بندر خمیر یکی از مناطق گردشگری در استان هرمزگان است که به شهر تالابی نیز معروف شده؛ چون دارای یکی از مهمترین ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره حراست. منطقه حفاظت‌شده حرا و تالاب بین‌المللی خورخوران حوالی جزیره قشم، بندرپل، جزیره هرمز و بندر خمیر واقع شده است و آبراهه‌های آن با پرندگان زیبا و طبیعت بکر و وحشی‌اش، یکی از زیباترین نقاط دیدنی هرمزگان را تشکیل داده‌اند.
در جوار تلاب بین‌المللی خورخوران در بندر خمیر، رستورانی وجود دارد که خودش یکی از جاذبه‌های بندر در کنار تالاب شده است. رستوران گارگوپ بهمن سال گذشته افتتاح شد. رستورانی که از چوب‌های دورریختنی ساخته شده و توانسته نه تنها غذاهای محلی را احیا کند، بلکه برای زنان بندر هم، شغل ایجاد کرد.
این رستوران اکنون توسط زنان اداره می شود. پنج دختر ساکن بندر خمیر آشپزخانه آن را می‌گردانند. پذیرایی نیز به عهده دختران جوان این بندر است. آنها لباس محلی بندر را به تن دارند تا نشان دهند، روزگاری مردم بندر خمیر چه نوع لباس سنتی و محلی می‌پوشیده‌اند. لباس آنها هم مثل لباس مردان بندر «کندوره» نام دارد. خیلی از گردشگران از آنها می‌خواهند درباره لباسشان توضیح بدهند. یک لباس بلند با روسری بلند و گلابتون‌دوزی‌های روی آن که همگی با دست دوخته می شود، لباس محلی زنان این شهر است. لباسی که شاید برخی از جوانان آن را کمتر به تن پدر و مادرهایشان دیده باشند.
نکته جالب‌تر اینکه این رستوران به دلیل همجواری با تالاب خورخوران به عنوان بزرگ‌ترین تالاب جنوب ایران، غذاهای محلی و دریایی متنوعی دارد و در منویش، می‌توان غذاهای محلی فراموش شده را هم پیدا کرد.
غذاهای دریایی روی میز رستوران چوبی
غذاهایی مثل حمص و میکس تالابی هم طرفداران زیادی میان گردشگران تالاب دارد. حمص غذایی است که بین کشورهای حوزه خلیج‌فارس مشترک است. میکس تالابی هم که ترکیبی از میگو، خرچنگ، شیر، سس مخصوص و ذرت است و به دلیل پخت ویژه خرچنگ طرفداران ویژه ای دارد.
آنها ظهر سفارش غذا را از مسافران و گردشگران می‌گیرند تا وقتی گردشگران برای گردش به تالاب برای می‌روند و شب به رستوران برمی‌گردند، غذایشان آماده باشد. غذا برای ظهر هم فراهم است امّا، در یک مدیریت چند وجهی قرار است این رستوران در طول هفته شام بدهد و آخر هفته‌ها به آن ناهار را اضافه کند و در عوض رستوران و خانه‌های بوم‌گردی دیگر، غذای ناهار گردشگران را تهیه کنند تا آنها هم از این طریق درآمد داشته باشند. در واقع سیاست بر این است که بین همه اهالی صنعت گردشگری در بندر خمیر، تقسیم درآمد حاصل از حضور گردشگر اتفاق بیفتد.
آشپزی با جان و دل برای مسافران
برترانگ که هم معلم است و هم مسئولیت میراث فرهنگی بندرخمیر را دارد، تا پیش از راه‌اندازی این رستوران، به همراه همسرش تور اجرا می کردند، چون راهنمای تور هستند. اما بعد از اینکه در تورهایشان از غذاها بیشتر از جاذبه‌ها استقبال شد، یک کبابی را اجاره کردند تا معصومه مولایی (همسرش)، بتواند غذاهای مختلفی بپزد، چون یکی از جاذبه های بندرخمیر برای گردشگران، چشیدن غذاهایی بود که معصومه با جان و دل‌می پخت.
او که همیشه به آشپزی به عنوان یک هنر نگاه می کرد، در ساخت ادویه و پخت غذاهای متنوع مهارت دارد و ادویه‌ها را با وسواس انتخاب کرده و در غذا استفاده می‌کند. معصومه هنر استفاده درست از ادویه را از خانواده‌اش که برخی در امارات و برخی در قطر زندگی می‌کنند، یاد گرفته است. حالا مهمانان رستوران از او می‌خواهند ادویه هم در کنار منوی غذایش برای فروش بگذارد.
برترانگ برای اینکه این کبابی را به یک رستوران گردشگری تبدیل کند، ایده جدیدی پیاده کرده است. او با تمام چوب‌های به کار رفته در خانه‌های قدیمی و تخریب شده، این رستوران را ساخت. چوب‌های چندل، مربا، در و پنجره‌های چوبی مساجد و خانه‌ها که صاحبانش به دلیل فرسودگی دور انداخته بودند را جمع‌آوری، پردازش و حتی بازسازی کرده‌اند. برای بازسازی و بازیافت این چوب‌ها گاهی از چوب نو بیشتر هزینه شد. ولی در عوض الان عنوان تنها رستوران بازیافت چوبی را به دست آورده است.
برترانگ و همسرش، نام این رستوران را گارگوپ انتخاب کرده اند؛ نوعی ماهی بادکنکی که یکی از آبزیان بارز موجود در تالاب خورخوران است.
تألیف: لست‌سکند
