متمایز میکند.
از ابراهیم علیپور بیشتر بدانیم
ابراهیم علیپور عکاس و جهانگرد کرد تبار است که 31 سال سن دارد و به معنای واقعی یک انسان آزاده است. او نه برای شخص یا شرکتی کار میکند و نه حتی برای خودش! او یک عکاس فریلنس است که از طریق تولید محتوا امرار معاش میکند. البته که ابراهیم علیپور در کارش یک خبره واقعیست و دستآوردهای داخلی و بینالمللی بسیاری را کسب کرده که به چندی از آنها اشاره خواهیم داشت.
- کارگردانی فیلم مستند «در جستجوی بودا» - 1399
- کارگردانی فیلم مستند «در جستجوی وادی هفتم» اکران شده در سینما پارادوکس و موزه آسیا پسفیک لهستان– 1398
- لقب هنرمند بینالمللی از سازمان جهانی عکاسان (Artist FIAP)
- عضو انجمن عکاسان میراث فرهنگی ایران (CHPSI)
- برگزار کننده بیش از 6 نمایشگاه انفرادی عکس و شرکت در بیش از 35 نمایشگاه بینالمللی در کشورهایی چون آمریکا، ژاپن، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و ...
- چاپ کتاب “شش سال عکاسی از مراسم پیرشالیار” زیر پاتروناژ موزه آسیاپسفیک لهستان - 1398
تبت، سرزمینی که چیزی از آن نمیدانید
اما سفر به تبت به هیچ عنوان معمولی نیست. در حقیقت پادکست این قسمت از رادیو ماجرا، تلفیقی از پادکست محمد تاجران و پادکست حسان جلوداری است. به این دلیل که ابراهیم علیپور همانند محمد تاجران با دوچرخه خود به جهانگردی میپردازد و همانند حسان جلوداری که به کره شمالی سفر کرده بود، به سرزمینی پا میگذارد که محدودیتهای زیادی در آن وجود دارد. چرا که در تبت نفت، بنزین، گاز، تلویزیون، ماهواره وجود ندارد، تنها ادارات پلیس دارای تلفن هستند و در اکثر نقاط تبت هم اینترنت وجود ندارد، ماشینها تماما برقی هستند و بیش از 30 کیلومتر در ساعت سرعت نمیروند، غذای ساکنین آن اغلب از گوشت نوعی گاو تامین میشود که به طور خام و یخزده سرو میشود، زنها چندین شوهر دارند، گونههای جاندار بسیار محدوداند و کلی اتفاق عجیب دیگر که در زندگی انسانهای امروزی قابل درک نیست.
اما با این حال ابراهیم علیپور از این مکان به عنوان آرامش بخشترین نقطه در کره زمین یاد کرده است. جایی که زندگی در آن روی دور کند پیش میرود.
در آخر، احتمالا شنیدهاید که سفر، آدم را با تجربهتر و به اصطلاح پختهتر میکند.
اما چه نوع سفری؟
سوالی که جوابش در دل ماجرای ابراهیم علیپور نهفته است. ماجرایی که شنیدنش دیدنیست.
پادکست ابراهیم علیپور در castbox
دانلود فایل صوتی این قسمت، از کانال تلگرامی رادیو ماجرا
جهت شنیدن داستانهای دیگر رادیو ماجرا کلیک کنید.
اگر تا امروز پادکست گوش ندادید یا راههای نصب اپلیکیشن های پادکست را نمیدانید میتوانید از طریق مطلب زیر به آنها دسترسی پیدا کنید.